Rhoi iddo e dy Bryder

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Ymarfer y Ffordd

Coda a Dos Ati

Hadau: Beth a Pham

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDAN">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="DAN.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Daniel a'i Gyfeillion yn Llys Nebuchadnesar</div><div class="m"> 1Yn y drydedd flwyddyn o deyrnasiad Jehoiacim brenin Jwda, daeth Nebuchadnesar brenin Babilon i Jerwsalem a gwarchae arni. 2A rhoddodd yr Arglwydd Jehoiacim brenin Jwda yn ei law, a rhai o lestri t&#375; Dduw, ac aeth yntau &#226; hwy i wlad Sinar a'u cadw yn nhrysordy ei dduw. 3Yna gorchmynnodd y brenin i Aspenas, ei brif swyddog, ddewis, o blith teulu brenhinol Israel a'r penaethiaid, 4rai bechgyn golygus heb unrhyw nam corfforol arnynt, yn hyddysg ym mhob gwyddor, yn ddeallus a gwybodus, ac yn gymwys i wasanaethu llys y brenin, ac iddo'u trwytho yn ll&#234;n ac iaith y Caldeaid. 5Trefnodd y brenin iddynt dderbyn bwyd a gwin bob dydd o'i fwrdd ei hun, a chael eu hyfforddi am dair blynedd cyn mynd yn weision i'r llys. 6Yn eu mysg yr oedd Jwdeaid, o'r enwau Daniel, Hananeia, Misael ac Asareia; 7ond galwodd y prif swyddog Daniel yn Beltesassar, Hananeia yn Sadrach, Misael yn Mesach, ac Asareia yn Abednego.</div><div class="p"> 8Penderfynodd Daniel beidio &#226;'i halogi ei hun &#226; bwyd a gwin o fwrdd y brenin, ac erfyniodd ar y prif swyddog i'w arbed rhag cael ei halogi. 9Parodd Duw i'r prif swyddog ymddwyn yn ffafriol a charedig at Daniel, 10ond dywedodd y prif swyddog wrth Daniel, &#8220;Rwy'n ofni f'arglwydd frenin; ef sydd wedi pennu'ch bwyd a'ch diod, a phe sylwai eich bod yn edrych yn fwy gwelw na'ch cyfeillion byddech yn peryglu fy mywyd.&#8221; 11Dywedodd Daniel wrth y swyddog a osododd y prif swyddog i ofalu am Daniel, Hananeia, Misael ac Asareia, 12&#8220;Rho brawf ar dy weision am ddeg diwrnod: rhodder inni lysiau i'w bwyta a d&#373;r i'w yfed, 13ac wedyn cymharu'n gwedd ni a gwedd y bechgyn sy'n bwyta o fwyd y brenin. Yna gwna &#226;'th weision fel y gweli'n dda.&#8221; 14Cydsyniodd yntau, a'u profi am ddeg diwrnod. 15Ac ymhen y deg diwrnod yr oeddent yn edrych yn well ac yn fwy graenus na'r holl fechgyn oedd yn bwyta o fwyd y brenin. 16Felly cadwodd y swyddog y bwyd a'r gwin, a rhoi llysiau iddynt.</div><div class="p"> 17Rhoddodd Duw i'r pedwar bachgen wybod a deall pob math o lenyddiaeth a gwyddor; a chafodd Daniel y gallu i ddatrys pob gweledigaeth a breuddwyd. 18Pan ddaeth yr amser a benodwyd gan y brenin i'w dwyn i'r llys, cyflwynodd y prif swyddog hwy i Nebuchadnesar. 19Ar &#244;l i'r brenin siarad &#226; hwy, ni chafwyd neb yn eu mysg fel Daniel, Hananeia, Misael ac Asareia; felly daethant hwy yn weision i'r brenin. 20A phan fyddai'r brenin yn eu holi ar unrhyw fater o ddoethineb a deall, byddai'n eu cael ddengwaith yn well na holl ddewiniaid a swynwyr ei deyrnas. 21A bu Daniel yno hyd flwyddyn gyntaf y Brenin Cyrus.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDAN">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="DAN.2">
 <div class="label">2</div><div class="s">Breuddwyd Nebuchadnesar</div><div class="m"> 1Yn yr ail flwyddyn o'i deyrnasiad, breuddwydiodd Nebuchadnesar; yr oedd ei feddwl yn gynhyrfus ac ni allai gysgu, 2a pharodd y brenin iddynt alw'r dewiniaid a'r swynwyr a'r hudolwyr a'r Caldeaid i esbonio'r hyn yr oedd wedi ei freuddwydio. Pan ddaethant o flaen y brenin, 3dywedodd wrthynt, &#8220;Cefais freuddwyd, ac yr wyf yn poeni ynghylch ei hystyr.&#8221; 4Atebodd y Caldeaid mewn Aramaeg, &#8220;O frenin, bydd fyw byth! Adrodd dy freuddwyd wrth dy weision, a rhown iti'r dehongliad.&#8221; 5Atebodd y brenin, &#8220;Dyma fy mhenderfyniad: os na fynegwch i mi'r freuddwyd a'i dehongliad, cewch eich rhwygo'n ddarnau, a chwelir eich tai. 6Ond os mynegwch y freuddwyd a'i dehongliad, cewch anrhegion a chyfoeth ac anrhydedd mawr gennyf fi. Felly mynegwch imi'r freuddwyd a'i dehongliad.&#8221; 7Dywedasant yr ail waith, &#8220;Adrodded y brenin y freuddwyd wrth ei weision; yna rhoddwn ninnau ei dehongliad.&#8221; 8Atebodd y brenin, &#8220;Y mae'n amlwg eich bod yn oedi'n fwriadol, am ichwi sylweddoli fy mhenderfyniad; 9un ddedfryd yn unig sy'n eich aros os na fynegwch y freuddwyd imi. Yr ydych wedi cytuno &#226;'ch gilydd i ddweud celwydd i'm camarwain hyd nes y daw tro ar fyd. Dywedwch wrthyf beth oedd y freuddwyd, a chaf wybod y medrwch ei dehongli.&#8221; 10Atebodd y Caldeaid, &#8220;Nid oes neb ar wyneb daear a all fynegi'r hyn y mae'r brenin yn ei ofyn, oherwydd nid yw'r un brenin o fri ac awdurdod wedi gofyn cwestiwn fel hwn i ddewin na swynwr na Chaldead. 11Y mae'r brenin wedi gofyn cwestiwn dyrys na all neb ei ateb ond y duwiau, nad ydynt yn byw ym myd y cnawd.&#8221; 12Yna llidiodd y brenin a chynddeiriogi, a gorchymyn difa holl ddoethion Babilon. 13Cyhoeddwyd dedfryd fod y doethion i'w lladd; a chwiliwyd am Daniel a'i gyfeillion, i'w lladd hwythau.</div><div class="s">Duw'n Datguddio Ystyr y Freuddwyd i Daniel</div><div class="m"> 14Ymresymodd Daniel yn ddoeth a phwyllog ag Arioch, capten gwarchodlu'r brenin, pan ddaeth i ladd y doethion. 15Dywedodd wrtho, &#8220;Ti, gennad y brenin, pam y mae dedfryd y brenin mor chwyrn?&#8221; 16Eglurodd Arioch y cyfan i Daniel, ac aeth Daniel at y brenin a gofyn am amser, iddo gael cyfle i fynegi'r dehongliad iddo. 17Yna aeth Daniel i'w d&#375; ac adrodd yr hanes wrth ei gyfeillion, Hananeia, Misael ac Asareia, 18a'u hannog hwy i erfyn am drugaredd gan Dduw'r nefoedd yngl&#375;n &#226;'r dirgelwch hwn, rhag i Daniel a'i gyfeillion gael eu difa gyda'r gweddill o ddoethion Babilon. 19Datguddiwyd y dirgelwch i Daniel mewn gweledigaeth nos. Bendithiodd Daniel Dduw'r nefoedd, a dyma'i eiriau:</div><div class="b"></div><div class="q"> 20&#8220;Bendigedig fyddo enw Duw yn oes oesoedd;</div><div class="q">eiddo ef yw doethineb a nerth.</div><div class="q"> 21Ef sy'n newid amserau a thymhorau,</div><div class="q">yn diorseddu brenhinoedd a'u hadfer,</div><div class="q">yn rhoi doethineb i'r doeth a gwybodaeth i'r deallus.</div><div class="q"> 22Ef sy'n datguddio pethau dwfn a chuddiedig,</div><div class="q">yn gwybod yr hyn sydd yn dywyll;</div><div class="q">gydag ef y trig goleuni.</div><div class="q"> 23Diolchaf a rhof fawl i ti, O Dduw fy hynafiaid,</div><div class="q">am i ti roi doethineb a nerth i mi.</div><div class="q">Dangosaist i mi yn awr yr hyn a ofynnwyd gennym,</div><div class="q">a rhoi gwybod inni beth sy'n poeni'r brenin.&#8221;</div><div class="s">Daniel yn Dehongli'r Freuddwyd i'r Brenin</div><div class="m"> 24Yna aeth Daniel at Arioch, a benodwyd gan y brenin i ladd doethion Babilon, a dweud wrtho, &#8220;Paid &#226; difa doethion Babilon. Dos &#226; fi at y brenin, a mynegaf y dehongliad iddo.&#8221; 25Brysiodd Arioch i fynd &#226; Daniel at y brenin, a dweud wrtho, &#8220;Cefais ddyn ymhlith alltudion Jwda a all roi'r dehongliad i'r brenin.&#8221; 26Meddai'r brenin wrth Daniel, a alwyd yn Beltesassar, &#8220;A fedri di ddweud wrthyf beth oedd y freuddwyd a welais, a'i dehongli?&#8221; 27Atebodd Daniel, &#8220;Nid oes doethion na swynwyr na dewiniaid na brudwyr a fedr ddehongli i'r brenin y dirgelwch y mae'n holi yn ei gylch; 28ond y mae Duw yn y nefoedd sy'n datguddio dirgelion, ac ef sy'n dangos i'r Brenin Nebuchadnesar beth a ddigwydd yn y dyfodol. Dyma'r freuddwyd a'r gweledigaethau a gefaist yn dy wely: 29Meddwl am y dyfodol yr oeddit ti, O frenin, yn dy wely; a mynegodd datguddiwr dirgelion iti beth sydd i ddod. 30Ond rhoddwyd datguddiad o'r dirgelwch i mi, nid am fy mod yn ddoethach na neb arall, ond er mwyn mynegi'r dehongliad i'r brenin, a pheri iti ddeall dy feddyliau. 31O frenin, delw fawr a welaist yn y weledigaeth, ac yr oedd yn sefyll o'th flaen yn fawr ac yn llachar, a'i golwg yn codi arswyd. 32Yr oedd pen y ddelw yn aur coeth, ei bron a'i breichiau'n arian, ei bol a'i chluniau'n bres, 33ei choesau'n haearn, a'i thraed yn gymysgedd o haearn a chlai. 34Tra oeddit yn edrych, naddwyd carreg heb gymorth llaw; trawodd hon y ddelw yn ei thraed o haearn a chlai, a'u malurio. 35Yna drylliwyd yr haearn, y clai, y pres, yr arian a'r aur gyda'i gilydd, nes eu bod fel us llawr dyrnu yn yr haf. Chwythodd y gwynt hwy i ffwrdd, ac nid oedd golwg ohonynt. Ond tyfodd y garreg a faluriodd y ddelw yn fynydd mawr, a llenwi'r holl ddaear.</div><div class="p"> 36&#8220;Dyna'r freuddwyd, ac yn awr fe rown y dehongliad i'r brenin. 37Yr wyt ti, O frenin, yn frenin y brenhinoedd; rhoddodd Duw'r nefoedd i ti frenhiniaeth, awdurdod, nerth a gogoniant, 38a'th ethol i lywodraethu ar bobl ac anifeiliaid y maes ac adar yr awyr ple bynnag y b&#244;nt. Ti yw'r pen aur. 39Ar dy &#244;l daw brenhiniaeth arall, wannach na thi. Yna trydedd frenhiniaeth, un o bres, yn teyrnasu dros yr holl ddaear. 40Wedyn pedwaredd frenhiniaeth, a fydd cyn gryfed &#226; haearn. Ac fel y mae haearn yn malurio ac yn dryllio popeth, bydd hithau'n malurio ac yn dryllio'r rhain i gyd. 41Fel y gwelaist y traed a'r bysedd yn gymysgedd o glai crochenydd a haearn, felly bydd brenhiniaeth ranedig; bydd peth ohoni'n gryf fel haearn, yn union fel y gwelaist yr haearn yn gymysg &#226;'r pridd cleiog. 42Ac fel yr oedd bysedd y traed yn gymysg o haearn ac o glai, felly y bydd rhan o'r frenhiniaeth yn gryf a rhan yn wan. 43Fel y gwelaist yr haearn yn gymysg &#226;'r pridd cleiog, felly y byddant hwy'n priodi trwy'i gilydd#2:43 Felly Fersiynau. Aramaeg, trwy had dyn.; ond ni l&#375;n y naill wrth y llall, fel nad yw haearn a phridd yn glynu. 44Yn nyddiau'r brenhinoedd hynny bydd Duw'r nefoedd yn sefydlu brenhiniaeth nas difethir byth, brenhiniaeth na chaiff ei gadael i eraill. Bydd hon yn dryllio ac yn rhoi terfyn ar yr holl freniniaethau eraill, ond bydd hi ei hun yn para am byth, 45fel y garreg a welaist yn cael ei naddu o'r mynydd heb gymorth llaw ac yn malurio'r haearn, y pres, y clai, yr arian, a'r aur. Dangosodd y Duw mawr i'r brenin beth sydd i ddigwydd ar &#244;l hyn. Y mae'r freuddwyd yn ddilys, a'i dehongliad yn sicr.&#8221;</div><div class="s">Y Brenin yn Gwobrwyo Daniel</div><div class="m"> 46Yna plygodd y Brenin Nebuchadnesar i lawr ac ymgrymu i Daniel, a gorchymyn offrymu iddo aberth ac arogldarth. 47Dywedodd y brenin wrth Daniel, &#8220;Yn wir, Duw y duwiau ac Arglwydd y brenhinoedd yw eich Duw chwi, a datguddiwr dirgelion; oherwydd medraist ddatrys y dirgelwch hwn.&#8221; 48Yna dyrchafodd y brenin Daniel a rhoi llawer iawn o anrhegion iddo, a'i wneud yn ben ar holl dalaith Babilon ac yn bennaeth doethion Babilon. 49Ar gais Daniel penododd y brenin Sadrach, Mesach ac Abednego yn llywodraethwyr yn nhalaith Babilon, ond arhosodd Daniel ei hun yn llys y brenin.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Fluent: Part 14Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg