Słuchanie „wielojęzycznego” Boga w każdym językuPrzykład

Przebaczenie

Akt przebaczenia jest w samym sercu chrześcijaństwa. Jezus podkreśla to, kiedy uczy nas, jak się modlić, łącząc Boże przebaczenie naszego długu z tym, że i my musimy przebaczać innym w Modlitwie Pańskiej.

Wiemy, że przebaczenie jest trudne - może nawet niezrozumiałe, ale konieczne do życia. Wiemy też, że czyny przemawiają głośniej niż słowa. Ale słowa mogą zilustrować i nadać kształt naszym czynom. Tak się to czuje, gdy wkraczamy w praktyczne koncepcje podchodzenia do przebaczenia w innych kulturach i językach.

Tseltal, rdzenny język używany w Meksyku, tłumaczy przebaczenie jako „wyrzucenie cudzego grzechu z serca" - ale nie czyjegoś serca, tylko twojego. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w języku kuna (używanym w Kolumbii i Panamie), który tłumaczy przebaczenie jako „wymazanie złego serca" lub miskito (mówionym w Hondurasie i Nikaragui) - „zabranie czyjejś winy z twojego serca".

Przebaczenie uzdrawia nasze własne serca - „uwalnia nas", jak to tłumaczy język lahu, mówiony w Nepalu, „chowanie urazy" oznacza, że „masz kogoś zawieszonego w swoim sercu", co może być rozwiązane tylko poprzez przebaczenie czyli „ściągnięcie kogoś".

Kto jest dziś zawieszony w twoim sercu? Czyj grzech powinieneś wymazać? W którym miejscu potrzebujesz uwolnienia i uzdrowienia? Poproś Boga, aby pomógł ci „ściągnąć" tę osobę - dla dobra tej osoby i ciebie - jak Bóg przebaczył tobie.