MATTHEUT Krej 20.
Krej 20.
1Sepse mbëretëri’ e qiejevet gjan me një njeri zot shtëpie, i cili dolli shpejt me natë të pajtonjë punëtorë për veshtin’e tij.
2Edhe si pajtoj punëtorëtë nga një dinar ndë ditët, i dërgoj ndë veshtë të ti.
3Pastaj dolli mbë tri orë, pa të tierë tuke ndenjurë pa punë ndë trekt.
4U thot’ edhe atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do t’u ap edhe juvë ç’të jet’ e udhësë.” Edhe ata vanë.
5Përsëri dolli mbë gjasht’ edhe mbë nënt’ orë, edhe bëri po kështu.
6Edhe si dolli mbë një-mbë-dhiet’ orë, gjeti të tierë tuke ndenjurë pa punë; u thot’ edhe atyre: “Përse rrini këtu tërë ditënë pa punë?”
7I thon’ati: “Sepse asndonjë s’na pajtoj.” U thot’ atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do të merni ç’të jet’ e udhësë.”
8Edhe si u ngrys, i zoti veshtit i thotë kujdestarit ti: “Thirrë punëtorëtë, edhe laju pagënë atyre, tuke zënë nga të prapsëmitë gjer mbë të parët.”
9Edhe erthnë ata që ishinë pajtuarë mbë një-mbë-dhiet’ orë, edhe muarnë nga një dinar.
10Edhe kur erthnë të parëtë, kujtuanë se do të marrënë më shumë, po edhe ata muarnë nga një dinar.
11Edhe si muarnë, qjaheshinë mbë të zon’ e shtëpisë, tuke thënë, se:
12“Këta të prapsëmitë bënë një orë, edhe i bëre si-një-një me ne që mbajtmë të rëndën’e ditës’ edhe vapënë.”
13Po ay u përgjeq e i tha njërit nga ata: “Mik, nukë të bënj keq; a nukë bëre fialë me mua një dinar?
14Merr tëndinë, edhe ik; edhe këti të prapsëmit do t’i ap si edhe tyj.
15Apo s’munt unë të bënj ç’të dua ndë punët time? Apo syri yt ësht’ i lik, sepse unë jam i mirë?
16Kështu do të jenë të prapsëmitë të parë, edhe të parëtë të prapsëm; sepse shumë vetë janë të thirrurë, po të pakë të sgjedhurë.”
17Edhe Jisuj tuke hipurë ndë Jerusalim, mori me vetëhe të dy-mbë-dhietë nxënësitë mbënjanë mb’ udhë, edhe u tha atyre:
18“Ja te po hipëjmë ndë Jerusalim. edhe i Bir’ i njeriut do t’epetë ndë duar të krye-priftëret edhe shkronjëset; edhe do ta dënonjënë për vdekje.
19Edhe do ta apënë ndë duar të kombevet që ta përqeshën’ e ta rrahën’ e ta kryqëzonjënë; edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.”
20Atëhere i erdhi përanë e ëm’ e të bijvet të Zevedheut bashkë me të bijt, tuke luturë, e tuke lypurë një gjë nga ay.
21Edhe ay i tha asaj: “Ç’do?” Ajo i thot’ati: “Thuaj të rrinë këta të dy bijt’ e mi, njëri mbë të diathtënë tënde, e njëri mbë të mëngjërënë ndë mbëretërit tënde.”
22Po Jisuj u përgjeq e tha: “Nukë dini se ç’lypni; munt të pini kupënë, që do të pi unë, edhe të pagëzoneni me pagëzimnë që do të pagëzonem unë.”
23 Ata i thon’ ati: “Muntmë.” E ay u thot’ atyre: “Kupënë time do ta pini, edhe me pagëzimnë që pagëzonem unë, do të pagëzoneni, po të rrini mbë të diathtënë time edhe mbë të mëngjërën time, nuk është ndë dorë time ta ap, po do t’u epet’ atyre që u është bërë gati nga im atë.”
24Edhe të dhietëtë kur dëgjuanë, u zemëruanë për ata të dy vëllezërit.
25Po Jisuj i thirri ata e tha: “E dini se të parët’e kombevet kanë pushtet mbi ata, edhe të mëdhenjtë i urdhëronjën’ ata?
26Po kështu nukë do të jetë ndër ju; po kush të dojë të bënet’ i math ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj.
27Edhe kush të dojë të jet’ i parë ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj;
28Sikundrë i bir’ i njeriut nuk’ erdhi që të shërbenetë, po të shërbenjë, edhe t’apë jetën’ e ti shpërblim për shumë vetë.”
29Edhe ata tek po dilninë nga Jerihoja, i vanë pas ati shumë gjëndëje.
30Edhe ja dy të verburë, ndenjurë mb’ udhë, kur dëgjuanë se po shkonte Jisuj, bërtitnë tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
31Edhe gjëndëja i qërtoj ata, të pushonjënë; po ata bërtisninë më fort, tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
32Edhe Jisuj qëndroj e i thirri ata, edhe tha: “Ç’doni t’u bënj juve?”
33I thonë: “Zot, të na hapenë sytë.”
34Edhe Jisujt si iu dhëmp, preku syt’ e atyre; edhe përnjëherë u hapnë syt’ e atyre, e vanë pas ati.
Aktualisht i përzgjedhur:
MATTHEUT Krej 20.: DERKK79
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.
MATTHEUT Krej 20.
Krej 20.
1Sepse mbëretëri’ e qiejevet gjan me një njeri zot shtëpie, i cili dolli shpejt me natë të pajtonjë punëtorë për veshtin’e tij.
2Edhe si pajtoj punëtorëtë nga një dinar ndë ditët, i dërgoj ndë veshtë të ti.
3Pastaj dolli mbë tri orë, pa të tierë tuke ndenjurë pa punë ndë trekt.
4U thot’ edhe atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do t’u ap edhe juvë ç’të jet’ e udhësë.” Edhe ata vanë.
5Përsëri dolli mbë gjasht’ edhe mbë nënt’ orë, edhe bëri po kështu.
6Edhe si dolli mbë një-mbë-dhiet’ orë, gjeti të tierë tuke ndenjurë pa punë; u thot’ edhe atyre: “Përse rrini këtu tërë ditënë pa punë?”
7I thon’ati: “Sepse asndonjë s’na pajtoj.” U thot’ atyre: “Shkoni edhe ju ndë veshtë, edhe do të merni ç’të jet’ e udhësë.”
8Edhe si u ngrys, i zoti veshtit i thotë kujdestarit ti: “Thirrë punëtorëtë, edhe laju pagënë atyre, tuke zënë nga të prapsëmitë gjer mbë të parët.”
9Edhe erthnë ata që ishinë pajtuarë mbë një-mbë-dhiet’ orë, edhe muarnë nga një dinar.
10Edhe kur erthnë të parëtë, kujtuanë se do të marrënë më shumë, po edhe ata muarnë nga një dinar.
11Edhe si muarnë, qjaheshinë mbë të zon’ e shtëpisë, tuke thënë, se:
12“Këta të prapsëmitë bënë një orë, edhe i bëre si-një-një me ne që mbajtmë të rëndën’e ditës’ edhe vapënë.”
13Po ay u përgjeq e i tha njërit nga ata: “Mik, nukë të bënj keq; a nukë bëre fialë me mua një dinar?
14Merr tëndinë, edhe ik; edhe këti të prapsëmit do t’i ap si edhe tyj.
15Apo s’munt unë të bënj ç’të dua ndë punët time? Apo syri yt ësht’ i lik, sepse unë jam i mirë?
16Kështu do të jenë të prapsëmitë të parë, edhe të parëtë të prapsëm; sepse shumë vetë janë të thirrurë, po të pakë të sgjedhurë.”
17Edhe Jisuj tuke hipurë ndë Jerusalim, mori me vetëhe të dy-mbë-dhietë nxënësitë mbënjanë mb’ udhë, edhe u tha atyre:
18“Ja te po hipëjmë ndë Jerusalim. edhe i Bir’ i njeriut do t’epetë ndë duar të krye-priftëret edhe shkronjëset; edhe do ta dënonjënë për vdekje.
19Edhe do ta apënë ndë duar të kombevet që ta përqeshën’ e ta rrahën’ e ta kryqëzonjënë; edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.”
20Atëhere i erdhi përanë e ëm’ e të bijvet të Zevedheut bashkë me të bijt, tuke luturë, e tuke lypurë një gjë nga ay.
21Edhe ay i tha asaj: “Ç’do?” Ajo i thot’ati: “Thuaj të rrinë këta të dy bijt’ e mi, njëri mbë të diathtënë tënde, e njëri mbë të mëngjërënë ndë mbëretërit tënde.”
22Po Jisuj u përgjeq e tha: “Nukë dini se ç’lypni; munt të pini kupënë, që do të pi unë, edhe të pagëzoneni me pagëzimnë që do të pagëzonem unë.”
23 Ata i thon’ ati: “Muntmë.” E ay u thot’ atyre: “Kupënë time do ta pini, edhe me pagëzimnë që pagëzonem unë, do të pagëzoneni, po të rrini mbë të diathtënë time edhe mbë të mëngjërën time, nuk është ndë dorë time ta ap, po do t’u epet’ atyre që u është bërë gati nga im atë.”
24Edhe të dhietëtë kur dëgjuanë, u zemëruanë për ata të dy vëllezërit.
25Po Jisuj i thirri ata e tha: “E dini se të parët’e kombevet kanë pushtet mbi ata, edhe të mëdhenjtë i urdhëronjën’ ata?
26Po kështu nukë do të jetë ndër ju; po kush të dojë të bënet’ i math ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj.
27Edhe kush të dojë të jet’ i parë ndër ju, le të jetë shërbëtori juaj;
28Sikundrë i bir’ i njeriut nuk’ erdhi që të shërbenetë, po të shërbenjë, edhe t’apë jetën’ e ti shpërblim për shumë vetë.”
29Edhe ata tek po dilninë nga Jerihoja, i vanë pas ati shumë gjëndëje.
30Edhe ja dy të verburë, ndenjurë mb’ udhë, kur dëgjuanë se po shkonte Jisuj, bërtitnë tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
31Edhe gjëndëja i qërtoj ata, të pushonjënë; po ata bërtisninë më fort, tuke thënë: “Përdëlle-na, o Zot, bir’i Dhavidhit.”
32Edhe Jisuj qëndroj e i thirri ata, edhe tha: “Ç’doni t’u bënj juve?”
33I thonë: “Zot, të na hapenë sytë.”
34Edhe Jisujt si iu dhëmp, preku syt’ e atyre; edhe përnjëherë u hapnë syt’ e atyre, e vanë pas ati.
Aktualisht i përzgjedhur:
:
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.