Gewilde Bybelverse vanaf Hamól 4

Deel

Nejat ar honókiyor hañse faa no zah, kiyólla-hoilé asman or nise insán ore ar honó nam diiya nó zah ziyán or usílaye añára nejat fai faittam.”

Ítara ttu dua goijjá óiye rár, ítara ze zaga gán ot zoma accíl híyan hafi uiṭṭé. Ítara beggún Pak-Ruh lói furaiya óiye, aar hímmot or sáañte Allar kalam howát accíl.

Yala, ó Mabud, ítarar dómki re soó, aar Tuáñr gulam ókkol ore endilla toóufik doo de ki, ítara zen furafuri hímmot or sáañte Tuáñr kalam hoói fare.

Íba óilde Ubá zibár baabute pak-kalam ot endilla asé, ‘Ze fattór tuáñra mistíri ókkole inkar goijjíla, yíba beggún or túaro bicí zoruri fattór óiaicce.’

Zeñtté tará Fitor edde Yohánnar hímmot deikké, aar ítara be-elómdar edde torbiyot sára manúc de zani faijjé, tará ammúk óigiyoi; tarfore tará ót faiyé de, ítara Isár fúañti accíl.

Tamám imandár ókkol dile mone ek accíl. Ítara honókiye nizor siz ore nizor bouli dabi no goittó, bólke hárr kessú milizúli estemal goittó.