โยชูวา 20:1-9

โยชูวา 20:1-9 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

แล้วพระเจ้าตรัสกับโยชูวาว่า <<จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า <จงกำหนดตั้งเมืองลี้ภัย ซึ่งเราได้พูดกับเจ้าทั้งหลายทางโมเสสแล้วนั้น เพื่อว่าผู้ฆ่าคนที่ได้ฆ่าคนใดด้วยมิได้เจตนาหรือไม่ จงใจจะได้หนีไปอยู่ที่นั่น เมืองเหล่านี้จะได้เป็นที่ลี้ภัยของเจ้าเพื่อให้พ้นจากผู้ อาฆาต ให้ผู้นั้นหนีไปยังเมืองเหล่านี้เมืองใดเมืองหนึ่งและ ยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูเมืองนั้น และอธิบายเรื่องของตนให้แก่พวกผู้ใหญ่ในเมืองนั้นให้ทราบ แล้วเขาทั้งหลายจะนำผู้นั้นเข้าไปในเมืองกำหนดที่ให้ อยู่แล้วผู้นั้นจะอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขาทั้งหลาย และถ้าผู้อาฆาตไล่ตามเขาไปผู้ใหญ่จะไม่มอบผู้ฆ่าคน นั้นไว้ในมือของผู้อาฆาต เพราะว่าผู้นั้นได้ฆ่าเพื่อนบ้านของตนด้วยไม่มีเจตนา มิได้เป็นอริกันมาแต่ก่อน และผู้นั้นจะอาศัยอยู่ ในเมืองนั้นจนกว่าเขาจะยืนต่อหน้าชุมนุมชน เพื่อรอรับการพิพากษา จนกว่าปุโรหิตในเวลานั้นสิ้นชีวิต ผู้ฆ่าคนนั้นจึงจะกลับไปยังเมืองของตน ไปบ้านของตน ไปยังเมืองที่เขาจากมานั้นได้> >> ดังนั้นเขาจึงกำหนดตั้งเมืองเคเดชในกาลิลี ในแดนเทือกเขานัฟทาลีและเมืองเชเคม ในแดนเทือกเขาของเอฟราอิม และคีริยาทอาราบาห์ (คือเฮโบรน) ในแดนเทือกเขายูดาห์ และทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตรงเมืองเยรีโคนั้น เขาได้กำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นทุรกันดารบนที่ราบจาก ที่ดินคนเผ่ารูเบน และเมืองราโมทในกิเลอาดจากที่ดินเผ่ากาดและเมืองโกลาน ในบาชานจากที่ดินคนเผ่ามนัสเสห์ หัวเมืองเหล่านี้ เป็นเมืองที่กำหนดไว้ให้คนอิสราเอลทั้งหมด และให้คนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขา เพื่อว่าถ้าผู้ใดได้ฆ่าคน ด้วยมิได้เจตนาจะได้หนีไปที่นั่นได้ เพื่อว่าเขาจะไม่ต้องตายด้วยมือของผู้อาฆาต จนกว่าเขาจะได้ยืนต่อหน้าชุมนุมชน

โยชูวา 20:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

จากนั้น​พระยาห์เวห์​ได้​พูด​กับ​โยชูวา​ว่า “ให้​บอก​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘ให้​ตั้ง​เมือง​ลี้ภัย​ขึ้น สำหรับ​พวกเจ้า​ทั้งหลาย ซึ่ง​เรา​ได้​บอก​กับ​พวกเจ้า​ผ่าน​ทาง​โมเสส เมื่อ​ใคร​ก็ตาม​ได้​ฆ่า​คนตาย​โดย​อุบัติเหตุ​หรือ​ไม่ได้​ตั้งใจ จะได้​หนี​ไป​อยู่​ที่นั่น เมือง​เหล่านั้น​จะได้​เป็น​ที่​ลี้ภัย​ของ​พวกเจ้า เพื่อ​ให้​พ้น​จาก​ญาติ​ของ​คนตาย​ที่​มี​หน้าที่​ลงโทษ​คนฆ่า เมื่อ​คน​ที่​ได้​ฆ่า​คนตาย​นั้น​หนี​ไป​ยัง​เมือง​เหล่านี้ เขา​ต้อง​ยืน​อยู่​ที่​ทางเข้า​ประตู​เมือง​นั้น​และ​อธิบาย​เรื่อง​ของตน​ให้​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น​ฟัง แล้ว​พวกเขา​ก็​จะ​รับ​คน​ผู้นั้น​เข้าไป​และ​ให้​พัก​อาศัย​ร่วม​กับ​พวกเขา แล้ว​ถ้า​มี​ญาติ​คนตาย​ที่​จะ​แก้แค้น​เขา​ไล่​ติดตาม​เขา​มา พวก​ผู้​อาวุโส​ของ​เมือง​ต้อง​ไม่​มอบ​ตัวเขา​ออก​ไป เพราะ​เขา​ผู้นั้น​ได้​ฆ่า​เพื่อน​บ้าน​ตาย​โดย​ไม่ได้​ตั้งใจ​และ​ไม่ได้​บาดหมาง​กัน​มา​ก่อน คน​ที่​ฆ่า​คนอื่น​นั้น​จะ​อาศัย​อยู่​ที่​เมือง​นั้น​จนกว่า​เขา​จะมา​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​ชุมชน​เพื่อ​รับ​การ​ตัดสิน และ​ถ้า​ตัดสิน​ว่า​ไม่​ตั้งใจ​ฆ่า เขา​ก็​จะ​อยู่​ที่นั่น​ต่อไป จนกว่า​คน​ที่​เป็น​นักบวช​ชั้น​สูงสุด​ใน​เวลา​นั้น​ได้​ตาย​ไป จากนั้น คน​ที่​ฆ่า​คนอื่น​นั้น​จะ​ได้รับ​อนุญาต​ให้​กลับ​บ้าน ไป​ยัง​เมือง​ที่​เขา​ได้​หลบหนี​มา’” ดังนั้น​พวกเขา​จึง​ได้​กำหนด​เมือง​สำหรับ​ลี้ภัย​ไว้​ดังนี้ คือ เมือง​เคเดช ใน​กาลิลี ใน​แถบ​เนินเขา​นัฟทาลี เมือง​เชเคม​ใน​แถบ​เนินเขา​ของ​เอฟราอิม และ​คิริยาทอารบา (หรือ​เฮโบรน) ใน​แถบ​เนินเขา​ยูดาห์ และ​อีก​ฟาก​หนึ่ง​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​ซึ่ง​อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวันออก​ของ​เมือง​เยริโค พวกเขา​ได้​เลือก​เมือง​เบเซอร์​ที่​อยู่​ใน​ทะเลทราย​บน​ที่ราบสูง​ของ​ชน​เผ่า​รูเบน กับ​เมือง​ราโมท​ใน​กิเลอาด​ของ​ชน​เผ่ากาด และ​เมือง​โกลาน​ใน​บาชาน ของ​ชน​เผ่า​มนัสเสห์ เมือง​เหล่านั้น​เป็น​เมือง​ที่​ได้​กำหนด​ไว้​สำหรับ​ชาว​อิสราเอล​ทุกคน และ​คน​ต่าง​ชาติ​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวกเขา เพื่อ​ว่า​หาก​มี​ใคร​ฆ่า​คน​โดย​ไม่ได้​ตั้งใจ จะได้​หนี​ไป​อยู่​ที่นั่น และ​ไม่ต้อง​ถูก​ฆ่าตาย​ด้วย​มือ​ของ​ญาติ​ผู้ตาย​ที่​มี​หน้าที่​ลงโทษ​คน​ฆ่า จนกว่า​เขา​จะ​ได้​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​ชุมชน​เพื่อ​การ​ตัดสิน​คดี

โยชูวา 20:1-9 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับโยชูวาว่า “จงกล่าวแก่ประชาชนอิสราเอลว่า ‘จงกำหนดเมืองลี้ภัยไว้ ซึ่งเราได้พูดกับพวกเจ้าทางโมเสสแล้วนั้น เพื่อให้ผู้ฆ่าคนที่ได้ฆ่าคนโดยไม่เจตนาหรือไม่จงใจจะได้หนีไปอยู่ที่นั่น เมืองเหล่านี้จะได้เป็นที่ลี้ภัยของเจ้าเพื่อให้พ้นจากผู้แก้แค้นแทนโลหิต ให้ผู้ที่หนีไปยังเมืองเหล่านี้เมืองใดเมืองหนึ่ง ยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูเมืองนั้น และอธิบายเรื่องของตนให้พวกผู้ใหญ่ในเมืองนั้นทราบ แล้วพวกเขาจะนำผู้นั้นเข้าไปในเมือง กำหนดที่ให้อยู่ แล้วผู้นั้นจะอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขา และถ้าผู้แก้แค้นแทนโลหิตไล่ตามเขาไป ผู้ใหญ่จะไม่มอบผู้ฆ่าคนนั้นไว้ในมือของเขา เพราะว่าผู้นั้นได้ฆ่าเพื่อนบ้านของตนโดยไม่เจตนาและไม่ได้เป็นอริกันมาก่อน และผู้นั้นจะอาศัยอยู่ในเมืองนั้นจนกว่าเขาจะยืนต่อหน้าชุมนุมชนเพื่อรับการพิพากษา จนกว่ามหาปุโรหิตในเวลานั้นสิ้นชีวิต ผู้ฆ่าคนนั้นจึงจะกลับไปยังเมืองของตน ไปบ้านของตน ไปยังเมืองที่เขาจากมานั้นได้’ ” ดังนั้นพวกเขาจึงกำหนดเมืองเคเดชในกาลิลีในแดนเทือกเขานัฟทาลี และเชเคมในแดนเทือกเขาเอฟราอิม และคีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) ในแดนเทือกเขายูดาห์ และทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตรงเมืองเยรีโคนั้น พวกเขาได้กำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นทุรกันดารบนที่ราบจากเผ่ารูเบน และเมืองราโมทในกิเลอาดจากเผ่ากาด และเมืองโกลานในบาชานจากเผ่ามนัสเสห์ เมืองเหล่านี้เป็นเมืองที่กำหนดไว้สำหรับคนอิสราเอลทั้งหมด และคนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเขา เพื่อว่าถ้าใครได้ฆ่าคนโดยไม่เจตนา จะหนีไปที่นั่นได้ เพื่อเขาจะไม่ต้องตายด้วยมือของผู้แก้แค้นแทนโลหิต จนกว่าเขาจะได้ยืนต่อหน้าชุมนุมชน

โยชูวา 20:1-9 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับโยชู​วาว​่า “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ‘จงกำหนดตั้งเมืองลี้​ภัย ซึ่งเราได้​พู​ดก​ับเจ้าทั้งหลายทางโมเสสแล้​วน​ั้น เพื่อว่าผู้ฆ่าคนที่​ได้​ฆ่าคนใดด้วยมิ​ได้​เจตนาหรือไม่จงใจจะได้​หนี​ไปอยู่​ที่นั่น เมืองเหล่านี้จะได้เป็​นที​่​ลี้​ภัยของเจ้าเพื่อให้พ้นจากผู้อาฆาตโลหิต ให้​ผู้​นั้นหนีไปยังเมืองเหล่านี้เมืองใดเมืองหนึ่ง และยืนอยู่​ที่​ทางเข้าประตูเมืองนั้น และอธิบายเรื่องของตนให้​แก่​พวกผู้​ใหญ่​ในเมืองนั้นให้​ทราบ แล​้วเขาทั้งหลายจะนำผู้นั้นเข้าไปในเมือง กำหนดที่​ให้​อยู่​แล​้วผู้นั้นจะอยู่​ที่​นั่นในหมู่พวกเขาทั้งหลาย และถ้าผู้อาฆาตโลหิตไล่ตามเขาไป ผู้ใหญ่​จะไม่มอบผู้ฆ่าคนนั้นไว้ในมือของผู้อาฆาตโลหิต เพราะว่าผู้นั้นได้ฆ่าเพื่อนบ้านของตนด้วยไม่​มี​เจตนา มิได้​เกล​ียดชังเขาแต่​ก่อน และผู้นั้นจะอาศัยอยู่ในเมืองนั้นจนกว่าเขาจะยืนต่อหน้าชุ​มนุ​มชนเพื่อรอรับการพิพากษา จนกว่ามหาปุโรหิตในเวลานั้นสิ้นชีวิต ผู้​ฆ่าคนนั้นจึงจะกลับไปยังเมืองของตน ไปบ้านของตน ไปยังเมืองที่เขาจากมานั้นได้’” ดังนั้นเขาจึงกำหนดตั้งเมืองเคเดชในกาลิลีในแดนเทือกเขานัฟทาลี และเมืองเชเคมในแดนเทือกเขาของเอฟราอิม และคีริยาทอารบา คือเฮโบรน ในแดนเทือกเขายูดาห์ และทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้นตรงเมืองเยรี​โคน​ั้น เขาได้กำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นทุ​รก​ันดารบนที่ราบจากที่​ดิ​นคนตระกูลรู​เบน และเมืองราโมทในกิเลอาดจากที่​ดิ​นคนตระกูลกาด และเมืองโกลานในบาชานจากที่​ดิ​นคนตระกูลมนัสเสห์ หัวเมืองเหล่านี้เป็นเมืองที่กำหนดไว้​ให้​คนอิสราเอลทั้งหมด และให้คนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ในหมู่​พวกเขา เพื่อว่าถ้าผู้ใดได้ฆ่าคนด้วยมิ​ได้​เจตนาจะได้​หนี​ไปที่นั่นได้ เพื่อว่าเขาจะไม่ต้องตายด้วยมือของผู้อาฆาตโลหิต จนกว่าเขาจะได้ยืนต่อหน้าชุ​มนุ​มชน

โยชูวา 20:1-9 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

แล้วพระเจ้าตรัสกับโยชูวาว่า <<จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า <จงกำหนดตั้งเมืองลี้ภัย ซึ่งเราได้พูดกับเจ้าทั้งหลายทางโมเสสแล้วนั้น เพื่อว่าผู้ฆ่าคนที่ได้ฆ่าคนใดด้วยมิได้เจตนาหรือไม่ จงใจจะได้หนีไปอยู่ที่นั่น เมืองเหล่านี้จะได้เป็นที่ลี้ภัยของเจ้าเพื่อให้พ้นจากผู้ อาฆาต ให้ผู้นั้นหนีไปยังเมืองเหล่านี้เมืองใดเมืองหนึ่งและ ยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูเมืองนั้น และอธิบายเรื่องของตนให้แก่พวกผู้ใหญ่ในเมืองนั้นให้ทราบ แล้วเขาทั้งหลายจะนำผู้นั้นเข้าไปในเมืองกำหนดที่ให้ อยู่แล้วผู้นั้นจะอยู่ที่นั่นในหมู่พวกเขาทั้งหลาย และถ้าผู้อาฆาตไล่ตามเขาไปผู้ใหญ่จะไม่มอบผู้ฆ่าคน นั้นไว้ในมือของผู้อาฆาต เพราะว่าผู้นั้นได้ฆ่าเพื่อนบ้านของตนด้วยไม่มีเจตนา มิได้เป็นอริกันมาแต่ก่อน และผู้นั้นจะอาศัยอยู่ ในเมืองนั้นจนกว่าเขาจะยืนต่อหน้าชุมนุมชน เพื่อรอรับการพิพากษา จนกว่าปุโรหิตในเวลานั้นสิ้นชีวิต ผู้ฆ่าคนนั้นจึงจะกลับไปยังเมืองของตน ไปบ้านของตน ไปยังเมืองที่เขาจากมานั้นได้> >> ดังนั้นเขาจึงกำหนดตั้งเมืองเคเดชในกาลิลี ในแดนเทือกเขานัฟทาลีและเมืองเชเคม ในแดนเทือกเขาของเอฟราอิม และคีริยาทอาราบาห์ (คือเฮโบรน) ในแดนเทือกเขายูดาห์ และทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนตรงเมืองเยรีโคนั้น เขาได้กำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นทุรกันดารบนที่ราบจาก ที่ดินคนเผ่ารูเบน และเมืองราโมทในกิเลอาดจากที่ดินเผ่ากาดและเมืองโกลาน ในบาชานจากที่ดินคนเผ่ามนัสเสห์ หัวเมืองเหล่านี้ เป็นเมืองที่กำหนดไว้ให้คนอิสราเอลทั้งหมด และให้คนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ในหมู่พวกเขา เพื่อว่าถ้าผู้ใดได้ฆ่าคน ด้วยมิได้เจตนาจะได้หนีไปที่นั่นได้ เพื่อว่าเขาจะไม่ต้องตายด้วยมือของผู้อาฆาต จนกว่าเขาจะได้ยืนต่อหน้าชุมนุมชน

โยชูวา 20:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโยชูวาว่า “จงสั่งประชากรอิสราเอลให้กำหนดเมืองลี้ภัยตามที่เราได้สั่งโมเสสไว้ ผู้ใดกระทำให้คนตายโดยไม่เจตนาและเป็นอุบัติเหตุสามารถหนีมายังเมืองเหล่านี้ และได้รับความคุ้มครองให้พ้นจากผู้แก้แค้น “เมื่อผู้ถูกกล่าวหาหนีมายังเมืองลี้ภัยแห่งใดแห่งหนึ่ง เขาต้องยืนอยู่ตรงทางเข้าประตูเมืองและชี้แจงคดีต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโสของเมืองนั้น ผู้อาวุโสจะต้องยินยอมให้ผู้นั้นเข้ามาและให้ที่พักอาศัยแก่เขา หากผู้แก้แค้นไล่ตามมา อย่ามอบตัวผู้ถูกกล่าวหาให้แก่ผู้แก้แค้น เพราะเขาฆ่าเพื่อนบ้านโดยไม่ตั้งใจและไม่ได้คิดมุ่งร้ายไว้ก่อน เขาจะต้องอาศัยอยู่ในเมืองนั้นจนกระทั่งได้รับการไต่สวนต่อหน้าชุมนุมประชากร และจวบจนมหาปุโรหิตซึ่งดำรงตำแหน่งในช่วงเกิดเหตุนั้นสิ้นชีวิต เขาจึงจะกลับภูมิลำเนาเดิมที่เขาหนีมาได้” เมืองที่เขาตั้งเป็นเมืองลี้ภัยคือเคเดชแห่งกาลิลีในแถบเทือกเขาแห่งนัฟทาลี เชเคมในแดนเทือกเขาแห่งเอฟราอิม และคีริยาทอารบา (คือเฮโบรน) ในแถบเทือกเขาแห่งยูดาห์ ทางฟากตะวันออกของจอร์แดนแห่งเยรีโค พวกเขากำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นกันดารบนที่ราบสูงในเขตเผ่ารูเบน เมืองราโมทในกิเลอาดในเขตเผ่ากาด และเมืองโกลานในบาชานในเขตเผ่ามนัสเสห์ เมืองลี้ภัยเหล่านี้สำหรับทั้งชาวอิสราเอลและคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางพวกเขา เพื่อผู้ใดก็ตามที่ทำให้คนตายโดยไม่เจตนา สามารถไปหลบอยู่ที่เมืองเหล่านี้โดยไม่ถูกฆ่าล้างแค้นก่อนที่จะได้รับการไต่สวนคดีต่อหน้าชุมนุมประชากร

โยชูวา 20:1-9 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โยชูวา​ว่า “จง​พูด​กับ​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘จง​กำหนด​เมือง​ลี้​ภัย​ขึ้น ตาม​ที่​เรา​ได้​สั่ง​เจ้า​โดย​ผ่าน​ทาง​โมเสส​ว่า ฆาตกร​ใด​ที่​ฆ่า​คน​โดย​ไม่​มี​เจตนา​หรือ​โดย​บังเอิญ​จะ​ได้​หลบ​หนี​ไป​ที่​นั่น​ได้ เมือง​เหล่า​นั้น​จะ​เป็น​ที่​สำหรับ​ลี้​ภัย​จาก​ผู้​ตาม​ล่า เขา​จะ​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เมือง​ลี้​ภัย​แห่ง​ใด​แห่ง​หนึ่ง และ​ยืน​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง และ​อธิบาย​กรณี​ของ​เขา​แก่​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น แล้ว​เขา​เหล่า​นั้น​จะ​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​เมือง​เพื่อ​ให้​ที่​อยู่​แก่​เขา และ​เขา​จะ​อยู่​ที่​นั่น และ​ถ้า​ผู้​ตาม​ล่า​ติด​ตาม​ไป​ฆ่า​เขา พวก​เขา​ก็​จะ​ไม่​มอบ​ตัว​ฆาตกร​ให้ เพราะ​ว่า​เขา​ฆ่า​เพื่อน​บ้าน​ของ​เขา​โดย​บังเอิญ​และ​ไม่​เคย​เกลียด​ชัง​เขา​มา​ก่อน และ​เขา​จะ​อยู่​ที่​เมือง​นั้น​จน​กว่า​จะ​ยืน​ต่อ​หน้า​มวลชน​เพื่อ​การ​พิพากษา​ก่อน และ​จน​กว่า​หัวหน้า​มหา​ปุโรหิต​ใน​เวลา​นั้น​เสีย​ชีวิต​แล้ว และ​ฆาตกร​จึง​จะ​กลับ​ไป​บ้าน​เมือง​ของ​ตน​ได้ ไป​ยัง​เมือง​ที่​เขา​จาก​มา’” ดังนั้น ชาว​อิสราเอล​จึง​เลือก​เมือง​เคเดช​ใน​กาลิลี​ซึ่ง​อยู่​ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​นัฟทาลี และ​เมือง​เชเคม​ซึ่ง​อยู่​ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​เอฟราอิม และ​เมือง​คีริยาทอาร์บา (คือ​เมือง​เฮโบรน) ใน​แถบ​ภูเขา​ของ​ยูดาห์ และ​ที่​โพ้น​แม่น้ำ​จอร์แดน​ทาง​ด้าน​ตะวัน​ออก​ของ​เมือง​เยรีโค พวก​เขา​เลือก​เมือง​เบเซอร์​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​บน​ที่​ราบ​สูง จาก​เผ่า​รูเบน และ​เมือง​ราโมท​ใน​กิเลอาด จาก​เผ่า​กาด และ​เมือง​โกลาน​ใน​บาชาน จาก​เผ่า​มนัสเสห์ เมือง​ดัง​กล่าว​ถูก​แบ่ง​ให้​แก่​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​ปวง​และ​แก่​คน​ต่าง​ด้าว​ที่​มา​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เขา ถ้า​ผู้​ใด​ฆ่า​คน​โดย​ไม่​มี​เจตนา​ก็​สามารถ​หลบ​หนี​ไป​ที่​นั่น​ได้ เพื่อ​เขา​ไม่​ต้อง​ตาย​ด้วย​มือ​ของ​ผู้​ตาม​ล่า หลัง​จาก​นั้น​เขา​จึง​จะ​ยืน​สู้​คดี​ต่อ​หน้า​มวลชน