Ang Kahariang Bali-baliktad

Nilikha Tayo in His Image

BibleProject | Walang-Hanggang Pag-ibig ng Diyos

Prayer

Masayahin ang ating Panginoon

Mag One-on-One with God

Ang Kwento ng Naglayas na Anak

Sa Paghihirap…

BibleProject | Maikling Kurso tungkol kay Apostol Pablo

BibleProject | Bagong Kasunduan, Bagong Karunungan

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="GEN.31">
 <div class="label">31</div><div class="s">Nilayasan ni Jacob si Laban</div><div class="p"> 1Nabalitaan ni Jacob na laging sinasabi ng kanyang mga bayaw na kinamkam na niyang lahat ang ari-arian ng kanilang ama at galing dito ang lahat niyang kayamanan. 2Napuna rin niyang nagbago na ang pakikitungo sa kanya ni Laban. 3Kaya sinabi sa kanya ni Yahweh, &#8220;Magbalik ka na sa lupain ng iyong mga magulang at mga kamag-anak at sasamahan kita.&#8221;</div><div class="p"> 4Pinasabihan ni Jacob si Raquel at si Lea na tagpuin siya sa parang na kinaroroonan ng kanyang mga kawan. 5Sinabi niya sa kanila, &#8220;Napansin kong iba na ang pagtingin sa akin ng inyong ama, hindi na tulad ng dati. Subalit hindi ako pinabayaan ng Diyos ng aking mga magulang. 6Alam ninyong ginugol ko ang aking buong lakas sa paglilingkod sa inyong ama. 7Sa kabila noon, dinadaya pa rin niya ako. Sampung beses na niyang binabago ang kabayaran sa akin ngunit hindi ipinahintulot ng Diyos na ako'y maapi. 8Kapag sinabi ni Laban na ang ibabayad sa akin ay ang batik-batik, ang buong kawan ay nanganganak nang ganoon. 9Ang Diyos ang may kaloob na mapasaakin ang kawan ng inyong ama.</div><div class="p"> 10&#8220;Sa panahon ng pag-aasawahan ng mga hayop, ako'y nanaginip. Nakita ko na pawang batik-batik ang lahat ng barakong kambing. 11Sa aking panaginip, tinawag ako ng anghel ng Diyos at ako nama'y sumagot. 12Ang sabi sa akin, &#8216;Jacob, masdan mo ang lahat ng mga barakong kambing, silang lahat ay may batik. Ginawa ko ito sapagkat alam kong dinadaya ka ni Laban. 13Ako#Gen. 28:18-22 ang Diyos na nagpakita sa iyo sa Bethel na kung saan ay binuhusan mo ng langis ang isang bato bilang alaala. Doon ay gumawa ka rin ng isang panata sa akin. Maghanda ka na at umalis ka sa lupaing ito; umuwi ka na sa iyong lupang sinilangan.&#8217;&#8221;</div><div class="p"> 14Sinabi naman nina Raquel at Lea, &#8220;Wala na kaming mamanahin sa aming ama. 15Dayuhan na ang turing niya sa amin. Ipinagbili niya kami, at nilustay ang lahat ng pinagbilhan sa amin. 16Kaya, ang lahat ng kayamanang inalis ng Diyos sa aming ama ay sa amin at sa aming mga anak. Gawin mo ang sinasabi sa iyo ng Diyos.&#8221;</div><div class="p"> 17Isinakay niya sa kamelyo ang kanyang mga asawa't mga anak. 18Dinala niya ang kanyang mga kawan at lahat ng kayamanang naipon niya sa Mesopotamia at bumalik sa Canaan, sa lupain ng kanyang amang si Isaac. 19Wala noon si Laban sapagkat naggugupit ito ng balahibo ng mga tupa. Sinamantala iyon ni Raquel upang kunin ang mga diyus-diyosan sa tolda ng kanyang ama. 20Nilinlang ni Jacob si Laban na Arameo; hindi niya ipinaalam ang kanyang pag-alis. 21Tinawid niya ang Ilog Eufrates papunta sa bulubundukin ng Gilead, dala ang lahat niyang ari-arian.</div><div class="s">Hinabol ni Laban si Jacob</div><div class="p"> 22Makaraan ang tatlong araw, nalaman ni Laban ang pag-alis nina Jacob. 23Isinama niya ang kanyang mga tauhan at hinabol nila si Jacob. Inabot nila ito sa bulubundukin ng Gilead pagkaraan ng pitong araw. 24Nang gabing iyon, si Laban ay kinausap ng Diyos sa pamamagitan ng panaginip. Sinabi sa kanyang huwag pagbabantaan ng anuman si Jacob. 25Nang dumating si Laban, si Jacob ay nakapagtayo na ng kanyang tolda sa kaburulan. Nagtayo rin ng tolda si Laban sa kaburulang iyon ng Gilead.</div><div class="p"> 26Tinanong ni Laban si Jacob, &#8220;Bakit mo ako nilinlang at itinakas mo pa ang aking mga anak na parang mga bihag? 27Bakit mo inilihim sa akin ang iyong pag-alis? Sana'y inihatid ko kayo na may tugtugan at awitan sa saliw ng tamburin at alpa. 28Hindi mo man lamang ako binigyan ng pagkakataong mahagkan ang aking mga anak at mga apo bago sila umalis. Napakalaking kahangalan ang ginawa mong ito! 29Kung sabagay, kaya kitang saktan, ngunit hindi ko iyon gagawin sapagkat kagabi'y sinabi sa akin ng Diyos ng iyong ama na huwag kitang pagbantaan sa anumang paraan. 30Alam kong ginawa mo ito dahil sabik na sabik ka nang umuwi sa inyo. Subalit bakit mo naman ninakaw ang aking mga diyos?&#8221;</div><div class="p"> 31Sumagot si Jacob, &#8220;Natakot po ako na baka hindi ninyo pasamahin sa akin ang inyong mga anak. 32Ngayon, kung makita ninyo ang inyong mga diyos sa sinuman sa amin, dapat siyang mamatay. Saksi ang naritong mga kamag-anak natin; tingnan ninyo kung mayroon kayong anumang ari-arian dito at kunin ninyo.&#8221; Hindi alam ni Jacob na si Raquel ang kumuha ng mga diyus-diyosan ni Laban.</div><div class="p"> 33Hinalughog ni Laban ang tolda ni Jacob, ang kay Lea, at gayon din ang sa dalawang aliping babae, ngunit hindi niya nakita ang kanyang mga diyos. Pumasok din siya sa tolda ni Raquel, 34ngunit naitago na nito ang mga diyus-diyosan sa upuang nasa likod ng kamelyo at iyon ay kanyang inuupuan. Hinalughog na mabuti ni Laban ang buong tolda, ngunit wala siyang nakita. 35Sinabi ni Raquel sa kanyang ama, &#8220;Huwag po kayong magagalit sa akin kung sa harapan ninyo'y hindi ako makatayo, sapagkat ako po'y mayroon ngayon.&#8221;#35 sapagkat ako po'y mayroon ngayon: o kaya'y ako po'y nireregla ngayon. Patuloy na naghanap si Laban, ngunit hindi rin niya nakita ang kanyang mga diyus-diyosan.</div><div class="p"> 36Nagalit nang husto si Jacob at tinanong niya si Laban, &#8220;Ano bang pagkakasala ang ginawa ko sa inyo? May batas ba akong nilabag at gayon na lamang ang paghahalughog ninyo? 37Kung may nakuha kayong ari-arian sa sinuman sa amin, ilabas ninyo at hayaan ninyong hatulan tayo ng ating mga kasamahan! 38Dalawampung taon tayong nagkasama. Patuloy ang pagdami ng inyong mga tupa't kambing, at ni isang tupang barako sa kawan ninyo'y di ko pinangahasang kainin. 39Kung may tupang sinila ng mababangis na hayop, hindi ko na ipinapakita sa inyo. Pinapalitan ko agad. Pinipilit ninyo akong magbayad ng anumang nawawala, maging iyo'y ninakaw sa gabi o sa araw. 40Mahabang panahon akong nagtiis ng matinding init ng araw, at lamig ng gabi. Kulang na kulang ako sa tulog. 41Iyan ang naranasan ko sa loob ng dalawampung ta&#243;ng kasama ninyo. Labing-apat na taon akong naglingkod sa inyo dahil sa dalawa ninyong anak na babae, at anim na taon pa para sa inyong mga kawan. Sa kabila noon, sampung beses ninyong binago ang ating partihan. 42Mabuti na lamang at kasama ko ang Diyos ng aking mga magulang, ang Diyos ni Abraham na sinamba ni Isaac. Kung hindi, marahil ay pinalayas ninyo ako nang walang kadala-dala. Alam ng Diyos ang aking hirap at pagod, kaya, kagabi'y pinagsabihan niya kayo.&#8221;</div><div class="s">Ang Kasunduan ni Jacob at ni Laban</div><div class="p"> 43Sinabi ni Laban kay Jacob, &#8220;Ang lahat ng dala mo'y akin: aking mga anak, aking mga apo at aking mga kawan. Ngunit ano pa ang magagawa ko? 44Ang mabuti'y gumawa tayo ng kasunduan. Magbunton tayo ng bato na siyang magpapaalaala ng ating kasunduan.&#8221;</div><div class="p"> 45Naglagay si Jacob ng isang bato bilang isang alaala. 46Sinabi niya sa kanyang mga tauhan na maglagay rin doon ng bato. Pagkatapos, kumain sila sa tabi ng bunton ng mga bato. 47Ito'y tinawag ni Laban na Jegar-sahaduta,#47 JEGAR-SAHADUTA: Sa wikang Aramaico, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;isang bunton upang paalalahanan tayo&#8221;. at Gal-ed#47 GAL-ED: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;isang bunton upang paalalahanan tayo&#8221;. naman ang itinawag doon ni Jacob, 48sapagkat sinabi ni Laban, &#8220;Ang buntong ito ng mga bato ang tagapagpaalala ng kasunduan nating dalawa.&#8221; 49Tinawag ding Mizpa#49 MIZPA: Sa wikang Hebreo, ang mga salitang &#8220;Mizpa&#8221; at &#8220;Bantayan nawa&#8221; ay magkasintunog. ang lugar na iyon sapagkat sinabi ni Laban, &#8220;Bantayan nawa tayo ni Yahweh samantalang tayo'y magkalayo. 50Kapag inapi mo ang aking mga anak, o nag-asawa ka ng iba, alalahanin mo na wala man ako roon, ang Diyos ang saksi sa ating kasunduan.&#8221; 51Pagkatapos, sinabi pa ni Laban, &#8220;Narito sa pagitan natin ang mga batong ibinunton ko, at narito rin ang batong inilagay mo. 52Ang mga ito ang ating palatandaan. Ito rin ang magiging hanggahan natin upang maiwasan ang paglusob sa isa't isa. 53Ang Diyos ni Abraham at ang Diyos ni Nahor ang hahatol sa atin.&#8221; At sa pangalan ng Diyos na sinamba ng ama niyang si Isaac ay sumumpa si Jacob na tutupad siya sa kasunduang ito. 54Pagkatapos, nagpatay siya ng isang hayop at ito'y inihandog doon sa bundok. Nagsalu-salo sila at doon na rin nagpalipas ng gabi. 55Kinaumagahan, umuwi na si Laban matapos hagkan ang kanyang mga anak at mga apo.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch32" data-usfm="GEN.32">
 <div class="label">32</div><div class="s">Humanda si Jacob na Salubungin si Esau</div><div class="p"> 1Nagpatuloy si Jacob sa paglalakbay at sinalubong siya ng mga anghel ng Diyos. 2Kaya't sinabi niya, &#8220;Ito ang hukbo ng Diyos,&#8221; kaya tinawag niyang Mahanaim#2 MAHANAIM: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;dalawang kampo&#8221;. ang lugar na iyon.</div><div class="p"> 3Nagpadala siya ng mga sugo sa kapatid niyang si Esau sa lupain ng Seir, sa lupain ng Edom. 4Ganito ang kanyang ipinasabi: &#8220;Ako si Jacob na abang lingkod mo. Matagal akong nanirahan sa Tiyo Laban at ngayon lamang ako uuwi. 5Marami akong mga baka, asno, tupa, kambing at mga alipin. Pinauna ko ang mga sugong ito upang ipakiusap sa iyo na magkasundo na tayo.&#8221;</div><div class="p"> 6Pagbalik ng mga sugo, sinabi nila, &#8220;Nakausap po namin si Esau at ngayon po'y nasa daan na siya at may kasamang apatnaraang lalaki upang salubungin kayo.&#8221; 7Natakot si Jacob at lubhang nabahala. Kaya't pinagdalawa niyang pangkat ang kanyang mga tauhan pati mga hayop 8upang, kung salakayin sila ni Esau, ang isang pangkat ay makakatakas.</div><div class="p"> 9At nanalangin si Jacob, &#8220;Diyos ni Abraham at ni Isaac, tulungan po ninyo ako! Sinabi po ninyong ako'y bumalik sa aming lupain at mga kamag-anak, at hindi ninyo ako pababayaan. 10Hindi po ako karapat-dapat sa lahat ng kagandahang-loob ninyo sa akin. Nang tumawid po ako sa Jordan, wala akong dala kundi tungkod, ngunit ngayon sa aking pagbabalik, dalawang pangkat na ang aking kasama. 11Iligtas ninyo ako sa kamay ng aking kapatid na si Esau. Nangangamba po akong sa pagkikita nami'y patayin niya kami pati mga babae at mga bata. 12Nangako#Gen. 22:17 po kayong hindi ninyo ako pababayaan. Sinabi ninyong pararamihin ninyo ang aking lahi, sindami ng mga buhangin sa dagat.&#8221;</div><div class="p"> 13Kinabukasan, si Jacob ay naghanda ng regalo para kay Esau. Pumili siya ng 14dalawampung barako at dalawandaang inahing kambing, dalawandaang inahing tupa at dalawampung barako, 15tatlumpung gatasang kamelyo na may mga anak, apatnapung inahing baka at sampung toro, at dalawampung inahing asno at sampung lalaking asno. 16Bawat kawan ay ipinagkatiwala niya sa isang alipin. Sinabi niya sa kanila, &#8220;Mauna kayo sa akin, ngunit huwag kayong magsasabay-sabay; lagyan ninyo ng pagitan ang bawat kawan.&#8221; 17Sinabi niya sa naunang alipin, &#8220;Kung masalubong mo ang aking kapatid at tanungin ka, &#8216;Sino ang iyong panginoon? Saan ka pupunta? Kaninong mga hayop ito?&#8217; 18Sabihin mong, &#8216;Ito po'y galing sa inyong lingkod na si Jacob. Regalo po niya ito sa panginoon niyang si Esau.&#8217; Sabihin mo ring kasunod na ninyo ako.&#8221; 19Ganito rin ang iniutos niya sa pangalawa, pangatlo at sa lahat ng aliping kasama ng kawan. 20Ipinasabi rin niya sa mga ito na siya'y kasunod nila. Inisip ni Jacob na sa ganitong paraa'y patatawarin siya ni Esau, kung sila'y magtagpo, dahil sa mga regalong padala niya. 21Ang mga regalong ito'y nauna sa kanya; nagpahinga muna siya sa kanyang kampo nang gabing iyon.</div><div class="s">Nakipagbuno si Jacob sa Peniel</div><div class="p"> 22Nang gabi ring iyon, gumising si Jacob at itinawid sa Ilog Jabok ang dalawa niyang asawa, labing-isang anak at dalawang asawang-lingkod. 23Pagkatapos#Kar. 10:12 maitawid ang lahat niyang ari-arian, 24naiwang#Hos. 12:3-4 mag-isa si Jacob.</div><div class="p">Doon, nakipagbuno sa kanya ang isang lalaki hanggang sa pagbubukang-liwayway. 25Nang maramdaman ng lalaki na hindi niya madadaig si Jacob, hinampas niya ito sa balakang at ang buto nito'y nalinsad. 26Sinabi ng lalaki, &#8220;Bitiwan mo na ako at magbubukang-liwayway na!&#8221;</div><div class="p">&#8220;Hindi kita bibitiwan hangga't hindi mo ako binabasbasan,&#8221; wika ni Jacob. 27Tinanong ng lalaki kung sino siya, at sinabi niyang siya'y si Jacob.</div><div class="p"> 28Sinabi#Gen. 35:10 sa kanya ng lalaki, &#8220;Mula ngayo'y Israel#28 ISRAEL: Sa wikang Hebreo, ang mga salitang &#8220;Israel&#8221; at &#8220;nakipagbuno sa Diyos&#8221; ay magkasintunog. na ang itatawag sa iyo, at hindi na Jacob, sapagkat nakipagbuno ka sa Diyos at sa mga tao, at ikaw ay nagtagumpay.&#8221;</div><div class="p"> 29&#8220;Ano#Huk. 13:17-18 namang pangalan ninyo?&#8221; tanong ni Jacob.</div><div class="p">&#8220;Bakit gusto mo pang malaman?&#8221; sagot naman ng lalaki. At binasbasan niya si Jacob.</div><div class="p"> 30Sinabi ni Jacob, &#8220;Nakita ko ang mukha ng Diyos, gayunma'y buh&#225;y pa rin ako.&#8221; At tinawag niyang Peniel#30 PENIEL: Sa wikang Hebreo, ang mga salitang &#8220;Peniel&#8221; at &#8220;ang mukha ng Diyos&#8221; ay magkasintunog. ang lugar na iyon. 31Sumisikat na ang araw nang umalis siya roon at papilay-pilay na lumakad. 32Iyon ang dahilan kung bakit hanggang ngayo'y hindi kinakain ng mga Israelita ang litid ng pigi ng hayop, sapagkat iyon ang bahaging napilay kay Jacob.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="GEN.33">
 <div class="label">33</div><div class="s">Nagkita sina Jacob at Esau</div><div class="p"> 1Natanaw ni Jacob na dumarating si Esau kasama ang apatnaraan niyang tauhan. Kaya't pinasama niya ang mga bata sa kani-kanilang ina. 2Nasa unahan ang dalawang asawang-lingkod at ang kanilang mga anak, kasunod si Lea at ang kanyang mga anak, at sa hulihan si Raquel at ang anak nitong si Jose. 3Umuna si Jacob sa kanilang lahat at pitong ulit na yumukod hanggang sa makarating sa harapan ng kapatid. 4Siya'y patakbong sinalubong ni Esau, niyakap nang mahigpit at hinagkan. Nag-iyakan ang magkapatid. 5Nang makita ni Esau ang mga babae at mga bata, itinanong niya kung sino sila.</div><div class="p">&#8220;Iyan ang mga anak na kaloob sa akin ng Diyos,&#8221; tugon ni Jacob. 6Nagsilapit ang mga asawang-lingkod na kasama ang mga bata at yumukod; 7sumunod si Lea at ang kasamang mga bata, at sa katapus-tapusa'y si Jose at si Raquel. Yumukod silang lahat at nagbigay-galang kay Esau.</div><div class="p"> 8&#8220;Ano naman ang mga kawan na nasalubong ko?&#8221; tanong ni Esau.</div><div class="p">&#8220;Iyon ay mga pasalubong ko sa iyo,&#8221; sagot niya.</div><div class="p"> 9Ngunit sinabi ni Esau, &#8220;Sapat na ang kabuhayan ko. Sa iyo na lang iyan.&#8221;</div><div class="p"> 10Sinabi ni Jacob, &#8220;Hindi! Para sa iyo talaga ang mga iyan; tanggapin mo na kung talagang ako'y pinapatawad mo. Pagkakita ko sa mukha mo at madama ang magandang pagtanggap mo sa akin, para ko na ring nakita ang Diyos! 11Kaya, tanggapin mo na ang regalo ko sa iyo. Naging mabuti sa akin ang Diyos; hindi ako kinapos sa anumang bagay.&#8221; At hindi niya tinigilan si Esau hanggang sa tanggapin nito ang kanyang kaloob.</div><div class="p"> 12&#8220;Sige, umalis na tayo, at ako na ang mauuna sa inyo,&#8221; sabi ni Esau.</div><div class="p"> 13Sinabi ni Jacob, &#8220;Ang mga bata'y mahina pa. Inaalaala ko rin ang mga tupa at bakang may bisiro. Kung tayo'y magmadali para makatipid ng isang araw, baka naman mamatay ang mga ito. 14Mabuti pa, mauna ka na at kami'y susunod sa inyo. Sisikapin ko namang bilis-bilisan ang lakad hanggang kaya ng mga hayop at bata, at mag-aabot din tayo sa Seir.&#8221;</div><div class="p"> 15&#8220;Kung gayon, pasasamahan ko kayo sa ilang tauhan ko,&#8221; sabi ni Esau.</div><div class="p">&#8220;Hindi na kailangan. Labis-labis na ang iyong kagandahang-loob sa akin,&#8221; sabi naman ni Jacob. 16Nang araw na iyon ay umuna na si Esau papuntang Seir. 17Pumunta naman si Jacob sa Sucot#17 SUCOT: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;mga toldang tirahan&#8221;. at nagtayo roon ng kanyang toldang tirahan at kulungan ng mga hayop. Kaya, tinawag na Sucot ang lugar na iyon.</div><div class="p"> 18Mula sa Sucot, si Jacob ay tumawid sa Shekem at nagtayo ng kanyang tolda sa isang parang sa tapat ng lunsod. Nagbalik siya sa Canaan matapos manirahan nang matagal sa Mesopotamia. 19Ang#Jos. 24:32; Jn. 4:5 parang na pinagtayuan niya ng tolda ay binili niya sa tagapagmana ni Hamor na ama ni Shekem sa halagang sandaang pirasong pilak. 20Doon siya nagtayo ng altar at tinawag niyang El-Elohe-Israel, na ang kahulugan ay si El ang Diyos ng Israel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="GEN.34">
 <div class="label">34</div><div class="s">Ginahasa si Dina</div><div class="p"> 1Minsan, si Dina, ang anak na dalaga ni Jacob kay Lea, ay dumalaw sa ilang kababaihan sa lupaing iyon. 2Nakita siya ni Shekem, anak na binata ni Hamor na isang Hivita at pinuno sa lupaing iyon. Sapilitan siyang isinama nito at ginahasa. 3Ngunit napamahal na nang husto kay Shekem si Dina at sinikap niyang suyuin ito. 4Sinabi ni Shekem sa kanyang ama na lakaring mapangasawa niya ang dalaga.</div><div class="p"> 5Nalaman ni Jacob na pinagsamantalahan ni Shekem ang kanyang anak, ngunit hindi muna siya kumibo sapagkat nagpapastol noon ng baka ang kanyang mga anak na lalaki. 6Nagpunta naman si Hamor kay Jacob upang makipag-usap. 7Siya namang pagdating ng mga anak na lalaki ni Jacob mula sa kaparangan. Nabigla sila nang mabalitaan ang nangyari sa kapatid, at gayon na lamang ang kanilang galit dahil sa ginawa ni Shekem. Ito'y itinuring nilang isang paglapastangan sa buong angkan ni Jacob. 8Sinabi ni Hamor, &#8220;Yaman din lamang na iniibig ni Shekem si Dina, bakit hindi pa natin sila ipakasal? 9Magkaisa na tayo! Hayaan nating mapangasawa ng aming mga binata ang inyong mga dalaga, at ng aming mga dalaga ang inyong mga binata. 10Sa gayo'y maaari na kayong manatili dito sa aming lupain. Maaari kayong tumira kung saan ninyo gusto; maaari kayong maghanapbuhay at magkaroon ng ari-arian.&#8221;</div><div class="p"> 11Nakiusap ding mabuti si Shekem sa ama at mga kapatid ni Dina. Sinabi niya, &#8220;Pagbigyan na po ninyo ang aking hangarin, at humiling naman kayo ng kahit anong gusto ninyo. 12Sabihin po ninyo kung ano ang dote na dapat kong ibigay at kung magkano pa ang kailangan kong ipagkaloob sa inyo, makasal lamang kami.&#8221;</div><div class="p"> 13Dahil sa paglapastangan kay Dina, mapanlinlang ang pagsagot ng mga anak na lalaki ni Jacob sa mag-amang Hamor at Shekem. 14Sinabi nila, &#8220;Malaking kahihiyan namin kung hindi tuli ang mapapangasawa ng aming kapatid. 15Papayag lamang kami kung ikaw at ang lahat ng mga lalaking nasasakupan ninyo ay magpapatuli. 16Pagkatapos, maaari na ninyong mapangasawa ang aming mga dalaga at ang inyo nama'y mapapangasawa namin. Magiging magkababayan na tayo at mamumuhay tayong magkakasama. 17Kung di kayo sasang-ayon, isasama na namin si Dina at aalis na kami.&#8221;</div><div class="p"> 18Pumayag naman ang mag-amang Hamor at Shekem. 19Hindi na sila nag-aksaya ng panahon sapagkat napakalaki ng pag-ibig ni Shekem kay Dina. Si Shekem ay iginagalang ng lahat sa kanilang sambahayan.</div><div class="p"> 20Sa may pintuan ng lunsod, tinipon ng mag-ama ang lahat ng lalaki sa Shekem. Sinabi nila, 21&#8220;Napakabuting makisama ng mga dayuhang dumating dito sa atin. Dito na natin sila patirahin, maluwang din lamang ang ating lupain. Pakasalan natin ang kanilang mga dalaga at sila nama'y gayon din. 22Ngunit mangyayari lamang ito kung ang ating mga kalalakihan ay patutuli na tulad nila. 23Sa gayon, ang kanilang ari-arian, mga kawan at bakahan ay mapapasaatin. Sumang-ayon na tayong mamuhay silang kasama natin.&#8221; 24Sumang-ayon naman sa panukalang ito ang mga lalaki, at silang lahat ay nagpatuli.</div><div class="p"> 25Nang ikatlong araw na matindi pa ang kirot ng sugat ng mga tinuli, kinuha nina Simeon at Levi na mga kapatid ni Dina, ang kanilang tabak at pinagpapatay ang mga lalaki roon na walang kamalay-malay. 26Pinatay nila pati ang mag-amang Hamor at Shekem, at itinakas si Dina. 27Pagkatapos ng pagpatay sinamsam naman ng ibang mga anak ni Jacob ang mahahalagang ari-arian doon. Ginawa nila ito dahil sa panghahalay sa kanilang kapatid na babae. 28Sinamsam nila pati mga kawan, mga baka, mga asno at lahat ng mapapakinabangan sa bayan at sa bukid. 29Dinala nilang lahat ang mga kayamanan, binihag ang mga babae't mga bata, at walang itinirang anuman.</div><div class="p"> 30Sinabi ni Jacob kina Simeon at Levi, &#8220;Binigyan ninyo ako ng napakalaking suliranin. Ngayon, kamumuhian ako ng mga Cananeo at Perezeo. Kapag nagkaisa silang salakayin tayo, wala tayong sapat na tauhang magtatanggol; maaari nilang lipulin ang aking sambahayan.&#8221;</div><div class="p"> 31Ngunit sila'y sumagot, &#8220;Hindi po kami makakapayag na ituring na isang masamang babae ang aming kapatid.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid399 iso6393tgl" data-vid="399" data-iso6393="tgl">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch35" data-usfm="GEN.35">
 <div class="label">35</div><div class="s">Binasbasan ng Diyos si Jacob sa Bethel</div><div class="p"> 1Sinabi#Gen. 28:11-17 ng Diyos kay Jacob, &#8220;Pumunta ka sa Bethel at doon ka manirahan. Ipagtayo mo roon ng altar ang Diyos na nagpakita sa iyo noong tumatakas ka sa iyong kapatid na si Esau.&#8221;</div><div class="p"> 2Kaya't sinabi ni Jacob sa kanyang sambahayan at sa lahat ng kasama niya, &#8220;Itapon ninyong lahat ang diyus-diyosang taglay ninyo, maglinis kayo ng inyong katawan, at magbihis kayo. 3Aalis tayo rito at pupunta sa Bethel. Magtatayo ako roon ng altar para sa Diyos na kasama ko saanman at laging tumutulong sa akin sa panahon ng kagipitan.&#8221; 4Ibinigay nila kay Jacob ang kanilang mga diyus-diyosan at ang suot nilang mga hikaw. Ang lahat ng ito'y ibinaon ni Jacob sa tabi ng malaking punong malapit sa Shekem.</div><div class="p"> 5Ang mga tao sa mga karatig-bayan ay natakot kay Jacob at sa kanyang mga anak na lalaki, kaya't walang nangahas humabol sa kanila nang sila'y umalis. 6Nang dumating sila sa Luz, sa lupain ng Canaan, 7gumawa siya ng altar at tinawag niyang El-Bethel#7 EL-BETHEL: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;Diyos ng Bethel&#8221;. ang lugar na iyon, sapagkat doon nagpakita sa kanya ang Diyos nang siya'y tumakas mula sa kanyang kapatid. 8Namatay si Debora, ang nag-alaga kay Rebeca, at inilibing sa tabi ng malaking puno sa gawing timog ng Bethel. At ang dakong iyo'y tinawag na &#8220;Roble ng Pagluha.&#8221;</div><div class="p"> 9Pagbalik ni Jacob mula sa Mesopotamia, muling nagpakita sa kanya ang Diyos at siya'y binasbasan, 10&#8220;Jacob#Gen. 32:28 ang pangalan mo, ngunit mula ngayon, Israel na ang itatawag sa iyo.&#8221; 11Sinabi#Gen. 17:4-8 pa sa kanya, &#8220;Ako ang Makapangyarihang Diyos; magkakaroon ka ng maraming anak. Darami ang iyong mga lahi at sa kanila'y may mga magiging hari. Magmumula sa lahi mo ang maraming bansa. 12Ang mga lupaing aking ipinangako kay Abraham at kay Isaac ay ibibigay ko sa iyo at sa iyong mga anak.&#8221; 13At iniwan siya ng Diyos. 14Naglagay#Gen. 28:18-19 si Jacob ng batong palatandaan sa lugar na pinagtagpuan nila. Binuhusan niya ito ng langis at alak bilang tanda na ito'y ukol sa Diyos. 15Tinawag niyang Bethel ang lugar na iyon.</div><div class="s">Namatay si Raquel</div><div class="p"> 16Umalis sila sa Bethel. Nang sila'y malapit na sa Efrata, naramdaman ni Raquel na manganganak na siya at napakatindi ng kanyang hirap. 17Sinabi sa kanya ng hilot, &#8220;Huwag kang matakot, lalaki na naman ang isisilang mo.&#8221; 18Nasa bingit na siya ng kamatayan, at bago siya nalagutan ng hininga, ang sanggol ay tinawag niyang Benoni,#18 BENONI: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;anak ng aking pagdadalamhati&#8221;. ngunit Benjamin#18 BENJAMIN: Sa wikang Hebreo, ang kahulugan ng salitang ito ay &#8220;anak na pagpapalain&#8221;. naman ang ipinangalan ni Jacob.</div><div class="p"> 19Namatay si Raquel at inilibing sa tabi ng daang patungo sa Efrata na ngayon ay Bethlehem. 20Ang puntod ay nilagyan ni Jacob ng batong pananda at hanggang ngayo'y makikita pa rin ang panandang iyon sa puntod ni Raquel. 21Nagpatuloy ng paglalakbay si Israel at nagkampo sa kabilang panig ng tore ng Eder.</div><div class="s">Ang mga Anak ni Jacob</div><div class="r">(1 Cro. 2:1-2)</div><div class="p"> 22Samantalang#Gen. 49:4 sina Israel ay nasa lupaing iyon, sumiping si Ruben kay Bilha na isa sa mga asawang-lingkod ng kanyang ama. Nalaman ito ni Israel.</div><div class="p">Labindalawa ang mga anak na lalaki ni Jacob: 23kay Lea, ang naging anak niya'y sina Ruben, Simeon, Levi, Juda, Isacar at Zebulun; 24kay Raquel, si Jose at si Benjamin; 25kay Bilha na alipin ni Raquel, si Dan at si Neftali; 26kay Zilpa naman na alipin ni Lea, ang naging anak niya'y sina Gad at Asher. Sa Mesopotamia ipinanganak ang lahat ng ito.</div><div class="s">Namatay si Isaac</div><div class="p"> 27Dumalaw#Gen. 13:18 si Jacob sa kanyang amang si Isaac sa Mamre, na tinatawag ding Lunsod ng Arba o Hebron. Dito rin tumira si Abraham. 28Si Isaac ay 180 taon 29nang mamatay at mamahinga sa piling ng kanyang mga ninuno. Siya'y inilibing nina Esau at Jacob.</div>
 </div>
 </div>
</div>

In the WordHalimbawa

Banal na Kasulatan

Tungkol sa Gabay na ito

Mga Kaugnay na Gabay