สุภาษิต 23
23
1เมื่อเจ้านั่งกินอยู่กับผู้มีอำนาจคนหนึ่งของบ้านเมือง
ให้จำไว้ว่าเจ้ากำลังนั่งกินอยู่กับใคร
2ถ้าเจ้าเป็นคนกินจุ
ก็ให้ยับยั้งใจไว้บ้าง#23:2 ถ้าเจ้า … ใจไว้บ้าง ข้อนี้แปลตรงๆได้ว่า “ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละตะกราม ก็ให้เอามีดจ่อคอหอยไว้”
3อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น
เพราะมันอาจจะดูดีแค่เปลือกนอก
4อย่าได้ทำงานหนักจนหมดแรง เพราะหวังจะร่ำรวย
ให้ฉลาดและอย่าทำอย่างนั้น
5ในพริบตาเดียว เงินก็จะหายไป
ราวกับมีปีกโผล่ออกมา
แล้วบินหนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
6อย่าได้กินอาหารของคนขี้เหนียว
อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น
7เพราะเขาเป็นเหมือนเส้นผมในลำคอ#23:7 เพราะเขา … ลำคอ หรือ แปลได้อีกว่า “เขาคิดต้นทุนอยู่ในใจ”
เขาบอกเจ้าว่า “กินและดื่มสิ”
แต่ใจของเขาไม่ได้เป็นอย่างนั้น
8เจ้าจะอาเจียนอาหารอันน้อยนิดที่เจ้ากินเข้าไปออกมา
และเสียดายคำพูดที่เจ้าชมเชยเขาไป
9อย่าได้แนะนำอะไรให้เข้าหูของคนโง่เลย
เพราะเขาจะดูหมิ่นถ้อยคำอันชาญฉลาดของเจ้านั้น
10อย่าได้โยกย้ายหลักเขตที่มีมาช้านานแล้ว
และอย่าได้บุกรุกไร่นาของเด็กกำพร้า
11เพราะพระเจ้าผู้ที่ช่วยพวกเขานั้นมีกำลังมหาศาล
พระองค์จะสู้คดีของพวกเขากับเจ้า
12ให้เปิดใจของเจ้ารับคำแนะนำสั่งสอน
ให้เปิดหูของเจ้าฟังถ้อยคำแห่งความรู้
13อย่าได้ยั้งมือจากการตีสอนเด็กหนุ่ม
ถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตายหรอก
14อันที่จริงถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว
เจ้าก็จะช่วยชีวิตของเขาให้พ้นจากแดนคนตาย
15ลูกเอ๋ย ถ้าใจของเจ้าฉลาดขึ้นมา
จิตใจของเราก็จะมีความสุข
16เมื่อริมฝีปากของเจ้าพูดสิ่งที่ถูกต้อง
จิตใจของเราก็จะชื่นบาน
17อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาพวกคนบาป
แต่ให้ยำเกรงพระยาห์เวห์เสมอ
18เมื่อนั้นแหละเจ้าจะมีอนาคตที่ดี
และเจ้าจะไม่ผิดหวัง
19ลูกเอ๋ย ฟังให้ดี และให้ฉลาดไว้
ให้นำจิตใจของเจ้าไปในทางที่ถูก
20อย่าได้ไปคลุกคลีกับพวกที่ดื่มเหล้าองุ่นจัด
หรือพวกนั้นที่กินเนื้ออย่างตะกละตะกลาม
21เพราะคนขี้เมาและคนกินเติบจะยากจน
สะลึมสะลือตลอดเวลาจนเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วห่อตัว
22ให้ฟังพ่อของเจ้า ผู้ที่ให้เจ้าเกิดมา
และอย่าได้ดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง
23ให้ซื้อความจริงและอย่ายอมขายมันไป
ให้ซื้อความฉลาด การสั่งสอน และความเข้าใจ
24ลูกดี ทำให้พ่อชื่นใจ
ลูกฉลาด ทำให้พ่อภูมิใจ
25ทำให้พ่อแม่ของเจ้ามีความสุข
ทำให้แม่ที่ให้กำเนิดเจ้ามานั้นดีใจเถอะ
26ลูกเอ๋ย มอบจิตใจของเจ้าให้กับเรา
ให้ดวงตาของเจ้าเฝ้าสังเกตทางต่างๆของเรา
27เพราะหญิงโสเภณีนั้นคือหลุมลึก
และหญิงที่เล่นชู้คือบ่อที่คับแคบ
28เธอหมอบซุ่มอยู่เหมือนโจร
และทำให้จำนวนคนไม่ซื่อสัตย์เพิ่มขึ้น
29ใครล่ะที่ร้องครวญคราง ใครล่ะที่คร่ำครวญ
ใครล่ะที่ทะเลาะวิวาท ใครล่ะที่กลุ้มใจ
ใครล่ะที่มีบาดแผลฟกช้ำโดยไม่จำเป็น
ใครล่ะที่มีดวงตาแดงก่ำ
30ก็คนเหล่านั้นไงที่ดื่มเหล้าองุ่นจนดึกดื่น
คนเหล่านั้นไงที่ไปทดลองดื่มเหล้าผสม
31อย่าไปหลงใหลเหล้าองุ่น ตอนมันสีแดงสดเหมือนเลือด
ตอนที่มันเป็นประกายระยิบระยับในถ้วยเหล้า
มันไหลลื่นลงคอ
32แต่ท้ายที่สุดมันก็ฉกเหมือนงู
และมันก็พ่นพิษออกมาดุจงูพิษร้าย#23:32 แต่ท้ายที่สุด … ดุจงูพิษร้าย พูดถึง “คนที่เมาค้าง”
33สายตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอน
แล้วเจ้าจะพูดสับสนเพราะความคิดเลอะเลือน
34เจ้าจะเป็นเหมือนคนนอนอยู่บนเรือกลางทะเล
เหมือนนอนบนแท่นตรงยอดเสากระโดงเรือ
35เจ้าจะพูดว่า “พวกเขาตีข้า แต่ข้าไม่รู้สึกเจ็บ
พวกเขาทุบข้า แต่ข้าไม่รู้สึกอะไร
เมื่อไหร่ข้าจะตื่นซักที
เพื่อข้าจะได้ไปดื่มต่อ”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 23: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International