เพลงโซโลมอน 8:1-14

ถ้าเพียงแต่คุณเป็นพี่ชายของดิฉัน ที่ดูดนมจากอกของแม่ดิฉัน! ดิฉันก็จะจูบคุณได้ เมื่อพบคุณข้างนอก และจะไม่มีใครเหยียดหยามดิฉัน ดิฉันจะพาคุณ มายังบ้านแม่ของดิฉัน ผู้ที่ได้สั่งสอนดิฉันมา ดิฉันจะให้คุณดื่มเหล้าองุ่นใส่เครื่องเทศ เป็นเหล้าทับทิมหวานละมุน แขนซ้ายของเขาช้อนประคองศีรษะของดิฉัน และแขนขวาของเขาโอบกอดดิฉันไว้ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย เรากำชับเจ้าว่า อย่าปลุกเร้าความรัก แต่ปล่อยให้เป็นไปตามครรลองของมัน นี่ใครหนอกำลังมาจากทะเลทราย อิงแอบคู่รักของเธอมา? ใต้ต้นแอปเปิ้ล ซึ่งแม่ของคุณให้กำเนิดคุณด้วยความเจ็บปวด ดิฉันจะปลุกความรักของคุณที่นั่น โปรดให้ดิฉันเป็นดั่งดวงตราประทับที่ใจ และที่แขนของคุณเพื่อแสดงว่าคุณเป็นของดิฉัน เพราะความรักทรงอำนาจประหนึ่งความตาย และความหึงหวงคงทนราวกับแดนผู้ตาย ความรักนั้นแผดเผาดั่งไฟ เสมือนเปลวไฟแรงกล้า ธารน้ำหลายสายไม่อาจดับเพลิงรัก แม่น้ำไม่อาจพัดพาความรักไปได้ หากใครทุ่มเททรัพย์สินจนหมดตัว เพื่อแลกกับความรัก ไม่แคล้วถูกดูหมิ่นดูแคลน เพื่อน เรามีน้องสาวเล็กๆ คนหนึ่ง ซึ่งทรวงอกยังไม่ขึ้น เราจะทำอย่างไรดี หากมีคนมาสู่ขอน้อง? หากน้องเป็นกำแพง เราจะสร้างหอคอยเงินบนนั้น หากน้องเป็นประตู เราจะใส่กลอนด้วยไม้สนซีดาร์ ดิฉันเป็นกำแพง และทรวงอกของดิฉันเหมือนหอคอย ในสายตาของที่รัก ดิฉันเป็นเหมือนคนที่นำความอิ่มใจมา กษัตริย์โซโลมอนทรงมีสวนองุ่นขนัดหนึ่งที่บาอัลฮาโมน พระองค์ให้ชาวสวนที่นั่นเช่า เก็บค่าเช่าเป็นเงิน หนักคนละพันเชเขล แต่สำหรับสวนองุ่นของดิฉันเอง แล้วแต่ดิฉันจะให้ใคร ข้าแต่โซโลมอน พันเชเขลนั้นเป็นของพระองค์ และสองร้อยเชเขลเป็นของผู้ดูแลสวน เธอซึ่งอยู่ในอุทยาน รายรอบด้วยหมู่เพื่อนๆ ขอให้ผมได้ยินเสียงของคุณ! มาเถิด ที่รักของดิฉัน ขอให้คุณเป็นเหมือนละมั่ง หรือกวางหนุ่มบนภูเขาที่เต็มไปด้วยเครื่องเทศเถิด