Święty pośpiech: ciężko pracuj i dobrze wypoczywajPrzykład

Przyswojenie sobie nowej postawy i perspektywy w kwestii pośpiechu zajmie trochę czasu. Jednak jeśli chodzi o zmiany i nowe rzeczy, których Bóg chce dokonać w naszym życiu, mamy dwie drogi: wycofanie się albo rozwój. Przyznam szczerze, że czasem wycofanie się brzmi dla mnie lepiej, dopóki Bóg nie pokaże mi moich motywacji. Kiedy boję się zmiany, to znaczy, że polegam na swojej sile, aby przez nią przejść. Zakładam, że wszystko zależy ode mnie – przeprowadzenie jej do końca i upewnienie się, że się (znowu) nie ośmieszę. Kiedy wybieram wycofanie się, jest tak dlatego, że przypomina mi to, że sama, własnymi siłami nie będę w stanie zrobić wszystkiego z takim efektem, jaki zamierzyłam.

Ale kiedy przestaję się spinać, otwieram się na zmianę z ufnością, że Bóg robi coś nowego, bo ma wobec mnie dobre plany, które przyniosą Mu chwałę i poszerzą Jego królestwo.

Czy pójdziesz nową ścieżką, na którą On Cię prowadzi? Drogą, na której święty pośpiech zastępuje spinanie się? Czy wycofasz się, wybierając komfort tego, co znane, zamiast niewygodnego i pełnego niewiadomych okresu przejściowego?

Oto trzy obietnice, których możemy być pewni, wkraczając w przyszłość: Bóg jeszcze nie skończył swojej pracy w nas, jest gotów zrobić coś nowego i jest z nami na każdym kroku naszej drogi.

Święty pośpiech daje nam swobodę, by z całych sił pracować nad zadaniami, które Bóg przed nami stawia. Jest to praca nad sercem – praca, która ma znaczenie w Bożym królestwie. Pozwala nam dostrzec, że to, co robią inni jest dobre dla nich, ale nie dla nas – nie teraz. Święty pośpiech pomaga nam słyszeć Boga w zgiełku panoszącego się świata, sprawiając, że jesteśmy w stanie powiedzieć 'tak' pracy, którą Bóg przygotował dla naszych serc, i 'nie' pracy, która wyczerpuje nasze dusze.

Granica pomiędzy pośpiechem a spinaniem się, odpoczynkiem a lenistwem, jest bardzo cienka. Kiedy za bardzo przechylamy się na jedną stronę, zauważamy, że polegamy tylko na swoich możliwościach, zamiast oprzeć się na Bożym zapewnieniu, że On jest naszą siłą. Ta wersja pośpiechu nie polega na wygospodarowaniu większej ilości czasu w ciągu dnia, żeby zrobić jeszcze więcej, tylko na odkrywaniu, do czego Bóg nas wzywa, żebyśmy byli w stanie więcej służyć, dawać i zachęcać – we właściwym miejscu i na odpowiednie sposoby.