สุภาษิต 6:1-19

สุภาษิต 6:1-19 NTV

ลูก​เอ๋ย ถ้า​เจ้า​ค้ำ​ประกัน​เพื่อน​บ้าน​ของ​เจ้า ให้​คำมั่น​สัญญา​กับ​คน​แปลก​หน้า ถ้า​เจ้า​ติด​กับดัก​เพราะ​สิ่ง​ที่​เจ้า​พูด​จาก​ริม​ฝีปาก ติด​บ่วงแร้ว​เพราะ​คำ​พูด​จาก​ปาก​เจ้า ลูก​เอ๋ย จง​ปฏิบัติ​ตาม​นี้​เถิด และ​พา​ตัว​เอง​ไป​ให้​รอด ใน​เมื่อ​เจ้า​ย่าง​เข้า​มา​อยู่​ใน​เงื้อม​มือ​ของ​เพื่อน​บ้าน​เจ้า จง​ไป​และ​ถ่อม​ตัว​ลง​เพื่อ​ขอ​ความ​กรุณา​จาก​เขา อย่า​ปล่อย​ให้​ตา​ของ​เจ้า​หลับใหล หรือ​เปลือก​ตา​ปิด​แม้แต่​งีบ​เดียว ช่วย​ตัว​เจ้า​เอง​ให้​รอด​ดั่ง​ละอง​ละมั่ง​ที่​รอด​จาก​เงื้อมมือ​ของ​นายพราน และ​เป็น​ดั่ง​นก​ที่​รอด​จาก​มือ​ของ​นักล่า​นก จง​ไป​หา​มด​เถิด คน​เกียจคร้าน​เอ๋ย จง​สังเกต​ดู​วิถี​ทาง​ของ​มด เจ้า​จะ​ได้​เป็น​คน​มี​สติ​ปัญญา มด​ไม่​มี​หัวหน้า ผู้​ดูแล หรือ​ผู้​ปกครอง มัน​สะสม​อาหาร​ใน​ฤดู​ร้อน และ​รวบ​รวม​เสบียงกรัง​ใน​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว เจ้า​คน​เกียจคร้าน​เอ๋ย เจ้า​จะ​นอน​นาน​แค่​ไหน เมื่อ​ใด​เจ้า​จึง​จะ​ตื่น​จาก​การ​หลับใหล นอน​สักนิด หลับ​สักหน่อย วาง​มือ​พัก​สัก​ประเดี๋ยว แล้ว​ความ​จน​ก็​จะ​มา​ถึง​ตัว​เจ้า​ประหนึ่ง​โจร​มา และ​เจ้า​จะ​ขาดแคลน​ประหนึ่ง​คน​ถือ​อาวุธ​มา​ปล้น คน​ไร้​ค่า​และ​คน​ชั่ว​เป็น​คน​ที่ ย่าง​ก้าว​ไป​กับ​การ​พูด​เท็จ ตา​ของ​เขา​ขยิบ เท้า​ก็​ขยับ และ​นิ้ว​ก็​ชี้​กำกับ เขา​วาง​แผน​อัน​เลวร้าย​ด้วย​ใจ​ที่​บิดเบือน ก่อกวน​ให้​เกิด​การ​วิวาท​ร่ำไป ฉะนั้น เขา​จึง​พบ​ภัย​พิบัติ​อย่าง​ไม่​รู้เนื้อ​รู้ตัว เขา​จะ​ถูก​ทำลาย​ใน​พริบตา​เดียว​อย่าง​ไม่​มี​ทาง​แก้ไข​ได้ มี​หก​สิ่ง​ซึ่ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เกลียด​ชัง เจ็ด​สิ่ง​ซึ่ง​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ​ต่อ​พระ​องค์ สายตา​หยิ่ง​จองหอง ลิ้น​โป้ปด และ​มือ​ประหัต​ประหาร​ผู้​บริสุทธิ์ ใจ​ที่​วาง​แผน​อัน​เลวร้าย เท้า​ที่​วิ่ง​ตะบึง​หา​ความ​ชั่ว พยาน​เท็จ​ที่​เปล่ง​คำ​มุสา และ​ผู้​ก่อ​เหตุ​วิวาท​ใน​หมู่​พี่​น้อง