Η Κυριακή προσευχήΔείγμα

Δοξολογία

Κάνε να σε δοξάσουν όλοι ως Θεό

Οι περισσότερες φράσεις της Κυριακής προσευχής είναι απολύτως ξεκάθαρες, αλλά μία που απαιτεί σκέψη είναι το Κάνε να σε δοξάσουν όλοι ως Θεό. Το κριτικό κείμενο λέει «αγιασθήτω το όνομά σου», κάτι που βοηθά στην κατανόηση. Μπορεί, επίσης, να βοηθήσει η γνώση ότι στη Βίβλο, όταν μιλάμε για το όνομα κάποιου, αναφερόμαστε σε όλα όσα είναι και αντιπροσωπεύει. Στην πραγματικότητα, δεν είμαστε πολύ μακριά από αυτή την ερμηνεία και όταν λέμε στη σύγχρονη γλώσσα μας ότι κάποιος «συκοφάντησε το όνομά μου» ή «το όνομά σου επαινέθηκε πολύ στη συνάντηση».

Το να δοξάζουμε το όνομα του Θεού ή να το «κρατάμε άγιο» είναι, με απλούστερα λόγια, το να τιμούμε ή να υμνούμε τον Θεό με τέτοιο τρόπο ώστε Εκείνος, και όλα όσα Τον αφορούν, να υψώνονται πάνω από καθετί που είμαστε εμείς. Είναι μια υπενθύμιση πως ο Θεός πρέπει να υψώνεται και να εξυψώνεται πάνω απ’ όλα. Είναι αναγκαίο να το κάνουμε αυτό γιατί υπάρχει ένα είδος «πνευματικής βαρύτητας» στον κόσμο που τείνει να τραβά τα πάντα προς τα κάτω, συμπεριλαμβανομένων και των όσων αφορούν τον Θεό. Αυτή η υποτίμηση του Θεού μπορεί να συμβεί σε κάθε επίπεδο. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος μπορεί να ισχυρίζεται με αυτοπεποίθηση ότι επειδή «εργάζεται για την προώθηση του έργου του Θεού», οποιαδήποτε κριτική προς αυτόν είναι επίθεση προς τον Θεό. Όπως ακριβώς οι περισσότεροι από εμάς δε θα πατούσαμε σκόπιμα τη σημαία της χώρας μας, έτσι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με το να μη λέμε ή κάνουμε κάτι που μπορεί να διασύρει ή να μολύνει το όνομα του Θεού. Πολύ κακό έχει προκληθεί στον χριστιανισμό από ανθρώπους που υποβάθμισαν το όνομα του Θεού, συνδέοντάς το με αμφιλεγόμενες ενέργειες. 

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η Κυριακή προσευχή ξεκινά εστιάζοντας στον ίδιο τον Κύριο. Στις Δέκα Εντολές βλέπουμε ότι οι πρώτες τέσσερις αφορούν τη σχέση μας με τον Θεό, ενώ οι υπόλοιπες έξι τη σχέση μας με τους ανθρώπους. Η Κυριακή προσευχή ακολουθεί παρόμοιο μοτίβο και μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή προσευχή πρέπει να επικεντρώνεται στον Θεό και όχι σε εμάς. 

Το να ξεκινά κανείς την προσευχή υμνώντας και τιμώντας τον Θεό, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος, για διάφορους λόγους:

• Η δοξολογία μάς υπενθυμίζει ποια είναι η πραγματικότητα που ισχύει στο σύμπαν. Ζούμε ανάμεσα σε εξουσίες και ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι ελέγχουν τα πάντα γύρω μας και πως, κατ' επέκταση, έχουν επιρροή και πάνω σε μας. Η δοξολογία προς τον Θεό μάς θυμίζει ότι, όποιες και αν είναι οι καθημερινές πιέσεις που αντιμετωπίζουμε, μόνο ο Θεός έχει την απόλυτη εξουσία.
• Η δοξολογία μάς θυμίζει ποιος είναι ο Θεός και, κατ’ επέκταση, ποιοι είμαστε εμείς. Ακόμα και αν μέσω του Χριστού μας δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσουμε τον Θεό ως τον τέλειο Πατέρα, όταν προσευχόμαστε δεν μπορούμε ποτέ να σταθούμε μπροστά Του ως ίσοι. Η δοξολογία δεν ανυψώνει απλώς τον Θεό, ταυτόχρονα, ταπεινώνει και εμάς, και μας τοποθετεί στη σωστή μας θέση.
• Η δοξολογία μάς βοηθά να εστιάσουμε στη σωστή κατεύθυνση. Όταν ξεκινούμε την προσευχή μας δοξάζοντας τον ουράνιο Πατέρα, επικεντρωνόμαστε στον Θεό. Είναι σαν να στρέφουμε έναν χάρτη με τη βοήθεια της πυξίδας ώστε να δείχνει τον Βορρά. Οι προσωπικότητές μας και οι αγωνίες μας είναι τόσο ισχυρές, που εύκολα μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας το επίκεντρο της προσευχής και έτσι να παραμορφώσουμε τα λόγια μας, με αποτέλεσμα η προσευχή μας να καταλήξει σε μια απλή λίστα επιθυμιών. Αν η προσευχή μας δεν εδραιωθεί στη δοξολογία, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να βλέπουμε τον Θεό μόνο ως κάποιον που εκπληρώνει τις ανάγκες μας – ένα είδος υπερφυσικού γιατρού, ουράνιου τραπεζίτη ή εμπορικού κέντρου στον ουρανό, σαν κάποιον που υπάρχει απλώς για να θεραπεύει τις ασθένειες μας, να αυξάνει τα πλούτη μας ή να καλύπτει τις επιθυμίες μας. 
• Η δοξολογία μάς υπενθυμίζει τις ιδιότητες του Θεού. Πολλοί χριστιανοί παραμελούν την Παλαιά Διαθήκη και αυτό είναι λυπηρό, γιατί εκεί βρίσκονται τα θεμέλια της Καινής Διαθήκης για το ποιος είναι πραγματικά ο Θεός. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον Θεό ως Ποιμένα, Βασιλιά, Κριτή, Λυτρωτή, Άγιο και άλλα. Η δοξολογία που είναι θεμελιωμένη στην Αγία Γραφή, μάς δίνει μια πιο πλούσια και βαθιά κατανόηση του Θεού.
• Η δοξολογία τιμά και εξυψώνει τον Θεό. Ο παλιός κανόνας του κατηχητικού είναι και σήμερα το ίδιο σοφός και καλός: «Μικρός Θεός, μεγάλα προβλήματα, μεγάλος Θεός, μικρά προβλήματα». Η δοξολογία εξυψώνει τον Θεό!