Y"oel 2:12-17

พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงกระนั้นก็ดี บัดนี้ พวกเจ้าจงกลับมาหาเราด้วยสุดใจ ด้วยการอดอาหาร การร้องไห้ และการโอดครวญ จงฉีกใจของพวกเจ้า ไม่ใช่ฉีกเสื้อของเจ้า” จงกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน เพราะว่าพระองค์ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและพระกรุณา พระองค์กริ้วช้าและบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง และเปลี่ยนพระทัยไม่ลงโทษ ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจทรงกลับมาและเปลี่ยนพระทัย ทั้งทรงเหลือพรไว้ข้างหลัง คือให้มีธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา ถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จงเป่าเขาสัตว์ในศิโยน จงจัดพิธีอดอาหาร จงเรียกประชุมทำพิธี จงรวบรวมประชาชน จงชำระชุมนุมชนให้บริสุทธิ์ จงประชุมพวกผู้ใหญ่ จงรวบรวมเด็กๆ แม้แต่เด็กที่ยังกินนม จงให้เจ้าบ่าวออกจากเรือนหอ และเจ้าสาวออกจากห้องของตน ให้บรรดาปุโรหิต คือผู้ปรนนิบัติพระยาห์เวห์ ร้องไห้อยู่ระหว่างเฉลียงกับแท่นบูชา และให้ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงเวทนาประชากรของพระองค์ ขออย่าทรงให้มรดกของพระองค์เป็นที่เยาะเย้ย หรือเป็นคำเปรียบเปรยเย้ยหยันท่ามกลางประชาชาติ ควรหรือที่เขาจะกล่าวท่ามกลางชนชาติทั้งหลายว่า ‘พระเจ้าของพวกเขาอยู่ที่ไหน?’ ”

โยเอล 2:12-17