สดุดี 31:9-18

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจ ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก ทั้งกายและวิญญาณบอบช้ำเพราะความทุกข์ระทม ชีวิตของข้าพระองค์สูญไปกับความปวดร้าว และปีเดือนของข้าพระองค์สูญไปกับการคร่ำครวญ กำลังวังชาของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์ กระดูกของข้าพระองค์ก็เสื่อมไป เนื่องจากศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากให้เพื่อนบ้านเย้ยหยัน ข้าพระองค์เป็นที่น่าขยาดสำหรับเพื่อนฝูง คนที่พบเห็นข้าพระองค์บนถนนก็รีบหนีไป ข้าพระองค์ถูกลืมประหนึ่งคนที่ตายแล้ว ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนภาชนะที่แตก ข้าพระองค์ได้ยินคำนินทาว่าร้ายจากหลายฝ่าย มีความหวาดผวาอยู่รอบด้าน พวกเขาคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์ หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์ ข้าพระองค์กล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์” วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากมือของเหล่าศัตรู จากบรรดาผู้ที่ตามล่าเอาชีวิตของข้าพระองค์ ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสงเหนือ ผู้รับใช้ของพระองค์ โปรดช่วยข้าพระองค์ให้รอดโดยความรักมั่นคงของพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย เพราะข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ แต่ขอให้คนชั่วได้รับความอดสู ขอให้เขานอนนิ่งเงียบในหลุมฝังศพ ขอให้ริมฝีปากโป้ปดของเขาต้องนิ่งเงียบ เพราะด้วยความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นดูแคลน เขาพูดว่าร้ายคนชอบธรรมอย่างยโสโอหัง