3
ลิ้นนั้นก็เป็นไฟเป็นโลกแห่งการชั่ว
1ดูก่อนพี่น้องของข้าพเจ้า, อย่าให้เป็นอาจารย์กันมากหลายคนเลย, ด้วยรู้อยู่ว่า เราทั้งหลายจะถูกเขาตัดสินมากยิ่งกว่าผู้อื่น. 2เพราะว่าเราทั้งหลายย่อมพลาดพลั้งกันหลายๆ สิ่ง. ถ้าผู้ใดมิได้พลั้งผิดในวาจา, ผู้นั้นก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว, อาจบังคับทั้งตัวไว้ได้ด้วย. 3ถ้าเราเอาบังเหียนใส่ปากม้าเพื่อจะให้มันฟังเรา, เราก็อาจกระทำให้ทั้งตัวมันหันไปมาได้ด้วย. 4จงดูบรรดากำปั่นด้วย แม้ว่ากำปั่นนั้นใหญ่, และถูกลมกล้าพัดให้แล่นไป, ก็ยังหันไปมาด้วยหางเสือเล็กๆ ตามใจนายท้ายจะให้ไปทางไหน, 5เช่นนั้นแหละลิ้นเป็นอวัยวะเล็กๆ ด้วย, และพูดอวดอ้างการใหญ่. จงดูเถิดไฟนิดเดียวอาจเผาไหม้มากเท่าใด 6และลิ้นนั้นก็เป็นไฟ เป็นโลกแห่งการชั่ว ตั้งอยู่ท่ามกลางอวัยวะกายของเรา เป็นเหตุให้ทั้งกายมลทินไป, และเป็นเชื้อไฟเผาวัฏฏ์แห่งชีวิตอยู่, และมันเองก็ได้ติดไฟมาจากนรก. 7ด้วยสัตว์เดียรัจฉานทุกอย่าง, และนก, และสัตว์เลื้อยคลาน, และสัตว์ในทะเลจะเลี้ยงให้เชื่องได้, และมนุษย์ได้เลี้ยงให้เชื่องแล้ว 8แต่ลิ้นนั้นไม่มีผู้ใดอาจทำให้เชื่องได้ มันเป็นสิ่งอันชั่วซึ่งอยู่ไม่สุข, และเต็มด้วยพิษร้ายที่จะทำให้ถึงตาย. 9เราทั้งหลายย่อมสรรเสริญพระเจ้าพระบิดาด้วยลิ้นนั้น, และด้วยลิ้นนั้นเราเคยด่าแช่งมนุษย์ ที่ได้ทรงสร้างไว้แล้วตามแบบพระฉายของพระเจ้า. 10คำสรรเสริญและทำด่าแช่งก็ออกมาจากปากอันเดียวกัน. ดูก่อนพี่น้องของข้าพเจ้า, การอย่างนั้นไม่ควรให้มีขึ้น. 11บ่อน้ำพุจะมีน้ำจืดและน้ำกร่อยพุ่งออกมาจากช่องเดียวกันได้หรือ 12ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย, ต้นมะเดื่อเทศจะออกเป็นผลมะกอกเทศได้หรือ, หรือเถาองุ่นจะเกิดเป็นผลมะเดื่อเทศได้หรือ เช่นนั้นแหละบ่อนํ้าพุจะมีทั้งน้ำเค็มและน้ำจืดด้วยไม่ได้
สติปัญญาที่มาจากเบื้องบนนั้นบริสุทธิ์
13ใครบ้างในพวกท่านมีสติปัญญาและประกอบด้วยความรู้? จงให้ผู้นั้นสำแดงการประพฤติของตัวด้วยกิริยาคันดี, มีใจอ่อนสุภาพประกอบด้วยปัญญา. 14แต่ถ้าท่านทั้งหลายมีใจอิจฉาอันขมขื่น และอาการแก่งแย่งกันในใจของท่าน, อย่าอวดเลยและอย่าพูดมุสาต่อความจริง. 15ปัญญาอย่างนี้ไม่ได้ลงมาจากเบื้องบน, แต่เป็นตามธรรมดาโลก, และเป็นเดียรัจฉานตัณหา, และเป็นเช่นอย่างปิศาจ. 16เพราะว่ามีความอิจฉาและการแก่งแย่งกันที่ไหน, ก็มีการวุ่นวายและการลามกต่างๆ ที่นั่น. 17แต่สติปัญญาที่มาจากเบื้องบนนั้นบริสุทธิ์เป็นที่หนึ่ง, แล้วเป็นที่เกิดสันติสุข, และอ่อนสุภาพ, และว่าง่าย, เต็มไปด้วยความเมตตาและผลอันดี, ไม่เลือกหน้าผู้ใด, ไม่หน้าซื่อใจคด. 18และผลแห่งความชอบธรรมก็หว่านลงในสันติสุข สำหรับผู้เหล่านั้นที่กระทำให้เกิดสันติสุข