ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Мф 16

แบ่งปัน

Вара Иисус тунемшыж-влаклан ойлен: «Кӧ почешем кайынеже гын, шке эрыкшым кудалтыже, шке ыресшым налже да почешем ошкылжо.

Мый тылат ойлем: тый Петр, Кӱ, улат. Тиде Кӱ ӱмбалан Мый Шкемын Черкем шындем, тамыкын капкаже тудым ок сеҥе.

Мый тыланет Пылпомыш Кугыжанышын сравочшо-влакым пуэм. Мом тый мланде ӱмбалне пидат, пылпомыштат пидме лиеш, мом мланде ӱмбалне рудет, пылпомыштат рудымо лиеш».

Вет кӧ шке чонжым утарынеже, тудо йомдара, а кӧ чонжым Мыйын верч йомдара, тудо чонжым муэш.

Айдеме уло тӱням кидышкыже налеш, а чонжылан зияным конда гын, тудлан могай пайда? Айдеме, мом пуэн, шке чонжым сулен налеш?

«А те кузе шотледа, Мый кӧ улам?» – йодын Иисус. Симон-Петр вашештен: «Тый Христос, илыше Юмын Эргыже улат».

Иисус тудлан вашештен: «Ионан Симон эргыже, тый пиалан улат: тыланет тидым айдеме огыл, а Пылпомышсо Ачам почын.