Logoja YouVersion
Ikona e kërkimit

Psalteri 142

142
Mashhil i Davidit: uratë, kur ishte ndë shpellët.
1Klitha mbë Zotinë me zaninë t’em, iu lutsh Zotit me zaninë t’em.
2Kam me derdhunë të lutunitë t’em përpara ati, kam me diftuem shtrëngiminë t’em përpara ati.
3Kur m’u zu fryma, atëherë ti ngjofte udhët’ e mia. Pshefnë kurth për mue, mb’ate udhë qi ecëjem.
4Vështroishiem mbë të diathtë, e shkoishiem, por s’kishte ndonji të më ndifte; mpshtetëja hupi prei meje, edhe s’kishte ndonji të kërkonte shpirtinë t’em.
5Thirra te ti, o Zot, e thashë: Ti je shpëresa eme, piesa eme ndë dhe të gjallëvet.
6Mba-i vesh zanit t’em, se u përvuna fort, shpëto-më prei atyne qi më ndiekinë, se janë më të fortë se unë.
7Nxir shpirtinë t’em prei burgut, qi të lavduroj emëninë tand; të dreitëtë kanë me më qarkuem, kur të ma shpaguejsh.

Aktualisht i përzgjedhur:

Psalteri 142: PSGEKK1872

Thekso

Ndaje

Copy

None

A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr

YouVersion përdor cookie për të personalizuar përvojën tuaj. Duke përdorur faqen tonë të internetit, ju pranoni përdorimin tonë të cookies siç përshkruhet në Politikën tonë të Privatësisë