Ymarfer y Ffordd

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

Coda a Dos Ati

Hadau: Beth a Pham

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Rhoi iddo e dy Bryder

Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJER">
 <div class="chapter ch34" data-usfm="JER.34.1+JER.34.2+JER.34.3+JER.34.4+JER.34.5+JER.34.6+JER.34.7">
 <div class="m">1Dyma'r gair a ddaeth at Jeremeia oddi wrth yr ARGLWYDD pan oedd Nebuchadnesar brenin Babilon yn rhyfela yn erbyn Jerwsalem a'i holl faestrefi, gyda'i holl lu a holl deyrnasoedd y byd oedd dan ei lywodraeth, a'r holl bobloedd. 2Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Duw Israel: &#8220;Dos a llefara wrth Sedeceia brenin Jwda, a dweud wrtho, &#8216;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: Yr wyf yn rhoi'r ddinas hon yng ngafael brenin Babilon, a bydd ef yn ei llosgi &#226; th&#226;n. 3Ac ni ddihengi dithau o'i afael, ond yr wyt yn sicr o gael dy ddal, a'th roi yn ei afael; byddi'n edrych arno lygad yn llygad, ac yntau'n ymddiddan &#226; thi wyneb yn wyneb, a byddi'n mynd i Fabilon. 4Ond clyw air yr ARGLWYDD, Sedeceia brenin Jwda. Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD amdanat: Ni fyddi farw drwy'r cleddyf. 5Mewn hedd y byddi farw, ac fel y llosgwyd peraroglau i'th ragflaenwyr, y brenhinoedd gynt a fu o'th flaen, felly y llosgir hwy i ti; a bydd galar amdanat fel eu harglwydd. Dyma'r gair a leferais i,&#8217; &#8221; medd yr ARGLWYDD.</div><div class="p"> 6Llefarodd y proffwyd Jeremeia yr holl eiriau hyn yn Jerwsalem wrth Sedeceia brenin Jwda, 7pan oedd llu brenin Babilon yn rhyfela yn erbyn Jerwsalem ac yn erbyn holl ddinasoedd Jwda oedd yn weddill, sef Lachis ac Aseca; oherwydd hwy oedd yr unig ddinasoedd caerog a adawyd o blith dinasoedd Jwda.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJER">
 <div class="chapter ch32" data-usfm="JER.32">
 <div class="label">32</div><div class="s">Jeremeia'n Prynu Maes</div><div class="m"> 1Dyma'r gair a ddaeth at Jeremeia oddi wrth yr ARGLWYDD yn negfed flwyddyn Sedeceia brenin Jwda, a deunawfed flwyddyn Nebuchadnesar. 2Y pryd hwnnw yr oedd llu brenin Babilon yn gwarchae ar Jerwsalem, a'r proffwyd Jeremeia wedi ei garcharu yng nghyntedd y gwarchodlu yn llys brenin Jwda. 3Oherwydd yr oedd Sedeceia brenin Jwda wedi ei garcharu, a dweud, &#8220;Pam yr wyt yn proffwydo, &#8216;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: Dyma fi'n rhoi'r ddinas hon yng ngafael brenin Babilon, a bydd ef yn ei chymryd; 4ac ni ddihanga Sedeceia brenin Jwda o afael y Caldeaid, ond fe'i rhoir yn gyfan gwbl yng ngafael brenin Babilon; a bydd yn ymddiddan ag ef wyneb yn wyneb, ac yn edrych arno lygad yn llygad. 5Bydd yntau'n mynd &#226; Sedeceia i Fabilon, ac yno yr erys nes imi ymweld ag ef,&#8217; medd yr ARGLWYDD. &#8216;Er ichwi ymladd yn erbyn y Caldeaid, ni chewch lwyddiant&#8217;?&#8221;</div><div class="p"> 6Yna dywedodd Jeremeia, &#8220;Daeth gair yr ARGLWYDD ataf a dweud, 7&#8216;Fe ddaw Hanamel, mab dy ewythr Salum, atat a dweud, &#8220;Pryn fy maes yn Anathoth, oherwydd gennyt ti y mae hawl perthynas agosaf i'w brynu.&#8221; &#8217; 8A daeth Hanamel, fy nghefnder, ataf i gyntedd y gwarchodlu, yn &#244;l gair yr ARGLWYDD, a dweud wrthyf, &#8216;Pryn, yn awr, fy maes yn Anathoth, yn nhir Benjamin, oherwydd gennyt ti y mae'r hawl i etifeddu a'r hawl i brynu; pryn ef iti.&#8217; Gwyddwn wrth hyn mai gair yr ARGLWYDD ydoedd. 9Yna prynais y maes yn Anathoth gan fy nghefnder Hanamel, a phwysais iddo yr arian, dau sicl ar bymtheg. 10Arwyddais y gweithredoedd, a'u selio a chymryd tystion, a phwyso'r arian mewn cloriannau. 11Yna cymerais weithredoedd y pryniant, yr un a seliwyd yn &#244;l deddf a defod, a'r copi agored, 12a rhois weithredoedd y pryniant i Baruch fab Nereia, fab Maaseia, yng ng&#373;ydd Hanamel fy nghefnder, ac yng ng&#373;ydd y tystion a arwyddodd weithredoedd y pryniant, ac yng ng&#373;ydd yr holl Iddewon oedd yn eistedd yng nghyntedd y gwarchodlu. 13Gorchmynnais i Baruch yn eu g&#373;ydd hwy, 14&#8216;Fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd, Duw Israel: Cymer y gweithredoedd hyn, gweithredoedd y pryniant hwn, yr un a seliwyd a'r un agored, a'u dodi mewn llestr pridd, iddynt barhau dros gyfnod hir.&#8217; 15Oherwydd fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd, Duw Israel, &#8216;Prynir eto dai a meysydd a gwinllannoedd yn y tir hwn.&#8217;</div><div class="s">Gweddi Jeremeia</div><div class="m"> 16&#8220;Wedi imi roi gweithredoedd y pryniant i Baruch fab Nereia, gwedd&#239;ais ar yr ARGLWYDD fel hyn: 17&#8216;O ARGLWYDD Dduw, gwnaethost y nefoedd a'r ddaear &#226;'th fawr allu a'th fraich estynedig; nid oes dim yn amhosibl i ti. 18Yr wyt yn ffyddlon i filoedd, yn ad-dalu drygioni'r rhieni i'w plant ar eu h&#244;l; Duw mawr, yr Un cadarn, ARGLWYDD y Lluoedd yw dy enw, 19mawr yn dy gyngor, nerthol yn dy weithred. Y mae dy lygaid ar holl ffyrdd rhai meidrol, i dalu i bob un yn &#244;l ei ffyrdd, ac yn &#244;l ffrwyth ei weithredoedd. 20Gwnaethost arwyddion a rhyfeddodau yng ngwlad yr Aifft, a hyd y dydd hwn yn Israel ac ymhlith pobloedd; gwnaethost i ti'r enw sydd gennyt heddiw. 21Daethost &#226;'th bobl Israel allan o dir yr Aifft ag arwyddion a rhyfeddodau, ac &#226; llaw gref a braich estynedig, a dychryn mawr; 22rhoist iddynt y wlad hon, y tyngaist wrth eu hynafiaid i'w rhoi iddynt, yn wlad yn llifeirio o laeth a m&#234;l. 23Daethant hwy a'i meddiannu, ond ni fuont yn ufudd i'th lais, na rhodio yn dy gyfraith. Ni wnaethant ddim oll o'r hyn a orchmynnaist iddynt, a pheraist tithau i'r holl niwed hwn ddigwydd iddynt. 24Y mae'r cloddiau gwarchae wedi cyrraedd at y ddinas i'w goresgyn; trwy'r cleddyf a newyn a haint rhoir y ddinas yng ngafael y Caldeaid sy'n ymladd yn ei herbyn. Y mae'r hyn a ddywedaist wedi digwydd, fel y gweli. 25Ac yr wyt ti, O ARGLWYDD Dduw, wedi dweud wrthyf, &#8220;Pryn y maes ag arian a chymer dystion&#8221;, er bod y ddinas i'w rhoi yng ngafael y Caldeaid.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 26Daeth gair yr ARGLWYDD at Jeremeia a dweud, 27&#8220;Myfi yw'r ARGLWYDD, Duw pob cnawd. A oes dim yn rhy ryfeddol i mi? 28Am hynny, fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: &#8216;Yr wyf yn rhoi'r ddinas hon yng ngafael y Caldeaid ac yn llaw Nebuchadnesar brenin Babilon, a bydd ef yn ei chymryd. 29A daw'r Caldeaid i ymladd yn erbyn y ddinas hon, a'i rhoi ar d&#226;n, a'i llosgi ynghyd &#226;'r tai y buont ar eu toeau yn arogldarthu i Baal, ac yn tywallt diodoffrwm i dduwiau eraill, i'm digio i. 30Oblegid o'u mebyd ni wnaeth pobl Israel a Jwda ddim ond yr hyn oedd ddrwg yn fy ngolwg; ni wnaeth pobl Israel ddim ond fy nigio &#226; gwaith eu dwylo,&#8217; medd yr ARGLWYDD. 31&#8216;Oherwydd enynnodd y ddinas hon fy nigofaint a'm llid o'r dydd yr adeiladwyd hi hyd heddiw; symudaf hi o'm g&#373;ydd, 32o achos yr holl ddrygioni a wnaeth pobl Israel a phobl Jwda i'm digio&#8212;hwy, eu brenhinoedd, eu tywysogion, eu hoffeiriaid, eu proffwydi, pobl Jwda a phreswylwyr Jerwsalem. 33Troesant wegil tuag ataf, ac nid wyneb; dysgais hwy yn gyson a thaer, ond ni fynnent wrando na derbyn gwers. 34Rhoesant eu ffieidd-dra yn y t&#375; a alwyd ar fy enw, a'i halogi. 35Codasant uchelfeydd i Baal yn nyffryn Ben-hinnom, i aberthu eu meibion a'u merched i Moloch; ni orchmynnais hyn iddynt, ac ni ddaeth i'm meddwl iddynt wneud y fath ffieidd-dra, i beri i Jwda bechu.&#8217;</div><div class="s">Addo Gobaith</div><div class="m"> 36&#8220;Yn awr, gan hynny, fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Duw Israel, wrth y ddinas hon, y dywedwch y rhoir hi yng ngafael brenin Babilon trwy'r cleddyf a newyn a haint: 37&#8216;Casglaf hwy o'r holl wledydd y gyrrais hwy iddynt yn fy nig a'm llid a'm soriant mawr, a dychwelaf hwy i'r lle hwn, a gwnaf iddynt breswylio'n ddiogel. 38Byddant yn bobl i mi, a minnau'n Dduw iddynt hwy. 39A rhof iddynt un meddwl ac un ffordd, i'm hofni bob amser, er lles iddynt ac i'w plant ar eu h&#244;l. 40Gwnaf &#226; hwy gyfamod tragwyddol, ac ni throf ef ymaith oddi wrthynt, ond gwneud yn dda iddynt; rhof fy ofn yn eu calon, rhag iddynt gilio oddi wrthyf. 41Fy llawenydd fydd gwneud yn dda iddynt; yn wir &#226;'m holl galon ac &#226;'m holl enaid fe'u plannaf yn y tir hwn.&#8217;</div><div class="p"> 42&#8220;Oherwydd fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: &#8216;Megis y dygais ar y bobl hyn yr holl ddrwg mawr hwn, felly y dygaf arnynt yr holl ddaioni a addawaf iddynt. 43Fe brynir meysydd yn y wlad hon y dywedwch amdani, &#8220;Anghyfannedd yw, heb ddyn nac anifail, ac wedi ei rhoi yng ngafael y Caldeaid.&#8221; 44Prynant feysydd am arian, ac arwyddo'r gweithredoedd, a'u selio a chael tystion, yn nhiriogaeth Benjamin, o amgylch Jerwsalem, yn ninasoedd Jwda, yn ninasoedd y mynydd-dir, yn ninasoedd y Seffela ac yn ninasoedd y Negef. Mi a adferaf eu llwyddiant,&#8217; medd yr ARGLWYDD.&#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkJER">
 <div class="chapter ch33" data-usfm="JER.33">
 <div class="label">33</div><div class="s">Addo Gobaith Eto</div><div class="m"> 1Daeth gair yr ARGLWYDD yr ail waith at Jeremeia tra oedd yn dal wedi ei gaethiwo yng nghyntedd y gwarchodlu, a dweud, 2&#8220;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, a wnaeth y ddaear#33:2 Felly Groeg. Hebraeg, yr un a'i gwnaeth hi., a'i llunio i'w sefydlu (yr ARGLWYDD yw ei enw): 3&#8216;Galw arnaf, ac atebaf di; mynegaf i ti bethau mawr a dirgel na wyddost amdanynt.&#8217; 4Oblegid fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, Duw Israel, am dai'r ddinas hon, ac am dai brenhinoedd Jwda, y tai a dynnir i lawr oherwydd y cloddiau gwarchae, ac oherwydd y cleddyf: 5&#8216;Daw'r Caldeaid i ymladd, a'u llenwi &#226; chelanedd y dynion a drawaf yn fy llid a'm digofaint; cuddiais fy wyneb oddi wrth y ddinas hon oherwydd eu holl ddrygioni. 6Dygaf iddi yn awr wellhad a meddyginiaeth; iach&#226;f hwy, a dangos iddynt dymor o heddwch a diogelwch. 7Adferaf lwyddiant Jwda a llwyddiant Israel; adeiladaf hwy fel yn y dechreuad. 8Glanhaf hwy o'r holl ddrygioni a wnaethant yn f'erbyn, a maddeuaf yr holl gamweddau a wnaethant yn f'erbyn. 9Bydd y ddinas imi'n enw llawen, yn glod a gogoniant i holl genhedloedd y ddaear pan glywant am yr holl ddaioni a wnaf iddi; ac ofnant a chrynant oherwydd yr holl ddaioni a'r holl heddwch a wnaf iddi.&#8217;</div><div class="p"> 10&#8220;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD am y lle hwn, y dywedwch amdano ei fod wedi ei ddifodi, heb ddyn nac anifail; ac am ddinasoedd Jwda a heolydd Jerwsalem, sy'n ddiffeithle, heb bobl na phreswylwyr a heb anifail: 11&#8216;Clywir eto ynddynt s&#373;n gorfoledd a llawenydd, sain priodfab a sain priodferch, llais rhai'n dweud,</div><div class="b"></div><div class="q">&#8220;Molwch ARGLWYDD y Lluoedd,</div><div class="q">oherwydd da yw'r ARGLWYDD,</div><div class="q">oherwydd y mae ei gariad hyd byth.&#8221;</div><div class="b"></div><div class="m">A dygant offrwm diolch i d&#375;'r ARGLWYDD; oherwydd adferaf eu llwyddiant yn y wlad fel yn y dechreuad,&#8217; medd yr ARGLWYDD.</div><div class="p"> 12&#8220;Fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd: &#8216;Bydd eto yn y lle hwn sydd wedi ei ddifrodi, heb ddyn nac anifail, ac yn ei holl ddinasoedd, fannau gorffwys i'r bugeiliaid a chorlannau i'r praidd. 13Yn ninasoedd y mynydd-dir a dinasoedd y Seffela a dinasoedd y Negef, yn nhiriogaeth Benjamin ac o amgylch Jerwsalem ac yn ninasoedd Jwda, bydd eto braidd yn symud trwy ddwylo'r sawl fydd yn rhifo,&#8217; medd yr ARGLWYDD.</div><div class="p"> 14&#8220;Y mae'r dyddiau'n dod,&#8221; medd yr ARGLWYDD, &#8220;y cyflawnaf y gair daionus a addewais i d&#375; Israel ac i d&#375; Jwda. 15Yn y dyddiau hynny, yn yr adeg honno, paraf i flaguryn cyfiawnder flaguro i Ddafydd, ac fe wna ef farn a chyfiawnder yn y wlad. 16Yn y dyddiau hynny achubir Jwda, a bydd Jerwsalem yn ddiogel, a dyma'r enw a roddir iddi: &#8216;Yr ARGLWYDD yw ein cyfiawnder.&#8217;</div><div class="p"> 17&#8220;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: &#8216;Ni fydd Dafydd byth heb &#373;r yn eistedd ar orsedd t&#375; Israel; 18ac ni fydd yr offeiriaid o Lefiaid byth heb &#373;r yn fy ng&#373;ydd yn offrymu poethoffrwm, ac yn offrymu bwydoffrwm, ac yn aberthu.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 19Daeth gair yr ARGLWYDD at Jeremeia a dweud, 20&#8220;Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: &#8216;Os gallwch ddiddymu fy nghyfamod &#226;'r dydd, a'm cyfamod &#226;'r nos, fel na bydd dydd na nos yn eu pryd, 21yna gellir diddymu fy nghyfamod &#226;'m gwas Dafydd, fel na bydd iddo fab yn teyrnasu ar ei orsedd, a hefyd fy nghyfamod &#226;'r offeiriaid o Lefiaid sy'n gweinyddu i mi. 22Fel na ellir cyfrif llu'r nefoedd na mesur tywod y m&#244;r, felly yr amlhaf epil fy ngwas Dafydd, a'r Lefiaid sy'n gweinyddu i mi.&#8217; &#8221;</div><div class="p"> 23Daeth gair yr ARGLWYDD at Jeremeia a dweud, 24&#8220;Oni sylwaist beth y mae'r bobl hyn yn ei lefaru, gan ddweud, &#8216;Y mae'r ARGLWYDD wedi gwrthod y ddau dylwyth a ddewisodd&#8217;? Felly y dirmygant fy mhobl, ac nid ydynt mwyach yn genedl yn eu g&#373;ydd. 25Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: &#8216;Pan fydd fy nghyfamod &#226;'r dydd a'r nos yn peidio &#226; sefyll, a threfn y nefoedd a'r ddaear, 26yna gwrthodaf gymryd rhai o had Jacob, a'm gwas Dafydd, i lywodraethu ar had Abraham ac Isaac a Jacob. Adferaf hwy, a byddaf drugarog wrthynt.&#8217; &#8221;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 8Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg