Hadau: Beth a Pham

Dwyt ti Heb Orffen Eto

Beth yw fy Mhwrpas? Dysgu i Garu Duw a Charu Eraill

P[rofi Cyfeillgarwch gyda Duw

Coda a Dos Ati

Rhoi iddo e dy Bryder

Ymrwymo dy Waith i'r Arglwydd

Ymarfer y Ffordd

Llawenydd ar gyfer y Daith: Dod o Hyd i Obaith yng Nghanol y Treial

Dewiswyd — Datgelu'r Wraig yn Nghrist

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch29" data-usfm="DEU.29">
 <div class="label">29</div><div class="s">Y Cyfamod ag Israel yn Moab</div><div class="m"> 1 # 29:1 Hebraeg, 28:69. Dyma eiriau'r cyfamod y gorchmynnodd yr ARGLWYDD i Moses ei wneud &#226;'r Israeliaid yng ngwlad Moab, yn ychwanegol at y cyfamod a wnaeth &#226; hwy yn Horeb.</div><div class="p"> 2Galwodd Moses ar Israel gyfan, a dweud wrthynt: Gwelsoch &#226;'ch llygaid eich hunain y cwbl a wnaeth yr ARGLWYDD yn yr Aifft i Pharo a'i weision i gyd a'i holl wlad; 3gwelsoch y profion mawr, yr arwyddion a'r argoelion mawr hynny. 4Ond hyd y dydd hwn ni roddodd yr ARGLWYDD ichwi feddwl i ddeall, na llygaid i ganfod, na chlustiau i glywed.</div><div class="p"> 5Yn ystod y deugain mlynedd yr arweiniais chwi drwy'r anialwch, ni threuliodd eich dillad na'r sandalau am eich traed. 6Nid oeddech yn bwyta bara nac yn yfed gwin na diod gadarn, a hynny er mwyn ichwi sylweddoli mai myfi, yr ARGLWYDD, yw eich Duw. 7Pan ddaethoch i'r lle hwn, daeth Sihon brenin Hesbon ac Og brenin Basan yn ein herbyn i ryfel, ond fe'u gorchfygwyd gennym. 8Wedi inni gymryd eu tir, rhoesom ef yn etifeddiaeth i lwythau Reuben a Gad a hanner llwyth Manasse. 9Gofalwch gadw gofynion y cyfamod hwn, er mwyn ichwi lwyddo ym mhopeth a wnewch.</div><div class="p"> 10Yr ydych yn sefyll yma heddiw gerbron yr ARGLWYDD eich Duw, pob un ohonoch: penaethiaid eich llwythau#29:10 Felly Fersiynau. Hebraeg, eich penaethiaid, eich llwythau., eich henuriaid a'ch swyddogion, pawb o w&#375;r Israel, 11a hefyd eich plant, eich gwragedd, a'r dieithryn sy'n byw yn eich mysg, yn torri tanwydd ac yn codi d&#373;r ichwi. 12Yr ydych yn sefyll i dderbyn cyfamod yr ARGLWYDD eich Duw, a'r cytundeb trwy lw y mae'n ei wneud &#226; chwi heddiw, 13i'ch sefydlu'n bobl iddo'i hun, ac yntau'n Dduw i chwi, fel y dywedodd wrthych, ac fel yr addawodd i'ch tadau, Abraham, Isaac a Jacob. 14Yr wyf yn gwneud y cyfamod a'r cytundeb hwn trwy lw, nid yn unig &#226; chwi 15sy'n sefyll yma gyda ni heddiw gerbron yr ARGLWYDD ein Duw, ond hefyd &#226;'r rhai nad ydynt yma gyda ni heddiw. 16Oherwydd fe wyddoch sut yr oedd, pan oeddem yn byw yng ngwlad yr Aifft a phan ddaethom drwy ganol y cenhedloedd ar y ffordd yma; 17gwelsoch eu delwau ffiaidd a'u heilunod o bren a charreg, o arian ac aur. 18Gwyliwch rhag bod yn eich mysg heddiw na g&#373;r, gwraig, tylwyth, na llwyth a'i galon yn troi oddi wrth yr ARGLWYDD ein Duw i fynd ac addoli duwiau'r cenhedloedd hynny, a rhag bod yn eich mysg wreiddyn yn cynhyrchu ffrwyth gwenwynig a chwerw. 19Os bydd un felly yn clywed geiriau'r cytundeb hwn trwy lw, yn ei ganmol ei hun yn ei galon ac yn dweud, &#8220;Byddaf fi'n ddiogel, er imi rodio yn fy nghyndynrwydd&#8221;, gwylied; oherwydd ysgubir ymaith y tir a ddyfrhawyd yn ogystal &#226;'r sychdir. 20Bydd yr ARGLWYDD yn anfodlon maddau iddo; yn wir bydd ei ddicter a'i eiddigedd yn cynnau yn erbyn hwnnw, a bydd yr holl felltithion a groniclir yn y llyfr hwn yn disgyn arno. Bydd yr ARGLWYDD yn dileu ei enw oddi tan y nefoedd, 21ac yn ei osod ar wah&#226;n i lwythau Israel i dderbyn drwg yn &#244;l holl felltithion y cyfamod a gynhwysir yn y llyfr hwn o'r gyfraith.</div><div class="p"> 22Bydd y genhedlaeth nesaf, sef eich plant a ddaw ar eich &#244;l, a'r estron a ddaw o wlad bell, yn gweld y pl&#226;u a'r clefydau a anfonodd yr ARGLWYDD ar y wlad. 23Bydd brwmstan a halen wedi llosgi'r holl dir, heb ddim yn cael ei hau, na dim yn egino, na'r un blewyn glas yn tyfu ynddo. Bydd fel galanastra Sodom a Gomorra, neu Adma a Seboim, y bu i'r ARGLWYDD eu dymchwel yn ei ddicter a'i lid. 24A bydd yr holl genhedloedd yn gofyn, &#8220;Pam y gwnaeth yr ARGLWYDD hyn i'r wlad hon? Pam y dicter mawr, deifiol hwn?&#8221; 25A'r ateb fydd: &#8220;Am iddynt dorri cyfamod ARGLWYDD Dduw eu hynafiaid, y cyfamod a wnaeth &#226; hwy pan ddaeth &#226; hwy allan o'r Aifft. 26Aethant a gwasanaethu duwiau estron, ac addoli duwiau nad oeddent wedi eu hadnabod ac nad oedd ef wedi eu pennu ar eu cyfer. 27Enynnodd dicter yr ARGLWYDD yn erbyn y wlad honno, fel y dygodd arni'r holl felltithion a gynhwysir yn y llyfr hwn. 28Dinistriodd yr ARGLWYDD hwy o'u tir mewn digofaint a llid a dicter mawr, a'u bwrw i wlad arall, lle y maent o hyd.&#8221;</div><div class="p"> 29Y mae'r pethau dirgel yn eiddo i'r ARGLWYDD ein Duw; ond y mae'r pethau a ddatguddiwyd yn perthyn am byth i ni a'n plant, er mwyn i ni gadw holl ofynion y gyfraith hon.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch30" data-usfm="DEU.30">
 <div class="label">30</div><div class="s">Amodau Adferiad a Bendith</div><div class="m"> 1Pan fydd yr holl bethau hyn wedi digwydd iti, a thithau'n dwyn ar gof i ti dy hun, ymysg yr holl genhedloedd y gyrrodd yr ARGLWYDD dy Dduw di atynt, y dewis a roddais iti rhwng bendith a melltith; 2os byddi'n troi'n &#244;l at yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid, a thi a'th blant yn gwrando ar ei lais, yn union fel yr wyf yn gorchymyn iti heddiw, 3yna bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn adfer llwyddiant iti ac yn tosturio wrthyt, ac yn dy gasglu eto o blith yr holl genhedloedd y gwasgarodd di ynddynt. 4Pe byddit wedi dy yrru i'r cwr pellaf dan y nef, byddai'r ARGLWYDD dy Dduw yn dy gasglu ac yn dy gymryd oddi yno. 5Daw'r ARGLWYDD dy Dduw &#226; thi i'r wlad a feddiannodd dy hynafiaid, a byddi dithau'n ei meddiannu; bydd ef yn dy lwyddo ac yn dy wneud yn fwy niferus na'th hynafiaid. 6Bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn enwaedu dy galon, a chalonnau dy ddisgynyddion, er mwyn iti garu yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid, fel y byddi fyw. 7A bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn gosod yr holl felltithion hyn ar dy elynion a'th gaseion, a fu'n dy erlid. 8Byddi di unwaith eto'n gwrando ar lais yr ARGLWYDD ac yn cadw ei holl orchmynion, y rhai yr wyf fi'n eu rhoi iti heddiw. 9Bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn peri iti lwyddo'n helaeth ym mhopeth a wnei, ac yn ffrwyth dy gorff, a chynnydd dy fuches a chnwd dy dir; oherwydd bydd yr ARGLWYDD yn ymhyfrydu eto ynot er dy les, fel y bu'n ymhyfrydu yn dy hynafiaid, 10dim ond iti wrando ar lais yr ARGLWYDD dy Dduw i gadw ei orchmynion a'i reolau, a ysgrifennwyd yn y llyfr cyfraith hwn, a dychwelyd at yr ARGLWYDD dy Dduw &#226;'th holl galon ac &#226;'th holl enaid.</div><div class="p"> 11Nid yw'r hyn yr wyf yn ei orchymyn iti heddiw yn rhy anodd iti nac allan o'th gyrraedd. 12Nid rhywbeth yn y nefoedd yw, iti ddweud, &#8220;Pwy a &#226; i fyny i'r nefoedd ar ein rhan, a dod ag ef inni, a dweud wrthym beth ydyw, er mwyn inni allu ei wneud?&#8221; 13Nid rhywbeth y tu hwnt i'r m&#244;r yw ychwaith, iti ddweud, &#8220;Pwy a &#226; dros y m&#244;r ar ein rhan, a dod ag ef inni, a dweud wrthym beth ydyw, er mwyn inni allu ei wneud?&#8221; 14Y mae'r gair yn agos iawn atat; y mae yn dy enau ac yn dy galon, er mwyn iti ei wneud.</div><div class="p"> 15Edrych, yr wyf am roi'r dewis iti heddiw rhwng bywyd a marwolaeth, rhwng daioni a drygioni. 16Oherwydd yr wyf fi heddiw yn gorchymyn iti garu'r ARGLWYDD dy Dduw, a rhodio yn ei ffyrdd, a chadw ei orchmynion, ei reolau a'i ddeddfau; yna byddi fyw, a chei amlhau, a bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn dy fendithio yn y wlad yr wyt yn mynd iddi i'w meddiannu. 17Ond os byddi'n troi i ffwrdd ac yn peidio &#226; gwrando, ac yn cael dy ddenu i addoli a gwasanaethu duwiau estron, 18yna, dyma fi'n dweud wrthyt heddiw, fe'th lwyr ddifodir di, ac nid estynnir dy ddyddiau yn y tir yr wyt yn croesi'r Iorddonen i'w feddiannu. 19Yr wyf yn galw'r nef a'r ddaear yn dystion yn dy erbyn heddiw, imi roi'r dewis iti rhwng bywyd ac angau, rhwng bendith a melltith. Dewis dithau fywyd, er mwyn iti fyw, tydi a'th ddisgynyddion, 20gan garu'r ARGLWYDD dy Dduw, a gwrando ar ei lais a glynu wrtho; oherwydd ef yw dy fywyd, ac ef fydd yn estyn dy ddyddiau iti gael byw yn y tir yr addawodd yr ARGLWYDD i'th dadau, Abraham, Isaac a Jacob, y byddai'n ei roi iddynt.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="DEU.31.1+DEU.31.2+DEU.31.3+DEU.31.4+DEU.31.5+DEU.31.6+DEU.31.7+DEU.31.8+DEU.31.9+DEU.31.10+DEU.31.11+DEU.31.12+DEU.31.13+DEU.31.14+DEU.31.15+DEU.31.16+DEU.31.17+DEU.31.18">
 <div class="m">1Yna aeth Moses ymlaen a llefaru'r geiriau hyn wrth Israel gyfan: 2Yr wyf fi bellach yn gant ac ugain oed. Ni fedraf fynd a dod fel yr arferwn wneud, ac y mae'r ARGLWYDD wedi dweud wrthyf na chaf groesi'r Iorddonen hon. 3Yr ARGLWYDD dy Dduw ei hun fydd yn mynd drosodd ac yn distrywio'r cenhedloedd hyn o'th flaen, a byddi dithau'n meddiannu eu tir dan arweiniad Josua, fel y dywedodd yr ARGLWYDD. 4Fe wna'r ARGLWYDD iddynt fel y gwnaeth i Sihon ac Og, brenhinoedd yr Amoriaid, ac i'w gwlad pan ddistrywiodd hwy. 5Rhydd yr ARGLWYDD hwy yn dy ddwylo, a gwna dithau iddynt yn &#244;l y cwbl a orchmynnais iti. 6Bydd yn gryf a dewr; paid &#226;'u hofni na dychryn rhagddynt, oherwydd bydd yr ARGLWYDD dy Dduw yn mynd gyda thi, ac ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat.</div><div class="p"> 7Wedi i Moses alw Josua, dywedodd wrtho gerbron Israel gyfan, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i fynd &#226;'r bobl hyn i'r wlad yr addawodd yr ARGLWYDD i'w hynafiaid y byddai'n ei rhoi iddynt; a thi sydd i roi iddynt feddiant ohoni. 8Bydd yr ARGLWYDD yn mynd o'th flaen, a bydd ef gyda thi; ni fydd yn dy adael nac yn cefnu arnat. Paid ag ofni na dychryn.&#8221;</div><div class="s">Darllen y Gyfraith Bob Saith Mlynedd</div><div class="m"> 9Ysgrifennodd Moses y gyfraith hon a'i rhoi i'r offeiriaid, meibion Lefi, a oedd yn cludo arch cyfamod yr ARGLWYDD, ac i holl henuriaid Israel hefyd. 10Gorchmynnodd Moses iddynt, &#8220;Ar ddiwedd pob saith mlynedd, yr adeg a bennir yn flwyddyn gollyngdod, ar &#373;yl y Pebyll, 11pan fydd Israel gyfan yn dod i ymddangos gerbron yr ARGLWYDD dy Dduw yn y man y bydd yn ei ddewis, yr wyt ti i gyhoeddi'r gyfraith hon yng ng&#373;ydd ac yng nghlyw Israel gyfan. 12Cynnull y bobl, yn w&#375;r, gwragedd a phlant, a'r dieithriaid sy'n byw yn dy drefi, er mwyn iddynt glywed, a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw a gofalu gwneud popeth yn y gyfraith hon. 13Y mae eu plant hefyd, nad ydynt yn ei gwybod, i wrando arni a dysgu ofni'r ARGLWYDD dy Dduw tra byddant yn byw yn y tir yr wyt yn croesi'r Iorddonen i'w feddiannu.&#8221;</div><div class="s">Cyfarwyddyd Olaf i Moses</div><div class="m"> 14Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Y mae dydd dy farw yn nes&#225;u; galw Josua, a chymerwch eich lle ym mhabell y cyfarfod, er mwyn imi roi gorchymyn iddo.&#8221; Wedi i Moses a Josua fynd a chymryd eu lle ym mhabell y cyfarfod, 15ymddangosodd yr ARGLWYDD yn y babell mewn colofn gwmwl, a safodd y golofn gwmwl wrth ddrws y babell. 16A dywedodd yr ARGLWYDD wrth Moses, &#8220;Gyda hyn byddi'n mynd i orwedd gyda'th hynafiaid, a bydd y bobl hyn yn dechrau puteinio ar &#244;l duwiau dieithr y wlad y maent yn mynd i mewn iddi; byddant yn fy ngwrthod i, ac yn torri fy nghyfamod a wneuthum &#226; hwy. 17Yna fe enynnir fy nig yn eu herbyn, a byddaf finnau yn eu gwrthod ac yn cuddio fy wyneb rhagddynt; byddant yn barod i'w difa, a daw llawer o drychinebau ac argyfyngau ar eu llwybr. Y diwrnod hwnnw fe ddywedant, &#8216;Onid am nad yw ein Duw yn ein plith y daeth y drygau hyn i'n rhan?&#8217; 18A byddaf fi'n cuddio fy wyneb yn llwyr rhagddynt y diwrnod hwnnw, oherwydd yr holl ddrygioni a wnaethant wrth droi at dduwiau estron.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid394 iso6393cym" data-vid="394" data-iso6393="cym">
 <div class="book bkDEU">
 <div class="chapter ch31" data-usfm="DEU.31.23">
 <div class="p">23A rhoddodd yr ARGLWYDD orchymyn i Josua fab Nun a dweud wrtho, &#8220;Bydd yn gryf a dewr, oherwydd ti sydd i ddod &#226;'r Israeliaid i'r wlad a addewais iddynt; a byddaf fi gyda thi.&#8221;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 3Sampl

Ysgrythur

Am y Cynllun hwn

Cynlluniau Tebyg