Η Κυριακή προσευχήΔείγμα

Σκοπός

Να έρθει η βασιλεία σου· να γίνει το θέλημά σου και από τους ανθρώπους, όπως γίνεται από τις ουράνιες δυνάμεις.

Υπάρχουν δύο μεγάλα ερωτήματα στη ζωή. Το πρώτο είναι σε προσωπικό επίπεδο: γιατί βρίσκομαι εδώ; Το δεύτερο είναι γενικό: πού κατευθύνεται ο κόσμος; Είναι ερωτήματα του τύπου «ποιο είναι το νόημα;» και είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς έχουν απογοητευτεί και καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κανένα νόημα ούτε στη ζωή αυτή ούτε στο σύμπαν. Και το να πιστεύει κανείς ότι η ύπαρξή του δεν έχει νόημα είναι τραγικό· είναι μια σκέψη που σε καταρρακώνει και σου στερεί κάθε κίνητρο για ζωή. Έτσι, αποφασίζεις ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να περνάς τον καιρό σου όσο πιο ευχάριστα και ανώδυνα γίνεται. 

Αυτή η φράση στην Κυριακή προσευχή, όμως, αντικρούει πλήρως την ιδέα της ματαιότητας και αντ’ αυτής δίνει ένα σκοπό τόσο σε εμάς όσο και για τον κόσμο. Ο Χριστός αναφέρεται εδώ στη βασιλεία και αξίζει να σημειωθεί ότι η βασιλεία του Θεού και η βασιλεία των ουρανών είναι το ίδιο πράγμα. Πολλοί αναγνώστες της Αγίας Γραφής μπερδεύονται, γιατί στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν λίγες αναφορές στη βασιλεία, και όχι και τόσες πολλές πέρα από τα ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι, ενώ η Παλαιά Διαθήκη μιλάει λίγο για τη βασιλεία, μιλάει πολύ για τον Βασιλιά. Ο Θεός είναι ο Βασιλιάς όλου του κόσμου και το πρόβλημα του ανθρώπινου γένους είναι ότι αγνοεί τη βασιλεία Του· στην πραγματικότητα έχουμε επαναστατήσει ενάντια στον Βασιλιά και τη βασιλεία Του. 

Η Καινή Διαθήκη αναπτύσσει αυτές τις ιδέες και καταδεικνύει ξεκάθαρα ότι με την άφιξη του Χριστού, η βασιλεία έχει γίνει προσβάσιμη σε όλους. Η βασιλεία βρίσκεται πλέον παντού και μέσα σε κάθε άνθρωπο που βάζει τον εαυτό του κάτω από την εξουσία του Χριστού· η βασιλεία είναι παντού όπου η κυριαρχία του Θεού γίνεται δεκτή. Αν είσαι μέσα στη βασιλεία του Θεού σημαίνει ότι είσαι υπό την κυριαρχία του Θεού, οπουδήποτε εκπληρώνεται το θέλημά Του. Προς το παρόν αυτό συμβαίνει μόνο στον ουρανό, αλλά μία ημέρα, μας υπόσχεται ο Θεός, η ανταρσία της ανθρωπότητας θα λάβει τέλος και η εξουσία Του θα επικρατήσει σε όλο το σύμπαν.

Η βασιλεία, υπό αυτή την έννοια, είναι σημαντική, επειδή εμείς οι άνθρωποι νομίζουμε ότι μπορούμε να υπάρχουμε σε κάποιο είδος πνευματικά ουδέτερης ζώνης, ανεξάρτητοι. Όμως, η Αγία Γραφή μας βεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ουδέτερη ζώνη: ο κόσμος αυτός είναι ένα πεδίο μάχης, όπου οι δυνάμεις του κακού και ο ίδιος ο πονηρός (για τον οποίο θα πούμε περισσότερα παρακάτω) διεκδικούν την απόλυτη εξουσία. Όταν κάποιος βάζει την πίστη του στον Χριστό και γίνεται χριστιανός, συμβαίνουν πολλά πράγματα· ένα από τα πιο σημαντικά είναι ότι αλλάζει στρατόπεδο, αν μπορούμε να το πούμε έτσι: από το βασίλειο αυτού του κόσμου περνά στο ένδοξο βασίλειο του Θεού. 

Αυτή η προσευχή, λοιπόν, είναι μια παράκληση να ηττηθεί το κακό, για να γίνει ο κόσμος αυτός – ίσως πιο σύντομα απ’ όσο φανταζόμαστε – ένας τόπος όπου ό,τι συμβαίνει θα είναι καλό, δίκαιο και χαρούμενο, δηλαδή όλα αυτά που θέλει ο Θεός να συμβούν. Ο δυσάρεστος και παράφωνος θόρυβος αυτού του κόσμου θα δώσει τη θέση του στην τέλεια αρμονία του ουρανού. 

Αν και πρέπει πάντοτε να κρατάμε τα μάτια μας καρφωμένα στη μακροπρόθεσμη προοπτική του σύμπαντος και να προσδοκούμε εκείνη τη μεγάλη ημέρα που όλα θα είναι για πάντα καλά, οφείλουμε και να ζούμε την κάθε μέρα. Το να προσευχόμαστε αυτό το μέρος της Κυριακής προσευχής σημαίνει ότι πρέπει προσωπικά να παίρνουμε αποφάσεις και να ενεργούμε με τρόπους που στηρίζουν τον Βασιλιά και τη βασιλεία Του. Να προσευχόμαστε κάποιες φορές υπέρ κάποιων ενεργειών και καταστάσεων, και άλλοτε εναντίον κάποιων άλλων. Δηλαδή, να προσευχόμαστε υπέρ όσων προωθούν τις αξίες της βασιλείας: πράξεις καλοσύνης, ελέους, λόγων αλήθειας και χάριτος. Και να προσευχόμαστε εναντίον όσων αντιτίθενται στη βασιλεία του Θεού: απληστία, μίσος, λαγνεία και άλλα παρόμοια. Φυσικά, δεν πρέπει να είμαστε υποκριτές. Δεν μπορούμε να προσευχόμαστε οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας να αναδεικνύουν τις αξίες της βασιλείας, ενώ εμείς δεν τις εφαρμόζουμε στη δική μας ζωή.

Το να προσευχόμαστε ειλικρινά αυτό το μέρος της Κυριακής προσευχής σημαίνει να παρατηρούμε κάθε πτυχή της ζωής μας και του κόσμου και να λέμε: Κύριε, πάρε τα ηνία – ας γίνει αυτός ο κόσμος σαν τον ουρανό και οι ζωές μας πιο ουράνιες!