ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Ап.паш 16

แบ่งปัน

Нуныжо вашештеныт: «Господь Иисус Христослан ӱшане, тунам тый шкежат, мӧҥгысет-влакат утаралтыт».

Пелйӱд жапыштырак Павел ден Сила кумалыныт да Юмым моктен муреныт, а казаматышке петырыме-влак нуным колыштыныт. Кенета моткоч чот мланде чытырналтын, казаматын негызшат тарванен, тунамак чыла омса почылтын, чыланыштынат шинчырышт мучыштен.

Вара нуным тӱжвак луктын да йодын: «Мыйын озам-влак! Утаралташ ынде мылам мом ыштыман?»

Казаматын оролжо помыжалтын, почылтшо омса-влакым ужын да петырыме-влак куржын пытеныт шонен, садлан кердыжым луктын, шкенжым шке пуштнеже улмаш. Но Павел виян кычкыралын: «Шкаланет осалым ит ыште! Ме чыланат тыштак улына».