สุภาษิต 15:4-33

ถ้อยคำที่ช่วยเยียวยาเป็นต้นไม้แห่งชีวิต แต่ลิ้นที่ตลบตะแลงทำให้จิตใจแตกสลาย คนโง่ดูหมิ่นคำสั่งสอนของพ่อแม่ ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนแสดงถึงความฉลาด บ้านของคนชอบธรรมมีทรัพย์มหาศาล แต่รายได้ของคนชั่วคือความล่มจม ปากของคนฉลาดเผยแพร่ความรู้ แต่จิตใจของคนโง่ไม่ซื่อตรง องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังเครื่องบูชาของคนชั่ว แต่พอพระทัยคำอธิษฐานของคนชอบธรรม องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังวิถีทางของคนชั่ว แต่ทรงรักผู้ที่ติดตามความชอบธรรม ผู้ที่ละทิ้งทางแห่งชีวิตจะถูกลงโทษแสนสาหัส ผู้ที่เกลียดชังคำตักเตือนจะพบความตาย แม้แดนมรณาและแดนพินาศก็ประจักษ์แจ้งต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า จิตใจมนุษย์จะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด! คนชอบเยาะเย้ยไม่ชอบการตักเตือน เขาจึงไม่ไปหาคนฉลาด จิตใจที่เป็นสุขทำให้หน้าตาสดใส จิตใจที่ร้าวรานทำให้ดวงวิญญาณแหลกสลาย ใจสุขุมใฝ่หาความรู้ แต่คนโง่กินความโง่เป็นอาหาร ทุกวันของผู้ทุกข์ใจล้วนแต่เลวร้าย แต่จิตใจร่าเริงมีงานฉลองไม่ขาดสาย มีน้อยแต่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า ดีกว่ามีมากแต่เดือดร้อนวุ่นวาย ได้กินผักนิดเดียวในที่ซึ่งมีความรัก ดีกว่ากินเนื้อวัวขุนพร้อมกับความเกลียดชัง คนใจร้อนสร้างความแตกแยก แต่คนใจเย็นยุติการวิวาท ทางของคนเกียจคร้านมีแต่ขวากหนาม แต่วิถีของคนเที่ยงธรรมราบรื่น บุตรที่ฉลาดทำให้พ่อสุขใจ แต่บุตรที่โง่เขลาดูหมิ่นแม่ของตน คนไร้สามัญสำนึกชื่นชอบความโง่เขลา แต่คนที่มีความเข้าใจรักษาทางของตนให้ตรง ขาดคำปรึกษาแผนงานต่างๆ ก็ล้มเหลว แต่มีที่ปรึกษาหลายคนทำให้ประสบผลสำเร็จ ผู้ให้คำตอบที่เหมาะสมก็พบความยินดี ถ้อยคำที่ถูกกาลเทศะก็ดีเหลือหลาย เส้นทางชีวิตของคนสุขุมรอบคอบนำขึ้นสู่เบื้องบน เพื่อป้องกันไม่ให้ดิ่งลงสู่หลุมฝังศพ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรื้อบ้านของคนหยิ่งยโส แต่ทรงปักเขตที่ดินให้หญิงม่าย องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังแผนการของคนชั่ว แต่พอพระทัยถ้อยคำที่เหมาะสมดีงาม คนโลภทำให้ครอบครัวเดือดร้อน แต่คนที่ชิงชังสินบนจะมีชีวิตอยู่ คนชอบธรรมชั่งใจก่อนตอบ แต่ปากของคนชั่วพรั่งพรูคำชั่วออกมา องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ห่างไกลคนชั่วร้าย แต่ทรงสดับฟังคำอธิษฐานของคนชอบธรรม แววตาสดใสของผู้ส่งข่าวทำให้จิตใจยินดี และข่าวดีทำให้กายใจแข็งแรง ผู้ที่ฟังคำตักเตือนซึ่งให้ชีวิต จะอยู่ร่วมกับคนฉลาดอย่างสบายใจ ผู้ที่ละเลยคำสั่งสอนก็ดูหมิ่นตนเอง แต่ผู้ที่รับฟังคำตักเตือนก็ได้ความเข้าใจ ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือคำสอนที่ให้ปัญญา และความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ