Hadau: Beth a Pham

Coda a Dos Ati

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Ymarfer y Ffordd

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Rhoi iddo e dy Bryder

Dwyt ti Heb Orffen Eto

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="EXO.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Gormesu'r Israeliaid yn yr Aifft</div><div class="m"> 1Dyma enwau meibion Israel a aeth i'r Aifft gyda Jacob, pob un gyda'i deulu: 2Reuben, Simeon, Lefi a Jwda, 3Issachar, Sabulon a Benjamin, 4Dan a Nafftali, Gad ac Aser. 5Yr oedd gan Jacob ddeg a thrigain o ddisgynyddion; yr oedd Joseff eisoes yn yr Aifft. 6Yna bu farw Joseff a phob un o'i frodyr a'r holl genhedlaeth honno. 7Ond yr oedd plant Israel yn ffrwythlon ac yn amlhau'n ddirfawr, ac aethant mor gryf a niferus nes bod y wlad yn llawn ohonynt.</div><div class="p"> 8Yna daeth brenin newydd i deyrnasu ar yr Aifft, un nad oedd yn gwybod am Joseff. 9Dywedodd ef wrth ei bobl, &#8220;Edrychwch, y mae pobl Israel yn fwy niferus ac yn gryfach na ni. 10Rhaid inni fod yn ddoeth wrth eu trin, rhag iddynt gynyddu, a phe deuai rhyfel, iddynt ymuno &#226;'n gelynion i ymladd yn ein herbyn, a dianc o'r wlad.&#8221; 11Felly, gosodwyd meistri gwaith i oruchwylio'r bobl ac i'w llethu &#226; beichiau trymion. Hwy fu'n adeiladu Pithom a Rameses, dinasoedd ar gyfer ystordai Pharo. 12Ond po fwyaf y caent eu gorthrymu, mwyaf yn y byd yr oeddent yn amlhau ac yn cynyddu; a daeth yr Eifftiaid i'w hofni. 13Am hynny, gorfodwyd i'r Israeliaid weithio dan ormes, 14a gwnaeth yr Eifftiaid eu bywyd yn chwerw trwy eu gosod i lafurio'n galed &#226; chlai a phriddfeini, a gwneud pob math o waith yn y meysydd. Yr oedd y cwbl yn cael ei wneud dan ormes.</div><div class="p"> 15Yna dywedodd brenin yr Aifft wrth Siffra a Pua, dwy fydwraig yr Hebreaid, 16&#8220;Pan fyddwch yn gweini ar wragedd yr Hebreaid, sylwch ar y plentyn a enir: os mab fydd, lladdwch ef; os merch, gadewch iddi fyw.&#8221; 17Ond yr oedd y bydwragedd yn parchu Duw; ac ni wnaethant yr hyn a orchmynnodd brenin yr Aifft, ond gadawsant i'r bechgyn fyw. 18Galwodd brenin yr Aifft y bydwragedd ato a gofyn, &#8220;Pam y gwnaethoch hyn, a gadael i'r bechgyn fyw?&#8221; 19Dywedasant hwythau wrth Pharo, &#8220;Nid yw gwragedd yr Hebreaid yn debyg i wragedd yr Eifftiaid, oherwydd y maent hwy yn fywiog ac yn esgor cyn i'r fydwraig gyrraedd.&#8221; 20Am hynny bu Duw yn dda wrth y bydwragedd; a chynyddodd y bobl a dod yn rymus iawn. 21Am fod y bydwragedd yn parchu Duw, cawsant hwy eu hunain deuluoedd. 22Yna rhoddodd Pharo orchymyn i'r holl bobl a dweud, &#8220;Taflwch i'r Neil bob mab a enir i'r Hebreaid#1:22 Felly rhai llawysgrifau. TM heb i'r Hebreaid., ond gadewch i bob merch gael byw.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

ExodusSampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg