ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก ലൂക്കോശ് 11

แบ่งปัน

അകനെ നിച്ചംകെട്ടെ നിങ്കെ ഉടവൻ മക്കാക്ക് നല്ലെ ബൊകുമാനമെ കൊടുപ്പേക്ക് നിനയ്‌ക്കിനതൊണ്ണാ മേലോകത്തിലെ നിങ്കെ തകപ്പൻ ഉടയാകാൽ കോക്കിനവനുക്ക് തെയ്‌വ ആത്തുമാവെ കൊടുപ്പെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ.”

അതുനാലെ കോളിൻ, ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും; തേടിൻ, ഒണ്ണാ നിങ്കെ കണ്ടു പുടിയ്‌ക്കും; മുട്ടിൻ, ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് തുറന്ത് കിടയ്‌ക്കും.

എന്തൊണ്ണാ, കോക്കിനെ ഏളവനുക്കും കിടയ്‌ക്കിനെ; തേടിനവൻ അതെ കണ്ടു പുടിയ്‌ക്കിനെ; മുട്ടിനെ ഏളവനുക്കും വാതൽ തുറന്തും കിടയ്‌ക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ വായാതിനവോളെ ഇകനെ ചൊല്ലോണും, ‘മേലോകത്തിലെ എങ്കെ തകപ്പനേ, പരിശുത്തമാനെ നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ; നിൻ രാച്ചം വരട്ടെ; [നിൻ പിരിയം മേലോകത്തിൽവോലെ പൂമീലും ആകോണുമേ;]

വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ; എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്തുവാനില്ലയേ.’”

എങ്കാക്ക് തേവയാനെ തീൻകാടെ ഒവ്വൊരുനാളും തരോണുമെ.

നിങ്കെ കൺകാട് ഉടമ്പിലെ വിളക്ക് താൻ; നിങ്കെ കൺ നല്ലതൊണ്ണാ നിൻ ഉടമ്പ് ബൂറാ വെളിച്ചം നുറഞ്ചിരുക്കും; കൺ കുറുപ്പനാത്തതൊണ്ണാ ഉടമ്പും ഒത്തേ ഇരുട്ടൊള്ളതാകും.

വിളക്കെ കത്തി ആരും മറച്ച് വയ്‌ക്കയോ പടിയകത്തിൽ വയ്‌ക്കയോ ചെയ്യാത്ത്; കൂരയകത്തുക്ക് വരിനവേരാക്ക് വെട്ടമെ കാൺമ്പച്ചൂട്ടി പലകേക്ക് മീത്തോടെ താൻ വയ്‌ക്കും.