กิจการ 15:1-35

กิจการ 15:1-35 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

มี​บางคน​เดิน​ทาง​มา​จาก​แคว้น​ยูเดีย และ​ได้​มา​สั่งสอน​พวก​พี่น้อง​ว่า “ถ้า​พวก​คุณ​ไม่​ได้​เข้า​พิธี​ขลิบ​ตาม​กฎ​ของ​โมเสส พวก​คุณ​ก็​จะ​ไม่​รอด” เปาโล​และ​บารนาบัส​ไม่​เห็น​ด้วย​กับ​พวก​เขา จึง​เกิด​การ​โต้เถียง​กัน​อย่าง​รุนแรง​เกี่ยวกับ​เรื่องนี้ พี่น้อง​จึง​แต่งตั้ง​เปาโล บารนาบัส​กับ​บางคน​ใน​พวก​เขา​ให้​ไป​หารือ​กับ​พวก​ศิษย์​เอก​ของ​พระเยซู​และ​พวก​ผู้นำ​อาวุโส ที่​เมือง​เยรูซาเล็ม​เกี่ยว​กับ​ปัญหานี้ หมู่​ประชุม​ของ​พระเจ้า​ได้​ส่ง​พวกนี้​ออก​เดิน​ทาง​ไป เมื่อ​ผ่าน​แคว้น​ฟีนีเซีย​และ​แคว้น​สะมาเรีย พวก​เขา​ก็​ได้​เล่า​เรื่อง​ที่​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​หัน​ไปหา​พระเจ้า ทำ​ให้​พี่น้อง​ทุก​คน​ดีใจ​มาก เมื่อ​พวก​เขา​เดิน​ทาง​มา​ถึง​เมือง​เยรูซาเล็ม ก็​ได้รับ​การ​ต้อนรับ​จาก​หมู่​ประชุม​ของ​พระเจ้า จาก​พวก​ศิษย์​เอก​ของ​พระเยซู และ​จาก​พวก​ผู้นำ​อาวุโส พวก​เขา​เล่า​ทุก​สิ่ง​ที่​พระเจ้า​ได้​ทำ​ร่วม​กับ​พวก​เขา ศิษย์​ของ​พระเยซู​บางคน ที่​เป็น​พวก​ฟารีสี​ยืน​ขึ้น​พูด​ว่า “พวก​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​จะ​ต้อง​เข้า​พิธี​ขลิบ และ​ต้อง​ทำ​ตาม​กฎ​ของ​โมเสส​ด้วย” พวก​ศิษย์​เอก​ของ​พระเยซู​และ​พวก​ผู้นำ​อาวุโส จึง​ได้​ประชุม​หารือ​กัน​เกี่ยวกับ​ปัญหานี้ หลังจาก​โต้เถียง​กัน​อยู่​นาน เปโตร​ก็​ยืน​ขึ้น​พูด​ว่า “พี่น้อง​ครับ คุณ​ก็​รู้​อยู่​ว่า​ก่อน​หน้า​นี้​พระเจ้า​ได้​เลือก​ผม​จาก​ท่ามกลาง​พวก​คุณ​ให้​ไป​ประกาศ​พระคำ​แห่ง​ข่าวดี​ให้​กับ​พวก​คน​ที่​ไม่ใช่​ยิว​ฟัง เพื่อ​พวก​เขา​จะ​ได้​เชื่อ พระเจ้า​ผู้​รู้​จิตใจ​ของ​มนุษย์​ดี ได้​แสดง​ให้​เห็น​ว่า พระองค์​ยอมรับ​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว พระองค์​ให้​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​กับ​พวก​เขา​เหมือน​ที่​ให้​กับ​พวก​เรา สำหรับ​พระเจ้า​แล้ว เรา​กับ​พวก​นั้น ไม่​ได้​แตกต่าง​กัน​เลย พระองค์​ชำระ​จิตใจ​ของ​พวก​เขา​ด้วย​ความเชื่อ​เหมือน​กัน ถ้า​อย่าง​นั้น พวก​คุณ​ลองดี​กับ​พระเจ้า​ทำไม คือ​เอา​แอก ที่​พวก​เรา​หรือ​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​เอง ก็​ยัง​แบก​ไม่​ไหว​ไป​สวม​คอ​ของ​พวก​ศิษย์​ที่​ไม่​ใช่​ยิว แต่​เรา​เชื่อ​ว่า เรา​รอด​โดย​ความ​เมตตา​กรุณา​ของ​พระเยซู​ผู้​เป็น​องค์​เจ้า​ชีวิต และ​เรา​ก็​เชื่อ​ว่า​พวก​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​ก็​รอด​โดย​วิธีนี้​เหมือน​กัน” คน​ทั้งหมด​จึง​เริ่ม​เงียบ และ​ตั้งใจ​ฟัง​บารนาบัส​และ​เปาโล​เล่า​เกี่ยวกับ​ปาฏิหาริย์​และ​สิ่ง​อัศจรรย์​ทุก​อย่าง​ที่​พระเจ้า​ได้​ทำ​ผ่าน​พวก​เขา​ใน​หมู่​คน​ที่​ไม่ใช่​ยิว เมื่อ​พวก​เขา​พูด​จบ ยากอบ​ก็​พูด​ขึ้น​ว่า “พี่น้อง​ทั้งหลาย ฟัง​ผม​หน่อย ซีโมน ได้​เล่า​ให้​พวก​เรา​ฟัง​ว่า พระเจ้า​ได้​แสดง​ความ​ห่วงใย​ต่อ​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​อย่างไร​ใน​ครั้ง​แรก ก็​ด้วย​การ​เลือก​เอา​คน​ไม่​ใช่​ยิว​บาง​คน​มา​เป็น​ชนชาติ​ของ​พระองค์ ซึ่ง​ตรง​กับ​ที่​พวก​ผู้​พูด​แทน​พระเจ้า​ได้​เขียน​ไว้ ‘หลังจากนี้​เรา​จะ​กลับ​มา และ​เรา​จะ​สร้าง​บ้าน​ของ​ดาวิด​ที่​พังทลาย​ลง​ขึ้น​มา​ใหม่ เรา​จะ​ซ่อมแซม​ส่วน​ที่​ปรัก​หักพัง เรา​จะ​ตั้ง​มัน​ขึ้น​มา​ใหม่ ดังนั้น​มนุษย์​ที่​เหลือ​ทุก​คน รวม​ถึง​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​ทุก​คน​ที่​เรา​ได้​เรียก​ให้​มา​เป็น​ของ​เรา ก็​จะ​แสวงหา​เรา องค์​เจ้า​ชีวิต นี่​เป็น​คำพูด​ของ​องค์​เจ้า​ชีวิต​ผู้​ทำ​สิ่ง​เหล่านี้ ซึ่ง​เป็น​ที่​รู้​กัน​มา​ตั้ง​นาน​แล้ว’ ดังนั้น​ผม​ขอ​ตัดสิน​ว่า เรา​ควร​เลิก​สร้าง​ปัญหา​ให้​กับ​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​เหล่า​นั้น ที่​กำลัง​หัน​มาหา​พระเจ้า แต่​เรา​ควร​จะ​เขียน​จดหมาย​ไป​บอก​พวก​เขา​ว่า อย่า​กิน​อาหาร​ที่​สกปรก​ใน​สายตา​พระเจ้า เพราะ​เคย​เอา​ไป​เซ่นไหว้​รูป​เคารพ อย่า​ทำ​ผิด​บาป​ทาง​เพศ อย่า​กิน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ถูก​รัด​คอ และ​อย่า​กิน​เลือด เพราะ​กฎ​พวกนี้​ของ​โมเสส ก็​ได้​สั่งสอน​กัน​อยู่​แล้ว​ใน​ทุกๆ​เมือง ตั้งแต่​สมัย​โบราณ​และ​ยัง​คง​อ่าน​กัน​อยู่​ใน​ที่​ประชุม​ชาวยิว​ทุกๆ​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา” แล้ว​พวก​ศิษย์​เอก​ของ​พระเยซู พวก​ผู้นำ​อาวุโส และ​หมู่​ประชุม​ของ​พระเจ้า​ทั้งหมด ตัดสิน​ใจ​เลือก​ผู้ชาย​บางคน​ใน​กลุ่ม​พวก​เขา​ให้​เดิน​ทาง​ไป​ที่​เมือง​อันทิโอก​กับ​เปาโล​และ​บารนาบัส พวก​เขา​เลือก​ยูดาส​ที่​คน​เรียกว่า​บารซับบาส​และ​สิลาส ผู้นำ​สอง​คน​ใน​หมู่​พี่น้อง พวก​เขา​ฝาก​จดหมาย​ไป​กับ​สอง​คนนี้​ด้วย ใน​จดหมาย​เขียน​ว่า จาก​พวก​ศิษย์​เอก​ของ​พระเยซู และ​พวก​ผู้นำ​อาวุโส ผู้​เป็น​พี่น้อง​ของ​คุณ สวัสดี​พี่น้อง​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​ใน​เมือง​อันทิโอก ซีเรีย​และ​ซิลีเซีย เนื่อง​จาก​เรา​ได้ยิน​ว่า มี​บางคน​จาก​ที่​นี่​ได้​มาหา​พวก​คุณ และ​พูด​บาง​อย่าง​ที่​สร้าง​ปัญหา​ให้​กับ​คุณ ทำ​ให้​คุณ​วุ่นวาย​ใจ แต่​เรา​ไม่​ได้​ส่ง​พวก​เขา​มา พวก​เรา​ทั้งหมด​จึง​ได้​ตกลง​ใจ​ที่​จะ​เลือก​ผู้ชาย​บางคน เพื่อ​ส่ง​มาหา​คุณ พร้อม​กับ​บารนาบัส​และ​เปาโล​คน​ที่​เรา​รัก ที่​เสี่ยงชีวิต​เพื่อ​พระเยซู​ผู้​เป็น​พระคริสต์​และ​องค์​เจ้า​ชีวิต​ของ​เรา ดังนั้น​เรา​จึง​ส่ง​ยูดาส​และ​สิลาส​มา พวก​เขา​จะ​มา​เล่า​เอง​ยืนยัน​ถึง​สิ่ง​ต่างๆ​ที่​เรา​ได้​เขียน​มา ทั้ง​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​และ​พวก​เรา​เห็นดี​ด้วย​กัน​ว่า​จะ​ไม่​วาง​ภาระ​อะไร​ให้​กับ​พวก​คุณ​เลย นอก​จาก​สิ่ง​ที่​จำเป็น​พวกนี้ คือ คุณ​ควร​หลีก​เลี่ยง​จาก​การ​กิน​เครื่อง​เซ่นไหว้​รูป​เคารพ อย่า​กิน​เลือด อย่า​กิน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ถูก​รัด​คอ​ตาย อย่า​ทำ​บาป​ทาง​เพศ ถ้า​พวก​คุณ​อยู่​ห่าง​เสีย​จาก​สิ่ง​พวกนี้ พวก​คุณ​ก็​ทำ​ดี​แล้ว ขอ​ให้​อยู่​เย็น​เป็น​สุข แล้ว​หมู่​ประชุม​ของ​พระเจ้า​ก็​ส่ง​บารนาบัส เปาโล ยูดาส และ​สิลาส ไป​เมือง​อันทิโอก พวก​เขา​ได้​เรียก​หมู่​ประชุม​ของ​พระเจ้า​มา​ประชุม​กัน และ​ให้​จดหมาย​นั้น​กับ​พวก​เขา เมื่อ​ได้​อ่าน​จดหมาย​แล้ว ทุก​คน​ต่าง​รู้สึก​พอใจ​และ​มี​กำลังใจ ยูดาส​และ​สิลาส ที่​เป็น​ผู้​พูด​แทน​พระเจ้า​ด้วย ก็​พูด​กับ​พวก​พี่น้อง​เป็น​เวลา​นาน ให้​กำลังใจ​และ​ช่วย​ให้​พวก​เขา​มี​ความเชื่อ​มาก​ขึ้น หลังจาก​ที่​ยูดาส​และ​สิลาส​อยู่​ที่​นั่น​สัก​พัก​หนึ่ง ก็​ถึง​เวลา​ที่​จะ​กลับ​ไปหา​พี่น้อง​ที่​ส่ง​พวก​เขา​มา พี่​น้อง​ที่​เมือง​อันทิโอก​ก็​ได้​อวยพร​ให้​เขา​เดิน​ทาง​กลับ​ไป​ด้วย​ความ​ปลอดภัย แต่​เปาโล​และ​บารนาบัส​ยัง​อยู่​ใน​เมือง​อันทิโอก ได้​สั่งสอน​และ​ประกาศ​พระคำ​ของ​องค์​เจ้า​ชีวิต​เป็น​ข่าวดี​ร่วม​กับ​คน​อื่นๆ​อีก​หลาย​คน

กิจการ 15:1-35 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

มี​บางคนลงมาจากแคว้นยูเดียได้สั่งสอนพวกพี่น้องว่า “ถ้าไม่​เข​้าสุ​หน​ัตตามจารีตของโมเสส ท่านจะรอดไม่​ได้​” เหตุ​ฉะนั้นเมื่อเกิดการโต้​แย้​งและไล่เลียงกันระหว่างเปาโลและบารนาบัสกับคนเหล่านั้นมากมายแล้ว เขาทั้งหลายได้ตั้งเปาโลและบารนาบัสกับคนอื่นๆในพวกนั้นให้​ขึ้นไป หาร​ื​อก​ับอัครสาวกและผู้ปกครองในกรุงเยรูซาเล็มในเรื่องที่เถียงกันนั้น คริสตจักรได้จัดส่งท่านเหล่านั้นไป และขณะเมื่อท่านกำลังข้ามแคว้นฟีนิ​เซ​ี​ยก​ับแคว้นสะมาเรีย ท่านได้​กล​่าวถึงเรื่องที่​คนต่างชาติ​ได้​กล​ับใจใหม่ ทำให้​พวกพี่น้องมี​ความยินดี​อย่างยิ่ง ครั้นมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม คริสตจักรและอัครสาวกและผู้ปกครองทั้งหลายได้ต้อนรั​บท​่าน แล​้​วท​่านเหล่านั้นจึงเล่าให้เขาฟังถึงเหตุ​การณ์​ทั้งปวงที่พระเจ้าได้ทรงกระทำร่วมกับเขา แต่​มี​บางคนในพวกฟาริ​สี​ที่​มี​ความเชื่อได้ยืนขึ้นกล่าวว่า คนต่างชาติ​นั้นควรต้องให้เขาเข้าสุ​หน​ัต และสั่งให้เขาถือตามพระราชบัญญั​ติ​ของโมเสส ฝ่ายอัครสาวกกับผู้ปกครองทั้งหลายจึงได้ประชุมปรึกษากันในเรื่องนั้น เมื่อโต้​แย้​งก​ันมากแล้ว เปโตรจึงยืนขึ้นกล่าวแก่เขาว่า “ท่านพี่น้องทั้งหลาย ท่านทั้งหลายทราบอยู่​ว่า คราวก่อนนั้นพระเจ้าได้ทรงเลือกข้าพเจ้าเองจากพวกท่านทั้งหลาย ให้​เป็นผู้ประกาศพระวจนะแห่งข่าวประเสริฐให้​คนต่างชาติ​ฟังและเชื่อ พระเจ้าผู้ทรงทราบจิตใจมนุษย์​ได้​ทรงรับรองคนต่างชาติ และทรงประทานพระวิญญาณบริ​สุทธิ​์​แก่​เขาเหมือนได้ทรงประทานแก่​พวกเรา พระองค์​ไม่​ทรงถือว่าเรากับเขาต่างกัน แต่​ทรงชำระใจเขาให้​บริสุทธิ์​โดยความเชื่อ ถ้าอย่างนั้นทำไมบัดนี้ท่านทั้งหลายจึงทดลองพระเจ้า โดยวางแอกบนคอของพวกสาวกซึ่งบรรพบุรุษของเราหรือตัวเราเองก็​ดี​แบกไม่​ไหว แต่​เราเชื่อว่า เราเองก็รอดโดยพระคุณของพระเยซู​คริสต์​เจ้​าเหมือนอย่างเขา” ฝ่ายคนทั้งหลายก็นิ่งฟังบารนาบัสกับเปาโลเล่าเรื่องการอัศจรรย์และการมหัศจรรย์​ต่างๆ ซึ่งพระเจ้าได้ทรงกระทำโดยเขาในหมู่พวกต่างชาติ ครั้นจบแล้วและนิ่งอยู่ ยากอบจึงกล่าวว่า “ท่านพี่น้องทั้งหลาย จงฟังข้าพเจ้า ซี​โมนได้บอกแล้​วว​่า พระเจ้าได้ทรงเยี่ยมเยียนคนต่างชาติ​ครั้งแรก เพื่อจะทรงเลือกชนกลุ่มหนึ่งออกจากเขาทั้งหลายเพื่อพระนามของพระองค์ คำของศาสดาพยากรณ์​ก็​สอดคล้องกับเรื่องนี้ ดังที่​ได้​เข​ียนไว้​แล​้​วว​่า ‘ภายหลังเราจะกลับมา และจะสร้างพลับพลาของดาวิดซึ่งพังลงแล้วขึ้นใหม่ ที่​ร้างหักพังนั้นเราจะก่อขึ้​นอ​ีก และจะตั้งขึ้นใหม่ เพื่อคนอื่นๆจะได้แสวงหาองค์​พระผู้เป็นเจ้า คือบรรดาคนต่างชาติซึ่งเขาเรียกด้วยนามของเรา องค์​พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงกระทำสิ่งทั้งปวงเหล่านี้​ได้​ตรัสไว้ พระเจ้าทรงทราบถึ​งก​ิจการทั้งปวงของพระองค์​ตั้งแต่​แรกสร้างโลกมาแล้ว’ เหตุ​ฉะนั้น ข้าพเจ้าตัดสินใจว่า อย่าให้เราวางเครื่องขัดขวางกี​ดก​ันคนต่างชาติซึ่งกลับมาหาพระเจ้า แต่​เราจงเขียนหนังสือฝากไปถึงเขาว่า ให้​งดเว้นเสียจากสิ่งที่มลทินเนื่องด้วยรูปเคารพ จากการล่วงประเวณี จากการรับประทานเนื้อสัตว์​ที่​รัดคอตาย และจากการรับประทานเลื​อด เพราะว่าตั้งแต่โบราณมาในทุกเมืองมีคนประกาศเรื่องของโมเสส เพราะคนได้อ่านพระราชบัญญั​ติ​ของท่านในธรรมศาลาทุกวันสะบาโต” ขณะนั้น อัครสาวกและผู้ปกครองทั้งหลายกั​บท​ุกคนในคริสตจั​กร เห​็นชอบที่จะเลือกบางคนในพวกเขาให้ไปยังเมืองอันทิ​โอก ด้วยกั​นก​ับเปาโลและบารนาบัส คือ ยู​ดาส ผู้​ที่​มี​ชื่​ออ​ี​กว่า บารซับบาส และสิลาส ทั้งสองคนนี้เป็นคนสำคัญในพวกพี่​น้อง เขาได้​เข​ียนจดหมายมอบให้ท่านถือไปว่า “อัครสาวกและผู้ปกครองและพวกพี่น้องของท่าน คำนับมายังท่าน ผู้​เป็นพวกพี่น้องซึ่งเป็นคนต่างชาติ ซึ่งอยู่ในเมืองอันทิ​โอก แคว​้นซีเรีย และแคว้นซิลี​เซ​ียทราบ ด้วยพวกข้าพเจ้าได้ยิ​นว​่า มี​บางคนในพวกข้าพเจ้าได้​พู​ดให้ท่านทั้งหลายเกิดความไม่​สบายใจ และทำให้ใจของท่านปั่นป่วนไป ด้วยสอนว่า ‘ท่านต้องเข้าสุ​หน​ัตและรักษาพระราชบัญญั​ติ​’ แม้ว​่าเขามิ​ได้​รับคำสั่งจากพวกข้าพเจ้า พวกข้าพเจ้าจึงพร้อมใจกันเห็นชอบที่จะเลือกคน และใช้เขามายังท่านทั้งหลายพร้อมกับบารนาบัสและเปาโล ผู้​เป็​นที​่รักของเรา และเป็นผู้​อุ​ทิศชีวิตของตน เพื่อพระนามของพระเยซู​คริสต์​องค์​พระผู้เป็นเจ้าของเรา เหตุ​ฉะนั้น ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงใช้​ยู​ดาสกับสิลาสมาเป็นผู้ซึ่งจะเล่าข้อความนี้​แก่​ท่านทั้งหลายด้วยปากของเขาเอง เพราะว่า พระวิญญาณบริ​สุทธิ​์และข้าพเจ้าทั้งหลายก็​เห​็นชอบที่จะไม่วางภาระบนท่านทั้งหลาย เว้นไว้​แต่​สิ​่งเหล่านั้​นที​่​จำเป็น คือว่าให้ท่านทั้งหลายงดการรับประทานสิ่งของซึ่งเขาได้บูชาแก่​รู​ปเคารพ และการรับประทานเลื​อด และการรับประทานเนื้อสัตว์ซึ่งถู​กร​ัดคอตาย และการล่วงประเวณี ถ้าท่านทั้งหลายงดการเหล่านี้​ก็​จะเป็นการดี ขอให้​อยู่​เป็นสุขเถิด” เมื่อลาจากกันแล้ว ท่านเหล่านั้​นก​็ไปยังเมืองอันทิ​โอก และเมื่อได้เรียกคนทั้งปวงประชุมกันแล้ว จึงมอบจดหมายฉบั​บน​ั้นให้ ครั้​นอ​่านแล้วต่างก็​มี​ความชื่นชมยินดี​ในคำหนุนใจนั้น ฝ่ายยูดาสกับสิลาสเป็นผู้​พยากรณ์​ด้วย จึงได้​กล​่าวหนุนใจพวกพี่น้องหลายประการให้​มี​กำลังขึ้น ครั้นพักอยู่​ที่​นั่นหน่อยหนึ่งแล้ว ก็​ลาจากพวกพี่น้องไปถึ​งอ​ัครสาวกโดยสันติ​ภาพ ฝ่ายสิลาสเห็นชอบที่จะอยู่ต่อไปที่​นั่น แต่​เปาโลกับบารนาบัสยังอยู่ต่อไปในเมืองอันทิ​โอก สั่งสอนประกาศพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยกั​นก​ับคนอื่​นอ​ีกหลายคน

กิจการ 15:1-35 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

มีบางคนลงมาจากแคว้นยูเดียได้สั่งสอนพวกพี่น้องว่า ถ้าไม่เข้าสุหนัตตามจารีตของโมเสส จะรอดไม่ได้ เมื่อเกิดการโต้แย้งและไล่เลียงกัน ระหว่างเปาโลและบารนาบัสกับคนเหล่านั้นมากมายแล้ว เขาทั้งหลายได้ตั้งเปาโลและบารนาบัสกับคนอื่นๆ ในพวกนั้นให้ขึ้นไปหารือกับอัครทูตและผู้ปกครองในกรุงเยรูซาเล็ม ในเรื่องที่เถียงกันนั้น คริสตจักรได้จัดส่งท่านเหล่านั้นไป และขณะเมื่อท่านกำลังข้ามแคว้นฟีนิเซียกับแคว้นสะมาเรีย ท่านได้กล่าวถึงเรื่องที่คนต่างชาติได้กลับใจใหม่ ทำให้พวกพี่น้องมีความยินดีอย่างยิ่ง ครั้นมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม คริสตจักร อัครทูต และผู้ปกครองทั้งหลายได้ต้อนรับท่าน แล้วท่านเหล่านั้นจึงเล่าให้เขาฟัง ถึงเหตุการณ์ทั้งปวงที่พระเจ้าทรงโปรดให้ท่านกระทำนั้น แต่มีบางคนในพวกฟาริสีที่มีความเชื่อได้ยืนขึ้นกล่าวว่า คนต่างชาตินั้นควรต้องให้เขาเข้าสุหนัต และสั่งให้เขาถือตามธรรมบัญญัติของโมเสส ฝ่ายอัครทูตกับผู้ปกครองทั้งหลายจึงได้ประชุมปรึกษากันในเรื่องนั้น เมื่อโต้แย้งกันมากแล้ว เปโตรจึงยืนขึ้นกล่าวว่า <<พี่น้องเอ๋ย ท่านทั้งหลายทราบอยู่ว่า เมื่อแรกเริ่มนั้น พระเจ้าได้ทรงเลือกข้าพเจ้าเองจากพวกท่านทั้งหลาย ให้เป็นผู้ประกาศข่าวประเสริฐให้คนต่างชาติฟังและเชื่อ พระเจ้าผู้ทรงทราบจิตใจมนุษย์ได้ทรงรับรองคนต่างชาติ และทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ แก่เขาเหมือนได้ทรงประทานแก่พวกเรา พระองค์ไม่ทรงถือเราถือเขา แต่ทรงชำระใจเขาให้บริสุทธิ์โดยความเชื่อ ถ้าอย่างนั้นทำไมท่านทั้งหลายจึงทดลองพระเจ้า โดยวางแอกบนคอของพวกสาวก ซึ่งบรรพบุรุษของเรา หรือตัวเราเองก็ดีแบกไม่ไหว แต่เราเชื่อว่า เราเองก็รอดโดยพระคุณของพระเยซูคริสตเจ้าเหมือนอย่างเขา>> ฝ่ายคนทั้งหลายก็นิ่งฟังบารนาบัสกับเปาโล เล่าเรื่องหมายสำคัญและการอัศจรรย์ต่างๆ ซึ่งพระเจ้าได้ทรงกระทำโดยเขาในหมู่พวกต่างชาติ ครั้นจบแล้วและนิ่งอยู่ยากอบจึงกล่าวว่า <<พี่น้องทั้งหลาย ขอฟังข้าพเจ้า สิเมโอนได้บอกแล้วว่า พระเจ้าได้ทรงเยี่ยมเยียนคนต่างชาติครั้งแรก เพื่อจะทรงเลือกชนกลุ่มหนึ่งออกจากเขาทั้งหลายให้เป็นของพระองค์ คำของผู้เผยพระวจนะก็สอดคล้องกับเรื่องนี้ ดังที่ได้เขียนไว้แล้วว่า <ภายหลังเราจะกลับมา และเราจะสร้างพลับพลาของดาวิดซึ่งพังลงแล้วขึ้นใหม่ ที่ร้างหักพังนั้นเราจะก่อขึ้นอีกและจะตั้งขึ้นใหม่ เพื่อคนอื่นๆจะได้แสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า คือบรรดาคนต่างชาติซึ่งเราจองไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงแจ้งเหตุการณ์เหล่านี้ให้ทราบแต่โบราณกาลได้ตรัสไว้แล้ว> เหตุฉะนั้นตามความเห็นของข้าพเจ้า อย่าให้เราวางเครื่องขัดขวางกีดกันคนต่างชาติ ซึ่งกลับมาหาพระเจ้า แต่เราจงเขียนหนังสือฝากไปถึงเขาว่า ให้งดเว้นเสียจากสิ่งที่มลทินเนื่องด้วยรูปเคารพ จากการล่วงประเวณี จากการรับประทานเนื้อสัตว์ที่รัดคอตาย และจากการรับประทานเลือด เพราะว่าตั้งแต่โบราณมาในทุกเมือง มีคนประกาศเรื่องของโมเสส เพราะคนได้อ่านธรรมบัญญัติของท่านในธรรมศาลาทุกวันสะบาโต>> ขณะนั้นอัครทูตและผู้ปกครองทั้งหลาย กับทุกคนในคริสตจักร เห็นชอบที่จะเลือกบางคนในพวกเขาให้ไปยังเมืองอันทิโอก ด้วยกันกับเปาโลและบารนาบัส คนที่เขาเลือกได้นั้นคือยูดาสผู้มีชื่ออีกว่า บารซับบาสและสิลาส ทั้งสองคนนี้เป็นคนสำคัญในพวกพี่น้อง เขาได้เขียนจดหมายมอบให้ท่านถือไปว่า <<อัครทูตและผู้ปกครองผู้เป็นพี่น้องของท่าน คำนับมายังท่าน ผู้เป็นพวกพี่น้องซึ่งเป็นคนต่างชาติ ซึ่งอยู่ในเมืองอันทิโอกแคว้น ซีเรีย และแคว้นซิลีเซียทราบ ด้วยข้าพเจ้าทั้งหลายได้ยินว่ามีบางคนในพวกข้าพเจ้า ได้พูดให้ท่านทั้งหลายเกิดความไม่สบายใจ และทำให้ใจของท่านปั่นป่วนไป แม้ว่าเขามิได้รับคำสั่งจากพวกข้าพเจ้า พวกข้าพเจ้าจึงพร้อมใจกันเห็นชอบที่จะเลือกคนและใช้เขามายังท่านทั้งหลาย พร้อมกับบารนาบัส และเปาโลผู้เป็นที่รักของเรา และเป็นผู้อุทิศชีวิตของตน เพื่อพระนามแห่งพระเยซูคริสตเจ้าของเรา เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าทั้งหลายจึงใช้ยูดาส กับสิลาสมาเป็นผู้ซึ่งจะเล่าข้อความนี้แก่ท่านทั้งหลาย ด้วยปากของเขาเอง เพราะว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์และข้าพเจ้าทั้งหลายก็เห็นชอบ ที่จะไม่วางภาระบนท่านทั้งหลาย เว้นไว้แต่สิ่งเหล่านั้นที่จำเป็น คือว่าให้ท่านทั้งหลายงดการรับประทานสิ่งของซึ่งเขาได้บูชาแก่รูปเคารพ และการรับประทานเลือด และการรับประทานเนื้อสัตว์ซึ่งถูกรัดคอตาย และการล่วงประเวณี ถ้าท่านทั้งหลายงดการเหล่านี้ก็จะเป็นการดี ขอให้อยู่เป็นสุขเถิด>> เมื่อลาจากกันแล้ว ท่านเหล่านั้นก็ลงไปยังเมืองอันทิโอก และเมื่อได้เรียกคนทั้งปวงประชุมกันแล้ว จึงมอบจดหมายฉบับนั้นให้ ครั้นอ่านแล้วต่างก็มีความชื่นชมยินดีในคำหนุนใจนั้น ฝ่ายยูดาสกับสิลาสเป็นผู้เผยพระวจนะด้วย จึงได้กล่าวหนุนใจพวกพี่น้องหลายประการให้มีกำลังใจ ครั้นพักอยู่ที่นั่นหน่อยหนึ่งแล้วก็ลาจากกันไป พวกพี่น้องจึงฝากความเจริญสุขกับท่าน กลับไปยังอัครทูตทั้งหลายซึ่งได้ใช้ท่านมา [ฝ่ายสิลาสเห็นชอบที่จะอยู่ต่อไปที่นั่น] แต่เปาโลกับบารนาบัสยังอยู่ต่อไปในเมืองอันทิโอก สั่งสอนประกาศพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยกันกับคนอื่นอีกหลายคน

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา