Diarhebion 4:1-27

Gwrandewch, blant, ar gyfarwyddyd tad, ac ystyriwch i chwi ddysgu deall. Oherwydd yr wyf yn rhoi i chwi hyfforddiant da; peidiwch â gwrthod fy nysgeidiaeth. Bûm innau hefyd yn fab i'm tad, yn annwyl, ac yn unig blentyn fy mam. Dysgodd yntau fi, a dweud wrthyf, “Gosod dy feddwl ar fy ngeiriau; cadw fy ngorchmynion iti gael byw. Paid ag anghofio na chilio oddi wrth fy ngeiriau. Cais ddoethineb, cais ddeall; paid â'i gadael, a bydd hithau'n dy gadw; câr hi, a bydd yn d'amddiffyn. Doethineb yw'r pennaf peth; cais ddoethineb; â'r cyfan sydd gennyt, cais ddeall. Meddwl yn uchel ohoni, ac fe'th ddyrchefir ganddi; fe'th anrhydedda, os cofleidi hi. Gesyd dorch brydferth ar dy ben, a rhoi coron anrhydedd iti.” Fy mab, gwrando, a dal ar fy ngeiriau, ac fe ychwanegir blynyddoedd at dy fywyd. Hyfforddais di yn ffordd doethineb; dysgais iti gerdded llwybrau union. Pan gerddi, ni rwystrir dy gam, a phan redi, ni fyddi'n baglu. Glŷn wrth addysg, a hynny'n ddiollwng; dal d'afael ynddi, oherwydd hi yw dy fywyd. Paid â dilyn llwybr y drygionus, na cherdded ffordd pobl ddrwg; gochel hi, paid â'i throedio, tro oddi wrthi a dos yn dy flaen. Oherwydd ni allant hwy gysgu os na fyddant wedi gwneud drwg; collant gwsg os na fyddant wedi baglu rhywun. Y maent yn bwyta bara a gafwyd trwy dwyll, ac yn yfed gwin gormes. Y mae llwybr y cyfiawn fel golau'r wawr, sy'n cynyddu yn ei lewyrch hyd ganol dydd. Ond y mae ffordd y drygionus fel tywyllwch dudew; ni wyddant beth sy'n eu baglu. Fy mab, rho sylw i'm geiriau, a gwrando ar fy ymadrodd. Paid â'u gollwng o'th olwg; cadw hwy yn dy feddwl; oherwydd y maent yn fywyd i'r un sy'n eu cael, ac yn iechyd i'w holl gorff. Yn fwy na dim, edrych ar ôl dy feddwl, oherwydd oddi yno y tardd bywyd. Gofala osgoi geiriau twyllodrus, a chadw draw oddi wrth siarad dichellgar. Cadw dy lygaid yn unionsyth, ac edrych yn syth o'th flaen. Rho sylw i lwybr dy droed, i'th holl ffyrdd fod yn ddiogel. Paid â throi i'r dde nac i'r chwith, a chadw dy droed rhag y drwg.