P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Ymarfer y Ffordd

Rhoi iddo e dy Bryder

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Hadau: Beth a Pham

Coda a Dos Ati

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch41" data-usfm="GEN.41">
 <div class="label">41</div><div class="s">Dehongli Breuddwydion Pharo</div><div class="m"> 1Ymhen dwy flynedd union breuddwydiodd Pharo ei fod yn sefyll ar lan y Neil. 2A dyma saith o wartheg porthiannus a thew yn esgyn o'r afon, a phori yn y weirglodd; 3ac yna saith o wartheg eraill, nychlyd a thenau, yn esgyn ar eu h&#244;l ac yn sefyll ar lan yr afon yn ymyl y gwartheg eraill. 4Bwytaodd y gwartheg nychlyd a thenau y saith buwch borthiannus a thew. Yna deffr&#244;dd Pharo. 5Aeth yn &#244;l i gysgu a breuddwydio eilwaith, a gwelodd saith dywysen fras a da yn tyfu ar un gwelltyn; 6yna saith dywysen denau, wedi eu deifio gan wynt y dwyrain, yn tarddu ar eu h&#244;l. 7Llyncodd y tywysennau tenau y saith dywysen fras a llawn. Yna deffr&#244;dd Pharo a deall mai breuddwyd ydoedd. 8Pan ddaeth y bore, yr oedd wedi cynhyrfu ac anfonodd am holl ddewiniaid a doethion yr Aifft; dywedodd Pharo ei freuddwyd wrthynt, ond ni allai neb ei dehongli iddo.</div><div class="p"> 9Yna dywedodd y pen-trulliad wrth Pharo, &#8220;Rwy'n cofio heddiw imi fod ar fai. 10Pan ffromodd Pharo wrth ei weision a'm rhoi i a'r pen-pobydd yn y ddalfa yn nh&#375; pennaeth y gwarchodwyr, 11cawsom ein dau freuddwyd yr un noson, pob un ei freuddwyd ei hun, ac i bob breuddwyd ei hystyr ei hun. 12Ac yno gyda ni yr oedd llanc o Hebr&#235;wr, gwas pennaeth y gwarchodwyr; wedi inni eu hadrodd iddo, dehonglodd ein breuddwydion i'r naill a'r llall ohonom. 13Fel y dehonglodd inni, felly y bu; adferwyd fi i'm swydd, a chrogwyd y llall.&#8221;</div><div class="p"> 14Yna anfonodd Pharo am Joseff, a daethant ag ef ar frys o'r gell; eilliodd yntau a newid ei ddillad, a daeth at Pharo. 15A dywedodd Pharo wrth Joseff, &#8220;Cefais freuddwyd, ac ni all neb ei dehongli, ond clywais amdanat ti dy fod yn gallu gwrando breuddwyd a'i dehongli.&#8221; 16Atebodd Joseff Pharo a dweud, &#8220;Nid myfi; Duw a rydd ateb ffafriol i Pharo.&#8221; 17Dywedodd Pharo wrth Joseff, &#8220;Yn fy mreuddwyd yr oeddwn yn sefyll ar lan y Neil, 18a dyma saith o wartheg tew a phorthiannus yn esgyn o'r afon, a phori yn y weirglodd; 19ac yna saith o wartheg eraill truenus a nychlyd a thenau iawn, yn dod ar eu h&#244;l; ni welais rai cynddrwg yn holl dir yr Aifft. 20Bwytaodd y gwartheg tenau a nychlyd y saith o wartheg tewion cyntaf, 21ond er iddynt eu bwyta nid oedd &#244;l hynny arnynt, gan eu bod mor denau &#226; chynt. Yna deffroais. 22Gwelais hefyd yn fy mreuddwyd saith o dywysennau llawn a da yn tyfu ar un gwelltyn; 23a dyma saith dywysen fain a thenau, wedi eu deifio gan wynt y dwyrain, yn tarddu ar eu h&#244;l. 24Llyncodd y tywysennau tenau y saith dywysen dda. Adroddais hyn wrth y dewiniaid, ond ni allai neb ei egluro i mi.&#8221;</div><div class="p"> 25Yna dywedodd Joseff wrth Pharo, &#8220;Un ystyr sydd i freuddwyd Pharo; y mae Duw wedi mynegi i Pharo yr hyn y mae am ei wneud. 26Y saith o wartheg da, saith mlynedd ydynt, a'r saith dywysen dda, saith mlynedd ydynt; un freuddwyd sydd yma. 27Saith mlynedd hefyd yw'r saith o wartheg tenau a nychlyd a esgynnodd ar eu h&#244;l, a saith mlynedd o newyn yw'r saith dywysen wag wedi eu deifio gan wynt y dwyrain. 28Fel y dywedais wrth Pharo, y mae Duw wedi dangos i Pharo yr hyn y mae am ei wneud. 29Daw saith mlynedd o lawnder mawr trwy holl wlad yr Aifft, 30ond ar eu h&#244;l daw saith mlynedd o newyn, ac anghofir yr holl lawnder yng ngwlad yr Aifft; difethir y wlad gan y newyn, 31ac ni fydd &#244;l y llawnder yn y wlad o achos y newyn hwnnw fydd yn ei ddilyn, gan mor drwm fydd. 32Dyblwyd breuddwyd Pharo am fod y peth mor sicr gan Dduw, a bod Duw ar fin ei gyflawni. 33Yn awr, dylai Pharo edrych am &#373;r deallus a doeth i'w osod ar wlad yr Aifft. 34Dyma a ddylai Pharo ei wneud: gosod arolygwyr dros y wlad, i gymryd y bumed ran o gnwd gwlad yr Aifft dros y saith mlynedd o lawnder. 35Dylent gasglu holl fwyd y blynyddoedd da sydd ar ddod, a thrwy awdurdod Pharo, dylent gasglu &#375;d yn ymborth i'w gadw yn y dinasoedd, 36fel y bydd y bwyd ynghadw i'r wlad dros y saith mlynedd o newyn sydd i fod yng ngwlad yr Aifft, rhag i'r wlad gael ei difetha gan y newyn.&#8221;</div><div class="s">Joseff yn Rheolwr yr Aifft</div><div class="m"> 37Bu'r cyngor yn dderbyniol gan Pharo a'i holl weision. 38A dywedodd Pharo wrth ei weision, &#8220;A fedrwn ni gael g&#373;r arall fel hwn ag ysbryd Duw ynddo?&#8221; 39Felly dywedodd Pharo wrth Joseff, &#8220;Am i Dduw roi gwybod hyn oll i ti, nid oes neb mor ddeallus a doeth &#226; thi; 40ti fydd dros fy nh&#375;, a bydd fy holl bobl yn ufudd i ti; yr orsedd yn unig a'm gwna i yn fwy na thi.&#8221; 41Yna dywedodd Pharo wrth Joseff, &#8220;Dyma fi wedi dy osod di'n ben ar holl wlad yr Aifft,&#8221; 42a thynnodd ei fodrwy oddi ar ei law a'i gosod ar law Joseff, a gwisgo amdano ddillad o liain main, a rhoi cadwyn aur am ei wddf. 43Parodd iddo deithio yn ei ail gerbyd, gyda rhai i weiddi o'i flaen, &#8220;Plygwch lin.&#8221;#41:43 Cymh. Fersiynau. Hebraeg yn ansicr. Felly gosododd Pharo ef dros holl wlad yr Aifft. 44A dywedodd Pharo wrth Joseff, &#8220;Myfi yw Pharo, ond heb dy ganiat&#226;d di nid yw neb i godi na llaw na throed trwy holl wlad yr Aifft.&#8221; 45Enwodd Pharo ef Saffnath-panea, a rhoddodd yn wraig iddo Asnath, merch Potiffera offeiriad On. Yna aeth Joseff allan yn bennaeth dros wlad yr Aifft.</div><div class="p"> 46Deng mlwydd ar hugain oedd oed Joseff pan safodd gerbron Pharo brenin yr Aifft. Aeth allan o &#373;ydd Pharo, a thramwyodd trwy holl wlad yr Aifft. 47Yn ystod y saith mlynedd o lawnder cnydiodd y ddaear yn doreithiog, 48a chasglodd yntau yr holl fwyd a gaed yng ngwlad yr Aifft yn ystod y saith mlynedd, a chrynhoi ymborth yn y dinasoedd. Casglodd i bob dinas fwyd y meysydd o'i hamgylch. 49Felly pentyrrodd Joseff &#375;d fel tywod y m&#244;r, nes peidio &#226; chadw cyfrif, am na ellid ei fesur.</div><div class="p"> 50Cyn dyfod blwyddyn y newyn, ganwyd i Joseff ddau fab o Asnath, merch Potiffera offeiriad On. 51Enwodd Joseff ei gyntafanedig Manasse#41:51 H.y., Peri anghofio.&#8212;&#8220;Am fod Duw wedi peri imi anghofio fy holl gyni a holl dylwyth fy nhad.&#8221; 52Enwodd yr ail Effraim#41:52 H.y., Gwneud yn ffrwythlon.&#8212;&#8220;Am fod Duw wedi fy ngwneud i'n ffrwythlon yng ngwlad fy ngorthrymder.&#8221;</div><div class="p"> 53Darfu'r saith mlynedd o lawnder yng ngwlad yr Aifft; 54a dechreuodd y saith mlynedd o newyn, fel yr oedd Joseff wedi dweud. Bu newyn yn yr holl wledydd, ond yr oedd bwyd yn holl wlad yr Aifft. 55A phan ddaeth newyn ar holl wlad yr Aifft, galwodd y bobl ar Pharo am fwyd. Dywedodd Pharo wrth yr holl Eifftiaid, &#8220;Ewch at Joseff, a gwnewch yr hyn a ddywed ef wrthych.&#8221; 56Ac fel yr oedd y newyn yn ymledu dros wyneb yr holl dir, agorodd Joseff yr holl ystordai#41:56 Felly Fersiynau. Hebraeg heb ystordai. a gwerthodd &#375;d i'r Eifftiaid, oherwydd yr oedd y newyn yn drwm yng ngwlad yr Aifft. 57Daeth pobl o'r holl wledydd hefyd i'r Aifft at Joseff i brynu, oherwydd yr oedd y newyn yn drwm drwy'r byd i gyd.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch42" data-usfm="GEN.42">
 <div class="label">42</div><div class="s">Brodyr Joseff yn Mynd i'r Aifft</div><div class="m"> 1Pan ddeallodd Jacob fod &#375;d yn yr Aifft, dywedodd wrth ei feibion, &#8220;Pam yr ydych yn edrych ar eich gilydd? 2Clywais fod &#375;d i'w gael yn yr Aifft; ewch i lawr yno a phrynwch i ni, er mwyn inni gael byw ac nid marw.&#8221; 3Felly aeth deg o frodyr Joseff i brynu &#375;d yn yr Aifft; 4ond nid anfonodd Jacob Benjamin, brawd Joseff, gyda'i frodyr, rhag ofn i niwed ddigwydd iddo. 5Daeth meibion Israel ymhlith eraill i brynu &#375;d, am fod newyn trwy wlad Canaan.</div><div class="p"> 6Joseff oedd yr arolygwr dros y wlad, ac ef oedd yn gwerthu &#375;d i bawb. A daeth brodyr Joseff ac ymgrymu iddo i'r llawr. 7Pan welodd Joseff ei frodyr, adnabu hwy, ond ymddygodd fel dieithryn a siarad yn hallt wrthynt. Gofynnodd iddynt, &#8220;O ble y daethoch?&#8221; Ac atebasant, &#8220;O wlad Canaan i brynu bwyd.&#8221; 8Yr oedd Joseff wedi adnabod ei frodyr, ond nid oeddent hwy'n ei adnabod ef. 9Cofiodd Joseff y breuddwydion a gafodd amdanynt, a dywedodd wrthynt, &#8220;Ysbiwyr ydych; yr ydych wedi dod i weld mannau gwan y wlad.&#8221; 10Dywedasant hwythau wrtho, &#8220;Na, arglwydd, y mae dy weision wedi dod i brynu bwyd. 11Meibion un g&#373;r ydym ni i gyd, a dynion gonest; nid ysbiwyr yw dy weision.&#8221; 12Meddai yntau wrthynt, &#8220;Na, yr ydych wedi dod i weld mannau gwan y wlad.&#8221; 13Atebasant, &#8220;Deuddeg brawd oedd dy weision, meibion un g&#373;r yng ngwlad Canaan; y mae'r ieuengaf eto gyda'n tad, ond nid yw'r llall yn fyw.&#8221; 14Ond dywedodd Joseff wrthynt, &#8220;Y gwir amdani yw mai ysbiwyr ydych. 15Fel hyn y rhoddir prawf arnoch: cyn wired &#226; bod Pharo'n fyw, ni chewch ymadael oni ddaw eich brawd ieuengaf yma. 16Anfonwch un o'ch plith i gyrchu eich brawd, tra byddwch chwi yng ngharchar; felly y profir eich geiriau, i wybod a ydynt yn wir. Os nad ydynt, cyn wired &#226; bod Pharo'n fyw, ysbiwyr ydych.&#8221; 17A rhoddodd hwy i gyd yng ngharchar am dridiau.</div><div class="p"> 18Ar y trydydd diwrnod dywedodd Joseff wrthynt, &#8220;Fel hyn y gwnewch er mwyn ichwi gael byw, oherwydd yr wyf yn ofni Duw: 19os ydych yn w&#375;r gonest, cadwer un brawd yng ngharchar, a chewch chwithau gludo &#375;d at angen eich teuluoedd, 20a dod &#226;'ch brawd ieuengaf ataf. Felly y ceir gweld eich bod yn dweud y gwir, ac ni byddwch farw.&#8221; Dyna a wnaed. 21Yna dywedasant wrth ei gilydd, &#8220;Yn wir, yr ydym yn haeddu cosb o achos ein brawd, am inni weld ei ofid ef pan oedd yn ymbil arnom, a gwrthod gwrando; dyna pam y daeth y gofid hwn arnom.&#8221; 22Dywedodd Reuben, &#8220;Oni ddywedais wrthych, &#8216;Peidiwch &#226; gwneud cam &#226;'r bachgen&#8217;? Ond ni wrandawsoch, ac yn awr rhaid ateb am ei waed.&#8221; 23Ni wyddent fod Joseff yn eu deall, am fod cyfieithydd rhyngddynt. 24Troes yntau oddi wrthynt i wylo. Yna daeth yn &#244;l a siarad &#226; hwy, a chymerodd Simeon o'u mysg a'i rwymo o flaen eu llygaid.</div><div class="s">Brodyr Joseff yn Dychwelyd i Ganaan</div><div class="m"> 25Gorchmynnodd Joseff lenwi eu sachau ag &#375;d, a rhoi arian pob un yn &#244;l yn ei sach, a rhoi bwyd iddynt at y daith. Felly y gwnaed iddynt. 26Yna codasant yr &#375;d ar eu hasynnod a mynd oddi yno. 27Pan oedd un yn agor ei sach yn y llety, i roi bwyd i'w asyn, gwelodd ei arian yng ngenau'r sach, 28a dywedodd wrth ei frodyr, &#8220;Rhoddwyd fy arian yn &#244;l; y maent yma yn fy sach.&#8221; Yna daeth ofn arnynt a throesant yn grynedig at ei gilydd, a dweud, &#8220;Beth yw hyn y mae Duw wedi ei wneud i ni?&#8221;</div><div class="p"> 29Pan ddaethant at eu tad Jacob yng ngwlad Canaan, adroddasant eu holl helynt wrtho, a dweud, 30&#8220;Siaradodd y g&#373;r oedd yn arglwydd y wlad yn hallt wrthym, a chymryd mai ysbiwyr oeddem. 31Dywedasom ninnau wrtho, &#8216;Gw&#375;r gonest ydym ni, ac nid ysbiwyr. 32Yr oeddem yn ddeuddeg brawd, meibion ein tad; bu farw un, ac y mae'r ieuengaf eto gyda'n tad yng ngwlad Canaan.&#8217; 33Yna dywedodd arglwydd y wlad wrthym, &#8216;Fel hyn y caf wybod eich bod yn onest: gadewch un o'ch brodyr gyda mi, a chymerwch &#375;d at angen eich teuluoedd, ac ewch ymaith. 34Dewch &#226;'ch brawd ieuengaf ataf, imi gael gwybod nad ysbiwyr ydych ond dynion gonest; yna rhof eich brawd ichwi, a chewch farchnata yn y wlad.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 35Pan aethant i wac&#225;u eu sachau yr oedd cod arian pob un yn ei sach. A phan welsant hwy a'u tad y codau arian, daeth ofn arnynt, 36a dywedodd eu tad Jacob wrthynt, &#8220;Yr ydych yn fy ngwneud yn ddi-blant; bu farw Joseff, nid yw Simeon yma, ac yr ydych am ddwyn Benjamin ymaith. Y mae pob peth yn fy erbyn.&#8221; 37Dywedodd Reuben wrth ei dad, &#8220;Cei ladd fy nau fab i os na ddof ag ef yn &#244;l atat; rho ef yn fy ngofal, ac mi ddof ag ef yn &#244;l atat.&#8221; 38Meddai yntau, &#8220;Ni chaiff fy mab fynd gyda chwi, oherwydd bu farw ei frawd, ac nid oes neb ond ef ar &#244;l. Os digwydd niwed iddo ar eich taith, fe wnewch i'm penwynni ddisgyn i'r bedd mewn tristwch.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

One Year Original Order Reading PlanSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg