Y Golomen

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Ymarfer y Ffordd

Coda a Dos Ati

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Hadau: Beth a Pham

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Rhoi iddo e dy Bryder

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="DEU.31">
 <div class="label">31</div><div class="s">Josua yn Olynydd i Moses</div><div class="m"> 1Yna aeth Moses ymlaen a llefaru'r geiriau hyn wrth Israel gyfan: 2Yr wyf fi bellach yn gant ac ugain oed. Ni fedraf fynd a dod fel yr arferwn wneud, ac y mae'r ARGLWYDD wedi dweud wrthyf na chaf groesi'r Iorddonen hon. 3Yr ARGLWYDD dy Dduw ei hun fydd yn mynd drosodd ac yn distrywio'r cenhedloedd hyn o'th flaen, a byddi dithau'n meddiannu eu tir dan arweiniad Josua, fel y dywedodd yr ARGLWYDD. 4Fe wna'r ARGLWYDD iddynt fel y gwnaeth i Sihon ac Og, brenhinoedd yr Amoriaid, ac i'w gwlad pan ddistrywiodd hwy. 5Rhydd yr ARGLWYDD hwy yn dy ddwylo, a gwna dithau iddynt yn &#244;l y cwbl a orchmynnais iti. 6Bydd yn gryf a dewr; paid &#226;'u hofni na dychryn rhagddynt, oherwydd bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn mynd gyda thi, ac ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat.</div><div class="p"> 7Wedi i Moses alw Josua, dywedodd wrtho gerbron Israel gyfan, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i fynd &#226;'r bobl hyn i'r wlad yr addawodd yr ARGLWYDD i'w hynafiaid y byddai'n ei rhoi iddynt; a thi sydd i roi iddynt feddiant ohoni. 8Bydd yr ARGLWYDD yn mynd o'th flaen, a bydd ef gyda thi; ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat. Paid ag ofni na dychryn.&#8221;</div><div class="s">Darllen y Gyfraith Bob Saith Mlynedd</div><div class="m"> 9Ysgrifennodd Moses y gyfraith hon a'i rhoi i'r offeiriaid, meibion Lefi, a oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD, ac i holl henuriaid Israel hefyd. 10Gorchmynnodd Moses iddynt, &#8220;Ar ddiwedd pob saith mlynedd, yr adeg a bennir yn flwyddyn gollyngdod, ar &#373;yl y Pebyll, 11pan fydd Israel gyfan yn dod i ymddangos gerbron yr ARGLWYDD dy Dduw yn y man y bydd yn ei ddewis, yr wyt ti i gyhoeddi'r gyfraith hon yng ng&#373;ydd ac yng nghlyw Israel gyfan. 12Cynnull y bobl, yn w&#375;r, gwragedd a phlant, a'r dieithriaid sy'n byw yn dy drefi, er mwyn iddynt glywed, a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw a gofalu gwneud popeth yn y gyfraith hon. 13Y mae eu plant hefyd, nad ydynt yn ei gwybod, i wrando arni a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw tra byddant yn byw yn y tir yr wyt yn croesi'r Iorddonen i'w feddiannu.&#8221;</div><div class="s">Cyfarwyddyd Olaf i Moses</div><div class="m"> 14Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Y mae dydd dy farw yn nes&#225;u; galw Josua, a chymerwch eich lle ym mhabell y cyfarfod, er mwyn imi roi gorchymyn iddo.&#8221; Wedi i Moses a Josua fynd a chymryd eu lle ym mhabell y cyfarfod, 15ymddangosodd yr ARGLWYDD yn y babell mewn colofn gwmwl, a safodd y golofn gwmwl wrth ddrws y babell. 16A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Gyda hyn byddi'n mynd i orwedd gyda'th hynafiaid, a bydd y bobl hyn yn dechrau puteinio ar &#244;l duwiau dieithr y wlad y maent yn mynd i mewn iddi; byddant yn fy ngwrthod i, ac yn torri fy nghyfamod a wneuthum &#226; hwy. 17Yna fe enynnir fy nig yn eu herbyn, a byddaf finnau yn eu gwrthod ac yn cuddio fy wyneb rhagddynt; byddant yn barod i'w difa, a daw llawer o drychinebau ac argyfyngau ar eu llwybr. Y diwrnod hwnnw fe ddywedant, &#8216;Onid am nad yw ein Duw yn ein plith y daeth y drygau hyn i'n rhan?&#8217; 18A byddaf fi'n cuddio fy wyneb yn llwyr rhagddynt y diwrnod hwnnw, oherwydd yr holl ddrygioni a wnaethant wrth droi at dduwiau estron.</div><div class="p"> 19&#8220;Yn awr, ysgrifennwch y gerdd hon a'i dysgu i'r Israeliaid, a pheri iddynt ei hadrodd, fel y bydd yn dyst gennyf yn eu herbyn. 20Wedi imi ddod &#226; hwy i'r tir a addewais i'w hynafiaid, tir yn llifeirio o laeth a m&#234;l, lle y c&#226;nt fwyta'u gwala a phesgi, byddant yn troi at dduwiau estron ac yn eu gwasanaethu, ond byddant yn fy nirmygu i ac yn torri fy nghyfamod. 21Yna, pan ddaw llawer o drychinebau ac argyfyngau ar eu llwybr, bydd y gerdd hon yn dyst yn eu herbyn; oherwydd nid &#226;'n angof gan eu disgynyddion. Ond gwn beth y maent eisoes yn bwriadu ei wneud, cyn imi eu dwyn i mewn i'r wlad a addewais iddynt.&#8221;</div><div class="p"> 22Ysgrifennodd Moses y gerdd hon y diwrnod hwnnw, a dysgodd hi i'r Israeliaid. 23A rhoddodd yr ARGLWYDD orchymyn i Josua fab Nun a dweud wrtho, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i ddod &#226;'r Israeliaid i'r wlad a addewais iddynt; a byddaf fi gyda thi.&#8221;</div><div class="p"> 24Pan orffennodd Moses ysgrifennu geiriau'r gyfraith hon mewn llyfr, o'r dechrau i'r diwedd, 25rhoddodd i'r Lefiaid, a oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD, y gorchymyn hwn: 26&#8220;Cymerwch y llyfr cyfraith hwn, a rhowch ef wrth ochr arch cyfamod yr ARGLWYDD eich Duw, i aros yno'n dyst yn eich erbyn; 27oherwydd gwn mor wrthnysig a gwargaled ydych. Yn wir, os ydych yn wrthryfelgar yn erbyn yr ARGLWYDD heddiw, a minnau'n dal yn fyw yn eich mysg, pa faint mwy felly y byddwch wedi imi farw! 28Casglwch ataf holl henuriaid a swyddogion eich llwythau, er mwyn imi lefaru'r geiriau hyn yn eu clyw, a galw nef a daear yn dystion yn eu herbyn. 29Gwn y byddwch, wedi imi farw, yn ymddwyn yn gwbl lygredig, gan gilio o'r ffordd a orchmynnais ichwi; felly, fe ddaw dinistr ar eich gwarthaf yn y dyddiau sy'n dod, am ichwi wneud yr hyn sy'n ddrwg yng ngolwg yr ARGLWYDD, a'i ddigio &#226; gwaith eich dwylo.&#8221;</div><div class="p"> 30Llefarodd Moses eiriau'r gerdd hon, o'i dechrau i'w diwedd, yng nghlyw holl gynulliad Israel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="DEU.34">
 <div class="label">34</div><div class="s">Marw Moses</div><div class="m"> 1Aeth Moses i fyny o rosydd Moab i Fynydd Nebo, i ben Pisga gyferbyn &#226; Jericho. Dangosodd yr ARGLWYDD iddo y wlad gyfan, sef Gilead cyn belled &#226; Dan, 2holl Nafftali a thir Effraim a Manasse, a holl dir Jwda hyd f&#244;r y gorllewin; 3yna'r Negef a gwastadedd dyffryn Jericho, dinas y palmwydd, cyn belled &#226; Soar. 4A dywedodd yr ARGLWYDD wrtho, &#8220;Dyma'r wlad a addewais i Abraham, Isaac a Jacob, a dweud, &#8216;Rhoddaf hi i'th ddisgynyddion.&#8217; Dangosais hi i ti, ond ni chei fynd trosodd yno.&#8221; 5Ac yno yng ngwlad Moab y bu farw Moses gwas yr ARGLWYDD, yn &#244;l gair yr ARGLWYDD. 6Claddwyd ef mewn cwm yng ngwlad Moab, gyferbyn &#226; Beth-peor, ac nid oes neb yn gwybod man ei fedd hyd y dydd hwn. 7Yr oedd Moses yn gant ac ugain oed pan fu farw; nid oedd ei lygad wedi pylu, na'i ynni wedi pallu. 8Wylodd yr Israeliaid am Moses yn rhosydd Moab am ddeg diwrnod ar hugain; yna daeth cyfnod yr wylo a'r galaru i ben.</div><div class="p"> 9Yr oedd Josua fab Nun yn llawn o ysbryd doethineb, oherwydd yr oedd Moses wedi gosod ei ddwylo arno; felly gwrandawodd yr Israeliaid arno yntau, a gwneud fel yr oedd yr ARGLWYDD wedi gorchymyn i Moses. 10Ni chododd yn Israel byth wedyn broffwyd tebyg i Moses, un yr oedd yr ARGLWYDD yn ei adnabod wyneb yn wyneb, 11ac un a anfonodd i gyflawni'r holl arwyddion ac argoelion yng ngwlad yr Aifft, yn erbyn Pharo a'i holl weision a'r wlad i gyd. 12Ni fu neb mor gadarn ei allu, ac ni fu un a wnaeth yr holl weithredoedd dychrynllyd a wnaeth Moses yng ngolwg Israel gyfan.</div>
 </div>
 </div>
</div>

In the WordSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg