อิสยาห์ 14:3-14
อิสยาห์ 14:3-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
เมื่อพระยาห์เวห์ให้เจ้าได้หลุดพ้นจากความเจ็บปวด ความเดือดร้อน และการถูกบังคับให้ทำงานอย่างทาส เมื่อถึงตอนนั้น เจ้าจะได้ร้องเพลงเยาะเย้ยกษัตริย์ของบาบิโลนว่า “น่าสมเพชจริงๆที่กษัตริย์ที่โหดร้ายนั้น พบกับจุดจบอย่างนี้ น่าสมเพชจริงๆที่การปกครองด้วยความเย่อหยิ่งจองหองนั้นพบกับจุดจบอย่างนี้ พระยาห์เวห์ได้หักไม้ตะบองของพวกเลวทราม พระองค์ได้หักไม้คทาของพวกผู้ครอบครองทิ้งไป กษัตริย์บาบิโลนตีชนชาติทั้งหลายด้วยความโกรธ ตีพวกเขาอย่างไม่หยุดยั้ง ครอบครองชนชาติทั้งหลายด้วยความโกรธ ข่มเหงคนอย่างไม่เคยผ่อนปรน แต่ตอนนี้ ทั้งแผ่นดินโลกก็พักผ่อนและสงบเงียบ ผู้คนก็เริ่มร้องเพลงกัน แม้แต่พวกต้นสนและสนซีดาร์ของเลบานอนก็ยังดีใจเพราะเจ้าพ่ายแพ้ พวกต้นไม้นั้นพูดว่า ‘ตั้งแต่เจ้าถูกโค่นล้มลงก็ไม่มีใครมาตัดพวกเราอีกเลย’ แดนคนตายเบื้องล่างยังตื่นเต้นดีใจที่จะได้เจอกับเจ้าเมื่อเจ้าไปถึง มันปลุกวิญญาณต่างๆของคนตายเพื่อมาต้อนรับเจ้า มันปลุกวิญญาณของทุกคนที่เคยเป็นผู้นำในโลกนี้ มันบังคับให้ทุกคนที่เคยเป็นกษัตริย์ของชนชาติทั้งหลายให้ลุกขึ้นจากบัลลังก์ของพวกเขา พวกนั้นทุกคนจะพูดกับเจ้าว่า ‘เจ้าได้กลายเป็นผู้อ่อนแอเหมือนพวกเราแล้ว เจ้าเป็นเหมือนกับพวกเราแล้ว’ สง่าราศีเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย พร้อมๆกับเสียงพิณต่างๆของเจ้า ตัวหนอนแมลงวันก็แผ่อยู่ใต้เจ้าเหมือนเตียง และพวกตัวหนอนก็คลุมเจ้าเหมือนผ้าห่ม น่าสมเพชจริงๆที่เจ้าตกลงมาจากสวรรค์ซะสูงขนาดนั้น เจ้าผู้เป็นดาวรุ่ง และลูกของรุ่งอรุณ ดูเจ้าสิ ถูกโค่นลงมาบนดินแล้ว ถึงเจ้าจะเคยเป็นผู้พิชิตชนชาติทั้งหลายก็ตาม เจ้าคิดในใจว่า ‘เราจะขึ้นไปบนสวรรค์ เราจะยกบัลลังก์ของเราขึ้นสูงเหนือหมู่ดาวของพระเจ้า เราจะนั่งอยู่บนภูเขาที่พวกเทพมาชุมนุมกันบนเนินลาดของภูเขาซับฟอน เราจะขึ้นไปเหนือเมฆ เราจะเป็นเหมือนกับพระเจ้าผู้สูงสุด’
อิสยาห์ 14:3-14 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
เมื่อพระยาห์เวห์ประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดและความวุ่นวายของเจ้า และจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้ทำ เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวกับพระราชาของบาบิโลนว่า “เออ ผู้บีบบังคับสงบไปอย่างไรหนอ ความเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยหนอ พระยาห์เวห์ทรงหักไม้พลองของคนอธรรม คทาของผู้ครอบครอง ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ซึ่งครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ ด้วยการข่มเหงอย่างไม่รามือ ทั่วทั้งโลกก็หยุดพักและสงบอยู่ เขาทั้งหลายโห่ร้องด้วยความยินดี ต้นสนสามใบก็เปรมปรีดิ์เพราะเจ้าด้วย ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนกล่าวว่า ‘ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาหาเรา’ แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา มันปลุกให้พวกคนตายมารับเจ้า คือทุกคนที่เคยเป็นผู้นำของแผ่นดินโลก มันทำให้พวกที่เคยเป็นพระราชาของประชาชาติทั้งหลาย ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา พวกเขาทุกคนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้ากลายเป็นคนอ่อนแอเหมือนเราด้วย เจ้าก็เป็นเหมือนอย่างเรา’ ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย พร้อมกับเสียงพิณของเจ้า ตัวดักแด้จะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า “โอ เจ้าร่วงลงจากฟ้าสวรรค์อย่างไรหนอ เจ้าผู้ส่องแสง คือโอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าถูกเหวี่ยงลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้ทำให้ประชาชาติทั้งหลายตกต่ำ เจ้าเองรำพึงในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะนั่งบนขุนเขาแห่งการชุมนุม ณ สุดปลายอุดรอันไกลโพ้น ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะทำให้ตัวของข้าเองเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
อิสยาห์ 14:3-14 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
และต่อมาในวันที่พระเยโฮวาห์จะทรงประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเศร้าโศกของเจ้า และจากความกลัว และจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้กระทำ เจ้าจะยกคำภาษิตนี้กล่าวต่อกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่า “เออ ผู้บีบบังคับก็สงบไปแล้วหนอ เมืองทองคำก็สงบไปด้วยซิ พระเยโฮวาห์ทรงหักไม้พลองของคนชั่ว คทาของผู้ครอบครอง ผู้ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ผู้ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ ได้ถูกข่มเหงโดยไม่มีผู้ใดยับยั้ง โลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่ เขาทั้งหลายร้องเพลงโพล่งออกมา ต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนด้วย และกล่าวว่า ‘ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้เราแล้ว’ นรกเบื้องล่างก็ตื่นเต้นเพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา มันปลุกให้ชาวแดนคนตายมาต้อนรับเจ้า คือบรรดาผู้ซึ่งเคยเป็นผู้นำของโลก มันทำให้บรรดาผู้ที่เคยเป็นกษัตริย์แห่งประชาชาติทั้งหลายลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งของเขา ทุกตนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า ‘เจ้าก็อ่อนเปลี้ยอย่างเราด้วยหรือ เจ้ากลายเป็นอย่างพวกเราหรือ’ ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย และเสียงพิณใหญ่ของเจ้า ตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า โอ ลูซีเฟอร์เอ๋ย โอรสแห่งรุ่งอรุณ เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน ณ ด้านทิศเหนือ ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด’
อิสยาห์ 14:3-14 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เมื่อพระเจ้าประทานให้เจ้าได้หยุดพักจากความเจ็บปวดของเจ้า และจากความวุ่นวายและจากงานหนักซึ่งเจ้าถูกบังคับให้กระทำ เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวต่อพระราชาแห่งบาบิโลนว่า <<เออ ผู้บีบบังคับก็สงบไปแล้วหนอ ความทะลึ่งเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยซิ พระเจ้าทรงหักไม้พลองของคนอธรรม คทาของผู้ครอบครอง ซึ่งตีชนชาติทั้งหลายด้วยความพิโรธ ด้วยการตีอย่างไม่หยุดยั้ง ซึ่งได้ครอบครองประชาชาติด้วยความโกรธ ด้วยการข่มเหงอย่างที่ไม่อ่อนข้อ โลกทั้งสิ้นก็พักและสงบอยู่ เขาทั้งหลายร้องเพลงโพล่งออกมา ต้นสนสามใบเปรมปรีดิ์เพราะเจ้า ต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนด้วยและกล่าวว่า <ตั้งแต่เจ้าตกต่ำ ก็ไม่มีผู้โค่นขึ้นมาต่อสู้เราแล้ว> แดนคนตายเบื้องล่างก็ตื่นเต้น เพื่อต้อนรับเจ้าเมื่อเจ้ามา มันปลุกให้ชาวแดนมาต้อนรับเจ้า คือผู้ซึ่งเคยเป็นผู้นำของโลก มันทำให้บรรดาผู้ที่เคยเป็นพระราชาแห่งประชาชาติทั้งหลาย ลุกขึ้นมาจากพระที่นั่งของเขา ทุกตนจะพูด และกล่าวแก่เจ้าว่า <เจ้าก็อ่อนเปลี้ยอย่างเราด้วย เจ้ากลายเป็นอย่างพวกเรา> ความโอ่อ่าของเจ้าถูกนำลงมาถึงแดนคนตาย และเสียงพิณของเจ้า ตัวหนอนจะเป็นที่นอนอยู่ใต้ตัวเจ้า และตัวหนอนจะเป็นผ้าห่มของเจ้า <<โอ ดาวประจำกลางวันเอ๋ย พ่อโอรสแห่งพระอรุณ เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วซิ เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้กระทำให้บรรดาประชาชาติตกต่ำน่ะ เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า <ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ เหนือดวงดาวทั้งหลายของพระเจ้า ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น ข้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน ณ ที่อุดรไกล ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูงของเมฆ ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด>
อิสยาห์ 14:3-14 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เจ้าพ้นจากความทุกข์ทรมาน ความชุลมุนวุ่นวาย และพันธนาการอันโหดร้าย เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่า ผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ! ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร! องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหักไม้เรียวของคนชั่วร้าย ทรงหักคทาของผู้ครอบครอง ซึ่งกระหน่ำตีชาติต่างๆ อย่างไม่หยุดยั้ง ด้วยแรงโทสะ และปราบนานาประเทศ ด้วยการจู่โจมอย่างอำมหิต ดินแดนทั้งปวงก็หยุดพักและสงบสุข พวกเขาเปล่งเสียงร้องเพลง แม้แต่ต้นสนต่างๆ และสนซีดาร์แห่งเลบานอน ก็เปรมปรีดิ์และกล่าวว่า “เดี๋ยวนี้เจ้าตกต่ำแล้ว ก็ไม่มีคนตัดไม้มาโค่นเรา” แดนมรณะเบื้องล่าง ลุกขึ้นต้อนรับเจ้า มันปลุกวิญญาณของบรรดาผู้ที่จากไปให้มาทักทายเจ้า คือผู้ที่เคยเป็นผู้นำของโลก มันทำให้เหล่ากษัตริย์ผู้เคยปกครองเหนือบรรดาประชาชาติ ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ของพวกเขา พวกเขาจะร้องออกมา เป็นเสียงเดียวกันว่า “บัดนี้ท่านก็อ่อนแอเหมือนพวกเรา ท่านกลับกลายเป็นเหมือนเรา” ความลำพองของเจ้าลงไปในหลุม พร้อมกับเสียงพิณของเจ้า หนอนยั้วเยี้ยอยู่ใต้ร่างของเจ้า และไส้เดือนปกคลุมตัวเจ้า โอ ดาวประจำรุ่ง โอรสแห่งรุ่งอรุณ! เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์แล้วสิหนา ครั้งหนึ่งเจ้าเคยปราบประชาชาติต่างๆ ให้ตกต่ำ แต่บัดนี้เจ้าถูกเหวี่ยงทิ้งลงมายังโลกเสียแล้ว! เจ้ารำพึงว่า “เราจะขึ้นไปสวรรค์ เราจะยกบัลลังก์ของเราขึ้น เหนือดวงดาราทั้งปวงของพระเจ้า เราจะครอบครองเหนือภูเขาแห่งการชุมนุม บนยอดสูงสุดของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เราจะขึ้นไปเหนือเมฆ เราจะตีเสมอองค์ผู้สูงสุด”
อิสยาห์ 14:3-14 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
เมื่อพระผู้เป็นเจ้าได้ให้พวกท่านบรรเทาจากความเจ็บปวด ความยากลำบาก และการถูกเกณฑ์ทำงานหนัก พวกท่านจะถากถางกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่า “ผู้บีบบังคับได้หยุดชะงักแล้ว ความเดือดดาลของท่านหยุดชะงักอย่างไรหนอ พระผู้เป็นเจ้าได้หักไม้เท้าของคนชั่วแล้ว คือคทาของบรรดาผู้ปกครอง ที่ฆ่าบรรดาชนชาติด้วยความเกรี้ยวกราด อย่างไม่หยุดยั้ง ที่ปกครองบรรดาประชาชาติในความโกรธ ด้วยการกดขี่ข่มเหงอย่างโหดเหี้ยม ทั้งโลกอยู่ในความเงียบสงบ ผู้คนเบิกบานด้วยเสียงเพลง ต้นสนโห่ร้องยินดี ต้นซีดาร์แห่งเลบานอนพูดว่า ‘ตั้งแต่ท่านถูกปราบ ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาโจมตีพวกเราอีก’ แดนคนตายเบื้องล่างตื่นเต้น ที่จะพบท่านเมื่อท่านไปถึง มันกระตุ้นเหล่าวิญญาณที่จากไปให้มาต้อนรับท่าน วิญญาณของคนที่เคยเป็นหัวหน้าของแผ่นดินโลก มันทำให้บรรดากษัตริย์ของประชาชาติทั้งปวงลุกขึ้นจากบัลลังก์ ทุกคนที่นั่นจะกล่าวกับท่านว่า ‘ท่านก็กลายเป็นผู้อ่อนแอเหมือนพวกเรา ท่านกลายมาเป็นเหมือนพวกเราแล้ว’ ความยโสของท่านถูกฉุดลงสู่แดนคนตาย พร้อมกับเสียงพิณสิบสายของท่าน ตัวดักแด้ถูกปูเป็นฟูกให้แก่ท่าน และตัวหนอนก็จะเป็นผ้าห่มตัวท่าน โอ ดาวแห่งแสงสว่าง บุตรแห่งอรุณรุ่ง ท่านหล่นลงมาจากสวรรค์อย่างไรหนอ ท่านถูกตัดออกให้ตกลงสู่พื้นอย่างไรหนอ ท่านผู้ครั้งหนึ่งเคยปราบบรรดาประชาชาติ ท่านคิดในใจว่า ‘เราจะขึ้นไปบนสวรรค์ เหนือดวงดาวของพระเจ้า เราจะตั้งบัลลังก์ของเราบนที่สูง เราจะนั่งบนภูเขาแห่งเทพเจ้าทั้งหลาย ที่อยู่ไกลโพ้นเหนือสุด เราจะขึ้นไปสูงกว่าหมู่เมฆ เราจะตั้งตนเทียบเท่าพระเจ้าผู้สูงสุด’