Gewilde Bybelverse vanaf پیدایش ۲

Deel

هَنٚ وأسی مرد خو پئر و مارَ ترکَ کونه و خو زنٚ اَمرأ ایتأ به و ایتأ تن بیدی.

یهوه، خودا، بوگفته: «خُب نی‌یه کی آدم تنها ببه. پس ایتأ خوروم یاور و همدم اونٚ رِه به وجود بأورم.»

یهوه، خودا، آدمَ زیمینٚ خاکٚ جأ چأکوده و اونٚ دوماغٚ دورون روحٚ حیاتَ بدمسته و آدم ایتأ موجودٚ زنده بوبوسته.

پس آدم بوگفته: «هَنه خاشی جٚه می خاشأن و گوشتی ایسه جٚه می گوشت: اونٚ نام زن ببه، چونکی مردٚ جأ بیگیفته بوبوسته.»

و خودا هفتمی روزَ موبارک دوخوأده و اونَ تقدیس بوکوده، چونکی او روزٚ میأن آفرینشٚ تومامٚ کارأنَ تومامَ کوده و کار کودنٚ جأ دس بکشه.

آدم و اونٚ زن هر دو نفر لُخت بید و احیساسٚ خجالتم نأشتیدی.