อพยพ 10

10
ภัยพิบัติ​จาก​ฝูง​ตั๊กแตน
1พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “จง​กลับ​ไป​พบ​ฟาโรห์​อีก เพราะ​เรา​ทำ​ให้​เขา​กับ​ข้าราชการ​ใจ​แข็ง​ดื้อด้าน เพื่อ​เรา​จะ​แสดง​หมาย​สำคัญ​ของ​เรา​ท่ามกลาง​พวก​เขา 2เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​เล่า​ให้​ลูกหลาน​ฟัง ถึง​การ​ที่​เรา​จัดการ​กับ​ชาว​อียิปต์​อย่าง​หนักหน่วง กับ​การ​ที่​เรา​ได้​แสดง​หมาย​สำคัญ​ของ​เรา​ท่ามกลาง​พวก​เขา​นั้น พวก​เจ้า​จะ​ได้​รู้​ว่า​เรา​คือ​พระยาห์เวห์”
3ดังนั้น​โมเสส​กับ​อาโรน​จึง​ไป​พบ​ฟาโรห์​และ​พูด​ว่า “พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​ชน​ฮีบรู​กล่าว​ว่า ‘เจ้า​จะ​ไม่​ยอม​ถ่อม​ตัว​ลง​ต่อหน้า​เรา​อีก​นาน​เท่าใด จง​ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา​ไป​เพื่อ​พวก​เขา​จะ​ได้​นมัสการ​เรา 4หาก​เจ้า​ไม่​ยอม​ปล่อย​พวก​เขา​ไป เรา​จะ​นำ​ตั๊กแตน​มา​สู่​ประเทศ​ของ​เจ้า​ใน​วัน​พรุ่งนี้ 5ตั๊กแตน​จะ​แห่​มา​มืด​ฟ้า​มัว​ดิน​และ​กัด​กิน​พืชพันธุ์​ทุก​อย่าง​ที่​เหลือ​รอด​จาก​ลูกเห็บ รวม​ทั้ง​ต้นไม้​ทุก​ต้น​ใน​ท้องทุ่ง​ของ​เจ้า 6ตั๊กแตน​จะ​เข้า​มา​เต็ม​วัง เต็ม​บ้าน​ของ​ข้าราชการ​ทุก​คน​และ​ทุก​บ้าน​ใน​อียิปต์ นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พวก​พ่อ​แม่​หรือ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​ไม่​เคย​เห็น​มา​ก่อน นับ​ตั้งแต่​พวก​เขา​ตั้ง​รกราก​ใน​แผ่นดิน​นี้’ ” แล้ว​โมเสส​ก็​ไป​จาก​ฟาโรห์
7บรรดา​ข้าราชการ​พูด​กับ​ฟาโรห์​ว่า “ชาย​คน​นี้​จะ​เป็น​บ่วง​ดัก​เรา​ไป​นาน​เท่าใด ขอ​ปล่อย​ชนชาติ​นี้​ไป​นมัสการ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวก​เขา​เถิด พระองค์​ยัง​ไม่​ตระหนัก​หรือ​ว่า​อียิปต์​พินาศ​แล้ว”
8แล้ว​โมเสส​กับ​อาโรน​จึง​ถูก​นำ​ตัว​มา​พบ​ฟาโรห์​อีก ฟาโรห์​กล่าว​ว่า “ไป​นมัสการ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวก​เจ้า​เถิด แต่​บอก​เรา​ว่า​จะ​มี​ใคร​ไป​บ้าง”
9โมเสส​ตอบ​ว่า “พวก​เรา​จะ​ไป​กัน​ทั้งหมด ทั้ง​คน​หนุ่ม​คน​แก่ ลูก​ชาย​ลูก​สาว และ​ฝูง​สัตว์ เพราะ​พวก​เรา​จะ​ไป​เลี้ยง​ฉลอง​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์”
10ฟาโรห์​พูด​ว่า “ขอ​พระยาห์เวห์​อยู่​กับ​เจ้า​เถิด หาก​เรา​ปล่อย​เจ้า​ไป​พร้อม​กับ​ผู้หญิง​และ​เด็ก​ๆ เห็น​ชัด​ว่า​เจ้า​มี​แผนการ​ร้าย#10:10 หรือ จง​ระวัง​ให้​ดี​ความ​ลำบาก​กำลัง​รอ​เจ้า​อยู่ 11ไม่​ได้! เรา​ให้​แต่​ผู้ชาย​เท่านั้น​ไป​นมัสการ​พระยาห์เวห์ เพราะ​นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ขอ​ไว้” แล้ว​โมเสส​กับ​อาโรน​ก็​ถูก​ไล่​ให้​ออก​ไป​พ้น​หน้า​ฟาโรห์
12และ​พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “จง​ชูมือ​ขึ้น​เหนือ​แผ่นดิน​อียิปต์ เพื่อ​ฝูง​ตั๊กแตน​จะ​ได้​มา​ปกคลุม​ทั่ว​แผ่นดิน และ​กัด​กิน​พืชพันธุ์​ทุก​อย่าง​ใน​ท้องทุ่ง​ที่​เหลือ​รอด​จาก​ลูกเห็บ”
13โมเสส​จึง​ชู​ไม้เท้า​ขึ้น​เหนือ​อียิปต์ และ​พระยาห์เวห์​บันดาล​ให้​ลม​ตะวันออก​พัด​ผ่าน​ทั่ว​แผ่นดิน​ตลอด​วัน​คืน รุ่งเช้า​ลม​ก็​หอบ​เอา​ตั๊กแตน​มา 14ฝูง​ตั๊กแตน​จำนวน​มากมาย​มหาศาล​ปกคลุม​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ ภัยพิบัติ​จาก​ตั๊กแตน​เช่น​นี้​ไม่​เคย​มี​มา​ก่อน และ​จะ​ไม่​มี​อย่าง​นี้​อีก​เลย 15ฝูง​ตั๊กแตน​ปกคลุม​แผ่นดิน​จน​ดู​มืด​ทึบ มัน​กัด​กิน​ทุก​สิ่ง​ที่​เหลือ​จาก​พายุ​ลูกเห็บ คือ​พืช​ทุก​ชนิด​ใน​ท้องทุ่ง​และ​ผลไม้​ต่าง​ๆ ที่​อยู่​บน​ต้น ไม่​มี​พืช​สีเขียว​หลงเหลือ​อยู่ ไม่ว่า​ต้นไม้​หรือ​ใบ​หญ้า​ทั่ว​ดินแดน​อียิปต์
16ฟาโรห์​จึง​สั่ง​ให้​เรียก​โมเสส​กับ​อาโรน​มา​พบ​ด่วน​และ​พูด​ว่า “เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เจ้า​และ​ต่อ​เจ้า 17บัดนี้​ขอ​ยกโทษ​บาป​ให้​เรา​อีก​สัก​ครั้ง​และ​ช่วย​วิงวอน​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ให้​ขจัด​มรณภัย​นี้​ไป​จาก​เรา​เถิด”
18โมเสส​จึง​ลา​ฟาโรห์​ไป แล้ว​อธิษฐาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ 19และ​พระยาห์เวห์​จึง​เปลี่ยน​ทิศ​ทาง​ลม​ให้​เป็น​ลม​ตะวัน​ตก​ที่​พัด​แรง​มาก หอบ​เอา​ฝูง​ตั๊กแตน​ไป​ทิ้ง​ใน​ทะเล​แดง#10:19 หรือ ทะเล​ต้น​กก​จน​ไม่​เหลือ​แม้แต่​ตัว​เดียว​ใน​อียิปต์ 20แต่​พระยาห์เวห์​กระทำ​ให้​ฟาโรห์​ใจ​แข็ง​ดื้อด้าน​และ​ไม่​ยอม​ปล่อย​ชาว​อิสราเอล​ไป
ภัยพิบัติ​จาก​ความ​มืด
21พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “จง​ชูมือ​ขึ้น​สู่​ท้องฟ้า​เพื่อ​ให้​ความ​มืดมิด​แผ่​ปกคลุม​ทั่ว​อียิปต์ มืดมิด​จน​รู้สึก​ได้” 22ดังนั้น​โมเสส​ก็​เหยียด​มือ​ขึ้น​สู่​ท้องฟ้า จึง​มี​แต่​ความ​มืด​สนิท​ปกคลุม​ทั่ว​อียิปต์​ตลอด​สาม​วัน 23ช่วง​สาม​วัน​นี้​ไม่​มี​ใคร​มอง​เห็น​กัน​หรือ​ขยับ​ลุก​จาก​ที่ แต่​ชาว​อิสราเอล​มี​แสง​สว่าง​ใน​ที่​พัก​ของ​เขา
24แล้ว​ฟาโรห์​จึง​รับสั่ง​เรียก​โมเสส​มา​พบ​และ​กล่าว​ว่า “จง​ไป​นมัสการ​พระยาห์เวห์ เอา​พวก​ผู้หญิง​และ​เด็ก​ไป​ด้วย​ก็​ได้ แต่​ฝูง​สัตว์​ทั้งหลาย​จง​ละ​ไว้​ที่​นี่”
25แต่​โมเสส​พูด​ว่า “ท่าน​ต้อง​อนุญาต​ให้​พวก​เรา​มี​เครื่อง​บูชา​และ​เครื่อง​เผา​บูชา​ทั้ง​ตัว​เพื่อ​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เรา​ด้วย 26ฝูง​สัตว์​ของ​เรา​จะ​ต้อง​ไป​กับ​เรา​ด้วย จะ​ไม่​มี​เหลือ​อยู่​แม้แต่​ตัว​เดียว เพราะ​เรา​จำเป็น​ต้อง​ใช้​สัตว์​เหล่า​นั้น​เพื่อ​นมัสการ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เรา และ​เรา​ยัง​ไม่​รู้​ว่า​จะ​ใช้​สัตว์​ชนิด​ใด​เพื่อ​นมัสการ​พระยาห์เวห์ จนกว่า​จะ​ไป​ถึง​ที่​นั่น”
27แต่​พระยาห์เวห์​ทำ​ให้​ฟาโรห์​ใจ​แข็ง​ดื้อด้าน ไม่​ยอม​ปล่อย​พวก​เขา​ไป 28ฟาโรห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า “ไป​ให้​พ้น! อย่า​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า​อีก! วันที่​เจ้า​เห็น​หน้า​เรา เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย”
29โมเสส​ตอบ​ว่า “อย่าง​ที่​ท่าน​พูด ข้าพเจ้า​จะ​ไม่​มา​ให้​ท่าน​เห็น​หน้า​อีก”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 10: TCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้