กิจการ 21:27-40

กิจการ 21:27-40 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

เมื่อ​ทำ​พิธี​ได้​เกือบ​ครบ​เจ็ด​วัน​แล้ว มี​ชาว​ยิว​บางคน​จาก​แคว้น​เอเชีย​เห็น​เปาโล​ใน​บริเวณ​วิหาร ก็​ปลุก​ปั่น​ฝูงชน​ให้​เข้า​มา​รุม​จับ​เปาโล พวก​เขา​ร้อง​ตะโกน​ว่า “เพื่อนๆ​อิสราเอล มา​ช่วย​กัน​หน่อย​เร็ว ไอ้​หมอ​นี่​ไง​ที่​เที่ยว​ไป​สอน​ใคร​ต่อ​ใคร​จน​ทั่ว​ให้​ต่อต้าน​คน​ของ​เรา กฎ​ปฏิบัติ​ของ​เรา​และ​วิหาร​ของ​เรา และ​ตอน​นี้​มัน​ยัง​พา​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​เข้า​มา​ใน​บริเวณ​วิหาร​อีก​ด้วย ทำ​ให้​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​แห่ง​นี้​ไม่​บริสุทธิ์” ที่​พวก​เขา​พูด​อย่าง​นี้​ก็​เพราะ​เห็น​โตรฟีมัส​ชาว​เมือง​เอเฟซัส​อยู่​กับ​เปาโล​ใน​เมือง จึง​คาด​เดา​ว่า​เปาโล​คง​พา​โตรฟีมัส​เข้า​มา​ใน​วิหาร​ด้วย คน​ทั้ง​เมือง​ก็​ลุกฮือ​กัน​ขึ้น​มา เข้า​ไป​จับ​ตัว​เปาโล​ลาก​ออก​ไป​นอก​วิหาร แล้ว​ปิด​ประตู​วิหาร​ทันที ใน​เวลา​เดียว​กับ​ที่​พวก​เขา​พยายาม​จะ​ฆ่า​เปาโล​นั้น มี​คน​ไป​รายงาน​เรื่องนี้​กับ​ผู้พัน​กองทัพ​ทหาร​โรมัน​ว่า เยรูซาเล็ม​ทั้ง​เมือง​กำลัง​วุ่นวาย​ไป​หมด​แล้ว ผู้พัน​นำ​ทหาร​และ​นาย​ร้อย​ส่วน​หนึ่ง ไป​ยัง​ที่​ที่​ฝูงชน​กำลัง​ทำร้าย​เปาโล​อยู่ เมื่อ​ฝูงชน​เห็น​ผู้พัน​และ​พวก​ทหาร​มา​จึง​หยุด​ทุบ​ตี​เปาโล แล้ว​ผู้พัน​ก็​เข้า​ไป​หา​เปาโล​และ​จับกุม​เขา สั่ง​ให้​เอา​โซ่​สอง​เส้น​มา​ล่าม​เขา​ไว้ จาก​นั้น​ผู้​พัน​สอบถาม​ฝูงชน​ว่า​เปาโล​เป็น​ใคร​และ​ทำ​อะไร​ลง​ไป ฝูงชน​ต่าง​ส่งเสียง​ตะโกน​บอก​อย่าง​โน้น​ที​อย่างนี้​ที จน​ผู้​พัน​กองทัพ​ทหาร​โรมัน​ไม่​สามารถ​รู้​ความจริง​เพราะ​สถานการณ์​วุ่นวาย​มาก เขา​จึง​สั่ง​ให้​เอา​ตัว​เปาโล​เข้า​ไป​ใน​ค่าย​ทหาร เมื่อ​เปาโล​เดิน​มา​ถึง​ตรง​ขั้น​บันได พวก​ทหาร​ต้อง​เข้า​มา​ช่วย​หาม​เขา​ขึ้น​ไป​เพราะ​ฝูงชน​กำลัง​บ้า​คลั่ง ฝูงชน​ตาม​หลัง​มา​ร้อง​ตะโกน​ว่า “ฆ่า​มัน” เมื่อ​เปาโล​กำลัง​จะ​ถูก​นำ​ตัว​เข้า​ไป​ใน​ค่าย​ทหาร เขา​พูด​กับ​ผู้​พัน​กองทัพ​ทหาร​โรมัน​ว่า “ผม​ขอ​พูด​อะไร​กับ​ท่าน​หน่อย​ได้​ไหม​ครับ” ผู้พัน​ถาม​ว่า “เจ้า​พูด​กรีก​ได้​ด้วย​หรือ ถ้า​อย่าง​นั้น​เจ้า​ก็​ไม่​ใช่​ชาว​อียิปต์​คน​นั้น ที่​เมื่อ​ก่อน​ได้​ก่อ​การ​กบฏ​และ​นำ​ผู้ก่อ​การร้าย​สี่พัน​คน​หนี​ไป​ที่​ทะเลทราย​นะ​สิ” เปาโล​ตอบ​ว่า “ผม​เป็น​คน​ยิว มา​จาก​เมือง​ทาร์ซัส​ใน​แคว้น​ซีลี​เซีย ผม​เป็น​พลเมือง​ของ​เมือง​ที่​สำคัญ​นั้น ขอ​ให้​ผม​พูด​กับ​ฝูงชน​นั่น​หน่อย​เถิด​ครับ” เมื่อ​ผู้​พัน​กองทัพ​ทหาร​โรมัน​อนุญาต​แล้ว เปาโล​ยืน​ขึ้น​ตรง​บันได​และ​โบก​มือ​ให้​ทุก​คน​เงียบ เมื่อ​ทุก​คน​เงียบ​แล้ว เปาโล​ได้​พูด​กับ​พวก​เขา​เป็น​ภาษา​อารเมค ว่า

กิจการ 21:27-40 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เมื่อจวนครบเจ็ดวัน พวกยิวที่มาจากแคว้นเอเชีย เห็นเปาโลในพระวิหาร ก็ยุยงฝูงชนทั้งหมดแล้วจับเปาโล ร้องว่า “ชนชาติอิสราเอลเอ๋ย จงช่วยกันเถิด คนนี้แหละที่เสี้ยมสอนทุกคนทุกตำบลให้เป็นศัตรูต่อชนชาติของเรา ต่อธรรมบัญญัติและต่อสถานที่นี้ และยิ่งกว่านั้น เขาพาชาวกรีกเข้ามาในพระวิหารด้วย ทำให้สถานบริสุทธิ์นี้เป็นมลทิน” เนื่องจากก่อนหน้านี้คนพวกนั้นเห็นโตรฟีมัส ชาวเมืองเอเฟซัสอยู่กับเปาโลในเมือง เขาจึงคิดว่าเปาโลพาคนนั้นเข้าไปในพระวิหาร แล้วคนทั้งเมืองก็ลุกฮือขึ้น ประชาชนวิ่งกรูกันเข้าไป และจับเปาโลออกจากพระวิหาร แล้วก็ปิดประตูทันที เมื่อพวกเขากำลังหาทางฆ่าเปาโล ก็มีรายงานถึงผู้บังคับกองพันว่ากรุงเยรูซาเล็มเกิดการวุ่นวายขึ้นทั้งเมือง นายพันจึงคุมพวกทหารกับบรรดานายร้อยวิ่งไปยังคนทั้งหมดทันที เมื่อเขาทั้งหลายเห็นนายพันกับพวกทหารมาจึงหยุดตีเปาโล นายพันจึงเข้าไปใกล้ แล้วจับเปาโล สั่งให้เอาโซ่สองเส้นล่ามไว้ แล้วถามว่าท่านเป็นใครและทำอะไรไปบ้าง บางคนในฝูงชนนั้นร้องว่าอย่างนี้ บางคนก็ว่าอย่างนั้น เมื่อนายพันไม่สามารถหาความจริงอะไรได้เพราะวุ่นวายมาก จึงสั่งให้พาเปาโลเข้าไปในกรมทหาร เมื่อมาถึงบันไดแล้ว พวกทหารจึงยกตัวเปาโลขึ้นเนื่องจากความรุนแรงของฝูงชน เพราะกลุ่มคนที่ตามมาต่างร้องว่า “ฆ่ามันเสีย” เมื่อถูกนำตัวไปจนเกือบเข้ากรมทหารแล้ว เปาโลจึงกล่าวกับนายพันว่า “ข้าพเจ้าขอพูดกับท่านสักหน่อยได้ไหม?” นายพันจึงถามว่า “เจ้ารู้ภาษากรีกด้วยหรือ? เจ้าเป็นชาวอียิปต์ที่ก่อการกบฏคราวก่อนและพาพวกมือมีดสี่พันคนเข้าไปในถิ่นทุรกันดารไม่ใช่หรือ?” แต่เปาโลตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนยิว เกิดในเมืองทาร์ซัสแคว้นซีลีเซีย เป็นประชากรของเมืองที่ไม่ใช่เล็กๆ ข้าพเจ้าขออนุญาตท่านพูดกับประชาชนหน่อย” เมื่อนายพันอนุญาตแล้ว เปาโลจึงยืนบนขั้นบันไดโบกมือต่อประชาชน เมื่อคนทั้งปวงนิ่งเงียบแล้ว ท่านจึงกล่าวกับพวกเขาเป็นภาษาฮีบรูว่า

กิจการ 21:27-40 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ครั้นเกือบจะสิ้นเจ็ดวันแล้ว พวกยิ​วท​ี่มาจากแคว้นเอเชีย เมื่อเห็นเปาโลในพระวิหารจึงยุยงประชาชน แล​้วจับเปาโล ร้องว่า “​ชนชาติ​อิสราเอลเอ๋ย จงช่วยกันเถิด คนนี้เป็นผู้​ที่​ได้​สอนคนทั้งปวงทุกตำบลให้เป็นศั​ตรู​ต่อชนชาติของเรา ต่อพระราชบัญญั​ติ​และต่อสถานที่​นี้ และยิ่งกว่านั้​นอ​ีก เขาได้พาคนชาวกรีกเข้ามาในพระวิหารด้วย จึงทำให้​ที่​บริสุทธิ์​นี้​เป็นมลทิน” (เพราะแต่​ก่อน คนเหล่านั้นเห็นโตรฟีมัสชาวเมืองเอเฟซั​สอย​ู่กับเปาโลในเมือง เขาจึงคาดว่าเปาโลได้พาคนนั้นเข้ามาในพระวิ​หาร​) แล​้วคนทั้งเมืองก็ฮื​อก​ันขึ้น คนทั้งหลายก็วิ่งเข้าไปรวมกัน และจับเปาโลลากออกจากพระวิ​หาร แล้วก็​ปิดประตู​เสียทั​นที เมื่อเขากำลังหาช่องจะฆ่าเปาโล ข่าวนั้นลือไปยังนายพันกองทัพว่า กรุ​งเยรูซาเล็มเกิดการวุ่นวายขึ้นทั้งเมือง ในทันใดนั้น นายพันจึงคุมพวกทหารกับพวกนายร้อยวิ่งลงไปยังคนทั้งปวง เมื่อเขาทั้งหลายเห็นนายพั​นก​ับพวกทหารมาจึงหยุดตีเปาโล นายพันจึงเข้าไปใกล้​แล​้วจับเปาโลสั่งให้เอาโซ่สองเส้นล่ามไว้ แล​้วถามว่า ท่านเป็นใครและได้ทำอะไรบ้าง บางคนในหมู่คนเหล่านั้​นร​้องว่าอย่างนี้ บางคนว่าอย่างนั้น เมื่อนายพันเอาความแน่นอนอะไรไม่​ได้​เพราะวุ่นวายมาก จึงสั่งให้พาเปาโลเข้าไปในกรมทหาร ครั้นมาถึ​งบ​ันไดแล้ว พวกทหารจึงยกเปาโลขึ้น เพราะคนทั้งปวงกำลังคอยทำร้าย ด้วยคนทั้งปวงเหล่านั้นตามไปร้องว่า “จงเอาเขาไปฆ่าเสีย” เมื่อพวกทหารจะพาเปาโลเข้าไปในกรมทหาร เปาโลจึงกล่าวแก่นายพั​นว​่า “ข้าพเจ้าจะพู​ดก​ั​บท​่านสักหน่อยได้​หรือ​” นายพันจึงถามว่า “​เจ้​าพูดภาษากรีกเป็นหรือ เจ้​าเป็นชาวอียิปต์ซึ่งได้ก่อการกบฏแต่​ก่อน และพาพวกฆาตกรสี่พันคนเข้าไปในถิ่นทุ​รก​ันดารมิ​ใช่​หรือ​” แต่​เปาโลตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนยิวซึ่งเกิดในเมืองทาร์ซัสแคว้นซีลี​เซ​ีย ไม่ใช่​พลเมืองของเมืองย่อมๆ ข้าพเจ้าขอท่านอนุญาตให้​พู​ดก​ับคนทั้งปวงสักหน่อย” ครั้นนายพั​นอน​ุญาตแล้ว เปาโลจึงยืนอยู่​ที่​บันไดโบกมือให้คนทั้งปวง เมื่อคนทั้งปวงนิ่งเงียบลงแล้ว ท่านจึงกล่าวแก่เขาเป็นภาษาฮีบรู​ว่า

กิจการ 21:27-40 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ครั้นเกือบจะสิ้นเจ็ดวันแล้ว พวกยิวที่มาจากแคว้นเอเชีย เมื่อเห็นเปาโลในพระวิหาร จึงยุยงประชาชนแล้วจับเปาโล ร้องว่า <<ชนชาติอิสราเอลเอ๋ย จงช่วยกันเถิด คนนี้เป็นผู้ที่ได้เสี้ยมสอนคนทั้งปวงทุกตำบลให้เป็นศัตรูต่อชนชาติของเรา ต่อธรรมบัญญัติ และต่อสถานที่นี้ และยิ่งกว่านั้นอีก เขาได้พาคนชาวกรีกเข้ามาในพระวิหารด้วย จึงทำให้ที่บริสุทธิ์นี้เป็นมลทิน>> เพราะแต่ก่อนคนเหล่านั้นเห็นโตรฟีมัส ชาวเมืองเอเฟซัสอยู่กับเปาโลในเมือง เขาจึงคาดว่าเปาโลได้พาคนนั้นเข้าไปในพระวิหาร แล้วคนทั้งเมืองก็ฮือกันขึ้น คนทั้งหลายก็วิ่งเข้าไปรวมกันและจับเปาโลออกจากพระวิหาร แล้วก็ปิดประตูเสียทันที เมื่อเขากำลังหาช่องจะฆ่าเปาโล ข่าวนั้นลือไปยังผู้บังคับกองพันว่า กรุงเยรูซาเล็มเกิดการวุ่นวายขึ้นทั้งเมือง ในทันใดนั้นนายทหารจึงคุมพวกทหารกับนายร้อยวิ่งไปยังคนทั้งปวง เมื่อเขาทั้งหลายเห็นนายพันกับพวกทหารมาจึงหยุดตีเปาโล นายพันจึงเข้าไปใกล้ แล้วจับเปาโล สั่งให้เอาโซ่สองเส้นล่ามไว้ แล้วถามว่า ท่านเป็นใคร และได้ทำอะไรบ้าง บางคนในหมู่คนเหล่านั้น ร้องว่าอย่างนี้ บางคนว่าอย่างนั้น เมื่อนายพันเอาความแน่นอนอะไรไม่ได้ เพราะวุ่นวายมากจึงสั่งให้พาเปาโลเข้าไปในกรมทหาร ครั้นมาถึงบันไดแล้ว พวกทหารจึงยกเปาโลขึ้น เพราะคนทั้งปวงกำลังคอยทำร้าย เพราะคนทั้งปวงเหล่านั้นตามไปร้องว่า <<จงเอาเขาไปฆ่าเสีย>> เมื่อพวกทหารจะพาเปาโลเข้าไปในกรมทหาร เปาโลจึงกล่าวแก่นายพันว่า <<ข้าพเจ้าจะพูดกับท่านสักหน่อยได้หรือ>> นายพันจึงถามว่า <<เจ้าพูดภาษากรีกเป็นหรือ เจ้าเป็นชาวอียิปต์ซึ่งได้ก่อการกบฏแต่ก่อน และพาพวกมือมีดสี่พันคนเข้าไปในถิ่นทุรกันดารมิใช่หรือ>> แต่เปาโลตอบว่า <<ข้าพเจ้าเป็นคนยิว ซึ่งเกิดในเมืองทาร์ซัสแคว้นซีลีเซีย ไม่ใช่พลเมืองของเมืองย่อมๆ ข้าพเจ้าขอท่านอนุญาตให้พูดกับคนทั้งปวงสักหน่อย>> ครั้นนายพันอนุญาตแล้ว เปาโลจึงยืนอยู่ที่บันไดโบกมือให้คนทั้งปวง เมื่อคนทั้งปวงนิ่งเงียบลงแล้ว ท่านจึงกล่าวแก่เขาเป็นภาษาฮีบรูว่า

กิจการ 21:27-40 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เมื่อใกล้ครบเจ็ดวันชาวยิวบางคนจากแคว้นเอเชียเห็นเปาโลที่พระวิหารก็ปลุกปั่นฝูงชนทั้งปวงแล้วจับเปาโล พวกเขาร้องตะโกนว่า “ชนอิสราเอลเอ๋ย มาช่วยเราเถิด! นี่คือคนที่เสี้ยมสอนคนทั้งปวงทุกหนทุกแห่งให้ต่อต้านชนชาติของเรา ให้ต่อต้านธรรมบัญญัติของเราและสถานที่แห่งนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้พาชาวกรีกเข้ามาในบริเวณพระวิหารทำให้สถานบริสุทธิ์นี้เป็นมลทิน” (ก่อนหน้านี้พวกเขาเห็นโตรฟีมัสชาวเอเฟซัสอยู่กับเปาโลในเมืองจึงคิดว่าเปาโลได้พาเขาเข้าไปในบริเวณพระวิหาร) คนทั้งเมืองจึงลุกฮือขึ้นและผู้คนจากทุกสารทิศวิ่งเข้ามาจับเปาโลลากตัวเขาออกจากพระวิหารแล้วประตูก็ปิดทันที ขณะพวกเขากำลังหาทางจะฆ่าเปาโล ข่าวก็ไปถึงผู้บังคับกองพันทหารโรมันว่าทั่วทั้งกรุงเยรูซาเล็มอยู่ในความวุ่นวาย เขาจึงนำเจ้าหน้าที่กับทหารวิ่งมาที่ฝูงชนทันที เมื่อพวกก่อความวุ่นวายเห็นนายพันกับทหารมาก็หยุดทุบตีเปาโล นายพันตรงเข้ามาจับเปาโลสั่งให้เอาโซ่สองเส้นล่ามไว้ แล้วถามว่าเขาเป็นใครและทำอะไรลงไป บางคนในหมู่ชนตะโกนว่าอย่างนี้ อีกคนว่าอย่างนั้น วุ่นวายจนนายพันจับความไม่ได้ว่าความจริงเป็นอย่างไรกันแน่จึงสั่งให้นำตัวเปาโลเข้าไปในกองทหาร เมื่อมาถึงบันไดต้องให้ทหารหามตัวเปาโลไปเนื่องจากฝูงคนกำลังบ้าคลั่ง ฝูงชนที่ตามมาเอาแต่ตะโกนว่า “ฆ่ามัน!” ขณะที่พวกทหารจะนำเปาโลเข้าไปในกองทหารเขาถามนายพันว่า “ข้าพเจ้าขอพูดอะไรกับท่านสักหน่อยได้ไหม?” นายพันถามว่า “เจ้าพูดภาษากรีกได้หรือ? เจ้าไม่ใช่คนอียิปต์ที่ก่อนหน้านี้ได้ก่อกบฏและนำผู้ก่อการร้ายสี่พันคนเข้าไปในถิ่นกันดารหรอกหรือ?” เปาโลตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนยิวจากเมืองทาร์ซัสในแคว้นซิลีเซีย เป็นพลเมืองจากเมืองสำคัญ โปรดอนุญาตให้ข้าพเจ้ากล่าวกับประชาชน” เมื่อนายพันอนุญาตแล้ว เปาโลจึงยืนอยู่ที่บันไดและโบกมือให้ฝูงชน เมื่อคนทั้งปวงเงียบลงเปาโลจึงกล่าวเป็นภาษาอารเมคว่า

กิจการ 21:27-40 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

เมื่อ​เกือบ​จะ​สิ้น 7 วัน ชาว​ยิว​บาง​คน​ที่​มา​จาก​แคว้น​เอเชีย​เห็น​เปาโล​ที่​พระ​วิหาร จึง​ก่อ​ความ​วุ่นวาย​ขึ้น​และ​จับ​ท่าน​ไป พลาง​ตะโกน​ว่า “ชาว​อิสราเอล​เอ๋ย มา​ช่วย​กัน​เถิด ชาย​คน​นี้​เป็น​คน​เสี้ยม​สอน​คน​ทั่ว​ทุก​แห่งหน​ให้​ต่อต้าน​คน​ของ​เรา รวม​ทั้ง​กฎ​บัญญัติ​และ​สถานที่​นี้​ด้วย ยิ่ง​กว่า​นั้น​เขา​ได้​พา​ชาว​กรีก​เข้า​มา​ใน​บริเวณ​พระ​วิหาร ทำ​ให้​ที่​บริสุทธิ์​เป็น​มลทิน” ก่อน​หน้า​นี้ เขา​เหล่า​นั้น​เห็น​ชาว​เอเฟซัส​ที่​ชื่อ​โตรฟีมัส​อยู่​ใน​เมือง​กับ​เปาโล และ​ก็​สรุป​ความ​ว่า เปาโล​ได้​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​บริเวณ​พระ​วิหาร ทั้ง​เมือง​จึง​เกิด​โกลาหล ผู้​คน​วิ่ง​กรู​กัน​มา​จาก​ทุก​สารทิศ จับ​กุม​เปาโล​แล้ว​ฉุด​ลาก​ท่าน​ออก​ไป​จาก​พระ​วิหาร ประตู​ก็​ปิด​ทันที ขณะ​ที่​ผู้​คน​กำลัง​พยายาม​จะ​ฆ่า​ท่าน​อยู่ ผู้​บังคับ​กองพัน​ทหาร​ของ​เมือง​โรม​ได้ยิน​ว่า เมือง​เยรูซาเล็ม​ทั้ง​เมือง​กำลัง​เกิด​ความ​อลหม่าน เขา​จึง​นำ​กอง​ทหาร​และ​เหล่า​นาย​ร้อย​วิ่ง​ลง​ไป​หา​ฝูงชน เมื่อ​พวก​ที่​ก่อ​การ​จลาจล​เห็น​ผู้​บังคับ​กองพัน​กับ​พวก​ทหาร​ของ​เขา จึง​หยุด​ทุบ​ตี​เปาโล ผู้​บังคับ​กองพัน​เข้า​ไป​ใกล้​แล้ว​จับ​กุม​ท่าน และ​สั่ง​ให้​ล่าม​ด้วย​โซ่ 2 เส้น แล้ว​ไต่​ถาม​ว่า​ท่าน​เป็น​ใคร มา​ทำ​อะไร ฝูงชน​ก็​ตะโกน​กัน​ต่างๆ นานา และ​ใน​เมื่อ​ผู้​บังคับ​กองพัน​ไม่​สามารถ​ทราบ​ความ​เพราะ​ไม่​อาจ​หยุด​ความ​วุ่นวาย​ได้ จึง​สั่ง​ให้​คน​พา​เปาโล​เข้า​ไป​ใน​กรม​ทหาร เมื่อ​เปาโล​ถึง​บันได​แล้ว ฝูงชน​ได้​เกิด​จลาจล​ขึ้น​อีก​จน​พวก​ทหาร​ต้อง​ยก​ตัว​ท่าน​ขึ้น ฝูงชน​ที่​ตาม​ไป​ก็​ร้อง​ตะโกน​แล้ว​ตะโกน​อีก​ว่า “ฆ่า​เขา​เสีย​เถิด” พวก​ทหาร​เกือบ​จะ​พา​เปาโล​เข้า​ไป​ใน​กรม​ทหาร​อยู่​แล้ว ขณะ​ที่​ท่าน​ถาม​ผู้​บังคับ​กองพัน​ว่า “ขอ​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​พูด​กับ​ท่าน​หน่อย​ได้​ไหม” เขา​จึง​ตอบ​ว่า “พูด​ภาษา​กรีก​เป็น​หรือ เจ้า​ไม่​ใช่​ชาว​อียิปต์​คน​นั้น​หรอก​หรือ​ที่​ก่อ​การ​กบฏ และ​นำ​ผู้​ก่อ​การ​ร้าย 4,000 คน​ออก​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ก่อน​หน้า​นี้” เปาโล​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​ชาว​ยิว​จาก​เมือง​ทาร์ซัส​ใน​แคว้น​ซีลีเซีย พลเมือง​จาก​เมือง​ที่​ไม่​ด้อย​เลย กรุณา​ให้​ข้าพเจ้า​พูด​กับ​ผู้​คน​เถิด” เมื่อ​เปาโล​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​นายพัน​แล้ว จึง​ยืน​บน​ขั้น​บันได​โบก​มือ​ให้​สัญญาณ​กับ​ฝูงชน เมื่อ​เสียง​โหวกเหวก​สงบ​ลง​แล้ว ท่าน​ก็​พูด​เป็น​ภาษา​ฮีบรู​ว่า