Gewilde Bybelverse vanaf Мк 11

Deel

Седӹндон тӓлӓндӓ попем: ыдылмыда годым мам ядыда, цилӓок нӓлӹнӓ манын ӹнянӹдӓ, тӹнӓм ядмыда шокталтеш.

«Йымылан ӹнянен ӹлӹдӓ. Тӓлӓндӓ лачок попем: ти кырыкланат кӱ ”Кӹньӹл дӓ тангыжыш шынгалт” манын шӱдӓ дӓ, коктешлӓнен шаныде, шӱдӹмӹжӹ семӹнь лиэш манын ӹнянӓ гӹнь, тенгеок лиэш.

Кынам йымыдыл шалгедӓ, тӓмдӓн иктӓжӹ ваштареш иктӓ-ма улы гӹнь, сулыкшым простьыда, тӹнӓм Пӹлгомыштышы Ӓтядӓӓт сулыкдам простя.

Иисус нӹнӹлӓн келесен

Тӹдӹ нӹнӹм тенге тымден: «”Мӹньӹн пӧртем цилӓ халыквлӓн йымыдылмы пӧртӹштӹ лиэш” манын сирӹмӹ агыл ма? А тӓжӹ тӹдӹм разбойниквлӓн пӹжӓшӹшкӹ сӓртендӓ».

Анзыц кешӹ халыкат, паштек ашкедшӹвлӓӓт сасленӹт: «Осанна! Господьын лӹмжӹ доно Толшы хвальымы лижӹ!

Мӓмнӓн Давид ӓтянӓн Господь лӹм доно лишемшӹ Кугижӓншӹжӹ хвальымы лижӹ! Осанна кӱшнӹ йонгалтшы!»