ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก ലൂക്കോശ് 13

แบ่งปัน

“ഇടുക്കൻ വാതൽ വശീക്ക് പോകേക്ക് പാടുവെടിൻ. എന്തൊണ്ണാ കനേമാളുകേം പോകേക്ക് നോക്കും ഒണ്ണാ മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

അങ്ക് പതിനെട്ട് വരിയമായ് കെട്ടെ മുനി പുടിപട്ട് ഒരുത്തിനകൂടി നട്ടമാ നിപ്പേക്ക് കൂടാത്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുന്തെ. ഏശു പെൺ പുള്ളയെ കണ്ടോൺ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച്, “മകളേ, നിൻ നോയിൽ നുൺ നിനക്ക് വുടുതൽ കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചെ.

പുടീയൊൺ അവെ നട്ടമാ നുൺ തെയ്‌വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ.

ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ മുൻപന്തീലും ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ പിൻപന്തീലും ആയോകും.”

കൂര ഉടയാ എന്തി വാതലെ അടച്ചോഞ്ചി നിങ്കെ പുറത്തോട് നുൺ, ‘എശമാനനേ, വാതലെ തുറന്ത് തരോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലി വാതലുക്ക് അടിക്കിനവോളെ, ‘നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിലെ’ ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലും.

ഇല്ലില്ലെ പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കെ എല്ലാരും അകനയേ നാശമായോകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”

‘നിങ്കെ ആരൊണ്ണോ നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊണ്ണോ എനക്ക് തിക്കിലെ; ചുട്ടിത്തനമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളെ നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടുപോ’ ഒൺ അവൻ ചൊല്ലും.

പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തെയ്‌വ രാച്ചം ഏളതുവോലെ? അതെ എത്തിൽ പേരേത്തി ഏൻ ചൊൽവിളെ? അത് ഒരു മനിശൻ ഉടയാ തോട്ടത്തിൽ ഇട്ടെ കടുകു മണിവോലതാൻ; അത് വളന്ത് മരമായ്, വാനത്തിലെ പയ്‌ക്കികാട് വന്ത് അത്തിലെ കാണ്ടിയത്തിൽ കൂടെ ഒണ്ടായ്‌ക്കെ.