Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Coda a Dos Ati

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Ymarfer y Ffordd

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Y Golomen

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Hadau: Beth a Pham

Rhoi iddo e dy Bryder

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bk1CO">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="1CO.10">
 <div class="label">10</div><div class="s">Rhybudd Rhag Eilunaddoliaeth</div><div class="m"> 1Yr wyf am i chwi wybod, fy nghyfeillion, i'n hynafiaid i gyd fod dan y cwmwl, iddynt i gyd fynd drwy'r m&#244;r, 2iddynt i gyd gael#10:2 Yn &#244;l darlleniad arall, i gyd gymryd. eu bedyddio i Moses yn y cwmwl ac yn y m&#244;r, 3iddynt i gyd fwyta'r un bwyd ysbrydol 4ac yfed yr un ddiod ysbrydol; oherwydd yr oeddent yn yfed o'r graig ysbrydol oedd yn eu dilyn. A Christ oedd y graig honno. 5Eto nid oedd y rhan fwyaf ohonynt wrth fodd Duw; oherwydd fe'u gwasgarwyd hwy'n gyrff yn yr anialwch. 6Digwyddodd y pethau hyn yn esiamplau i ni, i'n rhybuddio rhag chwenychu pethau drwg, fel y gwnaethant hwy. 7Peidiwch &#226; bod yn eilunaddolwyr, fel rhai ohonynt hwy; fel y mae'n ysgrifenedig, &#8220;Eisteddodd y bobl i fwyta ac yfed, a chodi i gyfeddach.&#8221; 8Peidiwn chwaith &#226; chyflawni anfoesoldeb rhywiol, fel y gwnaeth rhai ohonynt hwy&#8212;a syrthiodd tair mil ar hugain mewn un diwrnod. 9Peidiwn &#226; gosod Crist#10:9 Yn &#244;l darlleniad arall, gosod yr Arglwydd. ar ei brawf, fel y gwnaeth rhai ohonynt hwy&#8212;ac fe'u difethwyd gan seirff. 10Peidiwch &#226; grwgnach, fel y gwnaeth rhai ohonynt hwy&#8212;ac fe'u difethwyd gan y Dinistrydd. 11Yn awr, digwyddodd y pethau hyn iddynt hwy fel esiamplau, ac fe'u hysgrifennwyd fel rhybudd i ni, rhai y daeth terfyn yr oesoedd arnom. 12Felly, bydded i'r sawl sy'n tybio ei fod yn sefyll, wylio rhag iddo syrthio. 13Nid oes un prawf wedi dod ar eich gwarthaf nad yw'n gyffredin i bawb. Y mae Duw'n ffyddlon, ac ni fydd ef yn gadael ichwi gael eich profi y tu hwnt i'ch gallu; yn wir, gyda'r prawf, fe rydd ef ddihangfa hefyd, a'ch galluogi i ymgynnal dano.</div><div class="p"> 14Felly, fy nghyfeillion annwyl, ffowch oddi wrth eilunaddoliaeth. 15Yr wyf yn siarad &#226; chwi fel pobl synhwyrol; barnwch chwi'r hyn yr wyf yn ei ddweud. 16Cwpan y fendith yr ydym yn ei fendithio, onid cyfranogiad o waed Crist ydyw? A'r bara yr ydym yn ei dorri, onid cyfranogiad o gorff Crist ydyw? 17Gan mai un yw'r bara, yr ydym ni, a ninnau'n llawer, yn un corff, oherwydd yr ydym i gyd yn cyfranogi o'r un bara. 18Edrychwch ar yr Israel hanesyddol. Onid yw'r rhai sy'n bwyta'r ebyrth yn gyfranogion o'r allor? 19Beth, felly, yr wyf yn ei ddweud? Bod bwyd sydd wedi ei aberthu i eilunod yn rhywbeth? Neu fod eilun yn rhywbeth? 20Nage, ond mai i gythreuliaid, ac nid i Dduw, y maent#10:20 Yn &#244;l darlleniad arall, y mae'r paganiaid. yn aberthu eu hebyrth, ac na fynnwn i chwi fod yn gyfranogion o gythreuliaid.#10:20 Neu, yn gydgyfrannog &#226; chythreuliaid. 21Ni allwch yfed cwpan yr Arglwydd a chwpan cythreuliaid; ni allwch gyfranogi o fwrdd yr Arglwydd ac o fwrdd cythreuliaid. 22A ydym yn mynnu cyffroi eiddigedd yr Arglwydd? A ydym yn gryfach nag ef?</div><div class="s">Gwnewch Bopeth er Gogoniant Duw</div><div class="m"> 23&#8220;Y mae popeth yn gyfreithlon,&#8221; meddwch; ond nid yw popeth er lles. &#8220;Y mae popeth yn gyfreithlon,&#8221; meddwch; ond nid yw popeth yn adeiladu. 24Peidied neb &#226; cheisio'i les ei hun, ond lles ei gymydog. 25Bwytewch bopeth a werthir yn y farchnad gig, heb holi'n fanwl yn ei gylch ar dir cydwybod. 26Oherwydd eiddo'r Arglwydd yw'r ddaear a'i llawnder. 27Os cewch wahoddiad gan anghredadun, ac os oes awydd arnoch fynd, bwytewch bopeth a osodir ger eich bron, heb holi'n fanwl yn ei gylch ar dir cydwybod. 28Ond os dywed rhywun wrthych, &#8220;Peth wedi ei offrymu yn aberth yw hwn&#8221;, peidiwch &#226;'i fwyta, er mwyn y sawl a alwodd eich sylw at y peth, ac er mwyn cydwybod; 29nid eich cydwybod chwi yr wyf yn ei olygu, ond cydwybod y llall. Pam, yn wir, y mae fy rhyddid i yn cael ei farnu gan gydwybod rhywun arall? 30Os wyf fi'n cymryd fy mwyd &#226; diolch, pam y ceir bai arnaf ar gyfrif bwyd yr wyf yn diolch i Dduw amdano? 31Felly, beth bynnag a wnewch, p'run ai bwyta, neu yfed, neu unrhyw beth arall, gwnewch bopeth er gogoniant Duw. 32Peidiwch &#226; bod yn achos tramgwydd i'r Iddewon na'r Groegiaid, nac i eglwys Dduw. 33Byddwch yn debyg i'r hyn wyf fi; yr wyf fi'n ceisio boddhau pawb ym mhob peth, heb geisio fy lles fy hun, ond lles y lliaws, iddynt gael eu hachub.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="ACT.7">
 <div class="label">7</div><div class="s">Araith Steffan</div><div class="m"> 1Gofynnodd yr archoffeiriad: &#8220;Ai felly y mae?&#8221; 2Meddai yntau: &#8220;Frodyr a thadau, clywch. Ymddangosodd Duw'r gogoniant i'n tad ni, Abraham, ac yntau yn Mesopotamia cyn iddo ymsefydlu yn Haran, 3a dywedodd wrtho, &#8216;Dos allan o'th wlad ac oddi wrth dy berthnasau, a thyrd i'r wlad a ddangosaf iti.&#8217; 4Yna fe aeth allan o wlad y Caldeaid, ac ymsefydlodd yn Haran. Oddi yno, wedi i'w dad farw, fe symudodd Duw ef i'r wlad hon, lle'r ydych chwi'n preswylio yn awr. 5Eto ni roes iddo etifeddiaeth ynddi, naddo, dim lled troed. Addo a wnaeth ei rhoi iddo ef i'w meddiannu, ac i'w ddisgynyddion ar ei &#244;l, ac yntau heb blentyn. 6Llefarodd Duw fel hyn: &#8216;Bydd ei ddisgynyddion yn alltudion mewn gwlad ddieithr, a ch&#226;nt eu caethiwo a'u cam-drin am bedwar can mlynedd. 7Ac fe ddof fi &#226; barn ar y genedl y byddant yn ei gwasanaethu,&#8217; meddai Duw, &#8216;ac wedi hynny d&#244;nt allan, ac addolant fi yn y lle hwn.&#8217; 8A rhoddodd iddo gyfamod enwaediad. Felly, wedi geni iddo Isaac, enwaedodd arno yr wythfed dydd. Ac i Isaac ganwyd Jacob, ac i Jacob y deuddeg patriarch.&#8221;</div><div class="p"> 9&#8220;Cenfigennodd y patriarchiaid wrth Joseff a'i werthu i'r Aifft. Ond yr oedd Duw gydag ef, 10ac achubodd ef o'i holl gyfyngderau, a rhoddodd iddo ffafr a doethineb yng ngolwg Pharo brenin yr Aifft, a gosododd yntau ef yn llywodraethwr dros yr Aifft a thros ei holl d&#375;. 11Daeth newyn ar yr Aifft i gyd ac ar Ganaan; yr oedd yn gyfyngder mawr, ac ni allai ein hynafiaid gael lluniaeth. 12Ond clywodd Jacob fod bwyd yn yr Aifft, ac anfonodd ein tadau yno y tro cyntaf. 13Yr ail dro fe adnabuwyd Joseff gan ei frodyr, a daeth tylwyth Joseff yn hysbys i Pharo. 14Anfonodd Joseff, a galw Jacob ei dad ato, a'i holl berthnasau, yn saith deg pump o bobl i gyd. 15Ac aeth Jacob i lawr i'r Aifft. Bu farw ef a'n tadau, 16a symudwyd hwy yn &#244;l i Sichem, a'u claddu yn y bedd yr oedd Abraham wedi ei brynu am arian gan feibion Emor yn Sichem.</div><div class="p"> 17&#8220;Fel yr oedd yr amser yn agos&#225;u i gyflawni'r addewid yr oedd Duw wedi ei rhoi i Abraham, cynyddodd y bobl a lluosogi yn yr Aifft, 18nes i frenin gwahanol godi ar yr Aifft, un na wyddai ddim am Joseff. 19Bu hwn yn ddichellgar wrth ein cenedl ni, gan gam-drin ein hynafiaid, a pheri bwrw eu babanod allan fel na chedwid mohonynt yn fyw. 20Y pryd hwnnw y ganwyd Moses, ac yr oedd yn blentyn cymeradwy yng ngolwg Duw. Magwyd ef am dri mis yn nh&#375; ei dad, 21a phan fwriwyd ef allan, cymerodd merch Pharo ef ati, a'i fagu yn fab iddi hi ei hun. 22Hyfforddwyd Moses yn holl ddoethineb yr Eifftwyr, ac yr oedd yn nerthol yn ei eiriau a'i weithredoedd.</div><div class="p"> 23&#8220;Yn ystod ei ddeugeinfed flwyddyn, cododd awydd arno i ymweld &#226;'i gyd-genedl, plant Israel. 24Pan welodd un ohonynt yn cael cam, fe'i hamddiffynnodd, a dialodd gam y dyn oedd dan orthrwm trwy daro'r Eifftiwr. 25Yr oedd yn tybio y byddai ei bobl ei hun yn deall fod Duw trwyddo ef yn rhoi gwaredigaeth iddynt. Ond nid oeddent yn deall. 26Trannoeth daeth ar draws dau ohonynt yn ymladd, a cheisiodd eu cymodi a chael heddwch, gan ddweud, &#8216;Ddynion, brodyr ydych; pam y gwnewch gam &#226;'ch gilydd?&#8217; 27Ond dyma'r un oedd yn gwneud cam &#226;'i gymydog yn ei wthio i ffwrdd, gan ddweud, &#8216;Pwy a'th benododd di yn llywodraethwr ac yn farnwr arnom ni? 28A wyt ti am fy lladd i fel y lleddaist yr Eifftiwr ddoe?&#8217; 29A ffodd Moses ar y gair hwn, ac aeth yn alltud yn nhir Midian, lle y ganwyd iddo ddau fab.</div><div class="p"> 30&#8220;Ymhen deugain mlynedd, fe ymddangosodd iddo yn anialwch Mynydd Sinai angel mewn fflam d&#226;n mewn perth. 31Pan welodd Moses ef, bu ryfedd ganddo'r olygfa. Wrth iddo nesu i edrych yn fanwl, daeth llais yr Arglwydd: 32&#8216;Myfi yw Duw dy dadau, Duw Abraham a Duw Isaac a Duw Jacob.&#8217; Cafodd Moses fraw, ac ni feiddiai edrych. 33Yna dywedodd yr Arglwydd wrtho, &#8216;Datod dy sandalau oddi am dy draed, oherwydd y mae'r lle'r wyt yn sefyll arno yn dir sanctaidd. 34Gwelais, do, gwelais sut y mae fy mhobl sydd yn yr Aifft yn cael eu cam-drin, a chlywais eu griddfan, a deuthum i lawr i'w gwaredu. Yn awr tyrd, imi gael dy anfon di i'r Aifft.&#8217; 35Y Moses hwn, y g&#373;r a wrthodasant gan ddweud, &#8216;Pwy a'th benododd di yn llywodraethwr ac yn farnwr?&#8217;&#8212;hwnnw a anfonodd Duw yn llywodraethwr ac yn rhyddhawr, trwy law'r angel a ymddangosodd iddo yn y berth. 36Hwn a'u harweiniodd hwy allan, gan wneud rhyfeddodau ac arwyddion yng ngwlad yr Aifft ac yn y M&#244;r Coch, ac am ddeugain mlynedd yn yr anialwch. 37Hwn yw'r Moses a ddywedodd wrth blant Israel, &#8216;Bydd Duw yn codi i chwi o blith eich cyd-genedl broffwyd, fel y cododd fi#7:37 Neu, fel fi..&#8217; 38Hwn yw'r un a fu yn y gynulleidfa yn yr anialwch, gyda'r angel a lefarodd wrtho ar Fynydd Sinai a chyda'n hynafiaid ni. Derbyniodd ef oraclau byw i'w rhoi i chwi. 39Eithr ni fynnodd ein hynafiaid ymddarostwng iddo, ond ei wthio o'r ffordd a wnaethant, a throi'n &#244;l yn eu calonnau at yr Aifft, 40gan ddweud wrth Aaron, &#8216;Gwna inni dduwiau i fynd o'n blaen; oherwydd y Moses yma, a ddaeth &#226; ni allan o wlad yr Aifft, ni wyddom beth a ddigwyddodd iddo.&#8217; 41Gwnaethant lo y pryd hwnnw, ac offrymu aberth i'r eilun, ac ymlawenhau yng nghynnyrch eu dwylo eu hunain. 42A throes Duw ymaith, a'u rhoi i fyny i addoli s&#234;r y nef, fel y mae'n ysgrifenedig yn llyfr y proffwydi:</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220; &#8216;A offrymasoch i mi laddedigion ac aberthau</div><div class="q">am ddeugain mlynedd yn yr anialwch, d&#375; Israel?</div><div class="q"> 43Na yn wir, dyrchafasoch babell Moloch,</div><div class="q">a seren eich duw Raiffan,</div><div class="q">y delwau a wnaethoch i'w haddoli.</div><div class="q">Alltudiaf chwi y tu hwnt i Fabilon.&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 44&#8220;Yr oedd pabell y dystiolaeth gan ein hynafiaid yn yr anialwch, fel y gorchmynnodd yr hwn a lefarodd wrth Moses ei fod i'w llunio yn &#244;l y patrwm yr oedd wedi ei weld. 45Ac wedi ei derbyn yn eu tro, daeth ein hynafiaid &#226; hi yma gyda Josua, wrth iddynt oresgyn y cenhedloedd a yrrodd Duw allan o'u blaenau. Ac felly y bu hyd ddyddiau Dafydd. 46Cafodd ef ffafr gerbron Duw, a deisyfodd am gael tabernacl i d&#375;#7:46 Yn &#244;l darlleniad arall, i Dduw Jacob. Jacob. 47Eithr Solomon oedd yr un a adeiladodd d&#375; iddo. 48Ond nid yw'r Goruchaf yn trigo mewn tai o waith llaw; fel y mae'r proffwyd yn dweud:</div><div class="b"></div><div class="q"> 49&#8220; &#8216;Y nefoedd yw fy ngorsedd,</div><div class="q">a'r ddaear yw troedfainc fy nhraed.</div><div class="q">Pa fath d&#375; a adeiladwch imi, medd yr Arglwydd;</div><div class="q">ble fydd fy ngorffwysfa?</div><div class="q"> 50Onid fy llaw i a wnaeth y pethau hyn oll?&#8217;</div><div class="b"></div><div class="m"> 51&#8220;Chwi rai gwargaled a dienwaededig o galon a chlust, yr ydych chwi yn wastad yn gwrthwynebu'r Ysbryd Gl&#226;n; fel eich hynafiaid, felly chwithau. 52P'run o'r proffwydi na fu'ch hynafiaid yn ei erlid? Ie, lladdasant y rhai a ragfynegodd ddyfodiad yr Un Cyfiawn. A chwithau yn awr, bradwyr a llofruddion fuoch iddo ef, 53chwi y rhai a dderbyniodd y Gyfraith yn &#244;l cyfarwyddyd angylion, ac eto ni chadwasoch mohoni.&#8221;</div><div class="s">Llabyddio Steffan</div><div class="m"> 54Wrth glywed y pethau hyn aethant yn ffyrnig yn eu calonnau, ac ysgyrnygu eu dannedd arno. 55Yn llawn o'r Ysbryd Gl&#226;n, syllodd Steffan tua'r nef a gwelodd ogoniant Duw, ac Iesu'n sefyll ar ddeheulaw Duw, 56a dywedodd, &#8220;Edrychwch, rwy'n gweld y nefoedd yn agored, a Mab y Dyn yn sefyll ar ddeheulaw Duw.&#8221; 57Rhoesant hwythau waedd uchel, a chau eu clustiau, a rhuthro'n unfryd arno, 58a'i fwrw allan o'r ddinas, a mynd ati i'w labyddio. Dododd y tystion eu dillad wrth draed dyn ifanc o'r enw Saul. 59Ac wrth iddynt ei labyddio, yr oedd Steffan yn galw, &#8220;Arglwydd Iesu, derbyn fy ysbryd.&#8221; 60Yna penliniodd, a gwaeddodd &#226; llais uchel, &#8220;Arglwydd, paid &#226; dal y pechod hwn yn eu herbyn.&#8221; Ac wedi dweud hynny, fe hunodd.</div><div class="b"></div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="HEB.11">
 <div class="label">11</div><div class="s">Ffydd</div><div class="m"> 1Yn awr, y mae ffydd yn warant o bethau y gobeithir amdanynt, ac yn sicrwydd#11:1 Neu, yn brawf. o bethau na ellir eu gweld. 2Trwyddi hi, yn wir, y cafodd y rhai gynt enw da.</div><div class="p"> 3Trwy ffydd yr ydym yn deall i'r bydysawd gael ei lunio gan air Duw yn y fath fodd nes bod yr hyn sy'n weledig wedi tarddu o'r hyn nad yw'n weladwy.</div><div class="p"> 4Trwy ffydd yr offrymodd Abel i Dduw aberth rhagorach na Cain; trwyddi hi y tystiwyd ei fod yn gyfiawn, wrth i Dduw ei hun dystio i ragoriaeth ei roddion; a thrwyddi hi hefyd y mae ef, er ei fod wedi marw, yn llefaru o hyd. 5Trwy ffydd y cymerwyd Enoch ymaith fel na welai farwolaeth; ac ni chafwyd mohono, am fod Duw wedi ei gymryd. Oherwydd y mae tystiolaeth ei fod, cyn ei gymryd, wedi rhyngu bodd Duw; 6ond heb ffydd y mae'n amhosibl rhyngu ei fodd ef. Oherwydd rhaid i'r sawl sy'n dod at Dduw gredu ei fod ef, a'i fod yn gwobrwyo'r rhai sy'n ei geisio. 7Trwy ffydd, ac o barch i rybudd Duw am yr hyn nad oedd eto i'w weld, yr adeiladodd Noa arch i achub ei deulu; a thrwyddi hi y condemniodd y byd ac y daeth yn etifedd y cyfiawnder a ddaw o ffydd.</div><div class="p"> 8Trwy ffydd yr ufuddhaodd Abraham i'r alwad i fynd allan i'r lle yr oedd i'w dderbyn yn etifeddiaeth; ac fe aeth allan heb wybod i ble'r oedd yn mynd. 9Trwy ffydd yr ymfudodd i wlad yr addewid fel i wlad estron, a thrigodd#11:9 Neu, yr ymgartrefodd yng ngwlad yr addewid fel mewn gwlad estron, gan drigo. mewn pebyll, fel y gwnaeth Isaac a Jacob, cydetifeddion yr un addewid. 10Oherwydd yr oedd ef yn disgwyl am ddinas ac iddi sylfeini, a Duw yn bensaer ac yn adeiladydd iddi. 11Trwy ffydd&#8212;a Sara hithau yn ddiffrwyth&#8212;y cafodd nerth i genhedlu plentyn, er cymaint ei oedran, am iddo#11:11 Yn &#244;l darlleniad arall, Trwy ffydd y cafodd Sara hithau nerth i feichiogi, er cymaint ei hoedran, am iddi. gyfrif yn ffyddlon yr hwn oedd wedi addo. 12Am hynny, felly, o un dyn, a hwnnw cystal &#226; bod yn farw, fe gododd disgynyddion fel s&#234;r y nef o ran eu nifer, ac fel tywod dirifedi glan y m&#244;r.</div><div class="p"> 13Mewn ffydd y bu farw'r rhai hyn oll, heb fod wedi derbyn yr hyn a addawyd, ond wedi ei weld a'i groesawu o bell, a chyfaddef mai dieithriaid ac ymdeithwyr oeddent ar y ddaear. 14Y mae'r rhai sy'n llefaru fel hyn yn dangos yn eglur eu bod yn ceisio mamwlad. 15Ac yn wir, pe buasent wedi dal i feddwl am y wlad yr oeddent wedi mynd allan ohoni, buasent wedi cael cyfle i ddychwelyd iddi. 16Ond y gwir yw eu bod yn dyheu am wlad well, sef gwlad nefol. Dyna pam nad oes ar Dduw gywilydd ohonynt, nac o gael ei alw yn Dduw iddynt, oherwydd y mae wedi paratoi dinas iddynt.</div><div class="p"> 17Trwy ffydd, pan osodwyd prawf arno, yr offrymodd Abraham Isaac. Yr oedd yr hwn oedd wedi croesawu'r addewidion yn barod i offrymu ei unig fab, 18er bod Duw wedi dweud wrtho, &#8220;Trwy Isaac y gelwir dy ddisgynyddion.&#8221; 19Oblegid barnodd y gallai Duw ei godi hyd yn oed oddi wrth y meirw; ac oddi wrth y meirw, yn wir, a siarad yn ffigurol, y cafodd ef yn &#244;l. 20Trwy ffydd y bendithiodd Isaac Jacob ac Esau ar gyfer pethau i ddod. 21Trwy ffydd y bendithiodd Jacob, wrth farw, bob un o feibion Joseff, ac addoli &#226;'i bwys ar ei ffon. 22Trwy ffydd y soniodd Joseff, wrth farw, am exodus meibion Israel, a rhoi gorchymyn ynghylch ei esgyrn.</div><div class="p"> 23Trwy ffydd y cuddiwyd Moses ar ei enedigaeth am dri mis gan ei rieni, oherwydd eu bod yn ei weld yn blentyn tlws. Nid oedd arnynt ofn gorchymyn y brenin. 24Trwy ffydd y gwrthododd Moses, wedi iddo dyfu i fyny, gael ei alw yn fab i ferch Pharo, 25gan ddewis goddef adfyd gyda phobl Dduw yn hytrach na chael mwynhad pechod dros dro, 26a chan ystyried gwaradwydd yr Eneiniog yn gyfoeth mwy na thrysorau'r Aifft, oherwydd yr oedd ei olwg ar y wobr. 27Trwy ffydd y gadawodd yr Aifft, heb ofni dicter y brenin, canys safodd yn gadarn, fel un yn gweld yr Anweledig. 28Trwy ffydd y cadwodd ef y Pasg, a thaenellu'r gwaed, rhag i'r Dinistrydd gyffwrdd &#226; meibion cyntafanedig yr Israeliaid. 29Trwy ffydd yr aethant drwy'r M&#244;r Coch fel pe ar dir sych. Pan geisiodd yr Eifftiaid wneud hynny, fe'u boddwyd. 30Trwy ffydd y syrthiodd muriau Jericho ar &#244;l eu hamgylchu am saith diwrnod. 31Trwy ffydd, ni chafodd Rahab, y butain, ei difetha gyda'r rhai oedd wedi gwrthod credu, oherwydd iddi groesawu'r ysbiwyr yn heddychlon.</div><div class="p"> 32A beth a ddywedaf ymhellach? Fe ballai amser imi adrodd yn fanwl hanes Gideon, Barac, Samson, Jefftha, Dafydd a Samuel a'r proffwydi, 33y rhai drwy ffydd a oresgynnodd deyrnasoedd, a weithredodd gyfiawnder, a afaelodd yn yr addewidion, a gaeodd safnau llewod, 34a ddiffoddodd angerdd t&#226;n, a ddihangodd rhag min y cleddyf, a nerthwyd o wendid, a ddaeth yn gadarn mewn rhyfel a gyrru byddinoedd yr estron ar ffo. 35Derbyniodd gwragedd eu meirwon drwy atgyfodiad. Cafodd eraill eu harteithio, gan wrthod ymwared er mwyn cael atgyfodiad gwell. 36Cafodd eraill brofi gwatwar a fflangell, ie, cadwynau hefyd, a charchar. 37Fe'u llabyddiwyd,#11:37 Yn &#244;l darlleniad arall, Fe'u llabyddiwyd, fe'u profwyd. fe'u torrwyd &#226; llif, fe'u rhoddwyd i farwolaeth &#226; min y cledd; crwydrasant yma ac acw mewn crwyn defaid, mewn crwyn geifr, yn anghenus, dan orthrwm a chamdriniaeth, 38rhai nad oedd y byd yn deilwng ohonynt, yn crwydro mewn tiroedd diffaith a mynyddoedd, ac yn cuddio mewn ogofeydd a thyllau yn y ddaear.</div><div class="p"> 39A'r rhai hyn oll, er iddynt dderbyn enw da trwy eu ffydd, ni chawsant feddiannu'r hyn a addawyd, 40am fod Duw wedi rhagweld rhywbeth gwell ar ein cyfer ni, fel nad ydynt hwy i gael eu perffeithio hebom ni.</div>
 </div>
 </div>
</div>

To The Word 2020Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg