Salmau

Y Salmau a'r Diarhebion mewn 31 niwrnod.

Diarhebion

Taith 60 niwrnod Y Testament Newydd

Hen Destament - Y Proffwydi Bach

Yr Efengylau

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="LUK.23">
 <div class="label">23</div><div class="s">Dod &#226; Iesu gerbron Pilat</div><div class="r"> Mth. 27:1&#8211;2, 11&#8211;14; Mc. 15:1&#8211;5; In. 18:28&#8211;38</div><div class="m"> 1Codasant oll yn dyrfa a dod ag ef gerbron Pilat. 2Dechreusant ei gyhuddo gan ddweud, &#8220;Cawsom y dyn hwn yn arwain ein cenedl ar gyfeiliorn, yn gwahardd talu trethi i Gesar, ac yn honni mai ef yw'r Meseia, sef y brenin.&#8221; 3Holodd Pilat ef: &#8220;Ai ti yw Brenin yr Iddewon?&#8221; Atebodd yntau ef, &#8220;Ti sy'n dweud hynny.#23:3 Neu, Yr wyt yn dweud y gwir.&#8221; 4Ac meddai Pilat wrth y prif offeiriaid a'r tyrfaoedd, &#8220;Nid wyf yn cael dim trosedd yn achos y dyn hwn.&#8221; 5Ond dal i daeru yr oeddent: &#8220;Y mae'n cyffroi'r bobl &#226;'i ddysgeidiaeth, trwy Jwdea gyfan. Dechreuodd yng Ngalilea, ac y mae wedi cyrraedd hyd yma.&#8221;</div><div class="s">Iesu gerbron Herod</div><div class="m"> 6Pan glywodd Pilat hyn, gofynnodd ai Galilead oedd y dyn; 7ac wedi deall ei fod dan awdurdod Herod, cyfeiriodd yr achos ato, gan fod Herod yntau yn Jerwsalem y dyddiau hynny. 8Pan welodd Herod Iesu, mawr oedd ei lawenydd; bu'n awyddus ers amser hir i'w weld, gan iddo glywed amdano, ac yr oedd yn gobeithio ei weld yn cyflawni rhyw wyrth. 9Bu'n ei holi'n faith, ond nid atebodd Iesu iddo yr un gair. 10Yr oedd y prif offeiriaid a'r ysgrifenyddion yno, yn ei gyhuddo yn ffyrnig. 11A'i drin yn sarhaus a wnaeth Herod hefyd, ynghyd &#226;'i filwyr. Fe'i gwatwarodd, a gosododd wisg ysblennydd amdano, cyn cyfeirio'r achos yn &#244;l at Pilat. 12Daeth Herod a Philat yn gyfeillion i'w gilydd y dydd hwnnw; cyn hynny yr oedd gelyniaeth rhyngddynt.</div><div class="s">Dedfrydu Iesu i Farwolaeth</div><div class="r"> Mth. 27:15&#8211;26; Mc. 15:6&#8211;15; In. 18:39&#8212;19:16</div><div class="m"> 13Galwodd Pilat y prif offeiriaid ac aelodau'r Cyngor a'r bobl ynghyd, 14ac meddai wrthynt, &#8220;Daethoch &#226;'r dyn hwn ger fy mron fel un sy'n arwain y bobl ar gyfeiliorn. Yn awr, yr wyf fi wedi holi'r dyn hwn yn eich g&#373;ydd chwi, a heb gael ei fod yn euog o unrhyw un o'ch cyhuddiadau yn ei erbyn; 15ac ni chafodd Herod chwaith, oherwydd cyfeiriodd ef ei achos yn &#244;l atom ni. Fe welwch nad yw wedi gwneud dim sy'n haeddu marwolaeth. 16Gan hynny, mi ddysgaf wers iddo &#226;'r chwip a'i ollwng yn rhydd.&#8221;#23:16 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir adn. 17 Yr oedd yn rhaid iddo ryddhau un carcharor iddynt ar y Pasg. 18Ond gwaeddasant ag un llais, &#8220;Ymaith &#226; hwn, rhyddha Barabbas inni.&#8221; 19Dyn oedd hwnnw wedi ei fwrw i garchar o achos gwrthryfel a llofruddiaeth oedd wedi digwydd yn y ddinas. 20Drachefn anerchodd Pilat hwy, yn ei awydd i ryddhau Iesu, 21ond bloeddiasant hwy, &#8220;Croeshoelia ef, croeshoelia ef.&#8221; 22Y drydedd waith meddai wrthynt, &#8220;Ond pa ddrwg a wnaeth ef? Ni chefais unrhyw achos i'w ddedfrydu i farwolaeth. Gan hynny, mi ddysgaf wers iddo &#226;'r chwip a'i ollwng yn rhydd.&#8221; 23Ond yr oeddent yn pwyso arno &#226;'u crochlefain byddarol, gan fynnu ei groeshoelio ef, ac yr oedd eu bonllefau yn ennill y dydd. 24Yna penderfynodd Pilat ganiat&#225;u eu cais; 25rhyddhaodd yr hwn yr oeddent yn gofyn amdano, y dyn oedd wedi ei fwrw i garchar am wrthryfela a llofruddio, a thraddododd Iesu i'w hewyllys hwy.</div><div class="s">Croeshoelio Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:32&#8211;44; Mc. 15:21&#8211;32; In. 19:17&#8211;27</div><div class="m"> 26Wedi mynd ag ef ymaith gafaelsant yn Simon, brodor o Cyrene, a oedd ar ei ffordd o'r wlad, a gosod y groes ar ei gefn, iddo ei chario y tu &#244;l i Iesu. 27Yr oedd tyrfa fawr o'r bobl yn ei ddilyn, ac yn eu plith wragedd yn galaru ac yn wylofain drosto. 28Troes Iesu atynt a dweud, &#8220;Ferched Jerwsalem, peidiwch ag wylo amdanaf fi; wylwch yn hytrach amdanoch eich hunain ac am eich plant. 29Oherwydd dyma ddyddiau yn dod pan fydd pobl yn dweud, &#8216;Gwyn eu byd y gwragedd diffrwyth a'r crothau nad esgorasant a'r bronnau na roesant sugn.&#8217; 30Y pryd hwnnw bydd pobl yn dechrau</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Dweud wrth y mynyddoedd,</div><div class="q">&#8220;Syrthiwch arnom&#8221;,</div><div class="q">ac wrth y bryniau,</div><div class="q">&#8220;Gorchuddiwch ni.&#8221; &#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 31&#8220;Oherwydd os gwneir hyn i'r pren glas, pa beth a ddigwydd i'r pren crin?&#8221;</div><div class="p"> 32Daethpwyd ag eraill hefyd, dau droseddwr, i'w dienyddio gydag ef. 33Pan ddaethant i'r lle a elwir Y Benglog, yno croeshoeliwyd ef a'r troseddwyr, y naill ar y dde a'r llall ar y chwith iddo. 34Ac meddai Iesu, &#8220;O Dad, maddau iddynt, oherwydd ni wyddant beth y maent yn ei wneud.&#8221;#23:34 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Ac meddai&#8230; yn ei wneud.&#8221; A bwriasant goelbrennau i rannu ei ddillad. 35Yr oedd y bobl yn sefyll yno, yn gwylio. Yr oedd aelodau'r Cyngor hwythau yn ei wawdio gan ddweud, &#8220;Fe achubodd eraill; achubed ei hun, os ef yw Meseia Duw, yr Etholedig.&#8221; 36Daeth y milwyr hefyd ato a'i watwar, gan gynnig gwin sur iddo, 37a chan ddweud, &#8220;Os ti yw Brenin yr Iddewon, achub dy hun.&#8221; 38Yr oedd hefyd arysgrif uwch ei ben: &#8220;Hwn yw Brenin yr Iddewon.&#8221;</div><div class="p"> 39Yr oedd un o'r troseddwyr ar ei groes yn ei gablu gan ddweud, &#8220;Onid ti yw'r Meseia? Achub dy hun a ninnau.&#8221; 40Ond atebodd y llall, a'i geryddu: &#8220;Onid oes arnat ofn Duw, a thithau dan yr un ddedfryd? 41I ni, y mae hynny'n gyfiawn, oherwydd haeddiant ein gweithredoedd sy'n dod inni. Ond ni wnaeth hwn ddim o'i le.&#8221; 42Yna dywedodd, &#8220;Iesu, cofia fi pan ddoi i'th deyrnas#23:42 Yn &#244;l darlleniad arall, ddoi i deyrnasu..&#8221; 43Atebodd yntau, &#8220;Yn wir, rwy'n dweud wrthyt, heddiw byddi gyda mi ym Mharadwys.&#8221;</div><div class="s">Marwolaeth Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:45&#8211;56; Mc. 15:33&#8211;41; In. 19:28&#8211;30</div><div class="m"> 44Erbyn hyn yr oedd hi tua hanner dydd. Daeth tywyllwch dros yr holl wlad hyd dri o'r gloch y prynhawn, 45a'r haul wedi diffodd. Rhwygwyd llen y deml yn ei chanol. 46Llefodd Iesu &#226; llef uchel, &#8220;O Dad, i'th ddwylo di yr wyf yn cyflwyno fy ysbryd.&#8221; A chan ddweud hyn bu farw. 47Pan welodd y canwriad yr hyn oedd wedi digwydd, dechreuodd ogoneddu Duw gan ddweud, &#8220;Yn wir, dyn cyfiawn oedd hwn.&#8221; 48Ac wedi gweld yr hyn a ddigwyddodd, troes yr holl dyrfaoedd, a oedd wedi ymgynnull i wylio'r olygfa, tuag adref gan guro eu bronnau. 49Yr oedd ei holl gyfeillion, ynghyd &#226;'r gwragedd oedd wedi ei ddilyn ef o Galilea, yn sefyll yn y pellter ac yn gweld y pethau hyn.</div><div class="s">Claddu Iesu</div><div class="r"> Mth. 27:57&#8211;61; Mc. 15:42&#8211;47; In. 19:38&#8211;42</div><div class="m"> 50Yr oedd dyn o'r enw Joseff, aelod o'r Cyngor a dyn da a chyfiawn, 51nad oedd wedi cydsynio &#226;'u penderfyniad a'u gweithred hwy. Yr oedd yn hanu o Arimathea, un o drefi'r Iddewon, ac yn disgwyl am deyrnas Dduw. 52Aeth hwn at Pilat a gofyn am gorff Iesu. 53Wedi ei dynnu ef i lawr a'i amd&#243;i mewn lliain, gosododd ef mewn bedd wedi ei naddu, lle nad oedd neb hyd hynny wedi gorwedd. 54Dydd y Paratoad oedd hi, ac yr oedd y Saboth ar ddechrau. 55Fe ddilynodd y gwragedd oedd wedi dod gyda Iesu o Galilea, a gwelsant y bedd a'r modd y gosodwyd ei gorff. 56Yna aethant yn eu holau i baratoi peraroglau ac eneiniau.</div><div class="s">Atgyfodiad Iesu</div><div class="r"> Mth. 28:1&#8211;10; Mc. 16:1&#8211;8; In. 20:1&#8211;10</div><div class="m">Ar y Saboth buont yn gorffwys yn &#244;l y gorchymyn.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="LUK.24">
 <div class="label">24</div><div class="m"> 1Ar y dydd cyntaf o'r wythnos, ar doriad gwawr, daethant at y bedd gan ddwyn y peraroglau yr oeddent wedi eu paratoi. 2Cawsant y maen wedi ei dreiglo i ffwrdd oddi wrth y bedd, 3ond pan aethant i mewn ni chawsant gorff yr Arglwydd Iesu.#24:3 Yn &#244;l darlleniad arall, ni chawsant y corff. 4Yna, a hwythau mewn penbleth yngl&#375;n &#226; hyn, dyma ddau ddyn yn ymddangos iddynt mewn gwisgoedd llachar. 5Daeth ofn arnynt, a phlygasant eu hwynebau tua'r ddaear. Meddai'r dynion wrthynt, &#8220;Pam yr ydych yn ceisio ymhlith y meirw yr hwn sy'n fyw? 6Nid yw ef yma; y mae wedi ei gyfodi.#24:6 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Nid yw ef yma; y mae wedi ei gyfodi. Cofiwch fel y llefarodd wrthych tra oedd eto yng Ngalilea, 7gan ddweud ei bod yn rhaid i Fab y Dyn gael ei draddodi i ddwylo pechaduriaid, a'i groeshoelio, a'r trydydd dydd atgyfodi.&#8221; 8A daeth ei eiriau ef i'w cof. 9Dychwelsant o'r bedd, ac adrodd yr holl bethau hyn wrth yr un ar ddeg ac wrth y lleill i gyd. 10Mair Magdalen a Joanna a Mair mam Iago oedd y gwragedd hyn; a'r un pethau a ddywedodd y gwragedd eraill hefyd, oedd gyda hwy, wrth yr apostolion. 11Ond i'w tyb hwy, lol oedd yr hanesion hyn, a gwrthodasant gredu'r gwragedd. 12Ond cododd Pedr a rhedeg at y bedd; plygodd i edrych, ac ni welodd ddim ond y llieiniau. Ac aeth ymaith, gan ryfeddu wrtho'i hun at yr hyn oedd wedi digwydd.#24:12 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Ond cododd Pedr&#8230; wedi digwydd.</div><div class="s">Cerdded i Emaus</div><div class="r"> Mc. 16:12&#8211;13</div><div class="m"> 13Yn awr, yr un dydd, yr oedd dau ohonynt ar eu ffordd i bentref, oddeutu un cilomedr ar ddeg o Jerwsalem, o'r enw Emaus. 14Yr oeddent yn ymddiddan &#226;'i gilydd am yr holl ddigwyddiadau hyn. 15Yn ystod yr ymddiddan a'r trafod, nesaodd Iesu ei hun atynt a dechrau cerdded gyda hwy, 16ond rhwystrwyd eu llygaid rhag ei adnabod ef. 17Meddai wrthynt, &#8220;Beth yw'r sylwadau hyn yr ydych yn eu cyfnewid wrth gerdded?&#8221; Safasant hwy, a'u digalondid yn eu hwynebau. 18Atebodd yr un o'r enw Cleopas, &#8220;Rhaid mai ti yw'r unig ymwelydd &#226; Jerwsalem nad yw'n gwybod am y pethau sydd wedi digwydd yno y dyddiau diwethaf hyn.&#8221; 19&#8220;Pa bethau?&#8221; meddai wrthynt. Atebasant hwythau, &#8220;Y pethau sydd wedi digwydd i Iesu o Nasareth, dyn oedd yn broffwyd nerthol ei weithredoedd a'i eiriau yng ng&#373;ydd Duw a'r holl bobl. 20Traddododd ein prif offeiriaid ac aelodau ein Cyngor ef i'w ddedfrydu i farwolaeth, ac fe'i croeshoeliasant. 21Ein gobaith ni oedd mai ef oedd yr un oedd yn mynd i brynu Israel i ryddid, ond at hyn oll, heddiw yw'r trydydd dydd er pan ddigwyddodd y pethau hyn. 22Er hynny, fe'n syfrdanwyd gan rai gwragedd o'n plith; aethant yn y bore bach at y bedd, 23a methasant gael ei gorff, ond dychwelsant gan daeru eu bod wedi gweld angylion yn ymddangos, a bod y rheini'n dweud ei fod ef yn fyw. 24Aeth rhai o'n cwmni allan at y bedd, a'i gael yn union fel y dywedodd y gwragedd, ond ni welsant mohono ef.&#8221; 25Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Mor ddiddeall ydych, ac mor araf yw eich calonnau i gredu'r cwbl a lefarodd y proffwydi! 26Onid oedd yn rhaid i'r Meseia ddioddef y pethau hyn, a mynd i mewn i'w ogoniant?&#8221; 27A chan ddechrau gyda Moses a'r holl broffwydi, dehonglodd iddynt y pethau a ysgrifennwyd amdano ef ei hun yn yr holl Ysgrythurau.</div><div class="p"> 28Wedi iddynt nes&#225;u at y pentref yr oeddent ar eu ffordd iddo, cymerodd ef arno ei fod yn mynd ymhellach. 29Ond meddent wrtho, gan bwyso arno, &#8220;Aros gyda ni, oherwydd y mae hi'n nosi, a'r dydd yn dirwyn i ben.&#8221; Yna aeth i mewn i aros gyda hwy. 30Wedi cymryd ei le wrth y bwrdd gyda hwy, cymerodd y bara a bendithio, a'i dorri a'i roi iddynt. 31Agorwyd eu llygaid hwy, ac adnabuasant ef. A diflannodd ef o'u golwg. 32Meddent wrth ei gilydd, &#8220;Onid oedd ein calonnau ar d&#226;n ynom wrth iddo siarad &#226; ni ar y ffordd, pan oedd yn egluro'r Ysgrythurau inni?&#8221; 33Codasant ar unwaith a dychwelyd i Jerwsalem. Cawsant yr un ar ddeg a'u dilynwyr wedi ymgynnull ynghyd 34ac yn dweud fod yr Arglwydd yn wir wedi ei gyfodi, ac wedi ymddangos i Simon. 35Adroddasant hwythau yr hanes am eu taith, ac fel yr oeddent wedi ei adnabod ef ar doriad y bara.</div><div class="s">Ymddangos i'r Disgyblion</div><div class="r"> Mth. 28:16&#8211;20; Mc. 16:14&#8211;18; In. 20:19&#8211;23; Act. 1:6&#8211;8</div><div class="m"> 36Wrth iddynt ddweud hyn, ymddangosodd ef yn eu plith, ac meddai wrthynt, &#8220;Tangnefedd i chwi.&#8221;#24:36 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan ac meddai&#8230; i chwi.&#8221; 37Yn eu dychryn a'u hofn, yr oeddent yn tybied eu bod yn gweld ysbryd. 38Gofynnodd iddynt, &#8220;Pam yr ydych wedi cynhyrfu? Pam y mae amheuon yn codi yn eich meddyliau? 39Gwelwch fy nwylo a'm traed; myfi yw, myfi fy hun. Cyffyrddwch &#226; mi a gwelwch, oherwydd nid oes gan ysbryd gnawd ac esgyrn fel y canfyddwch fod gennyf fi.&#8221; 40Wrth ddweud hyn dangosodd iddynt ei ddwylo a'i draed.#24:40 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Wrth ddweud&#8230; a'i draed. 41A chan eu bod yn eu llawenydd yn dal i wrthod credu ac yn rhyfeddu, meddai wrthynt, &#8220;A oes gennych rywbeth i'w fwyta yma?&#8221; 42Rhoesant iddo ddarn o bysgodyn wedi ei rostio. 43Cymerodd ef, a bwyta yn eu g&#373;ydd.</div><div class="p"> 44Dywedodd wrthynt, &#8220;Dyma ystyr fy ngeiriau a leferais wrthych pan oeddwn eto gyda chwi: ei bod yn rhaid i bob peth gael ei gyflawni sy'n ysgrifenedig amdanaf yng Nghyfraith Moses a'r proffwydi a'r salmau.&#8221; 45Yna agorodd eu meddyliau, iddynt ddeall yr Ysgrythurau. 46Meddai wrthynt, &#8220;Fel hyn y mae'n ysgrifenedig: fod y Meseia i ddioddef, ac i atgyfodi oddi wrth y meirw ar y trydydd dydd, 47a bod edifeirwch, yn foddion maddeuant pechodau, i'w gyhoeddi#24:47 Yn &#244;l darlleniad arall, edifeirwch a maddeuant pechodau i'w cyhoeddi. yn ei enw ef i'r holl genhedloedd, gan ddechrau yn Jerwsalem. 48Chwi yw'r tystion i'r pethau hyn. 49Ac yn awr yr wyf fi'n anfon arnoch yr hyn a addawodd fy Nhad; chwithau, arhoswch yn y ddinas nes eich gwisgo chwi oddi uchod &#226; nerth.&#8221;</div><div class="s">Esgyniad Iesu</div><div class="r"> Mc. 16:19&#8211;20; Act. 1:9&#8211;11</div><div class="m"> 50Aeth &#226; hwy allan i gyffiniau Bethania. Yna cododd ei ddwylo a'u bendithio. 51Wrth iddo'u bendithio, fe ymadawodd &#226; hwy ac fe'i dygwyd i fyny i'r nef.#24:51 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan ac fe'i&#8230; i'r nef. 52Wedi iddynt ei addoli ar eu gliniau,#24:52 Yn &#244;l darlleniad arall gadewir allan Wedi&#8230; ar eu gliniau. dychwelsant yn llawen iawn i Jerwsalem. 53Ac yr oeddent yn y deml yn ddi-baid, yn bendithio Duw.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JHN.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Daeth y Gair yn Gnawd</div><div class="m"> 1Yn y dechreuad yr oedd y Gair; yr oedd y Gair gyda Duw, a Duw oedd y Gair. 2Yr oedd ef yn y dechreuad gyda Duw. 3Daeth pob peth i fod trwyddo ef; hebddo ef ni ddaeth un dim sydd mewn bod. 4Ynddo ef yr oedd bywyd,#1:4 Neu, ni ddaeth un dim i fod. Yr hyn a ddaeth i fod, ynddo ef bywyd ydoedd. a'r bywyd, goleuni dynion ydoedd. 5Y mae'r goleuni yn llewyrchu yn y tywyllwch, ac nid yw'r tywyllwch wedi ei drechu#1:5 Neu, ei amgyffred. ef.</div><div class="p"> 6Daeth dyn wedi ei anfon oddi wrth Dduw, a'i enw Ioan. 7Daeth hwn yn dyst, i dystiolaethu am y goleuni, er mwyn i bawb ddod i gredu trwyddo. 8Nid ef oedd y goleuni, ond daeth i dystiolaethu am y goleuni. 9Yr oedd y gwir oleuni, sy'n goleuo pawb, eisoes yn dod i'r byd.#1:9 Neu, Ef oedd y gwir oleuni, sy'n goleuo pawb sy'n dod i'r byd. 10Yr oedd yn y byd, a daeth y byd i fod trwyddo, ac nid adnabu'r byd mohono. 11Daeth i'w gynefin ei hun, ac ni dderbyniodd ei bobl ei hun mohono. 12Ond cynifer ag a'i derbyniodd, rhoes iddynt hwy, y rhai sy'n credu yn ei enw, hawl i ddod yn blant Duw, 13plant wedi eu geni nid o waed nac o ewyllys cnawd nac o ewyllys g&#373;r, ond o Dduw.</div><div class="p"> 14A daeth y Gair yn gnawd a phreswylio yn ein plith, yn llawn gras a gwirionedd; gwelsom ei ogoniant ef, ei ogoniant fel unig Fab yn dod oddi wrth y Tad.#1:14 Neu, yn ein plith; gwelsom&#8230; y Tad, yn llawn gras a gwirionedd. 15Y mae Ioan yn tystio amdano ac yn cyhoeddi: &#8220;Hwn oedd yr un y dywedais amdano, &#8216;Y mae'r hwn sy'n dod ar f'&#244;l i wedi fy mlaenori i, oherwydd yr oedd yn bod o'm blaen i.&#8217; &#8221; 16O'i gyflawnder ef yr ydym ni oll wedi derbyn gras ar ben gras. 17Oherwydd trwy Moses y rhoddwyd y Gyfraith, ond gras a gwirionedd, trwy Iesu Grist y daethant. 18Nid oes neb wedi gweld Duw erioed; yr unig Un, ac yntau'n Dduw#1:18 Yn &#244;l darlleniad arall, yr unig Fab., yr hwn sydd ym mynwes y Tad, hwnnw a'i gwnaeth yn hysbys.</div><div class="s">Tystiolaeth Ioan Fedyddiwr</div><div class="r"> Mth. 3:1&#8211;12; Mc. 1:2&#8211;8; Lc. 3:1&#8211;9, 15&#8211;17</div><div class="m"> 19Dyma dystiolaeth Ioan, pan anfonodd yr Iddewon o Jerwsalem offeiriaid a Lefiaid ato i ofyn iddo, &#8220;Pwy wyt ti?&#8221; 20Addefodd ac ni wadodd, a dyma a addefodd: &#8220;Nid myfi yw'r Meseia.&#8221; 21Yna gofynasant iddo: &#8220;Beth, ynteu? Ai ti yw Elias?&#8221; &#8220;Nage,&#8221; meddai. &#8220;Ai ti yw'r Proffwyd?&#8221; &#8220;Nage,&#8221; atebodd eto. 22Ar hynny dywedasant wrtho, &#8220;Pwy wyt ti? Rhaid i ni roi ateb i'r rhai a'n hanfonodd ni. Beth sydd gennyt i'w ddweud amdanat dy hun?&#8221; 23&#8220;Myfi,&#8221; meddai, &#8220;yw</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;Llais un yn galw yn yr anialwch:</div><div class="q">&#8220;Unionwch ffordd yr Arglwydd&#8221; &#8217;&#8212;</div><div class="b"></div><div class="m">&#8220;fel y dywedodd y proffwyd Eseia.&#8221; 24Yr oeddent wedi eu hanfon gan y Phariseaid, 25a holasant ef a gofyn iddo, &#8220;Pam, ynteu, yr wyt yn bedyddio, os nad wyt ti na'r Meseia nac Elias na'r Proffwyd?&#8221; 26Atebodd Ioan hwy: &#8220;Yr wyf fi'n bedyddio &#226; d&#373;r, ond y mae yn sefyll yn eich plith un nad ydych chwi'n ei adnabod, 27yr un sy'n dod ar f'&#244;l i, nad wyf fi'n deilwng i ddatod carrai ei sandal.&#8221; 28Digwyddodd hyn ym Methania#1:28 Yn &#244;l darlleniad arall, yn Bethabara., y tu hwnt i'r Iorddonen, lle'r oedd Ioan yn bedyddio.</div><div class="s">Dyma Oen Duw</div><div class="m"> 29Trannoeth gwelodd Iesu'n dod tuag ato, a dywedodd, &#8220;Dyma Oen Duw, sy'n cymryd ymaith bechod y byd! 30Hwn yw'r un y dywedais i amdano, &#8216;Ar f'&#244;l i y mae g&#373;r yn dod sydd wedi fy mlaenori i, oherwydd yr oedd yn bod o'm blaen i.&#8217; 31Nid oeddwn innau'n ei adnabod, ond deuthum i yn bedyddio &#226; d&#373;r er mwyn hyn, iddo ef gael ei amlygu i Israel.&#8221; 32A thystiodd Ioan fel hyn: &#8220;Gwelais yr Ysbryd yn disgyn o'r nef fel colomen, ac fe arhosodd arno ef. 33Nid oeddwn innau'n ei adnabod, ond yr un a'm hanfonodd i fedyddio &#226; d&#373;r, dywedodd ef wrthyf, &#8216;Pwy bynnag y gweli di'r Ysbryd yn disgyn ac yn aros arno, hwn yw'r un sy'n bedyddio &#226;'r Ysbryd Gl&#226;n.&#8217; 34Yr wyf finnau wedi gweld ac wedi dwyn tystiolaeth mai Mab#1:34 Yn &#244;l darlleniad arall, Etholedig. Duw yw hwn.&#8221;</div><div class="s">Y Disgyblion Cyntaf</div><div class="m"> 35Trannoeth yr oedd Ioan yn sefyll eto gyda dau o'i ddisgyblion, 36ac wrth wylio Iesu'n cerdded heibio meddai, &#8220;Dyma Oen Duw!&#8221; 37Clywodd ei ddau ddisgybl ef yn dweud hyn, ac aethant i ganlyn Iesu. 38Troes Iesu, ac wrth eu gweld yn canlyn, dywedodd wrthynt, &#8220;Beth yr ydych yn ei geisio?&#8221; Dywedasant wrtho, &#8220;Rabbi,&#8221; (ystyr hyn, o'i gyfieithu, yw Athro) &#8220;ble'r wyt ti'n aros?&#8221; 39Dywedodd wrthynt, &#8220;Dewch i weld.&#8221; Felly aethant a gweld lle'r oedd yn aros; a'r diwrnod hwnnw arosasant gydag ef. Yr oedd hi tua phedwar o'r gloch y prynhawn. 40Andreas, brawd Simon Pedr, oedd un o'r ddau a aeth i ganlyn Iesu ar &#244;l gwrando ar Ioan. 41Y peth cyntaf a wnaeth hwn oedd cael hyd i'w frawd, Simon, a dweud wrtho, &#8220;Yr ydym wedi darganfod y Meseia&#8221; (hynny yw, o'i gyfieithu, Crist). 42Daeth ag ef at Iesu. Edrychodd Iesu arno a dywedodd, &#8220;Ti yw Simon fab Ioan; dy enw fydd Ceffas&#8221; (enw a gyfieithir Pedr).</div><div class="s">Galw Philip a Nathanael</div><div class="m"> 43Trannoeth, penderfynodd Iesu ymadael a mynd i Galilea. Cafodd hyd i Philip, ac meddai wrtho, &#8220;Canlyn fi.&#8221; 44G&#373;r o Bethsaida, tref Andreas a Pedr, oedd Philip. 45Cafodd Philip hyd i Nathanael a dweud wrtho, &#8220;Yr ydym wedi darganfod y g&#373;r yr ysgrifennodd Moses yn y Gyfraith amdano, a'r proffwydi hefyd, Iesu fab Joseff o Nasareth.&#8221; 46Dywedodd Nathanael wrtho, &#8220;A all dim da ddod o Nasareth?&#8221; &#8220;Tyrd i weld,&#8221; ebe Philip wrtho. 47Gwelodd Iesu Nathanael yn dod tuag ato, ac meddai amdano, &#8220;Dyma Israeliad gwerth yr enw, heb ddim twyll ynddo.&#8221; 48Gofynnodd Nathanael iddo, &#8220;Sut yr wyt yn f'adnabod i?&#8221; Atebodd Iesu ef: &#8220;Gwelais di cyn i Philip alw arnat, pan oeddit dan y ffigysbren.&#8221; 49&#8220;Rabbi,&#8221; meddai Nathanael wrtho, &#8220;ti yw Mab Duw, ti yw Brenin Israel.&#8221; 50Atebodd Iesu ef: &#8220;A wyt yn credu oherwydd i mi ddweud wrthyt fy mod wedi dy weld dan y ffigysbren? Cei weld pethau mwy na hyn.&#8221; 51Ac meddai wrtho, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, cewch weld y nef wedi agor, ac angylion Duw yn esgyn ac yn disgyn ar Fab y Dyn.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JHN.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Y Briodas yng Nghana</div><div class="m"> 1Y trydydd dydd yr oedd priodas yng Nghana Galilea, ac yr oedd mam Iesu yno. 2Gwahoddwyd Iesu hefyd, a'i ddisgyblion, i'r briodas. 3Pallodd y gwin, ac meddai mam Iesu wrtho ef, &#8220;Nid oes ganddynt win.&#8221; 4Dywedodd Iesu wrthi hi, &#8220;Wraig, beth sydd a fynni di &#226; mi? Nid yw f'awr i wedi dod eto.&#8221; 5Dywedodd ei fam wrth y gwasanaethyddion, &#8220;Gwnewch beth bynnag a ddywed wrthych.&#8221; 6Yr oedd yno chwech o lestri carreg i ddal d&#373;r, wedi eu gosod ar gyfer defod glanhad yr Iddewon, a phob un yn dal ugain neu ddeg ar hugain o alwyni#2:6 Tua 75 neu 115 o litrau.. 7Dywedodd Iesu wrthynt, &#8220;Llanwch y llestri &#226; d&#373;r,&#8221; a llanwasant hwy hyd yr ymyl. 8Yna meddai wrthynt, &#8220;Yn awr tynnwch beth allan ac ewch ag ef i lywydd y wledd.&#8221; A gwnaethant felly. 9Profodd llywydd y wledd y d&#373;r, a oedd bellach yn win, heb wybod o ble'r oedd wedi dod, er bod y gwasanaethyddion a fu'n tynnu'r d&#373;r yn gwybod. Yna galwodd llywydd y wledd ar y priodfab 10ac meddai wrtho, &#8220;Bydd pawb yn rhoi'r gwin da yn gyntaf, ac yna, pan fydd pobl wedi meddwi, y gwin salach; ond yr wyt ti wedi cadw'r gwin da hyd yn awr.&#8221; 11Gwnaeth Iesu hyn, y cyntaf o'i arwyddion, yng Nghana Galilea; amlygodd felly ei ogoniant, a chredodd ei ddisgyblion ynddo.</div><div class="p"> 12Wedi hyn aeth ef a'i fam a'i frodyr a'i ddisgyblion i lawr i Gapernaum, ac aros yno am ychydig ddyddiau.</div><div class="s">Glanhau'r Deml</div><div class="r"> Mth. 21:12&#8211;13; Mc. 11:15&#8211;18; Lc. 19:45&#8211;46</div><div class="m"> 13Yr oedd Pasg yr Iddewon yn ymyl, ac aeth Iesu i fyny i Jerwsalem. 14A chafodd yn y deml y rhai oedd yn gwerthu ychen a defaid a cholomennod, a'r cyfnewidwyr arian wrth eu byrddau. 15Gwnaeth chwip o gordenni, a gyrrodd hwy oll allan o'r deml, y defaid a'r ychen hefyd. Taflodd arian m&#226;n y cyfnewidwyr ar chw&#226;l, a bwrw eu byrddau wyneb i waered. 16Ac meddai wrth y rhai oedd yn gwerthu colomennod, &#8220;Ewch &#226;'r rhain oddi yma. Peidiwch &#226; gwneud t&#375; fy Nhad i yn d&#375; masnach.&#8221; 17Cofiodd ei ddisgyblion eiriau'r Ysgrythur: &#8220;Bydd s&#234;l dros dy d&#375; di yn fy ysu.&#8221; 18Yna heriodd yr Iddewon ef a gofyn, &#8220;Pa arwydd sydd gennyt i'w ddangos i ni, yn awdurdod dros wneud y pethau hyn?&#8221; 19Atebodd Iesu hwy: &#8220;Dinistriwch y deml hon, ac mewn tridiau fe'i codaf hi.&#8221; 20Dywedodd yr Iddewon, &#8220;Chwe blynedd a deugain y bu'r deml hon yn cael ei hadeiladu, ac a wyt ti'n mynd i'w chodi mewn tridiau?&#8221; 21Ond s&#244;n yr oedd ef am deml ei gorff. 22Felly, wedi iddo gael ei gyfodi oddi wrth y meirw, cofiodd ei ddisgyblion iddo ddweud hyn, a chredasant yr Ysgrythur, a'r gair yr oedd Iesu wedi ei lefaru.</div><div class="s">Iesu'n Adnabod Pob Dyn</div><div class="m"> 23Tra oedd yn Jerwsalem yn dathlu g&#373;yl y Pasg, credodd llawer yn ei enw ef wrth weld yr arwyddion yr oedd yn eu gwneud. 24Ond nid oedd Iesu yn ei ymddiried ei hun iddynt, oherwydd yr oedd yn adnabod y natur ddynol. 25Nid oedd arno angen tystiolaeth neb yngl&#375;n &#226;'r ddynolryw; yr oedd ef ei hun yn gwybod beth oedd mewn dynion.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="JHN.3">
 <div class="label">3</div><div class="s">Iesu a Nicodemus</div><div class="m"> 1Yr oedd dyn o blith y Phariseaid, o'r enw Nicodemus, aelod o Gyngor yr Iddewon. 2Daeth hwn at Iesu liw nos a dweud wrtho, &#8220;Rabbi, fe wyddom iti ddod atom yn athro oddi wrth Dduw; ni allai neb wneud yr arwyddion hyn yr wyt ti'n eu gwneud oni bai fod Duw gydag ef.&#8221; 3Atebodd Iesu ef: &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthyt, oni chaiff rhywun ei eni o'r newydd#3:3 Neu, oddi uchod. Felly hefyd yn adn. 7. ni all weld teyrnas Dduw.&#8221; 4Meddai Nicodemus wrtho, &#8220;Sut y gall neb gael ei eni ac yntau'n hen? A yw'n bosibl, tybed, i rywun fynd i mewn i groth ei fam eilwaith a chael ei eni?&#8221; 5Atebodd Iesu: &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthyt, oni chaiff rhywun ei eni o dd&#373;r a'r Ysbryd ni all fynd i mewn i deyrnas Dduw. 6Yr hyn sydd wedi ei eni o'r cnawd, cnawd yw, a'r hyn sydd wedi ei eni o'r Ysbryd, ysbryd yw. 7Paid &#226; rhyfeddu imi ddweud wrthyt, &#8216;Y mae'n rhaid eich geni chwi o'r newydd.&#8217; 8Y mae'r gwynt yn chwythu lle y myn, ac yr wyt yn clywed ei s&#373;n, ond ni wyddost o ble y mae'n dod nac i ble y mae'n mynd. Felly y mae gyda phob un sydd wedi ei eni o'r Ysbryd.&#8221;#3:8 Yr un gair Groeg sydd wedi ei gyfieithu gwynt ar ddechrau adn. 8 ac Ysbryd ar ei diwedd. Perthyn y ddau ystyr i'r gair. 9Dywedodd Nicodemus wrtho, &#8220;Sut y gall hyn fod?&#8221; 10Atebodd Iesu ef: &#8220;A thithau yn athro Israel, a wyt heb ddeall y pethau hyn? 11Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthyt mai am yr hyn a wyddom yr ydym yn siarad, ac am yr hyn a welsom yr ydym yn tystiolaethu; ac eto nid ydych yn derbyn ein tystiolaeth. 12Os nad ydych yn credu ar &#244;l imi lefaru wrthych am bethau'r ddaear, sut y credwch os llefaraf wrthych am bethau'r nef? 13Nid oes neb wedi esgyn i'r nef ond yr un a ddisgynnodd o'r nef, Mab y Dyn#3:13 Yn &#244;l darlleniad arall ychwanegir yr hwn sydd yn y nef.. 14Ac fel y dyrchafodd Moses y sarff yn yr anialwch, felly y mae'n rhaid i Fab y Dyn gael ei ddyrchafu, 15er mwyn i bob un sy'n credu gael bywyd tragwyddol ynddo ef.&#8221;</div><div class="p"> 16Do#3:16 Neu, ynddo ef. &#8220;Do,&#8230;, carodd Duw y byd gymaint nes iddo roi ei unig Fab, er mwyn i bob un sy'n credu ynddo ef beidio &#226; mynd i ddistryw ond cael bywyd tragwyddol. 17Oherwydd nid i gondemnio'r byd yr anfonodd Duw ei Fab i'r byd, ond er mwyn i'r byd gael ei achub trwyddo ef. 18Nid yw neb sy'n credu ynddo ef yn cael ei gondemnio, ond y mae'r sawl nad yw'n credu wedi ei gondemnio eisoes, oherwydd ei fod heb gredu yn enw unig Fab Duw. 19A dyma'r condemniad, i'r goleuni ddod i'r byd ond i ddynion garu'r tywyllwch yn hytrach na'r goleuni, am fod eu gweithredoedd yn ddrwg. 20Oherwydd y mae pob un sy'n gwneud drwg yn cas&#225;u'r goleuni, ac nid yw'n dod at y goleuni rhag ofn i'w weithredoedd gael eu dadlennu. 21Ond y mae'r sawl sy'n gwneud y gwirionedd yn dod at y goleuni, fel yr amlygir mai yn Nuw y mae ei weithredoedd wedi eu cyflawni.#3:21 Neu,&#8230; cyflawni&#8221;.</div><div class="s">Rhaid iddo Ef Gynyddu ac i Minnau Leihau</div><div class="m"> 22Ar &#244;l hyn aeth Iesu a'i ddisgyblion i wlad Jwdea, a bu'n aros yno gyda hwy ac yn bedyddio. 23Yr oedd Ioan yntau yn bedyddio yn Ainon, yn agos i Salim, am fod digonedd o dd&#373;r yno; ac yr oedd pobl yn dod yno ac yn cael eu bedyddio. 24Nid oedd Ioan eto wedi ei garcharu. 25Yna cododd dadl rhwng rhai o ddisgyblion Ioan a rhyw Iddew#3:25 Yn &#244;l darlleniad arall, Iddewon. ynghylch defod glanhad. 26Daethant at Ioan a dweud wrtho, &#8220;Rabbi, y dyn hwnnw oedd gyda thi y tu hwnt i'r Iorddonen, yr un yr wyt ti wedi dwyn tystiolaeth iddo, edrych, y mae ef yn bedyddio a phawb yn dod ato ef.&#8221; 27Atebodd Ioan: &#8220;Ni all neb dderbyn un dim os nad yw wedi ei roi iddo o'r nef. 28Yr ydych chwi eich hunain yn dystion i mi, imi ddweud, &#8216;Nid myfi yw'r Meseia; un wedi ei anfon o'i flaen ef wyf fi.&#8217; 29Y priodfab yw'r hwn y mae'r briodferch ganddo; y mae cyfaill y priodfab, sydd wrth ei ochr ac yn gwrando arno, yn fawr ei lawenydd wrth glywed llais y priodfab. Dyma fy llawenydd i yn ei gyflawnder. 30Y mae'n rhaid iddo ef gynyddu ac i minnau leihau.&#8221;</div><div class="s">Yr Hwn sy'n Dod o'r Nef</div><div class="m"> 31Y mae'r hwn sy'n dod oddi uchod goruwch pawb; y mae'r hwn sydd o'r ddaear yn ddaearol ei anian ac yn ddaearol ei iaith. Y mae'r sawl sy'n dod o'r nef goruwch pawb; 32y mae'n tystiolaethu am yr hyn a welodd ac a glywodd, ond nid yw neb yn derbyn ei dystiolaeth. 33Y mae'r sawl sydd yn derbyn ei dystiolaeth yn rhoi ei s&#234;l ar fod Duw yn eirwir. 34Oherwydd y mae'r hwn a anfonodd Duw yn llefaru geiriau Duw; nid wrth fesur y bydd Duw yn rhoi'r Ysbryd. 35Y mae'r Tad yn caru'r Mab, ac y mae wedi rhoi pob peth yn ei ddwylo ef. 36Pwy bynnag sy'n credu yn y Mab, y mae bywyd tragwyddol ganddo; pwy bynnag sy'n anufudd i'r Mab, ni w&#234;l fywyd, ond y mae digofaint Duw yn aros arno.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
 <div class="label">4</div><div class="s">Iesu a'r Wraig o Samaria</div><div class="m"> 1Pan ddeallodd Iesu fod y Phariseaid wedi clywed ei fod ef yn ennill ac yn bedyddio mwy o ddisgyblion nag Ioan 2(er nad Iesu ei hun, ond ei ddisgyblion, fyddai'n bedyddio), 3gadawodd Jwdea ac aeth yn &#244;l i Galilea. 4Ac yr oedd yn rhaid iddo fynd trwy Samaria. 5Felly daeth i dref yn Samaria o'r enw Sychar, yn agos i'r darn tir a roddodd Jacob i'w fab Joseff. 6Yno yr oedd ffynnon Jacob, a chan fod Iesu wedi blino ar &#244;l ei daith eisteddodd i lawr wrth y ffynnon. Yr oedd hi tua hanner dydd.</div><div class="p"> 7Dyma wraig o Samaria yn dod yno i dynnu d&#373;r. Meddai Iesu wrthi, &#8220;Rho i mi beth i'w yfed.&#8221; 8Yr oedd ei ddisgyblion wedi mynd i'r dref i brynu bwyd. 9A dyma'r wraig o Samaria yn dweud wrtho, &#8220;Sut yr wyt ti, a thithau'n Iddew, yn gofyn am rywbeth i'w yfed gennyf fi, a minnau'n wraig o Samaria?&#8221; (Wrth gwrs, ni bydd yr Iddewon yn rhannu'r un llestri#4:9 Neu, yn cyfeillachu. &#226;'r Samariaid.) 10Atebodd Iesu hi, &#8220;Pe bait yn gwybod beth yw rhodd Duw, a phwy sy'n gofyn iti, &#8216;Rho i mi beth i'w yfed&#8217;, ti fyddai wedi gofyn iddo ef a byddai ef wedi rhoi i ti dd&#373;r bywiol.&#8221; 11&#8220;Syr,&#8221; meddai'r wraig wrtho, &#8220;nid oes gennyt ddim i dynnu d&#373;r, ac y mae'r pydew'n ddwfn. O ble, felly, y mae gennyt y &#8216;d&#373;r bywiol&#8217; yma? 12A wyt ti'n fwy na Jacob, ein tad ni, a roddodd y pydew inni, ac a yfodd ohono, ef ei hun a'i feibion a'i anifeiliaid?&#8221; 13Atebodd Iesu hi, &#8220;Bydd pawb sy'n yfed o'r d&#373;r hwn yn profi syched eto; 14ond pwy bynnag sy'n yfed o'r d&#373;r a roddaf fi iddo, ni bydd arno syched byth. Bydd y d&#373;r a roddaf iddo yn troi yn ffynnon o dd&#373;r o'i fewn, yn ffrydio i fywyd tragwyddol.&#8221; 15&#8220;Syr,&#8221; meddai'r wraig wrtho, &#8220;rho'r d&#373;r hwn i mi, i'm cadw rhag sychedu a dal i ddod yma i dynnu d&#373;r.&#8221;</div><div class="p"> 16Dywedodd Iesu wrthi, &#8220;Dos adref, galw dy &#373;r a thyrd yn &#244;l yma.&#8221; 17&#8220;Nid oes gennyf &#373;r,&#8221; atebodd y wraig. Meddai Iesu wrthi, &#8220;Dywedaist y gwir wrth ddweud, &#8216;Nid oes gennyf &#373;r.&#8217; 18Oherwydd fe gefaist bump o w&#375;r, ac nid g&#373;r i ti yw'r dyn sydd gennyt yn awr. Yr wyt wedi dweud y gwir am hyn.&#8221; 19&#8220;Syr,&#8221; meddai'r wraig wrtho, &#8220;rwy'n gweld dy fod ti'n broffwyd. 20Yr oedd ein hynafiaid yn addoli ar y mynydd hwn. Ond yr ydych chwi'r Iddewon yn dweud mai yn Jerwsalem y mae'r man lle dylid addoli.&#8221; 21&#8220;Cred fi, wraig,&#8221; meddai Iesu wrthi, &#8220;y mae amser yn dod pan na fyddwch yn addoli'r Tad nac ar y mynydd hwn nac yn Jerwsalem. 22Yr ydych chwi'r Samariaid yn addoli heb wybod beth yr ydych yn ei addoli. Yr ydym ni'n gwybod beth yr ydym yn ei addoli, oherwydd oddi wrth yr Iddewon y mae iachawdwriaeth yn dod. 23Ond y mae amser yn dod, yn wir y mae yma eisoes, pan fydd y gwir addolwyr yn addoli'r Tad mewn ysbryd a gwirionedd, oherwydd rhai felly y mae'r Tad yn eu ceisio i fod yn addolwyr iddo. 24Ysbryd yw Duw, a rhaid i'w addolwyr ef addoli mewn ysbryd a gwirionedd.&#8221; 25Meddai'r wraig wrtho, &#8220;Mi wn fod y Meseia&#8221; (ystyr hyn yw Crist) &#8220;yn dod. Pan ddaw ef, bydd yn mynegi i ni bob peth.&#8221; 26Dywedodd Iesu wrthi, &#8220;Myfi yw, sef yr un sy'n siarad &#226; thi.&#8221;</div><div class="p"> 27Ar hyn daeth ei ddisgyblion yn &#244;l. Yr oeddent yn synnu ei fod yn siarad &#226; gwraig, ac eto ni ofynnodd neb, &#8220;Beth wyt ti'n ei geisio?&#8221; neu &#8220;Pam yr wyt yn siarad &#226; hi?&#8221; 28Gadawodd y wraig ei hyst&#234;n ac aeth i ffwrdd i'r dref, ac meddai wrth y bobl yno, 29&#8220;Dewch i weld dyn a ddywedodd wrthyf bopeth yr wyf wedi ei wneud. A yw'n bosibl mai hwn yw'r Meseia?&#8221; 30Daethant allan o'r dref a chychwyn tuag ato ef.</div><div class="p"> 31Yn y cyfamser yr oedd y disgyblion yn ei gymell, gan ddweud, &#8220;Rabbi, cymer fwyd.&#8221; 32Dywedodd ef wrthynt, &#8220;Y mae gennyf fi fwyd i'w fwyta na wyddoch chwi ddim amdano.&#8221; 33Ar hynny, dechreuodd y disgyblion ofyn i'w gilydd, &#8220;A oes rhywun, tybed, wedi dod &#226; bwyd iddo?&#8221; 34Meddai Iesu wrthynt, &#8220;Fy mwyd i yw gwneud ewyllys yr hwn a'm hanfonodd, a gorffen y gwaith a roddodd i mi. 35Oni fyddwch chwi'n dweud, &#8216;Pedwar mis eto, ac yna daw'r cynhaeaf&#8217;? Ond dyma fi'n dweud wrthych, codwch eich llygaid ac edrychwch ar y meysydd, oherwydd y maent yn wyn ac yn barod i'w cynaeafu. 36Eisoes y mae'r medelwr yn derbyn ei d&#226;l ac yn casglu ffrwyth i fywyd tragwyddol, ac felly bydd yr heuwr a'r medelwr yn cydlawenhau. 37Yn hyn o beth y mae'r dywediad yn wir: &#8216;Y mae un yn hau ac un arall yn medi.&#8217; 38Anfonais chwi i fedi cynhaeaf nad ydych wedi llafurio amdano. Eraill sydd wedi llafurio, a chwithau wedi cerdded i mewn i'w llafur.&#8221;</div><div class="p"> 39Daeth llawer o'r Samariaid o'r dref honno i gredu yn Iesu drwy air y wraig a dystiodd: &#8220;Dywedodd wrthyf bopeth yr wyf wedi ei wneud.&#8221; 40Felly pan ddaeth y Samariaid hyn ato ef, gofynasant iddo aros gyda hwy; ac fe arhosodd yno am ddau ddiwrnod. 41A daeth llawer mwy i gredu ynddo trwy ei air ei hun. 42Meddent wrth y wraig, &#8220;Nid trwy'r hyn a ddywedaist ti yr ydym yn credu mwyach, oherwydd yr ydym wedi ei glywed drosom ein hunain, ac fe wyddom mai hwn yn wir yw Gwaredwr y byd.&#8221;</div><div class="s">Iach&#225;u Mab y Swyddog</div><div class="r"> Mth. 8:5&#8211;13; Lc. 7:1&#8211;10</div><div class="m"> 43Ymhen y ddau ddiwrnod ymadawodd Iesu a mynd oddi yno i Galilea. 44Oherwydd Iesu ei hun a dystiodd nad oes i broffwyd anrhydedd yn ei wlad ei hun. 45Pan gyrhaeddodd Galilea croesawodd y Galileaid ef, oherwydd yr oeddent hwythau wedi bod yn yr &#373;yl ac wedi gweld y cwbl a wnaeth ef yn Jerwsalem yn ystod yr &#373;yl.</div><div class="p"> 46Daeth Iesu unwaith eto i Gana Galilea, lle'r oedd wedi troi'r d&#373;r yn win. Yr oedd rhyw swyddog i'r brenin &#226; mab ganddo yn glaf yng Nghapernaum. 47Pan glywodd hwn fod Iesu wedi dod i Galilea o Jwdea, aeth ato a gofyn iddo ddod i lawr i iach&#225;u ei fab, oherwydd ei fod ar fin marw. 48Dywedodd Iesu wrtho, &#8220;Heb ichwi weld arwyddion a rhyfeddodau, ni chredwch chwi byth.&#8221; 49Meddai'r swyddog wrtho, &#8220;Tyrd i lawr, syr, cyn i'm plentyn farw.&#8221; 50&#8220;Dos adref,&#8221; meddai Iesu wrtho, &#8220;y mae dy fab yn fyw.&#8221; Credodd y dyn y gair a ddywedodd Iesu wrtho, a chychwynnodd ar ei daith. 51Pan oedd ar ei ffordd i lawr, daeth ei weision i'w gyfarfod a dweud bod ei fachgen yn fyw. 52Holodd hwy felly am yr amser pan fu i'r bachgen droi ar wella, ac atebasant ef, &#8220;Am un o'r gloch brynhawn ddoe y gadawodd y dwymyn ef.&#8221; 53Yna sylweddolodd y tad mai dyna'r union awr y dywedodd Iesu wrtho, &#8220;Y mae dy fab yn fyw.&#8221; Ac fe gredodd, ef a'i deulu i gyd. 54Hwn felly oedd yr ail arwydd i Iesu ei wneud, wedi iddo ddod o Jwdea i Galilea.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="JHN.5">
 <div class="label">5</div><div class="s">Iach&#225;u wrth y Pwll</div><div class="m"> 1Ar &#244;l hyn aeth Iesu i fyny i Jerwsalem i ddathlu un o wyliau'r Iddewon. 2Y mae yn Jerwsalem, wrth Borth y Defaid, bwll a elwir Bethesda#5:2 Yn &#244;l darlleniadau eraill, Bethsatha neu Bethsaida. yn iaith yr Iddewon, a phum cyntedd colofnog yn arwain iddo. 3Yn y cynteddau hyn byddai tyrfa o gleifion yn gorwedd, yn ddeillion a chloffion a phobl wedi eu parlysu.#5:3 Yn &#244;l darlleniad arall, wedi eu parlysu, yn disgwyl cynnwrf yn y d&#373;r, 4 : oherwydd byddai angel yr Arglwydd o bryd i'w gilydd yn dod i lawr i'r pwll ac yn cynhyrfu'r d&#373;r, ac yna byddai'r cyntaf i fynd i mewn i'r pwll ar &#244;l i'r d&#373;r gael ei gynhyrfu yn cael ei iach&#225;u o ba afiechyd bynnag oedd arno. 5Yn eu plith yr oedd dyn a fu'n wael ers deunaw mlynedd ar hugain. 6Pan welodd Iesu ef yn gorwedd yno, a deall ei fod fel hyn ers amser maith, gofynnodd iddo, &#8220;A wyt ti'n dymuno cael dy wella?&#8221; 7Atebodd y claf ef, &#8220;Syr, nid oes gennyf neb i'm gosod yn y pwll pan ddaw cynnwrf i'r d&#373;r, a thra byddaf fi ar fy ffordd bydd rhywun arall yn mynd i mewn o'm blaen i.&#8221; 8Meddai Iesu wrtho, &#8220;Cod, cymer dy fatras a cherdda.&#8221; 9Ac ar unwaith yr oedd y dyn wedi gwella, a chymerodd ei fatras a dechrau cerdded.</div><div class="p">Yr oedd yn Saboth y dydd hwnnw. 10Dywedodd yr Iddewon felly wrth y dyn oedd wedi ei iach&#225;u, &#8220;Y Saboth yw hi; nid yw'n gyfreithlon iti gario dy fatras.&#8221; 11Atebodd yntau hwy, &#8220;Y dyn hwnnw a'm gwellodd a ddywedodd wrthyf, &#8216;Cymer dy fatras a cherdda.&#8217; &#8221; 12Gofynasant iddo, &#8220;Pwy yw'r dyn a ddywedodd wrthyt, &#8216;Cymer dy fatras a cherdda&#8217;?&#8221; 13Ond nid oedd y dyn a iachawyd yn gwybod pwy oedd ef, oherwydd yr oedd Iesu wedi troi oddi yno, am fod tyrfa yn y lle. 14Maes o law daeth Iesu o hyd i'r dyn yn y deml, ac meddai wrtho, &#8220;Dyma ti wedi gwella. Paid &#226; phechu mwyach, rhag i rywbeth gwaeth ddigwydd iti.&#8221; 15Aeth y dyn i ffwrdd a dywedodd wrth yr Iddewon mai Iesu oedd y dyn a'i gwellodd. 16A dyna pam y dechreuodd yr Iddewon erlid Iesu, am ei fod yn gwneud y pethau hyn ar y Saboth. 17Ond atebodd Iesu hwy, &#8220;Y mae fy Nhad yn dal i weithio hyd y foment hon, ac yr wyf finnau'n gweithio hefyd.&#8221; 18Parodd hyn i'r Iddewon geisio'n fwy byth ei ladd ef, oherwydd nid yn unig yr oedd yn torri'r Saboth, ond yr oedd hefyd yn galw Duw yn dad iddo ef ei hun, ac yn ei wneud ei hun felly yn gydradd &#226; Duw.</div><div class="s">Awdurdod y Mab</div><div class="m"> 19Felly atebodd Iesu hwy, &#8220;Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, nid yw'r Mab yn gallu gwneud dim ohono ei hun, dim ond yr hyn y mae'n gweld y Tad yn ei wneud. Beth bynnag y mae'r Tad yn ei wneud, hyn y mae'r Mab yntau yn ei wneud yr un modd. 20Oherwydd y mae'r Tad yn caru'r Mab ac yn dangos iddo'r holl bethau y mae ef ei hun yn eu gwneud. Ac fe ddengys iddo weithredoedd mwy na'r rhain, i beri i chwi ryfeddu. 21Oherwydd fel y mae'r Tad yn codi'r meirw ac yn rhoi bywyd iddynt, felly hefyd y mae'r Mab yntau yn rhoi bywyd i'r sawl a fyn. 22Nid yw'r Tad chwaith yn barnu neb, ond y mae wedi rhoi pob hawl i farnu i'r Mab, 23er mwyn i bawb roi i'r Mab yr un parch ag a r&#244;nt i'r Tad. O beidio &#226; pharchu'r Mab, y mae rhywun yn peidio &#226; pharchu'r Tad a'i hanfonodd ef. 24Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych fod y sawl sy'n gwrando ar fy ngair i, ac yn credu'r hwn a'm hanfonodd i, yn meddu ar fywyd tragwyddol. Nid yw'n dod dan gondemniad; i'r gwrthwyneb, y mae wedi croesi o farwolaeth i fywyd. 25Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych fod amser yn dod, yn wir y mae yma eisoes, pan fydd y meirw yn clywed llais Mab Duw, a'r rhai sy'n clywed yn cael bywyd. 26Oherwydd fel y mae gan y Tad fywyd ynddo ef ei hun, felly hefyd rhoddodd i'r Mab gael bywyd ynddo ef ei hun. 27Rhoddodd iddo hefyd awdurdod i weinyddu barn, am mai Mab y Dyn yw ef. 28Peidiwch &#226; rhyfeddu at hyn, oherwydd y mae amser yn dod pan fydd pawb sydd yn eu beddau yn clywed ei lais ef 29ac yn dod allan; bydd y rhai a wnaeth ddaioni yn codi i fywyd, a'r rhai a wnaeth ddrygioni yn codi i gael eu barnu.</div><div class="p"> 30&#8220;Nid wyf fi'n gallu gwneud dim ohonof fy hun. Fel yr wyf yn clywed, felly yr wyf yn barnu, ac y mae fy marn i yn gyfiawn, oherwydd nid fy ewyllys i fy hun yr wyf yn ei cheisio, ond ewyllys yr hwn a'm hanfonodd i.</div><div class="s">Tystion i Iesu</div><div class="m"> 31&#8220;Os wyf fi'n tystiolaethu amdanaf fy hun, nid yw fy nhystiolaeth yn wir. 32Y mae un arall sydd yn tystiolaethu amdanaf fi, ac mi wn mai gwir yw'r dystiolaeth y mae ef yn ei thystio amdanaf. 33Yr ydych chwi wedi anfon at Ioan, ac y mae gennych dystiolaeth ganddo ef i'r gwirionedd. 34Nid dynol yw'r dystiolaeth amdanaf, ond rwy'n dweud hyn er mwyn i chwi gael eich achub: 35Cannwyll oedd Ioan, yn llosgi ac yn llewyrchu, a buoch chwi'n fodlon gorfoleddu dros dro yn ei oleuni ef. 36Ond y mae gennyf fi dystiolaeth fwy na'r eiddo Ioan, oherwydd y gweithredoedd a roes y Tad i mi i'w cyflawni, yr union weithredoedd yr wyf yn eu gwneud, y rhain sy'n tystiolaethu amdanaf fi mai'r Tad sydd wedi fy anfon. 37A'r Tad a'm hanfonodd i, y mae ef ei hun wedi tystiolaethu amdanaf fi. Nid ydych chwi erioed wedi clywed ei lais na gweld ei wedd, 38ac nid oes gennych mo'i air ef yn aros ynoch, oherwydd nid ydych chwi'n credu'r hwn a anfonodd ef. 39Yr ydych yn chwilio'r Ysgrythurau oherwydd tybio yr ydych fod ichwi fywyd tragwyddol ynddynt hwy. Ond tystiolaethu amdanaf fi y mae'r rhain; 40eto ni fynnwch ddod ataf fi i gael bywyd.</div><div class="p"> 41&#8220;Y clod yr wyf fi'n ei dderbyn, nid clod dynol mohono. 42Ond mi wn i amdanoch chwi, nad oes gennych ddim cariad tuag at Dduw ynoch eich hunain. 43Yr wyf fi wedi dod yn enw fy Nhad, ac nid ydych yn fy nerbyn i; os daw rhywun arall yn ei enw ei hun, fe dderbyniwch hwnnw. 44Sut y gallwch gredu, a chwithau yn derbyn clod gan eich gilydd a heb geisio'r clod sydd gan yr unig Dduw i'w roi? 45Peidiwch &#226; meddwl mai myfi fydd yn dwyn cyhuddiad yn eich erbyn gerbron y Tad. Moses yw'r un sydd yn eich cyhuddo, hwnnw yr ydych chwi wedi rhoi eich gobaith arno. 46Pe baech yn credu Moses byddech yn fy nghredu i, oherwydd amdanaf fi yr ysgrifennodd ef. 47Ond os nad ydych yn credu'r hyn a ysgrifennodd ef, sut yr ydych i gredu'r hyn yr wyf fi'n ei ddweud?&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

New Thru 30Sampl

Ysgrythur