Gewilde Bybelverse vanaf Lukás 5

Deel

Zeñtté Íba ttu taalim diya óiye, Íba ye Sáimon ore hoór de, “Noow gán mur fanít loizai ekkúf mas sai bolla zal félo.”

Sáimone zuwabe hoór de, “Úzur, añára raitbór meénnot gorí kessú nó fai. Toóu Tuñí zettót hoór, añí zal félaiyum.” Ítara zal félaiye rár, edún mas foijjé zeén níki ítarar zal fáṛi zargoi.

Montor Íba Nize egazá-egazá bocóti-sára zagat zai dua goittó.

Añí touwár dawot dito aiccí de forhésgar ókkol ore no, bólke gunágar ókkol ore.”

Híyan dekí Sáimon Fitore Isár foot fori hoór de, “Malik, añr héntu zoogói; añí toh gunágar manúc.”

Isá ye ítara re zuwabe hoór de, “Araimma ókkol ottu toh ḍakṭor no lage, montor biyaraimma ókkol ottu beh lage.

Tarfore ítara ítarar noow gún kul ot ainné, aar hárr kessú eri Íbar fisáli doijje.

Ekbar Isá ekkán cóor ot accíl, héṛe kuruse furaiya ezzon manúc accíl. Yóggwa ye Isá re deikké rár, uúiñtoi fori Íba re fóriyat gorér de, “Ó Malik, Tuñí sailé añré pak-sáf gorí faribá.” Isá ye Nizor át barái yóggwa re dóri hoór de, “Añí saái; pak-sáf óizogoi.” Tói éhon or bútore yóggwa ttu kurus biyaram giiyégoi.

Lekin Isár hóbor aró bicígori fóligiyoi, aar becábicí manúc ókkol Íbar hotá ókkol fúni bolla edde nizor biyaram ókkol ottu gom ói bolla aát tákito.