Atat ti, ARGLWYDD, y dyrchafaf fy enaid;
O fy Nuw, ynot ti yr wyf yn ymddiried;
paid â dwyn cywilydd arnaf,
paid â gadael i'm gelynion orfoleddu o'm hachos.
Ni ddaw cywilydd i'r rhai sy'n gobeithio ynot ti,
ond fe ddaw i'r rhai sy'n llawn brad heb achos.
Gwna imi wybod dy ffyrdd, O ARGLWYDD,
hyffordda fi yn dy lwybrau.
Arwain fi yn dy wirionedd a dysg fi,
oherwydd ti yw Duw fy iachawdwriaeth;
wrthyt ti y bûm yn disgwyl trwy'r dydd.
O ARGLWYDD, cofia dy drugaredd a'th ffyddlondeb,
oherwydd y maent erioed.
Paid â chofio pechodau fy ieuenctid na'm gwrthryfel,
ond yn dy gariad cofia fi,
er mwyn dy ddaioni, O ARGLWYDD.
Y mae'r ARGLWYDD yn dda ac uniawn,
am hynny fe ddysg y ffordd i bechaduriaid.
Fe arwain y gostyngedig yn yr hyn sy'n iawn,
a dysgu ei ffordd i'r gostyngedig.
Y mae holl lwybrau'r ARGLWYDD yn llawn cariad a gwirionedd
i'r rhai sy'n cadw ei gyfamod a'i gyngor.
Er mwyn dy enw, ARGLWYDD,
maddau fy nghamwedd, oherwydd y mae'n fawr.
Pwy bynnag sy'n ofni'r ARGLWYDD,
fe'i dysg pa ffordd i'w dewis;
fe gaiff fyw'n ffyniannus,
a bydd ei blant yn etifeddu'r tir.
Caiff y rhai sy'n ei ofni gyfeillach yr ARGLWYDD
a hefyd ei gyfamod i'w dysgu.
Y mae fy llygaid yn wastad ar yr ARGLWYDD,
oherwydd y mae'n rhyddhau fy nhraed o'r rhwyd.
Tro ataf, a bydd drugarog wrthyf,
oherwydd unig ac anghenus wyf fi.
Esmwythâ gyfyngder fy nghalon,
a dwg fi allan o'm hadfyd.
Edrych ar fy nhrueni a'm gofid,
a maddau fy holl bechodau.
Gwêl mor niferus yw fy ngelynion
ac fel y maent yn fy nghasáu â chas perffaith.
Cadw fi a gwared fi,
na ddoed cywilydd arnaf,
oherwydd ynot ti yr wyf yn llochesu.
Bydd cywirdeb ac uniondeb yn fy niogelu,
oherwydd gobeithiais ynot ti.
O Dduw, gwareda Israel
o'i holl gyfyngderau.