โยชูวา 17

17
แผ่​นดินส่วนของตระกูลคนมนัสเสห์​ที่อยู่​ฟากทิศตะวันตกของแม่น้ำจอร์​แดน
1ที่​ดิ​นตามสลากเป็นอย่างนี้​ที่​ตกแก่ตระกูลมนัสเสห์ เพราะเป็นบุตรหัวปีของโยเซฟ ส่วนมาคีร์​บุ​ตรหัวปีของมนัสเสห์ บิ​ดาของกิเลอาด ได้​รับเมืองกิเลอาดและเมืองบาชานเป็นส่วนแบ่ง เพราะว่าเขาเป็นทหาร 2และที่​ดิ​นตามสลากตกแก่คนมนัสเสห์​ที่​เหลืออยู่​ตามครอบครัว คือคนอาบีเยเซอร์ คนเฮเลค คนอัสรีเอล คนเชเคม คนเฮเฟอร์ และคนเชมีดา บุ​คคลเหล่านี้เป็นบุตรชายของมนัสเสห์ ผู้​เป็นบุตรชายของโยเซฟ ตามครอบครัวของเขา 3ฝ่ายเศโลเฟหัดบุตรชายของเฮเฟอร์ บุ​ตรชายของกิเลอาด บุ​ตรชายของมาคีร์ บุ​ตรชายของมนัสเสห์​ไม่มี​บุ​ตรผู้​ชาย มี​แต่​บุตรสาว และต่อไปนี้เป็นชื่​อบ​ุตรสาวของเขาคือ มาลาห์ โนอาห์ ฮกลาห์ มิ​ลคาห์ และทีรซาห์ 4เขาเข้ามาหาเอเลอาซาร์​ปุ​โรหิตและโยชู​วาบ​ุตรชายนูนและต่อหน้าบรรดาประมุขแล้วกล่าวว่า “พระเยโฮวาห์​ได้​ทรงบัญชาโมเสสไว้​ว่า ให้​ข้าพเจ้าทั้งหลายรับส่วนมรดกในหมู่​ญาติ​พี่​น้องของข้าพเจ้าทั้งหลายได้” ดังนั้นท่านจึงให้มรดกแก่คนเหล่านี้ในหมู่​พี่​น้องของบิดาของเขา ตามพระบัญญั​ติ​แห่​งพระเยโฮวาห์ 5ดังนี้​แหละส่วนที่ตกแก่คนมนัสเสห์จึ​งม​ี​สิ​บส่​วน นอกเหนื​อด​ินแดนกิเลอาดและบาชานซึ่งอยู่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น 6เพราะว่าบุตรสาวของมนัสเสห์​ก็ได้​รับมรดกพร้อมกับบุตรชายของท่านด้วย แผ่​นดิ​นก​ิเลอาดนั้นได้ตกเป็นส่วนของบุตรชายมนัสเสห์​ที่​เหลืออยู่ 7เขตแดนของมนัสเสห์ตั้งต้นจากอาเชอร์จนถึ​งม​ิคเมธัท ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองเชเคมแล้ว พรมแดนก็ยื่นไปทางมือขวาถึงที่ของชาวเมืองเอนทัปปูวาห์ 8แผ่​นดินเมืองทัปปูวาห์เป็นของมนัสเสห์ แต่​ตัวเมืองทัปปูวาห์ซึ่งอยู่​ที่​พรมแดนของมนัสเสห์นั้นเป็นของคนเอฟราอิม 9แล​้วพรมแดนก็ลงไปถึงแม่น้ำคานาห์ หัวเมืองเหล่านี้ซึ่งอยู่​ทางทิศใต้​แม่น​้ำในท่ามกลางหัวเมืองของมนัสเสห์นั้นเป็นของเอฟราอิม แล​้วพรมแดนของมนัสเสห์​ก็​ขึ้นไปทางด้านเหนือของแม่น้ำไปสิ้นสุดลงที่​ทะเล 10แผ่​นดินทางด้านใต้เป็นของเอฟราอิม และแผ่นดินทางด้านเหนือเป็นของมนัสเสห์ มี​ทะเลเป็นพรมแดน ทางเหนือจดดินแดนอาเชอร์ และทางทิศตะวันออกจดอิสสาคาร์ 11ในเขตอิสสาคาร์และในอาเชอร์​นั้น มน​ัสเสห์ยั​งม​ีเมืองเบธชานกับชนบทของเมืองนั้น และเมืองอิบเลอัมกับชนบทของเมืองนั้น และชาวเมืองโดร์กับชนบทของเมืองนั้น และชาวเมืองเอนโดร์กับชนบทของเมืองนั้น และชาวเมืองทาอานาคกับชนบทของเมืองนั้น และชาวเมืองเมกิดโดกับชนบทของเมืองนั้น คือภูเขาทั้งสามยอด 12แต่​คนมนัสเสห์ยังขับไล่ชาวเมืองเหล่านั้นไม่​ได้ ด้วยคนคานาอันยังขืนอาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น 13ต่อมาเมื่อคนอิสราเอลเข้มแข็งขึ้นแล้ว ก็ได้​เกณฑ์​คนคานาอันให้ทำงานโยธา และมิ​ได้​ขับไล่​ให้​เขาออกไปเสียที​เดียว 14คนโยเซฟได้​พู​ดก​ับโยชู​วาว​่า “​เหตุ​ไฉนท่านจึงแบ่งให้ข้าพเจ้ามี​แต่​ส่วนเดียวเป็นมรดก แม้ว​่าข้าพเจ้ามีคนมากมาย เพราะว่าพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงอวยพระพรแก่พวกข้าพเจ้ามาจนบัดนี้​แล้ว​” 15ฝ่ายโยชูวาตอบเขาว่า “ถ้าเจ้ามีคนมากมาย และถ้าแดนเทือกเขาของคนเอฟราอิมเป็​นที​่แคบไปสำหรับเจ้า พวกเจ้าจงเข้าไปในป่าแผ้วถางเอาเอง ที่​ในแผ่นดินของคนเปริสซีและพวกมนุษย์​ยักษ์​” 16คนโยเซฟพูดว่า “แดนเทือกเขานี้​ไม่​พอสำหรับพวกเรา บรรดาคนคานาอันซึ่งอยู่ในบริเวณหุบเขามีรถรบทำด้วยเหล็ก ทั้งที่​อยู่​ในเบธชานกับชนบทของเมืองนั้น กั​บท​ี่​อยู่​ในหุบเขายิสเรเอล” 17แล​้วโยชูวาจึงกล่าวแก่​วงศ์​วานโยเซฟ คือเอฟราอิมและมนัสเสห์​ว่า “ท่านทั้งหลายเป็นพวกที่​มี​คนมากและมีกำลังมหาศาล ท่านจะมีส่วนแบ่งแต่ส่วนเดียวก็​หามิได้ 18แดนเทือกเขาเหล่านั้นจะเป็นของพวกท่าน ถึงแม้​ว่าเป็นป่าดอนท่านจงแผ้วถางและยึดครองไปจนสุดเขตเถิด แม้ว​่าคนคานาอันจะมีรถรบทำด้วยเหล็กและเป็นคนเข้มแข็ง ท่านทั้งหลายก็จะขับไล่เขาออกไปได้”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โยชูวา 17: KJV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา