ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Сэфирэт и тхылъ 4

แบ่งปัน

мыпхуэдэ жэуап иригъэхьыжащ: «Сэрейм узэрыдэсым щхьэкӀэ журтхэм я щхьэ кърикӀуэнум уфӀэкӀын уимыгугъэ. Мыпхуэдэ зэман бзаджэм зыри жумыӀэу зыбущэхуми, журтхэр кӀуэдыпӀэ къизышын, къезыгъэлын нэгъуэщӀ гуэр къыкъуэкӀынщ, ауэ уэрэ уи адэжьхэмрэ фи лъапсэм псыр ирагъэжыхьыжынщ. ИтӀани, хэт ищӀэрэ, нобэ хуэдэ зы махуэуи къыщӀэкӀынщ пащтыхь гуащэ ущӀэхъуари?!»

«Хыхьи, Шушан дэс журтхэр къызэхуэшэси, сэр щхьэкӀэ фынэщӀ. Жэщищ-махуищкӀэ фемышхэ икӀи фемыфэ. Сэри, си унэӀут цӀыхубзхэр си гъусэу, фэ фхуэдэ къабзэу сынэщӀынщ. КъекӀуэкӀ хабзэм себакъуэми, пащтыхьым деж сыкӀуэнщ. Си кӀуэдыр абы къыхэкӀынуми, срекӀуэд».