#JESUS2019 - Dagelijkse OverdenkingenMfano

Een week lang vierden de Israëlieten het zogenaamde "Loofhuttenfeest" in de tempel, om te herdenken dat God hen in de woestijn had beschermd en begeleid. Om dit feest te vieren, maakten ze hutten van bladeren en, afhankelijk van hoe hardcore de mensen waren, woonden ze een week in de hut of aten ze er samen. 

Elke dag voerden de priesters een ritueel uit, waarbij water over het altaar werd gegoten. Ze namen een gouden fles en in een lange stoet, geleid door de hogepriester, gingen ze naar het bad van Siloam, pakten er water uit en brachten het terug naar het altaar. Het water werd, samen met wijn, in kommen gegoten en vervolgens over het altaar uitgegoten. Dit symboliseerde in algemene zin dat God voor regen voor de oogst zorgde, maar ook specifiek dat God voor water zorgde in de woestijn en in de eindtijd zijn Heilige Geest zal uitstorten.

Het moet een heel spektakel geweest zijn, want in één van de Joodse boeken staat: "Iedereen die deze ceremonie nog nooit heeft meegemaakt, heeft nog nooit echte vreugde ervaren in het leven." Het is in deze context dat Jezus in Johannes 7:37- 39 het volgende zegt: “Op de laatste dag, het hoogtepunt van het feest, stond ​Jezus​ in de tempel, en hij riep: ‘Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! “Rivieren van levend water zullen stromen uit het ​hart​ van wie in mij gelooft,” zo zegt de Schrift. Hiermee doelde hij op de ​Geest​ die zij die in hem geloofden zouden ontvangen; de ​Geest​ was er namelijk nog niet, want ​Jezus​ was nog niet tot Gods majesteit verheven.”

Gedurende dit feest werden er vier kandelaren, die ongeveer 25 meter hoog waren, neergezet op het vrouwenvoorhof van de tempel. Tegen de kandelaren werden ladders gezet zodat priesters in opleiding omhoog konden klimmen met grote olievaten om het reservoir bovenin de kandelaar met olie te vullen. Oude priesterkleren werden gebruikt als lont en aangestoken. Dit licht was vermoedelijk overal in Jeruzalem te zien. Vrome mannen dansten dan rond de kandelaren met fakkels in hun handen en de Levieten bespeelden hun instrumenten. Wat een show!

Op de laatste dag van het feest werden de kandelaren weer afgebroken. Je kunt je wel voorstellen dat dit gedeelte niet zo leuk was; het is een beetje zoals het aftuigen van de kerstboom. Voor de Joden was dit bijzonder pijnlijk, omdat ze zich er dan weer van bewust werden dat Gods glorie, zijn wolk, al eeuwen niet meer gezien was. 

Het was in precies die stemming van het afbouwen en het ten einde komen van het feest dat Jezus deze woorden zei. Hij stond in de tempel, bij de kandelaren die de verloren glorie van God symboliseren, en hij zei: "Ik ben het licht!". Eigenlijk een bizarre uitspraak! 

‘’Dat waar jij naar verlangt, of wat jij graag terug wil hebben: dat ben ik! Ik ben niet zoals andere profeten of guru’s die alleen verwijzen naar glorie, nee ik ben het licht zelf. Dit is de manier waarop Gods licht in jou kan wonen en jij in hem”.
Jezus zegt dus eigenlijk: ‘’Ik geef leven. Ik laat je de waarheid zien. Ik geef vrede. Kom naar mij!’’

ACTIE STAP:

Jezus wil jouw licht zijn en hij wil jou richting geven! Vertel hem in je gebed waarin jij graag wil dat Jezus jou vandaag de weg wijst.

John-Michael Warkentin - ICF München