Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Dwyt ti Heb Orffen Eto

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

Coda a Dos Ati

Ymarfer y Ffordd

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Rhoi iddo e dy Bryder

Hadau: Beth a Pham

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="GEN.24">
 <div class="label">24</div><div class="s">Sicrhau Gwraig i Isaac</div><div class="m"> 1Yr oedd Abraham yn hen ac oedrannus, ac yr oedd yr ARGLWYDD wedi ei fendithio ef ym mhob dim. 2Yna dywedodd Abraham wrth y gwas hynaf yn ei d&#375;, yr un oedd yn gofalu am ei holl eiddo, &#8220;Gosod dy law dan fy nghlun, 3a pharaf iti dyngu i'r ARGLWYDD, Duw'r nefoedd a'r ddaear, na chymeri wraig i'm mab o ferched y Canaaneaid yr wyf yn byw yn eu plith, 4ond yr ei i'm gwlad ac at fy nhylwyth, i gymryd gwraig i'm mab Isaac.&#8221; 5Dywedodd y gwas wrtho, &#8220;Efallai na fydd y wraig am ddod ar fy &#244;l i'r wlad hon; a fydd raid i mi fynd &#226;'th fab yn &#244;l i'r wlad y daethost allan ohoni?&#8221; 6Dywedodd Abraham wrtho, &#8220;Gofala nad ei &#226;'m mab yn &#244;l yno. 7Yr ARGLWYDD, Duw'r nefoedd, yr un a'm cymerodd o d&#375; fy nhad ac o wlad fy ngeni, ac a lefarodd a thyngu wrthyf, a dweud, &#8216;Rhof y wlad hon i'th ddisgynyddion&#8217;, bydd ef yn anfon ei angel o'th flaen, ac fe gymeri wraig i'm mab oddi yno. 8Os na fydd y wraig am ddod ar dy &#244;l, yna byddi'n rhydd oddi wrth y llw hwn; ond paid &#226; mynd &#226;'m mab yn &#244;l yno.&#8221; 9Felly gosododd y gwas ei law dan glun ei feistr Abraham, a thyngu iddo am y mater hwn.</div><div class="p"> 10Yna cymerodd y gwas ddeg o gamelod ei feistr, a mynd ymaith a holl anrhegion ei feistr dan ei ofal, ac aeth i Aram-naharaim, i ddinas Nachor. 11Parodd i'r camelod orwedd y tu allan i'r ddinas, wrth y pydew d&#373;r, gyda'r hwyr, sef yr amser y byddai'r merched yn dod i godi d&#373;r. 12A dywedodd, &#8220;O ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, rho lwyddiant i mi heddiw, a gwna garedigrwydd &#226;'m meistr Abraham. 13Dyma fi'n sefyll wrth y ffynnon dd&#373;r, a merched y ddinas yn dod i godi d&#373;r. 14Y ferch y dywedaf wrthi, &#8216;Gostwng dy st&#234;n, er mwyn i mi gael yfed&#8217;, a hithau'n ateb, &#8216;Yf, ac mi rof ddiod i'th gamelod hefyd&#8217;, bydded mai honno fydd yr un a ddarperaist i'th was Isaac. Wrth hyn y caf wybod iti wneud caredigrwydd &#226;'m meistr.&#8221; 15Cyn iddo orffen siarad, dyma Rebeca, a anwyd i Bethuel fab Milca, gwraig Nachor, brawd Abraham, yn dod allan &#226;'i st&#234;n ar ei hysgwydd. 16Yr oedd y ferch yn hardd odiaeth, yn wyryf, heb orwedd gyda g&#373;r. Aeth i lawr at y ffynnon, llanwodd ei st&#234;n, a daeth i fyny. 17Rhedodd y gwas i'w chyfarfod, a dweud, &#8220;Gad imi yfed ychydig dd&#373;r o'th st&#234;n.&#8221; 18Dywedodd hithau, &#8220;Yf, f'arglwydd,&#8221; a brysio i ostwng ei st&#234;n ar ei llaw, a rhoi diod iddo. 19Pan orffennodd roi diod iddo, dywedodd hi, &#8220;Codaf dd&#373;r i'th gamelod hefyd, nes iddynt gael digon.&#8221; 20Brysiodd i dywallt ei st&#234;n i'r cafn, a rhedeg eilwaith i'r ffynnon, a chodi d&#373;r i'w holl gamelod. 21Syllodd y g&#373;r arni, heb ddweud dim, i wybod a oedd yr ARGLWYDD wedi llwyddo'i daith ai peidio.</div><div class="p"> 22Pan orffennodd y camelod yfed, cymerodd y g&#373;r fodrwy aur yn pwyso hanner sicl, a dwy freichled yn pwyso deg sicl o aur i'w garddyrnau, 23ac meddai, &#8220;Dywed wrthyf, merch pwy wyt ti? A oes lle i ni aros noson yn nh&#375; dy dad?&#8221; 24Dywedodd hithau wrtho, &#8220;Merch Bethuel fab Milca a Nachor.&#8221; 25Ac ychwanegodd, &#8220;Y mae gennym ddigon o wellt a phorthiant, a lle i letya.&#8221; 26Ymgrymodd y g&#373;r i addoli'r ARGLWYDD, 27a dweud, &#8220;Bendigedig fyddo'r ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, am nad ataliodd ei garedigrwydd a'i ffyddlondeb oddi wrth fy meistr. Arweiniodd yr ARGLWYDD fi ar fy nhaith i d&#375; brodyr fy meistr.&#8221;</div><div class="p"> 28Rhedodd y ferch a mynegi'r pethau hyn i dylwyth ei mam. 29Ac yr oedd gan Rebeca frawd o'r enw Laban, a rhedodd ef allan at y g&#373;r wrth y ffynnon. 30Pan welodd y fodrwy, a'r breichledau ar arddyrnau ei chwaer, a chlywed geiriau ei chwaer Rebeca am yr hyn a ddywedodd y g&#373;r wrthi, aeth at y g&#373;r oedd yn sefyll gyda'r camelod wrth y ffynnon. 31Dywedodd, &#8220;Tyrd i'r t&#375;, fendigedig yr ARGLWYDD; pam yr wyt yn sefyll y tu allan, a minnau wedi paratoi'r t&#375;, a lle i'r camelod?&#8221; 32Pan ddaeth y g&#373;r at y t&#375;, gollyngodd Laban y camelod, ac estyn gwellt a phorthiant iddynt, a rhoi d&#373;r i'r g&#373;r a'r dynion oedd gydag ef i olchi eu traed. 33Pan osodwyd bwyd o'i flaen, dywedodd y g&#373;r, &#8220;Nid wyf am fwyta nes imi ddweud fy neges.&#8221; Ac meddai Laban, &#8220;Traetha.&#8221;</div><div class="p"> 34Dywedodd, &#8220;Gwas Abraham wyf fi. 35Y mae'r ARGLWYDD wedi bendithio fy meistr yn helaeth, ac y mae yntau wedi llwyddo; y mae wedi rhoi iddo ddefaid ac ychen, arian ac aur, gweision a morynion, camelod ac asynnod. 36Ac y mae Sara gwraig fy meistr wedi geni mab iddo yn ei henaint; ac y mae fy meistr wedi rhoi ei holl eiddo i hwnnw. 37Parodd fy meistr i mi fynd ar fy llw, a dywedodd, &#8216;Paid &#226; chymryd gwraig i'm mab o blith merched y Canaaneaid yr wyf yn byw yn eu gwlad; 38ond dos i d&#375; fy nhad, ac at fy nhylwyth, i gymryd gwraig i'm mab.&#8217; 39Dywedais wrth fy meistr, &#8216;Efallai na ddaw'r wraig ar fy &#244;l.&#8217; 40Ond dywedodd yntau wrthyf, &#8216;Bydd yr ARGLWYDD, yr wyf yn rhodio ger ei fron, yn anfon ei angel gyda thi ac yn llwyddo dy daith. Os cymeri wraig i'm mab o'm tylwyth ac o d&#375; fy nhad, 41yna byddi'n rhydd oddi wrth fy llw; os doi at fy nhylwyth, a hwythau'n gwrthod ei rhoi iti, byddi hefyd yn rhydd oddi wrth fy llw.&#8217; 42Pan ddeuthum heddiw at y ffynnon, dywedais, &#8216;O ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, os wyt am lwyddo fy nhaith yn awr, 43tra wyf yn sefyll wrth y ffynnon dd&#373;r, bydded mai'r ferch ifanc a ddaw allan i godi d&#373;r ac yna, pan ddywedaf wrthi, &#8220;Rho i mi ychydig dd&#373;r i'w yfed o'th st&#234;n&#8221;, 44fydd yn ateb, &#8220;Yf, a chodaf dd&#373;r i'th gamelod hefyd&#8221;, bydded mai honno fydd y wraig y mae'r ARGLWYDD wedi ei darparu i fab fy meistr.&#8217; 45Cyn i mi orffen gwneud fy nghais, dyma Rebeca yn dod allan &#226;'i st&#234;n ar ei hysgwydd; aeth i lawr at y ffynnon a chodi d&#373;r. Dywedais wrthi, &#8216;Gad imi yfed.&#8217; 46Brysiodd hithau i ostwng ei st&#234;n oddi ar ei hysgwydd, a dywedodd, &#8216;Yf, a rhof ddiod i'th gamelod hefyd.&#8217; Yfais, a rhoes hithau ddiod i'r camelod. 47Yna gofynnais iddi, &#8216;Merch pwy wyt ti?&#8217; Ac meddai hithau, &#8216;Merch Bethuel fab Nachor a Milca.&#8217; Yna gosodais y fodrwy yn ei thrwyn, a'r breichledau am ei garddyrnau. 48Ymgrymais i addoli'r ARGLWYDD, a bendithiais yr ARGLWYDD, Duw fy meistr Abraham, a arweiniodd fi yn y ffordd iawn i gymryd merch brawd fy meistr i'w fab. 49Yn awr, os ydych am wneud caredigrwydd a ffyddlondeb i'm meistr, dywedwch wrthyf; ac onid e, dywedwch wrthyf, fel y gallaf droi ar y llaw dde neu'r chwith.&#8221;</div><div class="p"> 50Yna atebodd Laban a Bethuel, a dweud, &#8220;Oddi wrth yr ARGLWYDD y daeth hyn; ni allwn ni ddweud dim wrthyt, na drwg na da. 51Dyma Rebeca o'th flaen; cymer hi a dos. A bydded yn wraig i fab dy feistr, fel y dywedodd yr ARGLWYDD.&#8221;</div><div class="p"> 52Pan glywodd gwas Abraham eu geiriau, ymgrymodd i'r llawr gerbron yr ARGLWYDD, 53ac estynnodd dlysau o arian ac aur, a gwisgoedd, a'u rhoi i Rebeca; rhoddodd hefyd anrhegion gwerthfawr i'w brawd ac i'w mam. 54A bwytaodd ac yfodd, ef a'r dynion oedd gydag ef, ac aros yno noson. Pan godasant yn y bore, dywedodd, &#8220;Gadewch imi fynd at fy meistr.&#8221; 55Ac meddai ei brawd a'i mam, &#8220;Gad i'r ferch aros gyda ni am o leiaf ddeg diwrnod; wedi hynny caiff fynd.&#8221; 56Ond dywedodd ef wrthynt, &#8220;Peidiwch &#226;'m rhwystro, gan i'r ARGLWYDD lwyddo fy nhaith; gadewch imi fynd at fy meistr.&#8221; 57Yna dywedasant, &#8220;Galwn ar y ferch, a gofynnwn iddi hi.&#8221; 58A galwasant ar Rebeca, a dweud wrthi, &#8220;A ei di gyda'r g&#373;r hwn?&#8221; Atebodd hithau, &#8220;Af.&#8221; 59Felly gollyngasant eu chwaer Rebeca a'i mamaeth, a gwas Abraham a'i ddynion, 60a bendithio Rebeca, a dweud wrthi,</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Tydi, ein chwaer, boed iti fynd</div><div class="q">yn filoedd o fyrddiynau,</div><div class="q">a bydded i'th ddisgynyddion</div><div class="q">etifeddu porth eu gelynion.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m"> 61Yna cododd Rebeca a'i morynion, a marchogaeth ar y camelod gan ddilyn y g&#373;r; felly cymerodd y gwas Rebeca a mynd ymaith.</div><div class="p"> 62Yr oedd Isaac wedi dod o Beer-lahai-roi ac yn byw yn ardal y Negef. 63Pan oedd Isaac allan yn myfyrio yn y maes fin nos, cododd ei olygon i edrych, a gwelodd gamelod yn dod. 64Cododd Rebeca hefyd ei golygon, a phan welodd Isaac, disgynnodd oddi ar y camel, 65a gofyn i'r gwas, &#8220;Pwy yw'r g&#373;r acw sy'n cerdded yn y maes tuag atom?&#8221; Atebodd y gwas, &#8220;Dyna fy meistr.&#8221; Cymerodd hithau orchudd a'i wisgo. 66Ac adroddodd y gwas wrth Isaac am bopeth yr oedd wedi ei wneud. 67Yna daeth Isaac &#226; Rebeca i mewn i babell ei fam Sara, a'i chymryd yn wraig iddo. Carodd Isaac Rebeca, ac felly cafodd gysur ar &#244;l marw ei fam.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Genesis Explained Part 3 | Wrestling With GodSampl

Genesis 24 | A Wife for Isaac

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg