Gewilde Bybelverse vanaf ലൂക്കോശ് 5

Deel

കുരവുട്ടോഞ്ച് അവൻ ശീമോൻകാൽ, “വള്ളമെ ആശമൊളളാനുക്ക് കൊണ്ടേയ് മീനെ പുടിക്കേക്ക് നിങ്കെ വലേ ഇടിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അത്തുക്ക് ശീമോൻ, “അന്താൻ എശമാനനേ, എങ്കെ റാവെല്ലാം വലയിട്ടപ്പണും ഒരു കുരുമ്പകൂടി കിടയാപ്പോയെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ നിൻ ചൊല്ലുക്ക് വലയെ ഉറക്കാം” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അകനെ അവറെ ചെയ്യതും ഒരുകുമി മീൻകൂട്ടം അകപ്പട്ടോൺ വലെ കിഞ്ചോവേക്കായെ.

ഒണ്ണാ അവൻ പലവട്ടമും ആരും നാത്താൻ പോയി വായാതികിട്ടേ ഇരുന്തെ.

ഏൻ നീതിമാൻമാരെ നാത്തെ പാപികളെ ഉടവൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പുകേക്കുചൂട്ടിതാൻ വന്തത്.”

ഇതെ കണ്ടാലെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഏശു കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, ഏൻ പാപിയാനെ മനിശൻനാലെ നീ എന്ന വുട്ടെ പോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു അവറകാക്ക്, “നോയാളീക്കല്ലാതെ നന്തി ഇരുക്കിനവേരാക്ക് വയിത്തിയനക്കൊണ്ട് തേവയില്ലെ.

പിന്നെ അവറെ വള്ളമകാടെ കരേകത്തിൽ കുടത്താലെ അവറാത്തുക്ക് ഇരുന്തതെല്ലാം വുട്ടൊറിഞ്ച് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

ഒരുനാ ഏശു ഒരു പട്ടണത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ ഉടമ്പൊത്തേ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ചെ ഒരു മനിശൻ ഇരുന്തെ. അവൻ ഏശുവെ കണ്ടവോളെ കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, നിനക്ക് മനശിരുന്താ എന്നെ ചുകമാക്കേക്ക് മുടിയും” ഒൺ കെഞ്ചിയെ. ഏശു കയ്യെ നീട്ടി അവനെ തൊട്ട്, “എനക്ക് മനശൊള്ളെ; നീ ചുത്തമൊള്ളവനാക്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അപ്പണേ അം നോയാളീക്കിരുന്തെ കട്ടച്ചീക്ക് മാറി ചുത്തമായെ.

ഒണ്ണാ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി അങ്ക് ഒത്തേ പരന്ത് കനേകം മാനടവൻകാട് വശനമെ കോപ്പേക്കും ചുകം കിടയ്‌പ്പേക്കും അവൻകാക്ക് വന്തുചേന്തെ.