A Słowo ciałem się stało - 14 rozważań na Boże NarodzeniePrzykład

Ania Mielcarek

Wielki to dar, radość, błogosławieństwo, gdy rodzi się pierwsze dziecko.

Bóg obiecał Abramowi, że jego potomstwo będzie tak liczne, jak gwiazdy na niebie, jednak jego żona Saraj nie zachodziła w ciążę... Lata mijały, a obietnica się nie wypełniała. Saraj dała Abramowi swoją niewolnicę Hagar za żonę i ta urodziła syna, gdy Abram miał 86 lat. Gdy Abram miał 99 lat, Bóg przemówił do niego obiecując potomka, którego miała mu urodzić Saraj.

Księga Rodzaju17, 16-17

"Błogosławiąc jej, dam ci i z niej syna, i będę jej nadal błogosławił, tak że stanie się ona matką ludów i królowie będą jej potomkami". Abraham, upadłszy na twarz, roześmiał się; pomyślał sobie bowiem: "Czyż człowiekowi stuletniemu może się urodzić syn? Albo czy dziewięćdziesięcioletnia Sara może zostać matką?"

Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych - Sara urodziła wyczekiwanego syna, Izaaka.

Bóg obiecał, że królowie będą potomkami ich syna, a jednak wystawił Abrahama na ostateczną próbę – nakazał Abrahamowi zabranie jedynaka i złożenie go w ofierze na jednym z pagórków, a ten posłusznie wypełnił te słowa udając się z synem w górę.

Izaak w drodze zorientował się, że nie mają jagnięcia do złożenia ofiary i to on ma być ofiarą...

Na górze mamy złożone 2 ofiary – Abraham składa ofiarę z syna, a Izaak posłuszny ojcu dobrowolnie składa siebie jako ofiarę.

Ojciec składa w ofierze syna, a syn dobrowolnie i posłusznie staje się ofiarą. Brzmi znajomo?

Ponad tysiąc lat później młoda Maria czekała na ślub z Józefem i dziecko zapewne było w jej planach, ale za sprawą Ducha Świętego została brzemienna jeszcze przed ślubem.

Dziecko było dla nich wielkim darem a urodzony pierworodny został nazwany Synem Bożym.

Tak jak Izaak niósł na swoich plecach drewno do spalenia, tak Jezus jako dorosły niósł na swoich plecach krzyż, na którym później zginął.

Abraham złożył swoje wszystko – swojego jedynego, ukochanego syna w ofierze i Bóg zrobił tak samo - złożył Swoje wszystko - Swojego Jedynego, ukochanego Syna w ofierze.

Izaak poddał się woli ojca i dał siebie złożyć w ofierze jak i Jezus zrobił tak samo – posłuszny Ojcu, dobrowolnie niósł krzyż i złożył siebie w ofierze.

Izaak przeżył - Abraham przeszedł próbę i Bóg ocalił jego syna. Aby wypełnić proroctwa Jezus musiał umrzeć.

Sara kilkadziesiąt lat czekała na syna. Maria jako nastolatka została mamą.

Całe pokolenia czekały na tego jednego wyczekanego Sprawiedliwego, żeby uratował cały świat.

I dokonało się to w dziecku, którego urodzenie świętujemy 25 grudnia.

To co się stało nie było próbą lecz zaproszeniem, aby każdy z nas otworzył swoją własną drogę do Boga. Czy skorzystasz z tego zaproszenia?