Przygotowując nasze serca na Wielkanoc: Rozważania wielkopostnePrzykład

„Dzień 7: Modlitwa”
W tych dziesięciu wersetach zawarte są dwie historie. Pierwsza dotyczy Anny, niepłodnej kobiety, która pragnęła dziecka i przywrócenia godności, i która została ocalona dzięki miłosierdziu Bożemu. Druga opowiada o ludu Bożym pielgrzymującym co roku, „by tam oddać pokłon PANU Zastępów i złożyć Mu ofiary”. Te dwie opowieści przeplatają się w pierwszym rozdziale 1 Księgi Samuela a pośród tych dwóch relacji widzimy to, co znamy jako „modlitwę Anny”.
Prawdopodobnie nie ma bardziej przejmującego obrazu rozdartego świata (zwłaszcza w kulturach starożytnych) niż obraz „bezpłodnej” kobiety. Nacisk na urodzenie potomka i zapewnienie dziedziczenia była tak wielka, że „niepłodność” mogła opisywać nie tylko fizyczną, ale także duchową i społeczną sytuację osoby nią dotkniętej. Po latach takiego stanu rzeczy Anna zrozumiała, że jej żal stał się grzechem a jej żałoba stała się „niedolą” (1 Samuela 1:11), więc w Szilo poświęciła to, co ją niewoliło, Panu. Po wyrażeniu skruchy, ślubowała, że jeśli kiedykolwiek będzie miała dziecko, to odda je Panu — zamiast używać go jako dowód swojej wartości wobec tych, którzy ją osądzali. Niedługo po tym poczęła a później wróciła ze swoim synem, którego ofiarowała jako nowicjusza kapłanowi Helemu. Ten chłopiec to Samuel, pierwszy z wielkich proroków Starego Testamentu.
Jeśli jakiś rodzic uważał swoje dziecko za skarb, to była to Anna. Jednak miała świadomość, że jej rola w życiu syna była jedynie tymczasowa. Gdy widzimy jak serce Anny „weseli się w PANU” i w Nim znajduje siłę (werset 1), zostaje odnowiona przez Tego, który jest tym, co jako jedyne jest trwałe i prawdziwe w świecie (werset 2). Anna zrozumiała, że za każdym uwarunkowaniem, czy to fizycznymi czy duchowym, działa kreatywna moc Pana a nie jej (wersety 6-8). Uradowała się tą wiedzą i została wyzwolona.
Modlitwa
Niebieski Ojcze, chociaż nie wszyscy z nas mają podobne pragnienia jak Anna, to my także cierpimy próbując uczynić tymczasowe i ulotne rzeczy w naszym życiu czymś trwałym. Pomóż nam rozpoznać nasz grzech i wzbudź w nas skruchę. Niech naszą siłę znajdujemy w Skale, Twoim Synu, Jezusie Chrystusie. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redeemer Presbyterian Church.
W tych dziesięciu wersetach zawarte są dwie historie. Pierwsza dotyczy Anny, niepłodnej kobiety, która pragnęła dziecka i przywrócenia godności, i która została ocalona dzięki miłosierdziu Bożemu. Druga opowiada o ludu Bożym pielgrzymującym co roku, „by tam oddać pokłon PANU Zastępów i złożyć Mu ofiary”. Te dwie opowieści przeplatają się w pierwszym rozdziale 1 Księgi Samuela a pośród tych dwóch relacji widzimy to, co znamy jako „modlitwę Anny”.
Prawdopodobnie nie ma bardziej przejmującego obrazu rozdartego świata (zwłaszcza w kulturach starożytnych) niż obraz „bezpłodnej” kobiety. Nacisk na urodzenie potomka i zapewnienie dziedziczenia była tak wielka, że „niepłodność” mogła opisywać nie tylko fizyczną, ale także duchową i społeczną sytuację osoby nią dotkniętej. Po latach takiego stanu rzeczy Anna zrozumiała, że jej żal stał się grzechem a jej żałoba stała się „niedolą” (1 Samuela 1:11), więc w Szilo poświęciła to, co ją niewoliło, Panu. Po wyrażeniu skruchy, ślubowała, że jeśli kiedykolwiek będzie miała dziecko, to odda je Panu — zamiast używać go jako dowód swojej wartości wobec tych, którzy ją osądzali. Niedługo po tym poczęła a później wróciła ze swoim synem, którego ofiarowała jako nowicjusza kapłanowi Helemu. Ten chłopiec to Samuel, pierwszy z wielkich proroków Starego Testamentu.
Jeśli jakiś rodzic uważał swoje dziecko za skarb, to była to Anna. Jednak miała świadomość, że jej rola w życiu syna była jedynie tymczasowa. Gdy widzimy jak serce Anny „weseli się w PANU” i w Nim znajduje siłę (werset 1), zostaje odnowiona przez Tego, który jest tym, co jako jedyne jest trwałe i prawdziwe w świecie (werset 2). Anna zrozumiała, że za każdym uwarunkowaniem, czy to fizycznymi czy duchowym, działa kreatywna moc Pana a nie jej (wersety 6-8). Uradowała się tą wiedzą i została wyzwolona.
Modlitwa
Niebieski Ojcze, chociaż nie wszyscy z nas mają podobne pragnienia jak Anna, to my także cierpimy próbując uczynić tymczasowe i ulotne rzeczy w naszym życiu czymś trwałym. Pomóż nam rozpoznać nasz grzech i wzbudź w nas skruchę. Niech naszą siłę znajdujemy w Skale, Twoim Synu, Jezusie Chrystusie. W imię Chrystusa. Amen.
Wszystkie prawa zastrzeżone (c) 2012 przez Redeemer Presbyterian Church.
Pismo Święte
O tym planie

Czym jest Wielki Post? Jest czasem, w którym oczekujemy zwycięstwa światła i życia, które niesie Chrystus, nad ciemnością grzechu i śmierci. Podczas naszej podróży od Środy Popielcowej do Wielkanocy, ponownie uzmysławiamy sobie jak bardzo rzeczywiste są zarówno nasza słabość, jak i zbawienna Boża łaska.
More
Rozważania zostały opracowane przez zespół Redeemer Presbyterian Church i pierwotnie opublikowane na www.redeemer.com w 2012 roku. Wykorzystane za zgodą.