Όταν βράζω μέσα μου. 7 ήρωες της Βίβλου που θύμωναν επίσης.Δείγμα

Σαούλ

Εδάφια για μελέτη:

• Α΄ Σαμουήλ, κεφάλαιο 17
• Α΄ Σαμουήλ, κεφάλαιο 18

Όποιος δεν έχει πάει σε συγκέντρωση γονέων στο σχολείο, δεν ξέρει τι συναισθήματα μπορούν να ξεσπάσουν μετά. Γιατί; Επειδή το παιδί σου αποδείχθηκε "χειρότερο" από των άλλων. Όταν μπαίνω στο σχολείο, προετοιμάζομαι ψυχικά να ακούσω για κάποια νέα «περιπέτεια» των κοριτσιών μου.

Όταν τα παιδιά ήταν μικρά, οι συγκρίσεις αφορούσαν το πότε περπάτησαν, έφαγαν μόνα τους, κοιμήθηκαν όλη τη νύχτα ή έμαθαν να μετρούν. Η σύγκριση μπορεί να προκαλέσει θυμό — όχι πάντα ως ρίζα, αλλά σίγουρα ως ισχυρή αιτία για να τον πυροδοτήσει. Στο βάθος, τέτοιες συγκρίσεις τρέφονται από την επιθυμία μας για δόξα και αναγνώριση.

Ο Σαούλ, όταν έγινε βασιλιάς, έλαβε πλήρη δόξα — κάτι φυσιολογικό, αφού η εξουσία φέρνει μαζί της αναγνώριση. Όμως, στην ιστορία με τον Γολιάθ, ο φόβος της ήττας υπερίσχυσε της αποστολής του. Ο Σαούλ κρύφτηκε πίσω από τον στρατό του, ο οποίος επίσης έτρεμε. Ο Δαβίδ, ένας νεαρός περίπου δεκαπέντε ετών, δεν ζήτησε δόξα για τον εαυτό του. Είχε ζήλο για το όνομα του Κυρίου και δεν μπορούσε να ανεχτεί τον εμπαιγμό Του από τον Γολιάθ. Έτρεξε ενάντια στον φόβο του θανάτου — και νίκησε. Μια τέτοια πράξη δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Ο λαός άρχισε να επαινεί τον Δαβίδ, λέγοντας: «O Σαoύλ πάταξε τις χιλιάδες τoυ, και o Δαβίδ τις μυριάδες τoυ» (Α΄ Σαμουήλ 18:7).

Αυτά τα λόγια προκάλεσαν τον θυμό του Σαούλ. Ο Δαβίδ έγινε πιο δημοφιλής — και δίκαια. Έκανε αυτό που έπρεπε να είχε κάνει ο ίδιος ο Σαούλ. Όμως, οι προθέσεις τους ήταν διαφορετικές: ο Δαβίδ επιζητούσε τη δόξα του Θεού, ενώ ο Σαούλ τη δική του. Ο θυμός του Σαούλ φανέρωσε λάθος αξίες. Ο βασιλιάς έπρεπε να είχε θυμώσει με τον Γολιάθ… ή έστω με τη δική του δειλία. Έπρεπε να ενθαρρύνει τον λαό και να δείξει ζήλο για τη δόξα του Θεού. Αντ’ αυτού, ο θυμός του αποκάλυψε την αγάπη του για ανθρώπινη δόξα και την επιθυμία του να την κερδίσει εύκολα.

Μέσα από τον θυμό του, ο Σαούλ πέρασε γρήγορα από τη συμπάθεια προς τον Δαβίδ στην απόπειρα δολοφονίας του. Ο θυμός πάντα θέλει να καταστρέψει. Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε ότι ο θυμός κατά του αδελφού είναι σαν φόνος στην καρδιά (Κατά Ματθαίον 5:21–22).

Όλα ξεκινούν από την καρδιά. Πρώτα επιθυμεί δόξα και αναγνώριση. Όταν κάποιος άλλος την αποκτά περισσότερο, η καρδιά φλέγεται από ζήλια και θυμό.

Έχεις παρατηρήσει κάτι παρόμοιο στον εαυτό σου;
Θυμήσου καταστάσεις όπου συγκρίθηκες με άλλους και ένιωσες θυμό.
Τι ήταν αυτό που ζήλεψες; Πώς εκδηλώθηκε ο θυμός σου όταν κάποιος άλλος είχε επιτυχία;
Ίσως ήταν η εμφάνιση, η κοινωνική θέση, η αποδοχή ή η επιτυχία. Στη ρίζα της ζήλιας κρύβεται η ανταρσία κατά του Θεού και της κυριαρχικής Του βούλησης να δίνει ό,τι θέλει σε όποιον Αυτός θέλει.

Ο θυμός του Σαούλ είναι αμαρτία και χρειάζεται μετάνοια. Αν δεν αναγνωρίσουμε την επαναστατική καρδιά μας, ο θυμός θα μεγαλώνει και θα μας οδηγήσει στην πνευματική κατάρρευση. Χρειαζόμαστε το άγγιγμα του Σωτήρα. Δεν μπορούμε μόνοι μας, με τη δύναμη της θέλησης, να σταματήσουμε τη ζήλια και τον θυμό. Δεν είμαστε αυτάρκεις.

Κύριε, συγχώρεσέ με για τη ζήλια και τη δίψα για δόξα. Συγχωρέσε με όταν θυμώνω βλέποντας την επιτυχία των άλλων, όταν νομίζω πως μου στερούν κάτι που θα έπρεπε να ανήκει σε μένα. Δίδαξέ με να επιζητώ τη δική Σου δόξα και όχι τη δική μου.

Όταν προκύπτει ζήλια, ρώτα τον εαυτό σου: Πώς μπορώ, όπως ο Δαβίδ, να αυξήσω τη δόξα του Κυρίου;
Ίσως αξίζει να ευχαριστήσεις τον Θεό για αυτό το πρόσωπο, για τα χαρίσματά του, για τον καρπό του έργου του.
Ίσως μπορείς να πάρεις παράδειγμα από την εμπιστοσύνη του στον Θεό, μέσα στους φόβους και τους αγώνες του.

Ερωτήσεις για περισυλλογή:

1. Σε ποιες καταστάσεις συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους και ζηλεύω;
2. Πώς εκδηλώνεται ο θυμός μου;
3. Πώς μπορώ να βιώσω αλλαγή σε αυτόν τον τομέα της καρδιάς μου;