เยเรมีย์ 20:7-14

ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวง พระองค์ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์ก็ชนะ ข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์ เพราะว่าข้าพระองค์พูดเมื่อไร ข้าพระองค์ร้องให้ช่วย ข้าพระองค์ตะโกนว่า <<ทารุณตายแล้ว>> เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้าได้เป็นเหตุให้ข้าพระองค์ เป็นที่ตำหนิและเยาะเย้ยตลอดวัน ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า <<ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์ หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก>> ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดมันไว้ และข้าพระองค์ก็อัดไว้ไม่ไหว เพราะข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบเป็นอันมาก ความหวาดเสียวอยู่รอบทุกด้าน มิตรสหายที่คุ้นเคยทั้งสิ้นของข้าพระองค์กล่าวว่า <<ใส่ความเขา ให้เราใส่ความเขา>> เขาเฝ้าดูความล่มจมของข้าพระองค์ <<ชะรอยเขาจะถูกหลอกลวง แล้วเราชนะเขาได้ และทำการแก้แค้นเขา>> แต่พระเจ้าทรงอยู่ข้างข้าพเจ้า ดังนักรบที่น่ากลัว เพราะฉะนั้น ผู้ข่มเหงข้าพเจ้าจะสะดุด เขาจะไม่ชนะข้าพเจ้า เขาจะขายหน้ามาก เพราะเขากระทำไม่สำเร็จ ความอัปยศอดสูเป็นนิตย์ของเขานั้น จะไม่มีวันลืม ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธาผู้ทรงทดลองคนชอบธรรม ผู้ทอดพระเนตรทั้งใจและจิต ขอให้ข้าพระองค์ได้เห็นการแก้แค้นของพระองค์เหนือ เขาทั้งหลาย เพราะข้าพระองค์ได้ทูลเสนอคดีของข้าพระองค์แล้ว จงร้องเพลงถวายพระเจ้า จงสรรเสริญพระเจ้า เพราะว่าพระองค์ทรงช่วยกู้ชีวิตของผู้ขัดสน ให้พ้นจากมือของผู้กระทำความชั่วร้าย ขออย่าให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นรับพร อย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร