2 พงศ์กษัตริย์ 1:1-17

เมื่ออาหับสิ้นพระชนม์แล้ว เมืองโมอับก็กบฏต่อคนอิสราเอล ฝ่ายอาหัสยาห์ทรงตกลงมาจากช่องพระแกลตาข่ายที่ห้องชั้นบนของพระองค์ในกรุงสะมาเรีย และทรงประชวร จึงทรงใช้บรรดาผู้สื่อสารไป รับสั่งว่า <<จงไปถามบาอัลเซบูบ พระเจ้าแห่งเอโครนว่าเราจะหายจากความเจ็บป่วยนี้หรือไม่>> แต่ทูตของพระเจ้าพูดกับเอลียาห์ชาวทิชบีว่า <<จงลุกขึ้นไปพบบรรดาผู้สื่อสารของพระราชา แห่งสะมาเรีย และจงพูดกับเขาทั้งหลายว่า <เพราะไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลแล้วหรือ ท่านจึงไปถามพระบาอัลเซบูบ พระเจ้าของเอโครน> เพราะฉะนั้นพระเจ้าตรัสดั่งนี้ว่า <เจ้าจะไม่ได้ลงมาจากที่นอนซึ่งเจ้าขึ้นไปนั้น แต่เจ้าจะต้องตายแน่> >> แล้วเอลียาห์ก็ไป ผู้สื่อสารนั้นก็กลับมาเฝ้าพระราชา พระองค์ตรัสถามเขาทั้งหลายว่า <<ทำไมพวกเจ้าจึงพากันกลับมา>> และเขาทั้งหลายทูลพระองค์ว่า <<มีชายคนหนึ่งมาพบกับพวกข้าพระบาท และพูดกับพวกข้าพระบาทว่า <จงกลับไปหาพระราชาผู้ใช้ท่านมา และทูลพระองค์ว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพราะไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลแล้วหรือ เจ้าจึงใช้คนไปถามพระบาอัลเซบูบพระเจ้าแห่งเอโครน เพราะฉะนั้นเจ้าจะไม่ได้ลงมาจากที่นอนซึ่งเจ้าได้ขึ้นไปนั้น แต่เจ้าจะต้องตายแน่> >> พระองค์ตรัสถามเขาทั้งหลายว่า <<คนที่ได้มาพบเจ้าและบอกสิ่ง เหล่านี้แก่เจ้านั้นเป็นคนในลักษณะใด>> เขาทั้งหลายทูลตอบพระองค์ว่า <<ท่านสวมเสื้อขนและมีหนังคาดเอวของท่านไว้>> และพระองค์ตรัสว่า <<เป็นเอลียาห์ชาวทิชบี>> แล้วพระราชาก็ รับสั่งให้นายห้าสิบกับทหารห้าสิบคนไปหาเอลียาห์ เขาได้ขึ้นไปหาท่าน ดูเถิด ท่านนั่งอยู่บนยอดภูเขาและนายห้าสิบกล่าวแก่ท่านว่า <<ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า พระราชาตรัสดังนี้ว่า <ลงมา> >> แต่เอลียาห์ตอบนายห้าสิบว่า <<ถ้าข้าเป็นคนแห่งพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากฟ้า สวรรค์เผาผลาญเจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้าเถิด>> แล้วไฟก็ลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบของเขาเสีย พระราชาก็รับสั่ง ให้นายห้าสิบกับทหารห้าสิบคนอีกพวกหนึ่งไป และเขาก็กล่าวแก่ท่านว่า <<ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า พระราชาตรัสดังนี้ว่า <ลงมาเร็วๆ> >> แต่เอลียาห์ตอบว่า <<ถ้าข้าเป็นคนแห่งพระเจ้า ก็ขอให้ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์เผาผลาญ เจ้าและคนทั้งห้าสิบของเจ้าเถิด>> และไฟของพระเจ้าลงมาจากฟ้าสวรรค์ และเผาผลาญเขากับคนทั้งห้าสิบของเขาเสีย และพระราชารับสั่งให้นายห้าสิบคนที่สาม ไปพร้อมกับทหารห้าสิบคนของเขา และนายห้าสิบคนที่สามก็ขึ้นไป และคุกเข่า ลงต่อหน้าเอลียาห์ และวิงวอนท่านว่า <<ข้าแต่คนแห่งพระเจ้า ขอชีวิตของข้าพเจ้าและชีวิตของผู้รับใช้ ของท่านอีกห้าสิบคนนี้ ให้เป็นสิ่งประเสริฐในสายตาของท่าน ดูเถิด ไฟลงมาจากฟ้าสวรรค์ และได้เผาผลาญนายห้าสิบทั้งสองคนก่อนนั้นเสีย พร้อมทั้งทหารห้าสิบคนของเขาด้วย แต่บัดนี้ขอให้ชีวิตของข้าพเจ้า เป็นสิ่งประเสริฐในสายตาของท่าน>> แล้วทูตของพระเจ้ากล่าวแก่เอลียาห์ว่า <<จงลงไปกับเขาเถิด อย่ากลัวเขาเลย>> ท่านก็ลุกขึ้นลงไปกับเขาเข้าเฝ้าพระราชา และทูลพระองค์ว่า <<พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า <เพราะเจ้าได้ส่งผู้สื่อสารไปยังบาอัลเซบูบพระเจ้าแห่ง เอโครน (เพราะไม่มีพระเจ้าในอิสราเอลที่จะทูลถามพระวจนะของ พระองค์อย่างนั้นหรือ) เพราะฉะนั้นเจ้าจะไม่ได้ลงมาจากที่นอนซึ่งเจ้าได้ขึ้นไปนั้น แต่เจ้าจะต้องตายแน่> >> ท่านก็สิ้นชีวิตตามพระวจนะ ของพระเจ้าซึ่งเอลียาห์กล่าวนั้น และเยโฮรัมก็ขึ้นครองแทน ในปีที่สองแห่งรัชกาลเยโฮรัม บุตรเยโฮชาฟัทพระราชาแห่งยูดาห์ เพราะอาหัสยาห์หามีโอรสไม่