Dwyt ti Heb Orffen Eto

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Rhoi iddo e dy Bryder

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Ymarfer y Ffordd

Y Golomen

Hadau: Beth a Pham

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Coda a Dos Ati

Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd Audio 2010

Y Llais - Y Beibl Cymraeg Newydd Testament Newydd 2010

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch27" data-usfm="ACT.27">
 <div class="label">27</div><div class="s">Paul yn Hwylio tua Rhufain</div><div class="m"> 1Pan benderfynwyd ein bod i hwylio i'r Eidal, trosglwyddwyd Paul a rhai carcharorion eraill i ofal canwriad o'r enw Jwlius, o'r fintai Ymerodrol. 2Aethom ar fwrdd llong o Adramytium oedd ar hwylio i'r porthladdoedd ar hyd glannau Asia, a chodi angor. Yr oedd Aristarchus, Macedoniad o Thesalonica, gyda ni. 3Trannoeth, cyraeddasom Sidon. Bu Jwlius yn garedig wrth Paul, a rhoddodd ganiat&#226;d iddo fynd at ei gyfeillion, iddynt ofalu amdano. 4Oddi yno, wedi codi angor, hwyliasom yng nghysgod Cyprus, am fod y gwyntoedd yn ein herbyn; 5ac wedi inni groesi'r m&#244;r sydd gyda glannau Cilicia a Pamffylia, cyraeddasom Myra yn Lycia. 6Yno cafodd y canwriad long o Alexandria oedd yn hwylio i'r Eidal, a gosododd ni arni. 7Buom am ddyddiau lawer yn hwylio'n araf, ac yn cael trafferth i gyrraedd i ymyl Cnidus. Gan fod y gwynt yn dal i'n rhwystro, hwyliasom i gysgod Creta gyferbyn &#226; Salmone, 8a thrwy gadw gyda'r tir, daethom &#226; chryn drafferth i le a elwid Porthladdoedd Teg, nid nepell o dref Lasaia.</div><div class="p"> 9Gan fod cryn amser wedi mynd heibio, a bod morio bellach yn beryglus, oherwydd yr oedd hyd yn oedd g&#373;yl yr Ympryd drosodd eisoes, rhoes Paul y cyngor hwn iddynt: 10&#8220;Ddynion, rwy'n gweld y bydd mynd ymlaen &#226;'r fordaith yma yn sicr o beri difrod a cholled enbyd, nid yn unig i'r llwyth ac i'r llong, ond i'n bywydau ni hefyd.&#8221; 11Ond yr oedd y canwriad yn rhoi mwy o goel ar y peilot a meistr y llong nag ar eiriau Paul. 12A chan fod y porthladd yn anghymwys i fwrw'r gaeaf ynddo, yr oedd y rhan fwyaf o blaid hwylio oddi yno, yn y gobaith y gallent rywfodd gyrraedd Phenix, porthladd yn Creta yn wynebu'r de orllewin a'r gogledd-orllewin, a bwrw'r gaeaf yno.</div><div class="s">Y Storm ar y M&#244;r</div><div class="m"> 13Pan gododd gwynt ysgafn o'r de, tybiasant fod eu bwriad o fewn eu cyrraedd. Codasant angor, a dechrau hwylio gyda glannau Creta, yn agos i'r tir. 14Ond cyn hir, rhuthrodd gwynt tymhestlog, Ewraculon fel y'i gelwir, i lawr o'r tir. 15Cipiwyd y llong ymaith, a chan na ellid dal ei thrwyn i'r gwynt, bu raid ildio, a chymryd ein gyrru o'i flaen. 16Wedi rhedeg dan gysgod rhyw ynys fechan a elwir Cawda, llwyddasom, trwy ymdrech, i gael y bad dan reolaeth. 17Codasant ef o'r d&#373;r, a mynd ati &#226; chyfarpar i amwregysu'r llong; a chan fod arnynt ofn cael eu bwrw ar y Syrtis, tynasant y g&#234;r hwylio i lawr, a mynd felly gyda'r lli. 18Trannoeth, gan ei bod hi'n dal yn storm enbyd arnom, dyma ddechrau taflu'r llwyth i'r m&#244;r; 19a'r trydydd dydd, lluchio g&#234;r y llong i ffwrdd &#226;'u dwylo eu hunain. 20Ond heb na haul na s&#234;r i'w gweld am ddyddiau lawer, a'r storm fawr yn dal i'n llethu, yr oedd pob gobaith am gael ein hachub bellach yn diflannu.</div><div class="p"> 21Yna, wedi iddynt fod heb fwyd am amser hir, cododd Paul yn eu canol hwy a dweud: &#8220;Ddynion, dylasech fod wedi gwrando arnaf fi, a pheidio &#226; hwylio o Creta, ac arbed y difrod hwn a'r golled. 22Ond yn awr yr wyf yn eich cynghori i godi'ch calon; oherwydd ni bydd dim colli bywyd yn eich plith chwi, dim ond colli'r llong. 23Oherwydd neithiwr safodd yn fy ymyl angel y Duw a'm piau, yr hwn yr wyf yn ei addoli, 24a dweud, &#8216;Paid ag ofni, Paul; y mae'n rhaid i ti sefyll gerbron Cesar, a dyma Dduw o'i ras wedi rhoi i ti fywydau pawb o'r rhai sy'n morio gyda thi.&#8217; 25Felly codwch eich calonnau, ddynion, oherwydd yr wyf yn credu Duw, mai felly y bydd, fel y dywedwyd wrthyf. 26Ond y mae'n rhaid i ni gael ein bwrw ar ryw ynys.&#8221;</div><div class="p"> 27Daeth y bedwaredd nos ar ddeg, a ninnau'n dal i fynd gyda'r lli ar draws M&#244;r Adria. Tua chanol nos, dechreuodd y morwyr dybio fod tir yn agos&#225;u. 28Wedi plymio, cawsant ddyfnder o ugain gwryd, ac ymhen ychydig, plymio eilwaith a chael pymtheg gwryd. 29Gan fod arnynt ofn inni efallai gael ein bwrw ar leoedd creigiog, taflasant bedair angor o'r starn, a deisyf am iddi ddyddio. 30Dechreuodd y morwyr geisio dianc o'r llong, a gollwng y bad i'r d&#373;r, dan esgus mynd i osod angorion o'r pen blaen. 31Ond dywedodd Paul wrth y canwriad a'r milwyr, &#8220;Os na fydd i'r rhain aros yn y llong, ni allwch chwi gael eich achub.&#8221; 32Yna fe dorrodd y milwyr raffau'r bad, a gadael iddo gwympo ymaith.</div><div class="p"> 33Pan oedd hi ar ddyddio, dechreuodd Paul annog pawb i gymryd bwyd, gan ddweud, &#8220;Heddiw yw'r pedwerydd dydd ar ddeg i chwi fod yn disgwyl yn bryderus, a heb gymryd tamaid o ddim i'w fwyta. 34Felly yr wyf yn eich annog i gymryd bwyd, oherwydd y mae eich gwaredigaeth yn dibynnu ar hynny; ni chollir blewyn oddi ar ben yr un ohonoch.&#8221; 35Wedi iddo ddweud hyn, cymerodd fara, a diolchodd i Dduw yng ng&#373;ydd pawb, a'i dorri a dechrau bwyta. 36Cododd pawb eu calon, a hwythau hefyd yn cymryd bwyd. 37Rhwng pawb yr oedd dau gant saith deg a chwech ohonom yn y llong. 38Wedi iddynt gael digon o fwyd, dechreusant ysgafnhau'r llong trwy daflu'r &#375;d allan i'r m&#244;r.</div><div class="s">Y Llongddrylliad</div><div class="m"> 39Pan ddaeth hi'n ddydd, nid oeddent yn adnabod y tir, ond gwelsant gilfach ac iddi draeth, a phenderfynwyd gyrru'r llong i'r lan yno, os oedd modd. 40Torasant yr angorion i ffwrdd, a'u gadael yn y m&#244;r. Yr un pryd, datodwyd cyplau'r llywiau, a chodi'r hwyl flaen i'r awel, a chyfeirio tua'r traeth. 41Ond daliwyd hwy gan ddeufor-gyfarfod, a gyrasant y llong i dir. Glynodd y pen blaen, a sefyll yn ddiysgog, ond dechreuodd y starn ymddatod dan rym y tonnau. 42Penderfynodd y milwyr ladd y carcharorion, rhag i neb ohonynt nofio i ffwrdd a dianc. 43Ond gan fod y canwriad yn awyddus i achub Paul, rhwystrodd hwy rhag cyflawni eu bwriad, a gorchmynnodd i'r rhai a fedrai nofio neidio yn gyntaf oddi ar y llong, a chyrraedd y tir, 44ac yna'r lleill, rhai ar ystyllod ac eraill ar ddarnau o'r llong. Ac felly y bu i bawb ddod yn ddiogel i dir.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Исполненные: тогда и сейчасSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg