Salmo 139:1-12

PANGINOON, akoʼy inyong siniyasat at kilalang-kilala. Alam ninyo lahat, maging ang pag-upo at pagtayo ko; Malayo man kayoʼy batid ninyo ang aking iniisip. Akoʼy inyong nakikita nagtatrabaho man ako o nagpapahinga. Alam ninyo ang lahat ng aking ginagawa. PANGINOON, hindi pa man ako nagsasalita ay alam na ninyo ang aking sasabihin. Lagi ko kayong kasama, akoʼy inyong iniingatan at kinakalinga. Ang pagkakilala ninyo sa akin ay tunay na kahanga-hanga; hindi maarok ng aking pang-unawa. Paano ba ako makakaiwas sa inyong Espiritu? Saan ba ako makakapunta na wala kayo? Kung pupunta ako sa langit ay naroon kayo; kung pupunta ako sa lugar ng mga patay, naroon din kayo. At kung pumunta man ako sa silangan o tumira sa pinakamalayong lugar sa kanluran, kayo ay naroon din upang akoʼy patnubayan at tulungan. Maaaring mapakiusapan ko ang dilim na itago ako, o maging gabi ang liwanag sa paligid ko; subalit, kahit ang kadiliman ay hindi madilim sa inyo, PANGINOON, at ang gabi ay parang araw. Dahil para sa inyo, pareho lang ang dilim at ang liwanag.