Dwyt ti Heb Orffen Eto

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Coda a Dos Ati

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Y Golomen

Hadau: Beth a Pham

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Ymarfer y Ffordd

Rhoi iddo e dy Bryder

Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="DEU.1.1+DEU.1.2+DEU.1.3+DEU.1.4+DEU.1.5+DEU.1.6+DEU.1.7+DEU.1.8+DEU.1.9+DEU.1.10+DEU.1.11+DEU.1.12+DEU.1.13+DEU.1.14+DEU.1.15+DEU.1.16+DEU.1.17+DEU.1.18+DEU.1.19+DEU.1.20+DEU.1.21+DEU.1.22+DEU.1.23+DEU.1.24+DEU.1.25+DEU.1.26+DEU.1.27+DEU.1.28+DEU.1.29+DEU.1.30+DEU.1.31+DEU.1.32+DEU.1.33+DEU.1.34+DEU.1.35+DEU.1.36+DEU.1.37+DEU.1.38+DEU.1.39+DEU.1.40">
 <div class="m">1Dyma'r geiriau a lefarodd Moses wrth Israel gyfan y tu hwnt i'r Iorddonen yn anialwch yr Araba gyferbyn &#226; Suff, rhwng Paran a Toffel a Laban, Haseroth a Disahab. 2Y mae taith un diwrnod ar ddeg o Horeb trwy fynydd-dir Seir hyd at Cades-barnea. 3Ar y dydd cyntaf o'r unfed mis ar ddeg, yn y ddeugeinfed flwyddyn, llefarodd Moses wrth yr Israeliaid y cyfan a orchmynnodd yr ARGLWYDD iddo. 4Yr oedd hyn wedi iddo orchfygu Sihon brenin yr Amoriaid, a oedd yn byw yn Hesbon, ac wedi iddo hefyd orchfygu Og brenin Basan, a oedd yn byw yn Astaroth ac yn Edrei. 5Y tu hwnt i'r Iorddonen yng ngwlad Moab y dechreuodd Moses egluro'r gyfraith hon, a dywedodd wrthynt, 6Llefarodd yr ARGLWYDD ein Duw wrthym yn Horeb: &#8220;Yr ydych wedi aros digon yn ymyl y mynydd hwn. 7Paratowch i fynd ar eich taith, ac ewch i fynydd-dir yr Amoriaid, ac at eu cymdogion yn yr Araba, yn y mynydd-dir, y Seffela a'r Negef ac ar lan y m&#244;r, gwlad y Canaaneaid, a hefyd i Lebanon hyd at yr afon fawr, afon Ewffrates. 8Edrychwch, yr wyf yn rhoi'r wlad i chwi; ewch i mewn a meddiannwch y wlad y tyngodd yr ARGLWYDD i'ch tadau, Abraham, Isaac a Jacob, y byddai'n ei rhoi iddynt hwy ac i'w plant ar eu h&#244;l.&#8221;</div><div class="s">Penodi Barnwyr</div><div class="r"> Ex. 18:13&#8211;27</div><div class="m"> 9Yr adeg honno fe ddywedais wrthych, &#8220;Ni allaf eich cynnal fy hunan. 10Y mae'r ARGLWYDD eich Duw wedi'ch gwneud yn lluosog, a dyma chwi heddiw mor niferus &#226; s&#234;r y nefoedd. 11Bydded i'r ARGLWYDD, Duw eich hynafiaid, eich lluosogi filwaith eto, a'ch bendithio fel yr addawodd i chwi. 12Sut y gallaf gymryd arnaf fy hun eich poenau a'ch beichiau a'ch ymryson? 13Dewiswch o blith eich llwythau ddynion doeth, deallus a phrofiadol, a gosodaf hwy yn benaethiaid arnoch.&#8221; 14Eich ymateb i mi oedd dweud, &#8220;Y mae'r hyn a ddywedaist wrthym am ei wneud yn awgrym da.&#8221; 15Yna cymerais benaethiaid eich llwythau, dynion doeth a phrofiadol, a gosodais hwy yn benaethiaid arnoch, yn swyddogion ar unedau o fil, o gant, o hanner cant, ac o ddeg, a hwy oedd llywodraethwyr eich llwythau. 16Yr adeg honno rhoddais orchymyn i'ch barnwyr, a dweud wrthynt, &#8220;Yr ydych i wrando ar achosion eich pobl, ac i farnu'n gyfiawn rhyngoch chwi a'ch gilydd, a hefyd rhyngoch chwi a'r dieithriaid sy'n byw yn eich plith. 17Byddwch yn ddiduedd mewn barn, a gwrandewch ar y distadl yn ogystal &#226;'r pwysig. Peidiwch ag ofni unrhyw un, oherwydd eiddo Duw yw barn. Os bydd achos yn rhy anodd i chwi, dygwch ef ataf fi, a gwrandawaf fi arno.&#8221; 18Yr adeg honno hefyd fe orchmynnais i chwi yr holl bethau yr oeddech i'w gwneud.</div><div class="s">Anfon Ysbiwyr</div><div class="r"> Num. 13:1&#8211;33</div><div class="m"> 19Fel y gorchmynnodd yr ARGLWYDD ein Duw inni, gadawsom Horeb, a mynd i gyfeiriad mynydd-dir yr Amoriaid, gan deithio trwy'r cyfan o'r anialwch mawr ac ofnadwy hwnnw a welsoch chwi, a daethom i Cades-barnea. 20A dywedais wrthych, &#8220;Yr ydych wedi dod i fynydd-dir yr Amoriaid, y mae'r ARGLWYDD ein Duw yn ei roi inni. 21Edrych, y mae'r ARGLWYDD dy Dduw yn rhoi'r wlad iti; dos i fyny, a meddianna hi fel y dywedodd yr ARGLWYDD, Duw dy hynafiaid, wrthyt. Paid ag ofni nac arswydo.&#8221; 22Ond fe ddaethoch chwi i gyd ataf a dweud, &#8220;Gad inni anfon dynion o'n blaen i chwilio'r wlad, a dod ag adroddiad inni am y ffordd yr awn i fyny iddi, a hefyd am y dinasoedd yr awn iddynt.&#8221; 23Yr oedd hyn yn dderbyniol yn fy ngolwg, a dewisais ddeuddeg o ddynion o'ch plith, un o bob llwyth. 24Fe aethant hwy a theithio i fyny i'r mynydd-dir, a mynd hyd at ddyffryn Escol, a'i chwilio. 25Casglasant beth o ffrwythau'r tir, a dod &#226; hwy atom, ac adrodd mai gwlad dda oedd yr un yr oedd yr ARGLWYDD ein Duw yn ei rhoi inni.</div><div class="p"> 26Ond nid oeddech chwi'n fodlon mynd i fyny, a gwrthryfelasoch yn erbyn gorchymyn yr ARGLWYDD eich Duw. 27Yr oeddech yn grwgnach yn eich pebyll, ac yn dweud, &#8220;Am fod yr ARGLWYDD yn ein cas&#225;u y daeth &#226; ni allan o wlad yr Aifft a'n rhoi yn nwylo'r Amoriaid i'n difa. 28Sut yr awn ni i fyny yno? Y mae ein brodyr wedi ein digalonni trwy ddweud fod y bobl yn fwy ac yn dalach na ni, a bod y dinasoedd yn fawr gyda chaerau cyn uched &#226;'r nefoedd, ac iddynt weld disgynyddion yr Anacim yno.&#8221; 29Yna dywedais wrthych, &#8220;Peidiwch ag arswydo nac ofni o'u hachos. 30Bydd yr ARGLWYDD eich Duw yn mynd o'ch blaen, ac ef fydd yn ymladd trosoch, fel y gwnaeth yn eich g&#373;ydd yn yr Aifft, 31a hefyd yn yr anialwch lle gwelsoch fod yr ARGLWYDD eich Duw yn eich cario, fel y bydd dyn yn cario ei fab ei hun, bob cam o'r ffordd yr oeddech yn ei theithio nes dod i'r lle hwn.&#8221; 32Ond er hyn, nid oeddech chwi yn ymddiried yn yr ARGLWYDD eich Duw, 33a oedd yn mynd o'ch blaen ar y ffordd, mewn t&#226;n yn y nos i chwilio am le ichwi wersyllu, ac mewn cwmwl yn y dydd i ddangos ichwi'r ffordd i'w dilyn.</div><div class="s">Cosbi Israel</div><div class="r"> Num. 14:20&#8211;45</div><div class="m"> 34Pan glywodd yr ARGLWYDD eich geiriau, digiodd, a thyngodd: 35&#8220;Ni chaiff yr un o'r genhedlaeth ddrwg hon weld y wlad dda y tyngais y byddwn yn ei rhoi i'ch hynafiaid. 36Caleb fab Jeffunne yn unig a gaiff ei gweld, ac iddo ef a'i ddisgynyddion y rhoddaf y wlad y troediodd ef arni, am iddo ef lwyr ddilyn yr ARGLWYDD.&#8221; 37O'ch achos chwi yr oedd yr ARGLWYDD yn ddig wrthyf finnau hefyd, a dywedodd, &#8220;Ni chei dithau fynd yno, 38ond fe fydd Josua fab Nun, sydd yn dy wasanaeth, yn mynd yno; annog ef, oherwydd bydd ef yn ei rhoi yn feddiant i Israel. 39Ond bydd eich rhai bach, y dywedasoch y byddent yn ysbail, a'ch plant, nad ydynt heddiw yn gwybod na da na drwg, yn mynd i'r wlad; a rhoddaf hi iddynt hwy, a byddant yn ei meddiannu. 40Ond trowch chwi, a theithiwch i'r anialwch i gyfeiriad y M&#244;r Coch.&#8221;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

التثنيةSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg